Ε.Π.

Πέμπτη 28 Απριλίου 2016

ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΛΕΓΕΣΑΙ ΕΥΡΩΠΑΙΟΣ; της Αλκμήνης Chaitow

Κατέβηκα απο το σπίτι μου, πηγαίνοντας προς το Λιστόν να βρω το καλύτερο μου μισό, που με περίμενε σ΄ένα απο τα καφενεία.
 Ημουν στη γωνία της Πανω Πλατείας, εκεί που είναι τα ταξί. Στεκόμουν εκεί που ειναι σημαδεμένη η διάβαση πεζών.
Περίμενα να μου δώσει κάποιος οδηγός προτεραιότητα! 
Εις μάτην όμως!
Απείχα όχι παραπάνω από 20 εκατοστά από ένα όχημα και σκέφτηκα... εδώ η διάβαση είναι φτιαγμένη για την προτεραιότητα των πεζών, οπότε κατέβηκα το σκαλί και άρχισα να διασχίζω τον δρόμο προκειμένου να περάσω απέναντι.
 Ο οδηγός σταμάτησε φρενάροντας απότομα.
 Πρόσεξα την πινακίδα του (ήταν Κέρκυρας), και με θυμωμένη έκφραση έκανε κινήσεις πνιγμένου με τα χέρια, κορνάροντας...
Κερκυραίε οδηγέ και οδηγοί πάσης Ελλάδος
 Διάβασε το, άκουσε το, κατανόησε το.
 Οσον αφορά τις διαβάσεις πεζών, ο πεζός και η σωματική του ακεραιότητα είναι δική σου ευθύνη.
Μάθε τον νόμο. 
Μάθε την υποχρέωση σου.
 Μάθε να υπακούς τον ΝΟΜΟ αν θέλεις ποτε να λέγεσαι Ευρωπαίος ή έστω κάτοικος Ευρώπης

Τρίτη 26 Απριλίου 2016

ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΚΕΡΚΥΡΑ του Νίκου Γρηγορόπουλου

Tο κτίριο του πάλαι ποτέ αγγλικού νοσοκομείου στο παλιό φρούριο, όπως φαίνεται από την Γαρίτσα.
 Η στέγη καταρρέει, άλλο ένα κτίριο μετά από εκείνο του Γηροκομείου που ερειπώνεται. 
Οι υπηρεσίες του δημοσίου και δήμου στεγάζονται σε ενοικιαζόμενα κτίρια, εμείς πληρώνουμε !!!
Γιατί να νοιαστούνε οι αιρετοί … άρχοντες, ανεξαρτήτως κομμάτων;
 Μόνο προεκλογικά λένε μεγάλα λόγια και μόλις εκλεγούν ως δια μαγείας ξεχνάνε ...

Στο παλιό λιμάνι σαβανώσανε τα πρώην εκδοτήρια εισιτηρίων για να μην βλέπουν οι τουρίστες την κατάντια μας, όπως και το κτίριο δίπλα στο παλιό δημαρχείο, άσε την Βίλλα Ρόσα, στην παραλιακή της Γαρίτσας η κατάσταση είναι απελπιστική και ουδείς ενδιαφέρεται …

