Ε.Π.

Κυριακή 31 Αυγούστου 2014

ΜΟΥ ΕΛΕΙΨΕΣ ΠΟΛΥ της Ανδριαννής Βοντετσιάνου

- Μου έλειψες πολύ.
- Προσδιορισέ το.
- Πως θα μπορούσα; Δε μετριέται η προσμονή...
Μου έλειψες πολύ. Μου λείπεις κάθε στιγμή.
Φυλλομετρώ το ημερολόγιο με ταραχή,
εύχομαι το τέλος της εβδομάδας (θα ήθελα να εξαφανιστεί)
να μην περάσουμε χωριστά άλλη Κυριακή.
Μου έλειψες πολύ.
Το παθιασμένο σου φιλί.
Η ανάσα σου η καυτή.
Εσύ...

Πέμπτη 28 Αυγούστου 2014

ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΑΛΩΣΟΥΝ της Ευρ.Λειβαδά

Όλα ξεκίνησαν από όταν ο κ. Γιώργος Παπανδρέου, αμερικανός υπήκοος και υπηρέτης, ανέλαβε το Υπουργείο Εξωτερικών (τα αρχεία θέλουν ενδελεχή έρευνα από τον ιστορικό του μέλλοντος. Θυμηθείτε, εκτός από την ματιά που έρριξε στους δικούς του κατά την ορκωμοσία στην Βουλή, το Ναι που είπε πριν καλά καλά αναγνωσθεί το σχέδιο Ανάν). 
Την "δουλειά" προχώρησε ο άλλος ανθέλληνας ο κ. Δημήτριος Δρούτσας που ανέλαβε Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών. Ετούτο το συνονθύλευμα που έχουμε για κυβέρνηση, απλώς, δηλώνει την υποταγή του στην Γερμανία. Άβουλα και υποτακτικά.
Αυτήν την Ευρώπη είχε ονειρευθεί ο Κωνσταντίνος Καραμανλής; Νομίζω πως όχι.
Εν κατακλείδι: πρώτα αφαιρέθηκε το "Εθνικός/ή" από τα ονόματα κρατικών φορέων (Υπουργείο Εθνικής Άμυνας -έγινε Υπουργείο Άμυνας, Υπουργείο Εθνικής Παιδείας- έγινε Υπουργείο Παιδείας -γνωστός ο ρόλος της κ. Άννας Διαμαντοπούλου και της "Σχολής" που υπηρετεί- κ.ο.κ.). Μετά ενισχύθηκε ο ρόλος του Προξενείου της Κομοτηνής και εθελοτυφλούσαν όλοι οι "δικοί μας" στις προκλήσεις. Όπως και στις θέσεις των Σκοπίων. Παράλληλα, αφαιρέθηκε και συνεχίζει να αφαιρείται η λέξη "Ελληνικός/η" από δημόσια τμήματα. Τώρα "έβαλαν χέρι" στη σημαία. Θα απομείνουν μόνον οι οριζόντιες γραμμές της και θα εξαλειφθεί ο σταυρός.
Επιπλέον, γιατί ετοιμάζονται χαρτονομίσματα με δρχ; Τι εξυπηρετούν αυτά τα "δοκίμια";
Ό,τι κι αν κάνουν 1. την ιστορία δεν μπορούν να την διαγράψουν (όσο και αν την παραποιούν η κ. Ρεπούση και οι συν αυτή) και 2. την ψυχή των Ελλήνων δεν πρόκειται να την αλώσουν (οι μακροχρόνιες σκλαβιές αυτό δηλώνουν: ελλαδικός κορμός 400 χρόνια, Επτάνησα 750. Και όλοι είμαστε σήμερα Έλληνες και έτσι διαπαιδαγωγούμε τις επόμενες γενιές).
Δεν θα πρέπει να ξεχνούν οι οπαδοί της "σαλτσοποίησης" πως ό,τι ενώνεται με βία, αποχωρίζεται με βία ή με αίμα.

Κυριακή 24 Αυγούστου 2014

Ο ΔΕΚΑΠΕΝΤΙΣΜΟΣ ΣΤΑ ΚΥΘΗΡΑ της Ελένης Χάρου

Μια αξέχαστη εμπειρία και ποικιλία στα παιδικά μας χρόνια ήταν ο δεκαπεντισμός.
 Τότε που η ζωή ήταν πιο απλή και τα παιδιά δεν ήταν απαιτητικά και οι ανθρώπινες σχέσεις είχαν περισσότερη ζεστασιά, πολλοί γονείς έπαιρναν τα παιδιά τους και ξεκινούσαν με τα μέσα της εποχής να πάνε στα μοναστήρια των Κυθήρων και να περάσουν το 15Αύγουστο.
- Στα παλιά χρόνια δεκαπεντισμός γινόταν σε πολλά μοναστηράκια των Κυθήρων, σε νεότερα περιορίστηκε μόνο στα Μυρτίδια, στην αγία Ελέσα και στην αγία Μόνη.
- Οι κουμπάνιες ήταν απλά πράγματα, λίγα ρούχα, σεντόνια, τα απαραίτητα τρόφιμα και οι γυναίκες έπαιρναν μαζί τους το εργόχειρό τους, ρόκα, πλέξιμο, κέντημα κ.τ.λ. 
Κάθε παρέα έπιανε ένα κελί χαμηλό δροσερό βόλτο τα παλαιότερα, ή πιο σύγχρονο, με 4-5 κρεβάτια με το τζάκι του, το νεροχύτη του, σε νεότερα χρόνια με τρεχούμενο νερό, με ψυγείο και ηλεκτρική εστία για το μαγείρεμα. 
-Μέχρι τη δεκαετία του ’60 δεν υπήρχε ηλεκτρισμός στα μοναστήρια μας και το μαγείρεμα γινόταν με ξύλα. Πολλοί ήταν ταμένοι και έκαναν 15 μέρες ξηροφαγία.
 Το πρόγραμμα, που το ακολουθούσαν όλοι οι δεκαπεντιστάδες ήταν ως εξής:
 Κάθε πρωί Λειτουργία, τα απογεύματα η Παράκληση και το βράδυ μετά το δείπνο το Μικρό Απόδειπνο. Στα ενδιάμεσα οι γυναίκες ασχολούνταν με τα γυναικεία έργα, οι άνδρες πηγαινοέρχονταν για τις δουλειές τους και για τον ανεφοδιασμό και τα παιδιά έπαιζαν αμέριμνα στα μεγάλα προαύλια των προσκυνημάτων μας.
Κελιά των Μυρτιδίων με τα πεζουλάκια όπου αραδιάζονταν οι δεκαπεντιστάδες.
 Τα βράδια ήταν σωστό πανηγύρι.
 Όλοι αραδιασμένοι στις πεζούλες γύρω γύρω να διηγούνται παλιές ιστορίες με τον ιερέα πρώτο και καλύτερο ανάμεσά τους και τα παιδιά να παίζουν ομαδικά παιχνίδια εκεί κοντά. 
Αξέχαστοι τύποι, πανέξυπνοι, αστείοι, παραδοσιακοί, επικοινωνιακοί, χαριτωμένοι, μας έκαναν το 15Αύγουστο την ωραιότερη εξοχή.
- Θυμάμαι το γέρο Μανωλίκο στην Αγία Ελέσα, 100 χρονών να απαγγέλλει και να τραγουδά τον Ερωτόκριτο.
- Θυμάμαι τη γιαγιά την Αργινιά, μια λεβεντογυναίκα 90 χρονών νοικοκυρά, πανέξυπνη και ευχάριστη. Θυμάμαι τον παπα Σπύρο το Μάγειρο ένα παραδοσιακό νησιώτη ιερέα, με χιούμορ, θυμάμαι τον καλό μου το Σπυρίδο στα Μυρτίδια που μάγευε τα παιδιά με τις ιστορίες του. 
-Θυμάμαι τον παπά Άνθιμο και τον παπα Ευθύμιο και τον υπέροχο ψάλτη των Μυρτιδίων, τον Κασιμάτη- Καρτσούρη, που η φωνή τους είναι συνδεδεμένη στο μυαλό μου με τα τζιτζίκια, με τα υπέροχα ηλιοβασιλέματα και με όλες τις μυρωδιές, τους ήχους και τις εικόνες του Αυγούστου σε ένα σκηνικό ονειρικό. 
Σήμερα το έθιμο συνεχίζεται, αλλά με λιγότερη συμμετοχή.
 Άλλοτε μαζεύονταν 200 άτομα και πάρα πολλά παιδιά και ήταν πρόβλημα να εξασφαλίσεις κατάλυμα, σήμερα συμμετέχουν 20- 35 άτομα χωρίς παιδικές φωνές και με πολύ περισσότερες ανέσεις.

Σάββατο 23 Αυγούστου 2014

Ο ΚΕΦΑΛΟΝΙΤΗΣ ΔΕΝ ΧΑΝΕΙ ΠΟΤΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΟΥ!

Ρόκκος Χοϊδάς

''Ο Ρόκκος Χοϊδάς, γεννήθηκε στο Ναύπλιο το 1830, από πατέρα που είχε γεννηθεί στην Θεσσαλονίκη, ενώ ο παππούς του, είχε γεννηθεί στο Ληξούρι!
Πάντοτε θεωρούσε τον εαυτόν του ΚΕΦΑΛΟΝΙΤΗ και μάλιστα πρωτοπήρε μέρος στις βουλευτικές εκλογές στις 21 Ιουλίου 1875,όπου και εξελέγη πανηγυρικά ως βουλευτής Κραναίας Κεφαλληνίας.
Δυστυχώς οι ανεγκέφαλοι εχθροί του, προσέβαλαν την εκλογή ισχυριζόμενοι ότι δεν είναι Κεφαλλήνας, αφού δεν έχει γεννηθεί στο νησί, ούτε αυτός, ούτε ο πατέρας του και μάλιστα είπαν τότε, ότι δεν διέθετε ακίνητη περιουσία στην Κραναία!
Η ένσταση απορρίφθηκε από το 2ο τμήμα της Βουλής, όπου εξετάστηκε με προσοχή, γιατί ο ίδιος υπεραμύνθηκε με θέρμη την ''Κεφαλληνιοτικότητα του''!

Έτσι με την απόφαση 25/15 Σεπτεμβρίου 1875 απερρίφθη η ένσταση του αναπληρωματικού Λεωνίδα Αννίνου από το 2ο τμήμα της Βουλής, προεδρεύοντος του Ε.Δεληγιώργη, ΠΑΜΨΗΦΕΙ!
Εγράφη μάλιστα ότι είναι ''γνήσιος γόνος της Κεφαλληνίας'' και στην συνέχεια η απόφαση επεκυρώθη από την Βουλή!''


Τα θέματα λοιπόν αυτά,έχουν λυθεί αμετάκλητα!

Ο πολίτης αυτοπροσδιορίζεται και ΟΥΔΕΙΣ έχει δικαίωμα να απονέμει ''πιστοποιητικά'' καταγωγής!

Ο Μάκης Μεταξάς ο δημοκράτης Κεφαλονίτης, κοινοτάρχης,  δήμαρχος και πρώτος αιρετός νομάρχης έχει αναφέρει στον γράφοντα, ότι :
'' η στάση του αείμνηστου Χοϊδά αλλά και η απάντηση της Ελληνικής Πολιτείας ας γίνει στάση ζωής για κάθε Επτανήσιο στην καταγωγή και το φρόνημα που η ζωή τον έφερε να βρίσκεται να βρίσκεται μακριά από τον φυσικό του χώρο!''

Γρηγόρης Μαρκέτος
δημιουργός του ιστολογίου
Επτάνησος Πολιτεία

Παρασκευή 22 Αυγούστου 2014

Ο ΟΡΚΟΣ ΤΟΥ ΠΕΡΑΣΤΟ ΚΑΙ Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ

Το Περάστο είναι ένα λιμάνι στην δαλματική ακτή του Μαυροβουνίου.
Ανήκε για εκατοντάδες χρόνια στην Γαληνοτάτη Δημοκρατία της Βενετίας, μέχρι 
την κατάλυση της το 1797 από τους δημοκρατικούς γάλλους.
Επειδή οι πολεμιστές του,είχαν βοηθήσει ιδιαιτέρως την Βενετία κατά τον 14ο αιώνα,τους δόθηκε η τιμή 
να φυλάσσουν την πολεμική σημαία του Βενετικού στόλου.Μάλιστα κατά την Ναυμαχία της Ναυπάκτου είχαν χαθεί οι 8 από τους 12 σημαιοφόρους που πάντα φύλασσαν τόσο την σημαία,όσο και τον ίδιο τον Δόγη!
Οταν η Βενετία παραδόθηκε στα γαλλικά δημοκρατικά στρατεύματα,το Περάστο
αποφάσισε να παραμείνει βενετικό έδαφος.
Οι αυστριακοί άρχισαν να καταλαμβάνουν τα εδάφη της Δαλματίας και πλέον πλησίαζαν το Περάστο.
Τότε στις 23 Αυγούστου 1797, ο Capitano di Perasto απεφάσισε να πάρει την σημαία που φύλασσαν 
''ως κόρην οφθαλμού'' και να την μεταφέρουν στον καθεδρικό ναό,όπου την φύλαξαν
στην βάση της Αγίας Τράπεζας.
Η στιγμή ήταν δραματική,όλοι έκλαιγαν και φιλούσαν την τιμημένη σημαία με τον Μαρκιανό
Λέοντα!
Ο Capitano τότε εκφώνησε έναν δραματικό λόγο γνωστό ως ''Ο όρκος του Περάστο''
Το σημαντικότερο κομμάτι ήταν η φράση:
''Ti con nu, nu con Ti''
''Εσύ μαζί μας, εμείς μαζί Σου''
Στην συνέχεια είπε στον εγγονό του,να την έχει στον νού του για όλη την ζωή του!


Giuseppe  Viscovich
ο τελευταίος Capitano
Kάτι αντίστοιχο λέμε και μεις οι λάτρεις της Επτανήσου Πολιτείας.
Φυλάμε στις καρδίες μας την σημαία μας-και ό,τι αυτή σημαίνει για μας-κρατάμε την κουλτούρα μας 
και δεν αφήνουμε βέβηλα χέρια να την ακουμπήσουν!
Είμαστε καθένας ξεχωριστά οι πρέσβεις του Επτανησιακού Πολιτισμού,όπου κι αν βρισκόμαστε!
Οι εχθροί είναι πολλοί με διάφορα προσωπεία!
Τους ξεχωρίζουμε και τους απομονώνουμε!
Μεταφέρουμε στους δικούς μας ανθρώπους τις αξίες μας!

''Εσύ μαζί μας
Εμείς μαζί Σου''


Τρίτη 19 Αυγούστου 2014

ΟΔΗΓΙΕΣ ΠΡΟΣ ΖΑΚΥΝΘΙΝΟΥΣ του Διον.Φλεμοτόμου

Επειδή πλησιάζει η γιορτή της μετακομιδής του Λειψάνου του Αγίου Διονυσίου (24 Αυγούστου) και πολλοί Ζακυνθινοί και Επτανήσιοι θα κάνουν σχετικές αναρτήσεις, νομίζω πως είναι απαραίτητη μια σημαντική διευκρίνηση.
 Η φωτογραφία αυτής της ανάρτησης, η οποία βρίσκεται στα προπύλαια του ναού του Πολιούχου της Ζακύνθου, δεν απεικονίζει την μετακομιδή του Λειψάνου του Αγίου μας, αλλά την μετάθεση του Λειψάνου του Αγίου Ιωσήφ του Κρητός, το οποίο βρίσκεται στο Γαϊτάνι. Το λείψανο του Οσίου ήρθε στο νησί μετά την πτώση του Χάνδακα, στις 29 Αυγούστου 1669.
 Αυτό επιβεβαιώνεται και από την επιγραφή της σύνθεσης, αλλά και από τα ενδύματα του Λειψάνου, το οποίο βρίσκεται μέσα στη λάρνακα.Για αναρτήσεις την ημέρα της γιορτής του Αγίου Διονυσίου υπάρχει ο περίφημος πίνακας του Κουτούζη.

Δευτέρα 18 Αυγούστου 2014

''ΜΗ ΜΕ ΠΑΡΕΤΕ ΓΙΑ ΑΛΛΟΝ'' του κόντε Διον.Ρώμα

Από τον Περίπλου,ένα ιστορικό ευαγγέλιο,που κάθε καινούργια ανάγνωση του επικού αυτού έργου,αποκαλύπτει και νέα πράγματα που έκρυβαν οι προηγούμενες αναγνώσεις!

''Αυτό το -μη με πάρετε για άλλον- έχει ιδιαίτερη σημασία σε μιάν εποχή που ο νυχτερινός φωτισμός στους δρόμους ήταν ανύπαρκτος.

Οι καπουριόνοι του 1628,θα μεταβληθούνε τον επόμενο αιώνα σε τζακομπίνους και καρμανιόλους που θα ξαναρεμπελέψουνε με αρχηγό τον Αντώνιο Μαρτινέγκο και στην συνέχεια θα μετατραπούνε σε ριζοσπάστες που λατρέψανε τον Κων.Λομβάρδο.
Οι παληκαράδες-οι λαζαρόνοι- του κόμματός του και η θρυλική ματσούκα τους,αποτελούν τμήμα της ζακυνθινής ιστορίας.
Κοινό γνώρισμα στις επαναστατικές αυτές Οβιδιακές μεταμορφώσεις ήταν η ''μαγκούρα''.
Το τρομερό ρόπαλο που έπεφτε στο κεφάλι του νυχτερινού διαβάτη,τιμωρώντας τον για την ανυπακοή του στην vox populi.
Λόγω λοιπόν του ελλειπέστατου φωτισμού μπορούσε να γίνει λάθος!
Ετσι και ο Παναγιώτης Χιώτης από το Μπανάτο-το σοφό και άκακο γεροντάκι-ξεφώνιζε τούτη την προειδοποίηση:
''Είμ' ο δάσκαλος ο Χιώτης,
 ο Παλιομπανακιώτης
και μη με πάρετε για άλλον...''
Παναγ.Χιώτης
Ο Τζαντιώτης ιστορικός/λαογράφος Διον.Φλεμοτόμος παρατηρεί ότι μάλλον έχει γίνει λάθος και μάλιστα επικαλείται κείμενο της Γεωργίας Κόκλα-Παπαδάτου όπου αναφέρεται ότι έλεγε Μπαρακιώτης από την περιοχή της Οδηγήτριας στη Χώρα,όπου επειδή ήταν φτωχογειτονιά είχε αντί για σπίτια μπαράκες.
Διον.Ρώμας

Κ.ΠΟΡΦΥΡΗΣ ένας αγωνιστής του πνεύματος και της Αριστεράς

Φιλολογικό ψευδώνυμο του Πορφύρη Κονίδη που γεννήθηκε στην Ζάκυνθο στα 1910.
Εκεί τελείωσε το γυμνάσιο και ξεκίνησε την πνευματική σταδιοδρομία του.
Πράγματι άρχισε να γράφει χρονογραφήματα σε εφημερίδες που υποστήριζαν τον θείο του
Ν.Κολυβά (1884-1951), ο οποίος θείος του από την πλευρά της μητέρας, του ήταν διαπρεπής νομικός-είχε γίνει αντιπρόεδρος του Συμβουλίου Επικρατείας-και ήταν ακόμα πολιτικός-είχε εκλεγεί το 1926 βουλευτής Ζακύνθου.
Επανέρχομαι στον Πορφύρη ο οποίος γράφεται στην Νομική Αθηνών και στην συνέχεια αρχίζει η συμμετοχή του στις οργανώσεις της Αριστεράς.
Μάλιστα το 1933 κατηγορείται ότι προσπάθησε να οργανώσει κομματικό πυρήνα στο Σκουλικάδο Ζακύνθου.
Η πορεία του μετά είναι δυστυχώς ''αναμενόμενη''.
Παρανομία,διώξεις,Ακροναυπλία,Μακρόνησος, δίκες και φυσικά καταδίκες και μάλιστα τρεις εις θάνατον,αλλά του δόθηκε χάρη, με τα μέτρα ειρήνευσης του Πλαστήρα το 1952 και φυσικά ανεπανόρθωτη φθορά της υγείας του και θάνατος στις 14 Μαϊου 1967.
Το 1956 αρχίζει η συνεργασία του με την ''Επιθεώρηση Τέχνης'',ενώ το 1965 στην οργάνωση 
''Α' Συνάντηση Λαϊκού Θεάτρου'' στην Ζάκυνθο.


Αναπαψώλια του Σπ.Χειρδάρη

Απαραίτητο αξεσουάρ του νυφικού κρεβατιού, 
μάλιστα ήταν ένα από τα απαραίτητα που δίνονταν στη προίκα.
Δύο χοντρά σχοινιά με θηλιά στην άκρη, διακοσμημένα, κρεμασμένα πάνω από το κρεβάτι, όπου μετά την γενετήσιο πράξη η γυναίκα τοποθετούσε τα πόδια της στο ύψος των αστραγάλων, παραμένοντας σε αυτή τη θέση για μικρό χρονικό διάστημα ώστε να σιγουρέψει την εισχώρηση του σπέρματος στη μήτρα.

[Η τεχνική αυτή χρησιμοποιείται σήμερα από την ιατρική]

παραλλαγή από Κορακιάνα (Στ.Σαββανής)

Κυριακή 17 Αυγούστου 2014

MAΣΤΕΛΟ του Σπ.Χειρδάρη

Μαστέλο και Μαστελόπλακα... παραδοσιακό πλυντήριο για χειροκίνητη μπουγάδα στη Κέρκυρα...
Μέχρι το 70βάλε απαραίτητο αξεσουάρ κάθε νοικοκυριού...
Το μαστέλο υπήρχε και σε στρογγυλό!!!
Φωτογραφία: Μαστέλο και Μαστελόπλακα... παραδοσιακό πλυντήριο για χειροκίνητη μπουγάδα στη Κέρκυρα...
Μέχρι το 70βάλε απαραίτητο αξεσουάρ κάθε νοικοκυριού...
Το μαστέλο υπήρχε και σε στρογγυλό!!!

Σάββατο 16 Αυγούστου 2014

ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΛΕΥΚΑΔΑΣ-ΙΘΑΚΗΣ

Το Καλαμίτσι βρίσκεται στην δυτική πλευρά του νησιού της Λευκάδας, σε απόσταση περίπου 20 χλμ από το χωριό της Βασιλικής και μόλις 7 χλμ από τον Άγιο Νικήτα.
Σε αυτό το χωριό λειτούργησε ο Μητροπολίτης Λευκάδας Θεόφιλος,προς έκπληξη όλων,λόγω
ελλείψεως ιερέως τον 15Αυγουστο 2014!
Το παράδειγμα του Σεβασμιώτατου εντυπωσιάζει,γιατί έχουμε ή μάλλον μας έχουν συνηθίσει
να βλέπουμε αρχιερείς περιβεβλημένους με χρυσοποίκιλτα άμφια και όχι να λειτουργούν σαν απλοί
λευίτες!
Βέβαια όποιος έχει πληροφοροφορηθεί για τον αρχιερέα από Καλαμισάνους,ξέρει για το ήθος του
Σεβασμιώτατου!

Η απίστευτη ιστορία ενός πίνακα!!! του Δημ.Αρμενιάκου



Ο παραπάνω πίνακας αναπαριστά τον νικητή Αχιλλέα να σέρνει με το άρμα του τον νεκρό Έκτορα έξω από τα τείχη της Τροίας. Το συγκεκριμένο έργο βρίσκεται ζωγραφισμένο και καλύπτει όλο τον τοίχο στο τέλος της εσωτερικής σκάλας στου Αχίλλειου (Παλάτι της Βασίλισσας Ελισάβετ της Αυστρίας στην Κέρκυρα). Ο "θρίαμβος του Αχιλλέα" όπως ονομάζεται είναι δημιούργημα του Αυστριακού καλλιτέχνη Franz Matsch, είναι ένας εξαίρετος πίνακας με τρομερή έκφραση και λεπτομέρεια όπως μπορείτε να διαπιστώσετε, όμως...υπάρχει ένα λάθος! στον πίνακα παρατηρείται παντού η αίσθηση της κίνησης, εκτός από ένα σημείο, την ρόδα του άρματος η οποία βρίσκεται εντελώς ακίνητη δείχνοντας αποκομμένη από τον υπόλοιπο πίνακα. Αυτό το λάθος λοιπόν ήταν αρκετό ώστε ο Αυστριακός δημιουργός να βάλει τέλος στην ζωή του το μη μπορώντας να πιστέψει το σφάλμα που έκανε.     

                                        

Αρμενιάκος Δημήτρης για το touvlaki.blogspot.gr

ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ Ανδρέα Λασκαράτου

Σκοπός του παρόντος βιβλίου είναι το σιάσιμο μιάς σφαλερής ιδέας οπού έως τώρα εβασίλεψε και βασιλέβει ακόμη στην κοινωνία μας.Η κοινωνία νομίζει πως δεν πρέπει να ξεσκεπάζονται τα ελαττώματα της,και θεωρεί ως εγκληματίαν εκείνον οπού το κάμη........
.........
Εγώ δεν ημπορώ,εν συνειδήσει,να ναναρίσω την κοινωνία μας με το ναρκωτικό νανάρισμα των λαοπλάνων΄ ούτε μήτε να σιωπήσω τα ολέθρια αποτελέσματα μιάς τέτοιας σατανικής κερδοσκοπίας.......
..........
Ανοίγω το σπήτι,και δείχνω την οικογένειαν εις όλην της την βαρβαρικήν ασχημάδα.
Διαπλατόνω την εκκλησίαν ,και δείχνω ότι,αποκάτω στον τίτλον Χριστιανική Θρησκεία,δεν υπάρχει παρά ένα άθροισμα από βακχικά και άλλα ειδωλολατρικά έθιμα!........
...........
Εως τώρα οι έξοχοι μας ενομίσανε πάντα πως το καλήτερο που εμπορούσανε να κάμουνε είναι να κρύψουνε τες πληγές της κοινωνίας μας.Εγώ κατηγορώ τούτην τη μέθοδο΄ ξεσκεπάζω εξεναντίας τες πληγές μας,και ζητώ ιατρείαν.
ΙΔΟΥ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΜΟΥ!

η ορθογραφία είναι ακριβώς αυτή που χρησιμοποιεί ο συγγραφέας και βέβαια τα νοήματα του είναι σαν να έχουν γραφτεί σήμερα!

Παρασκευή 15 Αυγούστου 2014

''Παναγία Ρακαντζή: Η Παναγιά που ενώνει την Κεφαλλονιά και τον Πόντο'' της Ευρ.Λειβαδά

Στις 13 Αυγούστου 2014, πραγματοποιήθηκε στον χώρο του ΤΕΙ στην Πεσσάδα στα ερείπια του σπιτιού του ζωγράφου Κ. Παρθένη εκδήλωση από την ΚΕΔΗΚΕ αφιερωμένη στον Κεφαλλονίτη τραγουδοποιό Χαρίλαο Χωραφά και στο έργο του Γεράσιμου Σ. Γαλανού για τον μεγάλο αυτό καλλιτέχνη. Παρόντες ήταν οκτώ μέλη του Δ.Σ. του Συλλόγου Ποντίων «Χαρίλαος Χωραφάς» με επικεφαλής τον πρόεδρό του κ. Καγκελίδη. Στην εκδήλωση αυτή έκανα την ακόλουθη παρέμβαση με την οποία συνέδεσα τον κλάδο της οικογένειας του Χαρίλαου Χωραφά, διαμέσου της Παναγίας Ρακαντζή, με τον Πόντο.
Ακολουθεί η παρέμβασή μου:
Μέσα Ιουνίου1998. Ειδοποιήθηκα από γείτονα τού σημερινού ναϊσκου, ότι σε πολύ παλιό σπίτι πίσω από την εκκλησιά της Ρακαντζή, τα τελευταία βράδια, ύποπτοι μπαινόβγαιναν από τα σπασμένα και ορθάνοιχτα παράθυρα, από τα οποία μπορούσε κανείς να διακρίνει ξύλινο κιβώτιο και «κολώνες σκαλιστές». 17 Ιουνίου 1998. Πρωϊ. Πήρα λοιπόν τη φωτογραφική μου μηχανή και μπήκα από το ορθάνοιχτο παράθυρο στο σπίτι. Διέκρινα πράγματι κιβώτια μεγάλα, με το σήμα του αμερικανικού ναυτικού κι επάνω και την ένδειξη «Ρακαντζή» με λατινικούς χαρακτήρες. Διέκρινα την πρόθεση και μέρος του άμβωνα, ενώ μέσα στα κιβώτια από τις άκρες φαινόταν πως υπήρχαν ιερές εικόνες.
Ειδοποίησα αμέσως τον Πρωτοσύγκελο πρ. Γεράσιμο Φωκά ο οποίος κι έφθασε και μετά από λίγο, στην προσπάθειά μας να σώσουμε τους θησαυρούς μας, τα μεταφέραμε στην Μονή Αγίου Ανδρέα Μηλαπιδιάς. Εκεί καταγράφηκαν, συντηρήθηκαν και συναρμολογήθηκαν από την ομάδα του κ. Αντώνη Πατεράκη (Εργαστήρι 6ης Εφορίας Βυζαντινών Αρχαιοτητων- Δ/ση Αναστυλώσεων) και από τον Δ/ντή του Βυζαντινού Μουσείου κ. Κωνσταντίνο Στάβερη. Σήμερα εκτίθενται στο εκεί Βυζαντινό Μουσείο. Το τέμπλο είναι έργο του πρώτου τέταρτου του 19ου αι. και είναι πλέον μάρτυρας σιωπηλός ενός κόσμου αλλοτινού και χαμένου ανεπιστρεπτί από τους καταστροφικούς σεισμούς του 1953.
Η οικογένεια Χωραφά-Ρακαντζή είναι κλάδος του οίκου ευγενών της Napoli. Τόσο ο Sturdza, όσο και ο Ραγκαβής, αλλά και άλλοι ιστορικοί ερευνητές και γενεαλόγοι, αναφέρουν πως στην Κεφαλλονιά οι Χωραφά απαντούν από τον 16ο αι. Απόγονοι της οικογένειας ήταν πρόσωπα που διέπρεψαν για περισσότερο από δυο αιώνες στην πολιτική, στη στρατιωτική, στην πολιτιστική, αλλά και στην εκκλησιαστική ζωή όχι μόνον του νησιού, αλλά και διεθνώς. Ειδικά για το όνομα Ευστάθιος, από τον κλάδο της Κεφαλλονιάς έχουμε τρεις : έναν τον 17ο αι, έναν πολιτικό και έναν Ολυμπιονίκη. Άλλο πρόσωπο που συνδέεται με την υπόθεσή μας είναι ο Ιωάννης ή Ιωαννίκιος ο οποίος τον 18ο αι. έφερε την εικόνα της Παναγίας της Ρακαντζή στην Κεφαλλονιά.
Άγνωστο πότε ακριβώς στο επίθετο της οικογένειας Χωραφά προσετέθη το Ρακαντζή. Προσπαθώντας να ανιχνεύσω την ετυμολογία της λέξης, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι θα πρέπει να προερχόταν από την Τραπεζούντα και συγκεκριμένα από την εκκλησία του κοντινού με την πόλη αυτή χωριού Ρακάν, στο οποίο ζούσαν 100 Ελληνικές οικογένειες μέχρι το πρώτο τέταρτο του 20ου αιώνα, γιατί μετά «υπήχθησαν εις την ανταλλαγήν». Η κατάληξη (-τζή), απλώς επιβεβαιώνει την υπόθεσή μου, ότι δηλαδή προέρχεται από τον Πόντο.
To θέμα αυτό, της ετυμολογίας της λέξης, το συζήτησα τότε με τον Δ/ντή –και αργότερα Επίτιμο Δ/ντή του Κέντρου Συντάξεως του Ιστορικού Λεξικού της Ακαδημίας Αθηνών καθηγητή γλωσσολόγο και μελετητή ελληνικών διαλέκτων κ. Δικαίο Βαγιακάκο, ο οποίος όχι μόνον επιβεβαίωσε τη θέση μου αυτή, αλλά και την ενίσχυσε παραθέτοντάς μου ορισμένα παραδείγματα με την ίδια κατάληξη (-ντζή) και αποστέλλοντάς μου ευγενικώς μελέτες του.
Ως είναι εύλογο, η εκκλησία αυτή ανήκε στην οικογένεια και θα πρέπει κτίσθηκε τον 18ο αι. Το 1787 ο ιερέας Γεώργιος Χωραφάς ή Ρακαντζής «κατέλιπεν την παρά τον ναόν Ρακαντζής Αργοστολίου οικίαν του ως κατοικία του Επισκόπου».
Το 1833 συναντάμε να ιερουργεί τον Κοσμά και να υπογράφει στα ληξιαρχικά έγγραφα ως: «Κοσμάς ιερεύς Χωραφάς, λεγόμενος Ρακαντζής, εφημέριος και κτήρωρ της εκκλησίας της Υπεραγίας Θεοτόκου, της λεγομένης του Ρακαντζή ταύτης της πόλεως Αργοστολίου». Ή αλλού ως: «πατρονοτάριος». Ιεροδιάκονος ήταν δε ο γιός του, Γεώργιος.
Μετά τους σεισμούς, η εκκλησία της Ρακαντζή μαζί με τον Άγιο Γεώργιο, την Ανάληψη και την Υ.Θ. Φουσάτου συγκρότησαν την Ευαγγελίστρια που είναι και ο Μητροπολιτικός ναός μας. Η Ι. Μητρόπολη Κεφαλληνίας, σε μια ευλαβική προσπάθεια διατήρησης της ανάμνησης της παλιάς και μεγαλόπρεπης εκκλησίας Ρακαντζή ανήγειρε μικρή εκκλησιά με το ίδιο όνομα ακριβώς, απέναντι από την Επισκοπή. Σήμερα, το ναϊδριο αυτό φιλοξενεί τον συντηρημένο πλέον θρόνο της Παναγιάς, έργο αγνώστου του 19ου αι.
Γεννάται όμως εύλογα το ερώτημα: η εικών της Παναγίας της Ρακάν, αφού ήρθε στην Κεφαλλονιά τον 18ο αι. και η σημερινή θωρείται έργου του 19ου αι., πού είναι η αρχική; Είναι άλλη εικόνα; Ήρθαν δυο εικόνες; Έχει επιζωγραφισθεί; Προφανώς η επιστημονική εξέταση της ιερής εικόνας θα απαντήσει στο ερώτημα αυτό.
Δημοσίευμα με όλα τα παραπάνω στοιχεία είχα κάνει στην Εφημερίδα ΗΜΕΡΗΣΙΟΣ στις 26 Ιουνίου 1998. Ακολούθησαν και άλλα δυο στα ΧΡΟΝΙΚΑ. Από τότε άρχισα την προσπάθεια να βρω στοιχεία για την Παναγία στην πόλη Ρακάν της Τραπεζούντας, όμως οι προσπάθειές μου –μέσω ποντιακών συλλόγων- δεν καρποφόρησαν.
Και φθάνουμε στο σήμερα. Τον Μάϊο εφέτος έλαβα δημοσίευμα για ανάρτηση στο site μου που αναφερόταν σε εκδηλώσεις του Συλλόγου Ποντίων «Ευστάθιος Χωραφάς». Αντιλαμβάνεσθε όλοι την έκπληξή μου. Αμέσως βρήκα την φορά αυτή άκρη και κατέληξα στον κ. Καγκελίδη, πρόεδρο του Συλλόγου, που έχουμε την τιμή να τον έχουμε κοντά μας μαζί με 7 άλλα μέλη του 15μελούς Δ.Σ.
Πιστεύοντας πως η δύναμη του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας ενώνει, ας πούμε πως απόψε, τον μήνα ετούτο της Παναγιάς, μπήκε το θεμέλιο για την εδραίωση σχέσης μεταξύ του Πόντου και της Κεφαλλονιάς μας.
Σας ευχαριστώ
Ευρυδίκη Λειβαδά
Η φωτογραφία του θρόνου της Παναγίας Ρακαντζή είναι του Σάκη Βούτου

Πέμπτη 14 Αυγούστου 2014

ΖΑΚΥΝΘΙΝΑ ΑΝΕΥ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥ του Διον.Φλεμοτόμου

Συνεχίζουμε την εκμάθηση Ζακυνθινών, άνευ διδασκάλου
Η προσπετίβα: το τέμπλο
Δεν μου αρέσει
-Μπουτιέρος: βαρελοποιός.
[Με την ευκαιρία της γιορτής της συντεχνιακής εκκλησίας της σκόλας (συντεχνίας) των Μπουτιέρων, της Παναγίας της Κρυονερίτισσας].

Το καλά κρυμμένο μυστικό της Κεφαλονιάς

Το καλά κρυμμένο μυστικό της Κεφαλλονιάς
Η λίμνη του Καραβόμυλου
Φωτό: Γιάννης Τούντας
Το μεγαλύτερο νησί του Ιονίου πελάγους, η Κεφαλονιά, μαγεύει τους επισκέπτες με τις εναλλαγές τοπίου, τις ποικίλες φυσικές ομορφιές, τους γραφικούς όρμους με τα γαλαζοπράσινα νερά, τις δασώδεις πλαγιές του ορεινού όγκου του Αίνου.
Όμως, αυτό που κάνει πραγματικά ξεχωριστή την Κεφαλονιά είναι ένα εντυπωσιακό γεωλογικό φαινόμενο, το οποίο αποτελούσε μάλιστα μέχρι τη δεκαετία του 1960 το καλά κρυμμένο μυστικό του νησιού.
Σε απόσταση 3,5 χιλιομέτρων από την πρωτεύουσα του νησιού, στην περιοχή Φανάρι με το φάρο των Αγίων Θεοδώρων, βρίσκονται οι φημισμένες καταβόθρες του Αργοστολίου, σχισμές της γης δίπλα στη θάλασσα. Τα θαλασσινά νερά εισχωρούν στις καταβόθρες και, αφού ακολουθήσουν μια υπόγεια διαδρομή 14-15 χιλιομέτρων σε ευθεία γραμμή, καταλήγουν στη γραφική λίμνη του Kαραβόμυλου Σάμης, στο ξακουστό λιμναίο σπήλαιο της Μελισσάνης (κοντά στον Καραβόμυλο) και στην Aγία Eυφημία, το χωριό που απλώνεται στις ακτές του ομώνυμου όρμου, βορειοδυτικά του Καραβόμυλου.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η λίμνη του Καραβόμυλου έχει υφάλμυρα νερά, διότι τα θαλασσινά νερά που εισέρχονται στις καταβόθρες του Αργοστολίου αναμειγνύονται στη διαδρομή τους με τα υπόγεια ύδατα (υπόγεια απορροή) του Αίνου.
Οριστική απάντηση στο ερώτημα πού καταλήγουν τα θαλασσινά νερά από τις καταβόθρες του Αργοστολίου δόθηκε τελικά το 1963, όταν οι χρωστικές ουσίες που διοχετεύτηκαν στα σημεία εισόδου των θαλασσινών νερών εντοπίστηκαν, μετά την παρέλευση δύο εβδομάδων, στον Kαραβόμυλο, στη λίμνη Μελισσάνη και στην Aγία Eυφημία.
Κεφαλονιά: ένα νησί προικισμένο απλόχερα από τη φύση, ένας τόπος ιδανικός για αξέχαστες διακοπές!

Βαγγέλης Στεργιόπουλος
πηγή:http://vlahatasamis.gr/

''ΣΑΝ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ'' του Ανδρέα Στάβερη Πολυκαλά

Από το βιβλίο του Διονυσίου Στραβόλεμου «Η Ζάκυνθος υπό τα ερείπια και τας φλόγας». Αθήνα 1958.
Φονευθέντες και αποτεφρωθέντες. κατά τους σεισμούς της 11ης και 12ης Αυγούστου 1953
1. Αικατερίνη Διον. Ακτύπη, ετών 35
2. Μαρία Διον. Αβούρη, ετών 70
3. Χρήστος, Σπυρ. Βισβάρδης, ετών 65
4. Δέσποινα Χρήστου Βισβάρδη, ετών 60
5. Ασπασία Νικολάου Βεντουρή, ετών 60
6. Διονυσία Σπυρίδωνος Βράχα, ετών 55
7. Κωνσταντίνος Παναγιώτου Βεντουρής, ετών 42
8. Νικολέττα Διον. Ξένου ή Γαβριέλη, ετών 80
9. Αικατερίνη Αναστ. Γιακουμέλου, ετών 60
10. Αγγελική Γεωργ. Δρογγίτη, ετών 32
11. Γεώργιος Δρογγίτης, ετών 4
12. Αικατερίνη θυγ. Ιερέως Π. Δερέκα, ετών 60
13. Αντιγόνη θυγ. Ιερέως Π. Δερέκα, ετών 45
14. Μαριάνθη Διον. Δάρα, ετών 46
15. Σωκράτης Αντων. Ευγενίδης, ετών 48
16. Λόλα Δημοσθένους Ζαβλάνη, ετών 50
17. Τούλα Γεωργ. Ζαβλάνη, ετών 74
18. Παύλος Νικ. Θεοδώσης, ετών 45
19. Διονύσιος Αντων. Καλογερίας, ετών 33
20. Μαριέττα Λαζάρου Καραμαλίκη, ετών 52
21. Αναστασία Δημ. Κολπονδίνου, ετών 32
22. Παναγιώτης Κων. Κοντονής, ετών 20
23. Δημήτριος Μιχ. Κολεύρης, ετών 77
24. Αδαμαντίνη Μιχ. Καταμπελίση, ετών 68
25. Αθηνά Παναγιώτου Κατραμή, ετών 45
26. Διονύσιος Κων. Κλαυδιανός, ετών 36
27. Αικατερίνη Μιλτιάδου Καλημέρη, ετών 20
28. Κωνσταντίνος Φωτίου Κορωνιός, ετών 6
29. Νικόλαος Ροβέρτου Κυβετός, ετών 82
30. Αθηνά Νικολ. Καλαμαρά, ετών 49
31. Άκης Σπυρίδωνος Μαμφρέδας, ετών 6
32. Αναστάσιος Χαράλ. Μυλωνάς, ετών 75
33. Στέλλα σύζ. Αναστασίου Μυλωνά, ετών 70
34. Διονύσιος Ανδρέου Μαρίνος, ετών 28
35. Αθηνά Νικολ. Μουζάκη, ετών 35
36. Κωνσταντίνος Αναστ. Μουζάκης, ετών 45
37. Αντώνιος Διον. Μόρφης, ετών 45
38. Μαρία Δημητρίου Μυλωνά, ετών 6
39. Μαρία Δημητρίου Μαρίνου, ετών 58
40. Νικόλαος Αναστασίου Μουζάκης, ετών 53
41. Μαρμαράς Αβάπτιστος Αγγέλου
42. Μαργαρίτα Ιωάννου Μαρούδα, ετών 73
43. Κυριάκος Κ. Ξένος ή Μπαραόντας, ετών 36
44. Ανδρέας Νικ. Παράσχης, ετών 36
45. Νικόλαος Σπυρ. Πατσόπουλος, ετών 27
46. Ευάγγελος Αριστοβ. Παυλόπουλος, ετών 81
47. Άννα Διον. Ιερέως Παυλοπούλου, ετών 28
48. Κωνσταντίνος Νικ. Πέττας, ετών 69
49. Αγγελική Ιωάννου Μπουλαντζά, ετών 75
50. Διονύσιος Φραγκ. Παπαδάτος, ετών 65
51. Αναστ. Ν. Παπαγεωργόπουλος, ετών 75
52. Μαρία Αναστ. Παπαγεωργοπούλου, ετών 70
53. Γεωργία Ιωάννου Παράσχη, ετών 6
54. Ιωάννης Ανδρέου Ρουσελάτος, ετών 50
55. Διονυσία Ιωάννου Ρουσελάτου, ετών 7
56. Ανδρέας Διονυσίου Στρουμπάκος, ετών 44
57. Διονύσιος Ιωάν. Στραβογένης, ετών 41
58. Μαρία Διονυσίου Σκαλτσή, ετών 73
59. Σοφία Διον. Σκαλτσή, ετών 55
60. Νικόλαος Αντων. Σπαθάρος, ετών 22
61. Ιωάννης Αναστασίου Σούλης, ετών 45
62. Ρεγγίνα Διονυσίου Συνετού, ετών 16
63. Καλλιόπη Σπυρ. Στεριώτη, ετών 55
64. Δέσποινα Σπυρ. Στεριώτη, ετών 10
65. Σπυρίδων Διον. Στραβόλεμος, ετών 75
66. Σπυριδούλα Στεφ. Στρούζα, ετών 40
67. Σοφία Στεφ. Στρούζα, ετών 19
68. Μαρίκα Ιωάννου Τόδουλου, ετών 36
69. Σπυρίδων Διον. Τριαντάφυλλος, ετών 16
70. Τέτα Κωνσταντ. Τσιροπούλου, ετών 48
71. Φωτεινή Κωνστ. Τσιροπούλου, ετών 80
72. Διονύσιος Τζαμαρίας – Αυγέρης, ετών 48
73. Νικόλαος Δημητρ. Φουρνογεράκης, ετών 80
74. Ελένη Νικολάου Φουρνογεράκη, ετών 78
75. Ευθυμία Χαραλ. Φουρνογεράκη, ετών 30
76. Γεωργία Διονυσίου Χαλκιοπούλου, ετών 60
77. Στέλλα Νικολάου Χαλκωματά, ετών 65
78. Λεωνίδας Ξεν. Κλωναράκιας, ετών 60
79. Αντώνιος Αντωνέλλος, ετών 65
80. Δημήτριος Μουζάκης ή Τζίλιος, ετών 60
81. Στέλλα Γιαννοπούλου, ετών 65
82. Αικατερίνη Αντωνίου Χιώνη, ετών 25
Επίσης ανευρέθηκαν κάτω από τα ερείπια πλείστα πτώματα αποτεφρωμένα, των οποίων δεν κατέστη δυνατόν να αναγνωριστούν……

''ώ! Άγιε μου Γεράσιμε'' του Παναγή Νικολάτου

...ώ μάνα πόνοι, ώ Άγιε μου Γεράσιμε!!
...τι έπαθες βωρέ Μπάμπη μου και ακούνε τσι σκουξιές σου ίσα με τα Χαβριάτα κάνε;
...λάφαξα βωρέ αφέντη μου, έχω να πόνο έδεπα στο μηροκώλι.
...για να γουδέρω βωρέ αγλήμανε μη σ' έσκρωξε κάνας τζώρτζινας! ...ναίσκε βωρέ περί εφκειού ευκειό πρόκειται
...τι λες βρε δαίμονα που θα με πονέσει το πορτοφόλι, αφόριο είναι κάνε!!
...εγώ τι λέω βωρέ δεούτελο, δε γουδέρεις τούτα δω τα πενητόευρα που έχουνε λήξει; ..όρσε βωρέ, κοίτα τη δάτα να στιμάρεις ατός σου!!
...διάολε παρ' τση ντεμέλες τση νόνας σου, Παναγάκη δώκε μου πίσω τα μιόβολα.
...βωρέ, άσε να τα πάρω εγώ τα ληγμένα Μπάμπη μου κι έννοια σου, είμαι δετόρος καλός τσου πόνους τση μπορσέτας!!!
, έδεπαθενες σε πονάει ωρέ Μπάμπη κολέα μου, το πορτοφόλι είναι τσερταμέντε.
#...άμε στο καλό σου Παναγάκη με τσι ρετσέτες σου, άμε μη σε στείλω του γεροδιαόλου!!
(Π. Νικολάτος, εγράφτηκε τση 13 τ' Αυγούστου το 14, ένα κουάρτο τση ωρας πριν τσι πέντε)

Τετάρτη 13 Αυγούστου 2014

ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΦΗΝΟΥΝΕ ΗΣΥΧΟΥΣ...

Μιλάει στο βιβλίο ''Οι σκλάβοι στα δεσμά τους'', δια στόματος υποτίθεται, του κόντε Αλέξανδρου Οφιομάχου, ο μεγάλος συγγραφέας Κων.Θεοτόκης:

''δεν μας αφήνουνε ήσυχους , λέω εγώ!''

''τι τους χρωστάμε,μωρέ εμείς να μας παίρνουν,όταν τους καπνίσει,τα παιδιά μας;
δεν βγάζουν μοναχοί τους οι ρωμιοί τα μάτια τους;...

Αλλοι εκείνοι κι άλλοι εμείς!...

Οι συνθήκες μας είχανε κηρύξει ουδέτερους,και η Ελλάδα δεν είχε κανένα δικαίωμα να σηκώνει από δω στρατιώτες!...

Μα οι νόστιμοι βουλευτάδες μας,δεν είπανε ποτέ τους λόγο,εφοβούντανε,βλέπεις,στην Αθήνα
το ξύλο!...

Την Ενωση,μωρέ,δεν ήπρεπε να την είχαμε κάμει ποτέ!...μα ποτέ!...

Τουλάχιστο ας την υπογράφανε οι αναθεματισμένοι με όρους!...

Δε θα 'χαμε κάθε δύο και τρεις αυτά τα ντράβαλα
ανάθεμα το Δεσπότη που ήτανε η αιτία και το πρώτο μελέτιο!...''


 -
Από το διήγημα: ''Οι σκλάβοι στα δεσμά τους''