''ΟΝΕΙΡΑ'' της Ανδριανής Βοντετσιάνου (Κέρκυρα)

Κοιμάμαι μα εσύ έρχεσαι στα όνειρά μου και είναι σαν να μην έχω παραδοθεί στον ύπνο.
Ακόμα και έτσι, νιώθω το άγγιγμά σου.
Δεν είσαι όνειρο, είσαι απτός, είσαι εδώ και πλημμυρίζω από τη μυρωδιά του δέρματός σου, με ζεσταίνει η καυτή σου ανάσα, με αναστατώνει το παθιασμένο σου φιλί.

Κοιμάμαι και όμως ανταποκρίνομαι στα χάδια σου.
Δεν θέλω να ξυπνήσω.
Προτιμώ να σκηνοθετώ την ζωή μου μαζί σου, έστω και αν είναι μόνο όνειρο.
Γιατί τουλάχιστον αυτό, το ζω,
με τον τρόπο που επιθυμώ εγώ...

ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΝΥΧΤΑ!