Ο Ιωάννης Τσακασιάνος του Γεωργίου και της Μαρίας, το γένος Μαρμαρά, γεννήθηκε στη Ζάκυνθο. Ο πατέρας του (πέθανε όταν ο Τσακασιάνος ήταν μόλις εφτά χρόνων) καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια της Βενετίας και η μητέρα του ήταν υφάντρα. Είχε πέντε αδέρφια, δύο κορίτσια και τρία αγόρια. Σε παιδική ηλικία δούλεψε στο κουρείο του θείου του Νιόνιου Τσακασιάνου, ονομαστό στη Ζάκυνθο και στέκι επιφανών ζακυνθίων. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του κοντά στο θείο του, ο Ιωάννης ήρθε σε επαφή με ποιητές και καλλιτέχνες και μελέτησε ποίηση (κυρίως το Διονύσιο Σολωμό), κιθάρα και ξένες γλώσσες. Ο ζήλος του ήταν μεγάλος και στα δεκαοχτώ του χρόνια γνώριζε γαλλικά, ιταλικά και αγγλικά και έπαιζε καλά κιθάρα, ικανότητες που τον έκαναν δημοφιλή στους αριστοκρατικούς κύκλους της εποχής. Την ίδια εποχή έγινε συνιδρυτής (από κοινού με τους Μαρτζώκη, Επισκοπόπουλο, Δεβιάζη, Πελεκάση και άλλους) και βασικός χρηματοδότης του περιοδικού Ποιητικός Ανθών. Το περιοδικό έγινε δεκτό με ενθουσιασμό από λόγιους όπως ο Ανδρέας Λασκαράτος και ο Αριστοτέλης Βαλαωρίτης, επαινέθηκε από τους αθηναϊκούς λογοτεχνικούς κύκλους. Στις σελίδες του ο Τσακασιάνος δημοσίευσε πλήθος στίχων, κυρίως με το ψευδώνυμο Σπουργίτης.
Λίγο αργότερα αποφάσισε να ασχοληθεί με το θέατρο, έγινε ιμπρεσάριος και εργολάβος θερινού θεάτρου, που ανεγέρθηκε στη Ζάκυνθο με προσωπικά του έξοδα. Η γνωριμία του με μια πρωταγωνίστρια του θεάτρου Ροσσίνι στη Νάπολη του γέννησε την ιδέα για τη δημιουργία θιάσου, ο οποίος όμως δεν ευδοκίμησε και οδήγησε τον Τσακασιάνο σε οικονομική καταστροφή. Εγκατέλειψε τη γενέτειρά του και ταξίδεψε στην Αθήνα, όπου εξέδωσε τη σατυρική ποιητική συλλογή Κόντε Σπουργίτης και το Πρωτοχρονιάτικο δώρο, που γνώρισαν επιτυχία.
Επέστρεψε στη Ζάκυνθο και άνοιξε βιβλιοπωλείο, επιχείρηση που επίσης πτώχευσε. Με παρέμβαση πολιτικών κύκλων της Ζακύνθου και ενέργειες της Σοφίας Τρικούπη διορίστηκε από τον Χαρίλαο Τρικούπη υποτελώνης, αρχικά στο Φισκάρδο και στη συνέχεια στην Ιθάκη, την Κυπαρισσία, τον Πόρο, την Άρτα, τη Λευκάδα, τη Λάρισα και το Ναύπλιο, συνέχισε ωστόσο να ξοδεύει όσα χρήματα κέρδιζε.
Hταν πολύ έντιμος στην άσκηση των καθηκόντων του,γιαυτό έπαιρνε και αλλεπάλληλες μεταθέσεις,όπως διαβάσατε παραπάνω.Κάποτε σατύρισε σκληρά το ''δυστυχώς επτωχεύσαμε'' του Τρικούπη και οι γνωστοί παρατρεχάμενοι τον απέλυσαν και τον φυλάκισαν.Οταν επανήλθε ο Τρικούπης στην πρωθυπουργία,όχι μόνον τον απεκατέστησε,αλλά τον προήγαγε κιόλας!
Κάποτε χαστούκισε έναν κυβερνητικό βουλευτή που ζητούσε φορτικότατα ρουσφέτι.Εστειλε αμέσως τηλεγράφημα στον Τρικούπη: ''Ταύτην την στιγμήν εχαστούκισα βουλευτήν σας ΣΤΟΠ αν επιθυμείτε διατάξατε έλθω απολογηθώ δια μπόμπας ΣΤΟΠ
Η πρωθυπουργική απάντηση ήρθε: ''ευχαριστήρια δια εκτέλεσιν των καθηκόντων σας ΣΤΟΠ''
Dionisis Vitsos Ελέαμε με την Ένωση πως θα μας Ελληνίστε,
μα εσείς μας ξελληνέψατε, μας απαξαθρωπίστε.«Γεροντοπαραξενάδες του σπουργίτη», 51-52. 1886. Δημ. Μάργαρης (επιμ.), Ανδρέας Λασκαράτος. Σατιρικοί και ευθυμογράφοι. Βασική Βιβλιοθήκη, 23. «Αετός» Α.Ε., 1954. 70-Andreas Staveris-Polikalas «Δρόμοι στενοί, άνθηα, σκυλιά, καμπάναις, διακοναρέοι, παστέλια, σερενάδες . μανδηλοφόραις κόραις καρδιοπλάναις, καλοί, κακοί, δειλοί, παλληκαράδες! Λίγα μυαλά, πολλαίς γλωσσοκοπάναις . λούσο, αργαλοί, και "-Hurrah!" και ποιητάδες. Κι’ αυτή τη θεία ζωγραφιά του Χάση, μουρλόχωρα την έχουν ονομάσει».
Γιάννης Τσακασιάνος
Πέθανε στο Ναύπλιο και κηδεύτηκε στη Ζάκυνθο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου