ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΡΙΚΑΚΗΣ

Γεννήθηκε το 1824 στα Κύθηρα από Κρητικούς γονείς που είχαν καταφύγει στο νησί λόγω των τουρκικών διώξεων στην Κρήτη. Σπούδασε νομικά στην Αθήνα και εκτός από δικηγόρος υπήρξε και εισαγγελέας στην Πάτρα.Παντρεύτηκε την Θεώνη Παπαδιαμαντοπούλου, εγγονής του προεστού της Πάτρας και οπλαρχηγού της Ελληνικής Επανάστασης Ιωάννη Παπαδιαμαντόπουλου και ο γάμος αυτός τον βοήθησε πολύ, λόγω της μεγάλης κοινωνικής θέσεως της και την μεγάλης περιουσίας της. Στην Αθήνα ζούσε σε τριόροφο κατοικία που περιβαλόταν από 20 στρέμματα στους Αμπελόκηπους(την έκταση είχε αγοράσει από την Μονή Πετράκη). Συνέβαλε αποφασιστικά ως δικηγόρος στην ανέγερση του Ι.Ν.Αγίου Ανδρέα Πατρών,βοηθώντας να ξεπεραστούν τα πολύ δύσκολα προβλήματα που είχαν ανακύψει με το Δημόσιο. Είχε τεράστιες εκτάσεις σταφιδαμπέλων και μεταλλεία στα οποία είχε συνεταίρο τον Ι.Σερπιέρη,του οποίου υπήρξε δικηγόρος στα Λαυρεωτικά. Υπήρξε φιλοοθωνικός πολιτικός. Εξελέγη αρκετές φορές βουλευτής Αχαϊοήλιδας από το 1875 έως το 1902.Διετέλεσε υπουργός των Εξωτερικών και Δικαιοσύνης επί Αλεξ.Κουμουνδούρου. Πρόεδρος της Βουλής εξελέγη το 1885. Πέθανε στην Αθήνα στις 16 Ιουλίου του 1909 και συγκεκριμένα στο Παλαιό Φάληρο.Η κηδεία του έγινε στην Μητρόπολη Αθηνών και προσέλαβε πάνδημο χαρακτήρα. Προσθήκη Σοφίας Σουμελά: Η νεοκλασική οικία Ρικάκη (Πανεπιστημίου 53 και Σανταρόζα) είχε κτιστεί σε σχέδια του Αν.Θεοφιλά το 1880. Κατά τον Μεσοπόλεμο (δεκαετία του 1920) κατεδαφίστηκε και στη θέση της ανεγέρθηκε μέγαρο το οποίο στέγασε το ξενοδοχείο "Ματζέστικ". Σήμερα αποτελεί ιδιοκτησία του Πανεπιστημίου. Ινστιτούτο Παστέρ: (Βασ. Σοφίας 127) Κτίστηκε το 1919 σε οικόπεδο το οποίο ανήκε στην οικογένεια Ρικάκη και αγοράστηκε με δωρεά του Β.Ζαχάρωφ. Το οικόπεδο περιλάμβανε την τριώροφη εξοχική οικία (κτίσμα του 1890) και τον μικρό ναό της Αγ. Άννας, του 19ου αι. Το Ινστιτούτο εγκαινιάστηκε το 1920 από τον Ελ. Βενιζέλο. Από το 1935 μέχρι το 1962 εργάστηκε στο Ινστιτούτο η Ζωή Μελά, κόρη του μακεδονομάχου Παύλου Μελά