Νύχτωσε πάλι στα σοκάκια τις καρδιάς μου
κι αν σ'ειχα ελπίδα, εγινες αφαντη με μιας
το φως σου εσβησε, και πηρε τα όνειρά μου
σαν ροδοπέταλα που φύσηξε ο βοριάς
Καποτε μου λεγες φοβάσαι το σκοτάδι
κ εσύ με σκέπασες με αναστρο ουρανο
κάποτε βρήκες ζεστασιά σ ενα μου χαδι
τωρα σαν θύελα το παγώσες κ αυτό
Έγινε η αγάπη μας παλία φωτογραφία
όπου κι αν παμε θα ναι εκεί θα μας κοιτά
κάπου τη βγάλαμε να γράψουμε ιστορία
μ αυτή απόμεινε μονάχα να πονά
17 Μαρτίου 2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου