Ο ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ ΕΝΟΣ ΚΟΥΡΕΙΟΥ ΣΤΑ ΚΥΘΗΡΑ ΤΟΝ 19ο ΑΙΩΝΑ από την Ελένη Χάρου

Στα παλιά μπαρμπέρικα επικρατούσε μια χαλαρή και ευχάριστη ατμόσφαιρα. Οι εκλεκτοί πελάτες εμπιστεύονταν τα μυστικά τους στο μπαρμπέρη, που έπρεπε απαραιτήτως να έχει δύο σπουδαία προσόντα. Να είναι εχέμυθος και να συμφωνεί πάντα με τον πελάτη. Οι παλιοί μπαρμπέρηδες ήταν οι εξομολόγοι, τα φιλαράκια, οι διασκεδαστές. Δουλεύοντας τα ξυριστικά σύνεργα, ή τα σύνεργα του κουρέματος έλεγαν διασκεδαστικές ιστορίες, έκαναν πειράγματα και δημιουργούσαν ευχάριστη ατμόσφαιρα. Εδώ στην παλιά Χώρα Κυθήρων είχε πολλά μπαρμπέρικα με κορυφαίο ανάμεσά τους το κουρείο του αξέχαστου Αντζόλου Πετρόχειλου με τη σχολαστική καθαριότητα και την ψυχαγωγία που προσέφερε στον κάθε πελάτη. Τα αστεία του και οι φάρσες του άφησαν εποχή. Σε ένα ινβεντάριο στα Κύθηρα του 1863 αναφέρονται τα παρακάτω εργαλεία κουρείου:
Δέκα ξυράφια
Δύο ψαλίδια
Τέσσαραις λεγιέναις από τενεκέδαις
Τρεις τενεκέδαιςς του νερού
Δύο καθρέπται στρογγυλοί
Ένα πιθάρι του νερού
Ένας τροχός διά τα ξυράφια
Ένα χαλκωματάκι παλαιόν
Δεκαπέντε μπόλιαιες βαμπακεραίς
Τέσσαρα λουριά των ξυραφίων
Δύο παλιαίς καθήγκλαις
Ένα μικρόν κιβώτιον μικρότατον
Τέσσαραις τανάλιαις των οδόντων
Μία θήκη ξυραφίων
Δύο βρούτσαις των μαλιών

Θα πρέπει να υπενθυμίσομε ότι την εποχή εκείνη ο κουρέας έκανε χρέη οδοντιάτρου. Η εποχή του κουρέα-χειρουργού ξεκινά από το Μεσαίωνα. Οι κουρείς έκαναν αφαίμαξη, βεντούζες, άνοιγαν αποστήματα, σταματούσαν αιμορραγίες, έβγαζαν δόντια κ.τ.λ.