ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΡΧΟΝΤΟΥΣ του Αντώνη Μαρτελάου

''Δεν μπορεί ανθρώπου γλώσσα να ειπεί, τί συφορές

εγεννούσαν των αρχόντων οι κλεψιές και αδικιές.

Ανθρωπόμορφα θερία που λεγόστε Χριστιανοί

στα κεφάλια σας να πέσει ούλη του Θεού η οργή.''  

Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΣΤΑΗ ΣΤΑ ΚΥΘΗΡΑ της Ελένης Χάρου

Από τις πιο ισχυρές και ιστορικές οικογένειες στα Κύθηρα. Ανέδειξε πολιτικούς, ιερωμένους, στρατιωτικούς, γιατρούς, ζωγράφους, λογίους, νομικούς, αρχαιολόγους.
 Η οικογένεια με Βενετική καταγωγή ανιχνεύεται στα Κύθηρα από το 16ο αι. και κατά το 18ο είναι ισχυρότατη με τίτλους ευγενείας και μεγάλη περιουσία. 
-Από τις προσωπικότητες που ανέδειξε η οικογένεια θα αναφέρω τον πολύγλωσσο λόγιο και νομικό, γερουσιαστή στην Ιόνιο Γερουσία, με σπουδές στην Πίζα, Εμμανουήλ Βαλερίου Στάη (1817-1895) γνώριμο και μελετητή του Σολωμού, οι μελέτες του οποίου θεωρούνται σταθμός στη θεώρηση του Σολωμικού έργου. 
-Ο Βαλέριος Νικ. Στάης(1857-1923) διαπρεπής αρχαιολόγος, Γενικός Έφορος Αρχαιοτήτων, πρωτοστάτησε στη δημιουργία του Αρχαιολογικού Μουσείου Αθηνών, καθώς και στην ανέλκυση και προβολή, του απαράμιλλης σπουδαιότητας ναυαγίου των Αντικυθήρων. Είναι από τους πρώτους που μελέτησαν το μηχανισμό των Αντικυθήρων και διέβλεψαν τη σπουδαιότητά του για τη μαθηματική και μηχανική ιδιοφυϊα των αρχαίων Ελλήνων. 
-Ο Σπύρος Εμμ. Στάης (1859-1932) ήταν σημαίνων πολιτικός στις κυβερνήσεις του Χαριλάου Τρικούπη και Γεωργίου Θεοτόκη. Σαν Υπουργός Παιδείας άφησε σπουδαίο εκπαιδευτικό έργο (ίδρυση σχολείων, εμπορικών σχολών, νομοσχέδια κ.α.) 
Οι ιδιόκτητες εκκλησίες της οικογένειας Στάη στη ΧΩΡΑ ήταν οι Τρεις Ιεράρχες, ο Άγιος Αντώνιος στο γεφύρι, ο Άγιος Γιάννης ο Δραπανέζος και ο Άγιος Θεόδωρος στο Βούργο.

ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΚΑΚΟΠΕΤΡΙΑΝΗ ΚΥΘΗΡΩΝ της Ελένης Χάρου

Στις 8 Σεπτεμβρίου γιορτάζει η Παναγία η Κακοπετριανή στα Κύθηρα.

 Το προσκύνημα συνδέεται με μια πολύ ρομαντική ιστορία.

 Στα χρόνια των Βενετών μια όμορφη αρχοντοπούλα από την οικογένεια των πανίσχυρων φεουδαρχών Βενιέρι, αγάπησε ένα νέο, ο οποίος πήγε στον πόλεμο να πολεμήσει τους Τούρκους στο πλευρό της Βενετίας. Ήταν η εποχή των Βενετοτουρκικών πολέμων (16ος αι.)

 Ο νέος αργούσε να γυρίσει και η κοπέλα κλείστηκε στο μοναστήρι του αγίου Ελευθερίου των Καλούτση στο Μανιτοχώρι.

 Όταν γύρισε και συνάντησε τη μοναχή πλέον Μαρία Βενεροπούλα τη ρώτησε, τι μπορούσε να κάνει για κείνην και του απάντησε πως θέλει να κτίσει μια εκκλησιά και ένα ησυχαστήριο. Ο νέος, που φαίνεται η Βενετία τον αντάμειψε γενναία για τις υπηρεσίες του, της άφησε μια σακούλα με φλουριά και έφυγε από τα Κύθηρα για πάντα πικραμένος για τον ανεκπλήρωτο έρωτα. 

Η  παράδοση λέει πως η Μαρία άφησε ένα περιστέρι που κάθισε στο βράχο του Κακοπετριού. Εκεί έχτισε το μοναστηράκι στο οποίο εμόνασαν πολλές μοναχές επί Βενετοκρατίας και Αγγλοκρατίας. Εκεί ετάφη η Μαρία και δύο επίσκοποι Κυθήρων του 17ου αι. από την οικογένεια Βενιέρι. Ο Μακάριος και ο Νεκτάριος.

 Το μοναστήρι αυτό δόθηκε προίκα στην Ελισάβετ Βενιέρι, που παντρεύτηκε το τέλος του 18ου αι. τον Εμμανουήλ Καλούτση και έτσι από τότε περιήλθε στην οικογένεια Καλούτση, η οποία το διατηρεί και το γιορτάζει κάθε χρόνο. Ο λόγιος Σοφοκλής Καλούτσης, ο υμνογράφος της Μυρτιδιώτισσας έγραψε ένα ωραίο λυρικό ποίημα με τίτλο ΚΑΚΟΠΕΤΡΙΑΝΗ

 Η αγία Τράπεζα με το κιβώριον στο Κακοπέτρι

ΑΓΙΟΣ ΣΩΣΤΗΣ ΖΑΚΥΝΘΟΥ του Διονύση Φλεμοτόμου

Με την ευκαιρία της  γιορτής του Αγίου Σώζοντος.
 Το νησάκι Άγιος Σώστης στον κόλπο Λαγανά της Ζακύνθου. Παλιότερα ήταν ακρωτήρι. Με κάποιο σεισμό αποκόπηκε από την στεριά και έγινε νησί, το οποίο ανήκει στην οικογένεια Λούντζη.
 Από αυτό παλιότερα έβγαζαν πέτρες, για οικοδομές.
 Ήταν, όπως πολλές φορές έχω συναντήσει σε κώδικες εκκλησιών, οι γνωστές πέτρες "του Αγίου Σωστίου".
Υ.Γ. η πρόσοψη της εκκλησίας Ελευθερώτριας , μας πληροφορεί ο Παύλος Φουρνογεράκης έχει επενδυθεί με πέτρα που μετέφερε ο ίδιος με τον πατέρα του σε συρόμενη σχεδία.

ΔΥΟ ΔΙΑΠΡΕΠΕΙΣ ΚΕΡΚΥΡΑΙΕΣ ΑΔΕΛΦΕΣ του Γιώργου Καρρέρ

ΑΓΛΑΪΑ ΠΑΠΠΑ - ΠΡΟΣΩΠΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΙΝΑΣ ΠΑΠΠΑ.

ΑΓΛΑΪΑ ΠΑΠΠΑ - ΑΥΤΟΠΡΟΣΩΠΟΓΡΑΦΙΑ

Η ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΑΓΛΑΪΑ ΠΑΠΠΑ ΚΑΙ Η ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΣ ΚΑΤΙΝΑ ΠΑΠΠΑ.

Η ζωγράφος Αγλαΐα Παππά (1904-1984) υπήρξε μαθήτρια του Κωνσταντίνου Παρθένη και στα έργα της πρώτης περιόδου της δημιουργίας της ακολούθησε την τεχνοτροπία του μεγάλου διδασκάλου της. Στα έργα της δευτέρας περιόδου ακολούθησε μία αφηρημένη τεχνοτροπία με έντονες γεωμετρικές αναφορές. Υπήρξε δόκιμη προσωπογράφος ιδιαίτερα κατά την πρώτη της περίοδο και εργάσθηκε επίσης στην τεχνική της μονοτυπίας αποτυπώνοντας με έναν εντελώς ιδιαίτερο τρόπο τα άνθη.

Η μεγαλύτερη αδελφή της ποιήτρια και πεζογράφος Κατίνα Παππά (1900-1959) είχε σπουδάσει φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και εργάσθηκε ως εκπαιδευτικός αρχικά στην Κέρκυρα και στη συνέχεια στην Αθήνα, όπου το πέρασμά της από το ΣΤ Γυμνάσιο Θηλέων της οδού Επτανήσου στην Κυψέλη άφησε εποχή με την επιτυχή εφαρμογή για πρώτη φορά στην Ελλάδα της θεραπευτικής παιδαγωγικής.

Στον χώρο της λογοτεχνίας εμφανίστηκε το 1935 με τη συλλογή διηγημάτων ''Στη συκαμιά από κάτω'', η οποία βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών. Η δεύτερη συλλογή της έχει τίτλο ''Αν άλλαζαν όλα''. 

Τη χρονιά του θανάτου της, το 1959, εκδόθηκε το αυτοβιογραφικό της μυθιστόρημα ''Σ’ ένα γυμνάσιο θηλέων'' που γνώρισε μεγάλη επιτυχία. Τα κατάλοιπα των έργων της, το θεατρικό Ξένος, τα ποιήματά της, καθώς και τις πολλαπλές εκδόσεις των βιβλίων της, ανέλαβε και πραγματοποίησε το 1963 η αδελφή της, η ζωγράφος Αγλαΐα Παπά.

ΣΤΑΘΗΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ Ο ΞΕΧΑΣΜΕΝΟΣ ΚΕΡΚΥΡΑΙΟΣ του Μανώλη Σπανάκη*

Ο Στάθης Μάστορας, ήταν Κερκυραίος-μέγας μουσικός και ποιητής, καθηγητής μαθηματικών, ο οποίος, βρέθηκε να υπηρετεί στο Γυμνάσιο Βιάννου.
 Εδώ λοιπόν, στην Άνω Βιάννο παντρεύτηκε και δημιούργησε εξαιρετική οικογένεια. 
Δυστυχώς, τον Σεπτέμβρη 1943, εκτελέστηκε (νεότατος) από τους Γερμανούς στα χωριά της Βιάννου, μαζί με άλλους 352 πατριώτες. 
Από τους πρωτοπόρους της ελληνικής οπερέτας, ηχογράφησε πλήθος σπουδαίων συνθέσεων (ανάμεσά τους και η γνωστή-γνωστότατη Ριρίκα), αλλά και πολλά άλλα γνωστά ή λιγότερο γνωστά μοτίβα. 
Επιπρόσθετα ήταν σπουδαίος και ως ποιητής. 
Αρκούμαι στα απολύτως στοιχειώδη, για την οικονομία του λόγου, αν και, ο Στάθης Μάστορας, δεν αποδίδεται σωστά με επιγραμματικές αναφορές...

Ο Μανώλης Σπανάκης είναι εκλεκτός φίλος ιδρυτής της:
''Ηχώ της Βιάννου''

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΝΗΣΙ ΠΡΟΣΧΩΡΗΣΕ ΣΤΗΝ ΒΕΝΕΤΙΑ!!!

Επιτέλους το πάγιο αίτημα της ''Επτανήσου Πολιτείας'' έγινε πραγματικότητα!
Το Τζάντε έγινε επιτέλους τμήμα της Βενετίας. Βέβαια ευθύνεται ένας...πεζός σωλήνας ύδρευσης και όχι ένα δημοψήφισμα όπως θα θέλαμε εμείς.
 Στις 5/9/2016 ημέρα Δευτέρα, νερά ξεχύθηκαν για να ξεπλύνουν τσι βρωμιές που γίνονται σε μερικά μπαρ του νησιού...
Ευτυχώς που ο κυρ-Στέλιος  παινεύεται για το όγδοο θαύμα της ανθρωπότητας και ωρύεται για όποιον προσπαθεί να του πάρει την πατρότητα της...καταπληκτικής αυτής πλατείας...οπότε και γλύτωσε την κριτική ο κυρ-Παύλος...
Ετσι λοιπόν περιμέναμε να  δούμε τον ψηλό τον Στέλιο, να επιπλέει με μια γόνδολα και την κατάλληλη ενδυμασία του Δόγη στην πλατεία που θύμιζε την λίμνη Πλαστήρα...τόσο στην εμφάνιση όσο και στην βλαχονοοτροπία!!!
Εφέτος θα γελάσουμε πολύ!!!
 Καλύτερα βέβαια να γελάσουμε , παρά να κλαίμε με όσα τραγικά γίνονται εδώ και χρόνια στην νυχτερινή ζωή του δύστυχου νησιού...

φωτό από imerazante.gr

Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΒΕΝΕΡΗ ΣΤΑ ΚΥΘΗΡΑ της Ελένης Χάρου

Από τις παλαιότερες και ισχυρότερες οικογένειες στα Κύθηρα.
 Πριν από 1100 χρόνια το όνομα αναφέρεται στη Βενετία, όπου ανέδειξε 3 δόγηδες.
 Το 1207 ο μαρκήσιος Μάρκος Βενιέρης κατέκτησε τα Κύθηρα, το νησί της Αφροδίτης, πιθανόν εκμεταλλευόμενος το όνομά του (Venus Veneris=Αφροδίτη). 
Tα Κύθηρα τότε εξουσίαζαν οι Ευδαιμονογιάννηδες της Μονεμβασίας.
 Τελικά οι δύο οικογένειες συμπεθεριάσανε και το νησί δόθηκε προίκα στο Βαρθολομαίο Βενιέρη.
 Το 1309 οι Βενιέροι σαν φεουδάρχες μοίρασαν το νησί μεταξύ τους και αργότερα που το νησί περιήλθε στη Γαληνοτάτη και μοιράστηκε σε 24 φέουδα, οι Βενιέροι κράτησαν τα 13. Η οικογένεια ανέδειξε 2 Επισκόπους Κυθήρων, το Μακάριο και το Νεκτάριο, 4 Προβλεπτές στα Κύθηρα και είχε στην ιδιοκτησία της ένα πύργο στον κάμπο του Μανιτοχωρίου με φρουριακή αρχιτεκτονική και ζεματίστρα στην είσοδο. Οι ναοί που ανήκαν στην οικογένεια ήταν η Αγία Παρασκευή στο Μανιτοχώρι, η αγία Μαρίνα στο Δρυμώνα, ο Χρυσόστομος στο Βούργο, η αγία Θεοδώρα στον Κάλαμο, η Παναγία στο Κακοπέτρι.
 Το οικόσημο των Βενιέρων στα Κύθηρα, έχει τον πελεκάνο που συμβολίζει την υπέρτατη θυσία για το Θεό, για την πατρίδα (pro Christo et patria) για τον πλησίον, επειδή ο πελεκάνος αυτοτραυματίζεται για να σώσει τα μικρά του από την πείνα με το αίμα του και τις σάρκες του.

ΑΓΙΟΣ ΜΑΜΑΣ ΣΤΑ ΚΥΘΗΡΑ της Ελένης Χάρου

2 Σεπτέμβρη, γιορτάζει ο άγιος Μάμας, ο άγιος των βοσκών και των ξωμάχων.
 Στα Κύθηρα τον τιμούμε σε δύο γραφικότατα ξωκκλήσια, τα οποία μαρτυρούνται το 17ο αιώνα.
-Το ένα βρίσκεται στο βόρειο τμήμα του νησιού στην περιοχή των Οχέλων, κοντά στο Πετρούνι, ανάμεσα σε κουμαριές και ρείκια, αστιβές, σκίνα, ασπαλάθους, πρίνους και ασκένταμους, θυμάρια, άγριες σεμπρεβίβες, αγριαχλαδιές, νιντρία, χαρουπιές, φασκομηλιές και άγρια δεντρολίβανα.
 Κοντά στο εκκλησάκι είναι το σιδερόνερο του αγίου Μάμα, μία από τις πολύτιμες σιδηρούχες πηγές των Κυθήρων. Τα παλιά χρόνια πολλοί που έπασχαν από αναιμία, φυματίωση και παθήσεις του στομάχου κατέφευγαν εκεί για υδροθεραπεία επί τόπου και διέμεναν σε μικρά δωμάτια, ερειπωμένα σήμερα πλέον. Η ρεματιά έχει το χρώμα της σκουριάς από το σίδηρο της πηγής.
- Το δεύτερο εκκλησάκι είναι στο Νότιο μέρος του νησιού, στα Κατοχώρια, στο δρόμο που οδηγεί στην παραλία της Κομπονάδας. Σύμφωνα με μια μαρτυρία του 1802, ο Ιωάννης Σεμιτέκολο την έδωσε στην κόρη του Μαρία, η οποία την παρεχώρησε στο Μανώλη Κασιμάτη-Καραβοκύρη. Το εκκλησάκι ανακαινισμένο έχει πέτρινο πώρινο τέμπλο του 19ου αι. με ανάγλυφα κλαδιά της αμπέλου.
Από το προαύλιο του ναού η θέα προς τα ανατολικά παράλια του νησιού είναι μαγευτική.

Σημείωση σύνταξης ιστολογίου Επτανήσου Πολιτείας:

Ο Άγιος Μάμας είναι και προστάτης των υιοθετημένων παιδιών επειδή και ο ίδιος ήταν υιοθετημένος. Είναι προστάτης των βοσκών επειδή κατάφερε και ημέρωσε τα άγρια ζώα , μέσα στα οποία τον έριξαν οι ειδωλολάτρες για να τον θανατώσουν. Γι' αυτό άλλωστε αγιογραφείται πάνω στη ράχη ενός λιονταριού!!!