Παρασκευή 22 Απριλίου 2016

ΤΟ ΒΡΑΧΟΝΗΣΙ ΒΟΪΔΙ της Ζακύνθου Επιμέλεια Σπύρος Τσιώλης

Το νησάκι (σκόπελος) ΒΟΪΔΙ, βρίσκεται ΒΔ της Ζακύνθου, απέναντι από την ερειπωμένη εκκλησία της Αγίας Τριάδας, στη περιοχή Βρύση του Φάφλα, στην αρχή του Ακρωτηρίου, που λιτάνευαν επί ενετοκρατίας από το Κάστρο την εικόνα της Παναγίας της Λαουρένταινας και παλιά επικοινωνούσε με τη στεριά (Γιοφύρι του Βοδιού).
Το βραχονήσι από αρχαιοτάτων χρόνων έφερε διάφορες ονομασίες.
 Η πιο παλιά ονομασία που προκύπτει από παλιά έγγραφα είναι ΒΟΪΔΙ.
 Την ονομασία αυτή την πήρε ή από το σχήμα του, που έμοιαζε με Βόδι ή ίσως από παλιά Βενετσιάνικη οικογένεια BOIDI που είχε στην κατοχή της το νησί. Άλλες ονομασίες του αναφέρονται σε παλιά έγγραφα και συμβόλαια ήταν : ΑΣΠΡΟΠΗΛΙ, ΦΡΑ ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΚΑΙ TRENTA NOVE.
Πάνω στο νησί υπήρχε η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, με σπουδαίες εικόνες και ξυλόγλυπτο, που ιδρύθηκε από κάποιο μοναχό με το όνομα Φίλιππο. Το 1588, όπως αναφέρεται σε παλιά έγγραφα η εκκλησία ήταν ερειπωμένη. Ξανακτίστηκε το έτος 1642, αλλά οι σεισμοί του 1840 και του 1893 ρήμαξαν ολότερα την εκκλησία. Του Αγίου Γεωργίου γινόταν παραδοσιακό πανηγύρι, που ήταν από τα καλύτερα της Ζακύνθου.
Πάνω στο νησί εκτός από την εκκλησία , υπήρχε ένα δίπατο σπίτι , δύο φοίνικες , κληματαριά, φύτρωναν χαμηλές μυρτιές, σκίνοι, αθάνατοι, βελανιδιές, καθώς και οι μοναδικές βιολέτες που υπήρχαν μέχρι πρόσφατα. Επίσης πάνω στο νησί υπήρχε μια στέρνα , για τις ανάγκες της κατοικίας, της εκκλησίας και των φυτών.
από τον εκπολιτιστικό και εξωραϊστικό σύλλογο Πλάνου "το Τσιλιβί"

Σάββατο 16 Απριλίου 2016

ΤΟ...ΤΣΙΜΕΝΤΟ ΤΟΥ ΛΕΒΑΝΤΕ

Επιτέλους το Φιόρο του Λεβάντε απέκτησε την πλατεία που του αξίζει (;;;)
Πριν λίγο καιρό ρώτησε κάποιος: 
Τι θα γίνει τζόγια με το αρχείο Κομούτου; Ουφ καημένε με τι ασχολείσαι τον 21ο αιώνα;
Εδώ δεν έχουμε τελειώσει με τα σκουπίδια και το αρχείο σε μάρανε;
Εδώ μια γέφυρα είπαμε να φτιάξουμε και βογγήξαμε να τελειώσουμε! Και το αποτέλεσμα;
Αστο καλύτερα! Μην το συζητήσουμε! Καρνάβαλος! Ευτυχώς όμως το μάτι συνηθίζει! χα χα 

Και με την πλατεία τι θα γίνει;
Ωχ καημένε τσιμέντο να γίνει! Αυτό βέβαια ήταν σχήμα λόγου! Ελα όμως που ο άλλος το πήρε σαν εντολή!

Και ιδού! Η πλατεία έγινε τσιμεντένια! Τι φιόρα και βλακείες να πρέπει να τα ποτίζουμε κάθε λίγο και λιγάκι! Ασε που θα μαραίνονται και θα πρέπει να τα αντικαθιστούμε γιατί μερικοί...γραφικοί θα διαμαρτύρονται!

Βάλαμε τσιμέντο ολούθε. Α! Βάλαμε και φωτάκια στο δάπεδο! Σαν τα καθρεφτάκια που χάριζαν στους Ινδιάνους και τους έπαιρναν το χρυσό!
Μόνο που εδώ αντί για το χρυσό πήρανε την πολιτισμική ψυχή του Τζάντε!
Ρίξαμε και κάτι πέργκολες στα πλάγια,πούχαν ξεμείνει στη παραλία!

Ενα άγαλμα δεν φέρνει την άνοιξη! Τουναντίον! Κάνει την αντίθεση ακόμα πιό κραυγαλέα!

Βέβαια θα πει κάποιος πραγματιστής... Στην Πάτρα τσου ίδιους κουτσούλους δεν έφτιαξαν στην πλατεία Γεωργίου Α';;;
Απλώς θα πολλαπλασιάζεται η ζέστη τους καλοκαιρινούς μήνες!
Και τα επιδαπέδια λαμπάκια; Μην στεναχωριέσαι καθόλου! Σε λίγο θα καούν και δεν θα τα αλλάξει κανένας!
Καλό Πάσχα κορόιδα!

ΦΙΛΟΞΕΝΟΙ ΣΤΟ ΧΡΗΜΑ ΞΕΝΟΦΟΒΙΚΟΙ ΣΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ

Χαζεύοντας στους "τοίχους" δηλαδή στα διαδικτυακά προφίλ Επτανήσιων φίλων,κυριολεκτικά τα έχασα.
Είχα καιρό να ασχοληθώ , με τα Νησιά τση καρδίας μας , πάνω από ένα χρόνο.
Οσο δηλαδή καιρό η Ελλάδα γύρισε σελίδα, προσπαθώντας να βγεί από το καθεστώς επιτροπείας όπου την οδήγησαν αναίσχυντα και με μεγάλη μεθοδικότητα  επίορκοι πολιτικοί που κυβερνούσαν για δεκαετίες!
Δεν ήσαν όμως επίορκοι μόνο απέναντι στο Εθνος.
Ησαν επίορκοι και απέναντι σε όλους εμάς που τους πιστέψαμε και τους ακολουθήσαμε για πολλά χρόνια.
Ξαφνικά διαπίστωσαν πολλοί από εμάς ότι όλα ήσαν ένα καλοστημένο ψέμα.
Ομως δυστυχώς δεν το διαπίστωσαν όλοι!
Βλέπω ιδιαίτερα μορφωμένους και καλλιεργημένους συμπατριώτες να παραμένουν προσκολλημένοι στις φαύλες συνταγές του παρελθόντος!
Βλέπω μία έντονη φοβική απέναντι στους ξένους αντιμετώπιση.
Μάλλον ο όρος είναι ήπιος. Καθαρά ρατσιστική θα έλεγα.
Βέβαια αυτή την θεώρηση την ξεχνάνε όταν δουλεύουν το καλοκαίρι σαν γκαρσόνια απέναντι στις ορδές των τουριστών. Εκεί πέφτει χρήμα και γίνονται εμμετικοί οσφυοκάμπτες!
Τέλος πάντων αυτές είναι μερικές από τις σκέψεις που έχω κάνει εδώ και λίγες μέρες και θεώρησα έντιμο να της εκφράσω δημόσια.
Σαν φωτογραφία του άρθρου χρησιμοποιώ ό,τι καλύτερο υπάρχει και όποιος καταλάβει , κατάλαβε!

Σάββατο 9 Απριλίου 2016

ΤΑ ΚΟΥΦΕΤΑΚΙΑ ΒΥΣΣΙΝΟ "ΙΘΑΚΗ" της Κατερίνας Γρηγορίου"

Τί σχέση έχουν τα κουφετάκια βύσσινο με τον Οδυσσέα;
Σήμερα το πρωί, κατέβηκα στην αγορά του Αμαρουσίου για τα συνηθισμένα καθημερινά ψώνια.
Σε κατάστημα με ξηρούς καρπούς που επισκέφθηκα, με έκπληξη διαπίστωσα ότι, σε μια σειρά κουφετάκια με διάφορες γεύσεις και ονομασίες, ο κατασκευαστής έδωσε σε αυτά με τη γεύση βύσσινο το όνομα ΙΘΑΚΗ. 
Αποφάσισα να τα δοκιμάσω και φώναξα τη νεαρή πωλήτρια να με εξυπηρετήσει.
Διαβάστε τον διάλογο και θα δείτε πού θέλω να καταλήξω..
-Γειά σας της είπα. Θα ήθελα μερικά κουφετάκια.
-Ποια προτιμάτε; με ρώτησε..
-Τα "ΙΘΑΚΗ" , μιας που είναι το νησί μου, της απαντώ χαμογελώντας και συμπληρώνω χαριτολογώντας..
-Ευχαριστώ εκ μέρους των Ιθακησίων που επιλέξατε το νησί μας για να ονομάσετε τα κουφετάκια βύσσινο. Και κάνουμε πολύ ωραία γλυκά κουταλιού στο νησί μας συμπεριλαμβανομένου και του βύσσινου!
Η πωλήτρια με κοιτάζει χαμογελά και μου απαντά.
- Το γνωρίζω πολύ καλά το νησί σας. Έχω καταγωγή από απέναντι, από 
τον Αστακό, αλλά δεν είναι αυτός μόνο ο λόγος που γνωρίζω την Ιθάκη. Κυρίως τη γνωρίζω από τον Όμηρο και τον Οδυσσέα.
Είχα μαγευτεί από το έπος του Ομήρου, την έχω επισκεφτεί πάνω από 10 φορές και κάθε φορά, πάω να πατήσω τα χώματα του Οδυσσέα και της Πηνελόπης, πάντα με το ίδιο ρίγος και δέος. Δεν ξέρω για τα γλυκά σας, αλλά η ιστορία σας είναι τεράστια μέσα στην παγκόσμια ιστορία και είναι κρίμα που δεν κάνετε κάτι γι' αυτό.. Ερήμωση και αδιαφορία!! Εγώ θα το αγαπώ όμως το νησί του Οδυσσέα, έστω κι έτσι!
"κόκκαλο" εγώ!!!..........
Ευχαρίστησα και έφυγα!
Στο δρόμο για το σπίτι, σκεφτόμουν πόσο λυπηρό είναι που όλος ο κόσμος αναγνωρίζει και θαυμάζει το νησί μας και την ιστορία του, εκτός από εμάς τους ίδιους τους Ιθακήσιους!
Έστω.. όχι όλους! για να μην αδικήσω μια μερίδα θιακών που πολεμάει για την ανάδειξή της.
Στο σπίτι, άνοιξα το φέϊς και πρώτη ανάρτηση βλέπω αυτή του κυρίου Γιάννη Καραντζή ότι σε λίγες μέρες το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων θα προχωρήσει στην ανάθεση της επίβλεψης των έργων διαμόρφωσης του αρχαιολογικού χώρου του Αγίου Αθανασίου στη βόρειο Ιθάκη όταν ξεκινήσουν, στο καθηγητή Αρχαιολογίας κύριο Αθανάσιο Παπαδόπουλο (και σε ποιόν άλλο δηλαδή θα μπορούσε να γίνει η ανάθεση της επίβλεψης;)...
Να και κάτι ευχάριστο!!! σκέφτομαι.
Πού θα πάει; Θα έρθει ο χρόνος που θα δοθεί η απάντηση στον "Θιακό" που σήκωσε κάποτε το τηλέφωνο, κάποια χρόνια πίσω, μέσα από το Δημαρχείο Ιθάκης και απάντησε, τότε, σε υπεύθυνο μεγάλου ιδρύματος που ήθελε να χρηματοδοτήσει τις ανασκαφές, ".. Μην ασχολείστε!! Δεν υπάρχει τίποτε εκεί πάνω"..
Υπάρχει ελπίς;;;

ΚΟΙΤΑΞΕΣ ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ; του Δημήτρη Ε. Σολδάτου (Λευκάδα)

ο τίτλος του ποιήματος είναι της Επτανήσου Πολιτείας,ποιητική αδεία
Από παιδί, το άπιαστο ζητούσα για να πιάσω.
Ήταν γραφτό, απ’ τ’ ανύπαρκτο το υπαρκτό να χάσω!

Δ.Ε.Σ.

Πέμπτη 7 Απριλίου 2016

Γαμήλιο ποίημα άλλης εποχής Επιμέλεια Καίτη Λυμούρη ( Ζάκυνθος )

Ποίημα του Γεράσιμου Μαρκορά, για το γάμο του μουσικοδιδασκάλου Ἱωσήφ Λιμπεράλη.
(Ο Ιωσήφ Λιμπεράλης ή Λιβεράλης ή Ελευθεριάδης, ήταν συνθέτης, δάσκαλος μουσικής, ιμπρεσάριος, σκακιστής και συνθέτης σκακιστικών προβλημάτων. Γεννήθηκε στην Κέρκυρα και ήταν γιος του Ιταλού Ντομένικο Λιμπεράλι και της Ζακυνθινής Αικατερίνης Μιλιοράτη.)
Φεῦγα, Μοῦσα! Γιὰ τὸ γάμο
ἑνοῦ φίλου μου ἀκριβοῦ
πέντε στίχους θὲ νὰ κάμω,
ὅπως μὤρθουνε στὸ νοῦ.
Ποια εἶν' ἡ νύφη; - Περιστέρα,
ἀγγελόπουλο, Θεά·
τοῦ Χαριάτη ἡ θυγατέρα,
ξακουσμένη γιὰ ὀμορφιά.
Στόμα ὡραῖο, σὰ δαχτυλίδι,
ἴσια μύτη ἑλληνική,
ἕνα μέτωπο, ἕνα φρύδι,
ὁποῦ λὲς καὶ σοῦ μιλεῖ.
Σὰ βαλθῇ νὰ τραγουδήσῃ,
- μὲ τὸ δάσκαλο κοντά -
καὶ ταὶς πέτραις θὰ ραΐση,
ὄχι ἀνθρώπινη καρδιά.
Τάχα εἶν' ἄλλη νὰ τῆς μοιάζῃ
εἰς τὴ Ζάκυνθο καὶ ἀλλοῦ,
σὰ γλυκίσματα ἑτοιμάζει
γιὰ τοὺς φίλους τοῦ γαμπροῦ;
Τόση τέχνη, τέτοια κάλλη
ποιός εἶν' ἄξιος νὰ χαρῇ;
Μωρέ, πές μου, Λιμπεράλη,
πῶς τὴν ἅρπαξες ἐσύ;
Ἢ τὰ γένεια ἢ τὸ μουστάκι
τὴν ἐμάγεψαν θαρρῶ·
ἄ! γιατί, Γερασιμάκη,
ἔχεις πρόσωπο σπανό;
Ὄχι, φίλε· δὲ φθονάω,
καὶ ἀπ' τὰ βάθη τῆς καρδιᾶς
καὶ τοὺς δύο σᾶς εὐλογάω,
ὡσὰ νἄμουνα παπᾶς.
Θέ! ποτὲ νὰ μὴ σιμώσῃ
ζήλεια κρύα, φαρμακερὴ
τὸ κρεββάτι νὰ ξεστρώσῃ
ὁποῦ ἐσᾶς ἀκαρτερεῖ!
Πάντα ἐκεῖ νὰ τριγυρίζουν
πνευματάκια ἐρωτικά·
μ' εὐωδίαις νὰ τὸ γιομίζουν,
μ' ἄνθια ὡραῖα – καὶ τὰ λοιπά!
Ὁ Καιρὸς θὲ νὰ τροχήσῃ
τὸ δρεπάνι τὸ σκληρό,
πρὶν τοῦ γάμου σας νὰ σχίσῃ
τὸν ἀχώριστο δεσμό.
Καὶ θὰ ἰδῆτε ὁλόγυρά σας
μία σωστὴ δωδεκαριὰ
ἀπὸ ἀντίτυπα δικά σας,
ἐρωτόπλαστα παιδιά.
Στη φωτο. ο Ιωσήφ Λιμπεράλης (Κέρκυρα, 1820 - Ζάκυνθος, 1899)

ΠΕΤΡΕΣ της Δανάης Μυλωνάκη εκ Ζακύνθου

Πέτρες χλιές
από αιώνων ήλιο
σκέτες πια πέτρες 
χωρίς σχήμα
χρώμα, λόγο
να επισείουν
οι Γότθοι οι Δυτικοί
κινδύνους παγωμένους
κι αυτές εκεί
να μένουν
περιμένουν
με τους φαιά φέροντες
και τον Αλάριχο
απέναντι
Danaé
Αθήνα 7/4/2016
έργο του Σωτήρη Σόρογκα

Τετάρτη 6 Απριλίου 2016

ΚΥΘΗΡΑΪΚΕΣ ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ της Ελένης Χάρου

Οι παροιμίες που σήμερα δυστυχώς δεν χρησιμοποιούνται όπως άλλοτε, είναι το απόσταγμα της σοφίας, της πείρας και της παρατηρητικότητας του λαού μας. Είναι σύντομες, ευτράπελες φράσεις που αγαπήθηκαν πολύ από το λαό και άλλοτε τις χρησιμοποιούσαν πολύ στην καθημερινότητά τους, όταν επικοινωνούσαν καλύτερα οι άνθρωποι και τα παιδιά άκουγαν τις διηγήσεις των μεγάλων.
Αναγέλασ’ ο μυξιάρης τον καϋμένο το σαλιάρη!
Απόξω μπέλα μπέλα κι από μέσα δεν εφέλα.
Ανάθεμα που’χει δικούς και περπατεί με ξένους!
Εδά στα γεροντάματα θέλει η γριά κουνίσματα.
Τόπου συνήθειο, νόμου κεφάλαιο!
Του φτωχού ο θάνατος και του πλούσιου οι ντροπές δε γροικώνται.
Που πήρε χίλια πέρπυρα και κακουδιά γυναίκα, τα χίλια παν στο διάολο κι η κακουδιά του μένει.
Καλύτερα να σε μισούν και να σου βγεί το μάτι, παρά να πάρεις κοπελιά να ’ναι κληρονομάτη.
Το σκύλο κάμε σύντεκνο και το ραβδί σου βάστα!

Τρίτη 5 Απριλίου 2016

Ο ΛΕΩΝ ΒΡΥΧΑΤΑΙ

Πέρασαν δύσκολα χρόνια και συνεχίζουν να περνούν
Η Ελλάδα δοκιμάζεται
Ευτυχώς οι δημοκρατικές δυνάμεις προσπαθούν να ανακόψουν τον κατήφορο

Ο Λέων της Βενετίας, το φτερωτό λιοντάρι μας,καιροφυλακτεί.
Ξέρει το λιοντάρι ότι έχει εχθρούς από πολλές πλευρές
Εχει εχθρούς, όσους δεν έχουν ελεύθερο πνεύμα

Εχει εχθρούς τα αποσχιστικά σκουλίκια -που ευτυχώς είναι λίγα και αγράμματα- έχει ακόμα
τους απέκειδες που φθονούν το ελεύθερο Ελληνικό Επτανησιακό πνεύμα.
Το φθονούν γιατί έχουν αδυναμία να το καταλάβουν.

Θα το βλέπουν όμως καθημερινά να εκπέμπει με την βοήθεια του Ευαγγελιστή Μάρκου
Θα εκπέμπει στους ΜΗΔΕΝ μεγάκυκλους. Θα εκπέμπει δηλαδή από το σημείο όπου μας οδήγησε
η ελλαδίτικη ψευτοκουλτούρα και η ντόπια στενομυαλιά

Επτανήσιοι

Γρηγορείτε