Είχε και η Ζάκυνθος όπως και η υπόλοιπη Ελλάδα τους δοσιλόγους της.Αλλά το δειγματολόγιο των δοσιλόγων της Ζακύνθου είχε κάτι το ξεχωριστό.Ηταν δοσίλογοι της πιο εκλεκτής ποιότητος.
.........
υπήρξαν στα χρόνια της Ιταλικής κατοχής,οι προκλητικότεροι και οι αναιδέστεροι.
Από τις πράξεις τους,αλλά και από την αναίδεια και προκλητικότητα τους,είχε τραυματιστεί βαθιά η εθνική υπερηφάνεια των Ζακυνθινών.
...........
Στην ιεραρχία του Ζακυνθινού δοσιλογισμού την πρώτη θέση κατέχει ο μεγάλος δοσίλογος Φραγκίσκος (Κέκος) Μερκάτης.
Ελλην υπήκοος αλλά με καρδιά και αισθήματα Ιταλού....
..........
Δεν αποσκόπησε σε καμία υλική, ή οποιαδήποτε άλλου είδους προσωπική ωφέλεια,ήταν άλλωστε πλούσιος.
Δύο κίνητρα τον έκαμαν πιστό συνεργάτη των Ιταλών.
Το ένα ήταν το μίσος που έτρεφε η παροιμιωδώς κακή και μοχθηρή ψυχή του προς τους Ελληνες και το άλλο ήταν η κάπως Δον-Κιχωτική του ιδιοσυγκρασία,που τον έκαμε να ονειρεύεται πως με τους Ιταλούς θ'αναβιώσει η παλιά φεουδαρχία με την μεγάλη ισχύ των ευγενών!
..........
..........
Αν του χαρίστηκε του Μερκάτη η ποινή του Δικαστηρίου Δοσιλόγων,δεν του χαρίστηκε η ποινή του κοινωνικού δικαστηρίου της Ζακύνθου,που τον κατεδίκασε παμψηφεί στην ισόβια απέχθεια των συμπολιτών του και από του θανάτου του και μετά,την υστεροφημία του να την περιβάλλει για πάντα η πιο μαύρη αχλύς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου