Σημαντική ήταν η αγωνία του για την τύχη του Ιερού Προσκυνήματος του Αγίου και θαυματουργού Σπυρίδωνος, όπου ανήκε έως τότε ολοκληρωτικά στην κυριότητα της Οικογένειας Βούλγαρη.
- Με έρευνα και κινήσεις υπεύθυνες εντόπισε στο Αρχείο Θρησκείας το θέσπισμα της Ιονίου Γερουσίας του 1812, το οποίο έθεσε σε εφαρμογή.
-Με βάση αυτό, το 1925 συνέστησε Διοικητική Επιτροπή του Ιερού Ναού του Αγίου και Θαυματουργού Σπυρίδωνος αποτελουμένη εκ του Εφημερίου και τριών λαϊκών επιτρόπων εκ των προκρίτων της νήσου.
- Η ενέργειά του αυτή έτυχε συγχαρητηρίων και ευαρεσκειών από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος και από άλλες Ορθόδοξες Εκκλησίες.
- Ήταν η απαρχή της αλλαγής του ιδιοκτησιακού καθεστώτος του Ι. Ναού του Αγίου Σπυρίδωνος.
Ολοκληρώθηκε 42 χρόνια μετά.
Ολοκληρώθηκε 42 χρόνια μετά.
Έτσι τελείωσε ένα καθεστώς ασύλληπτης προσβολής στον Κερκυραϊκό λαό.Το ιερό λείψανο του προστάτη Αγίου του νησιού να ανήκει δηλαδή σε ΜΙΑ οικογένεια και όχι στον ίδιο τον λαό και με ότι οικονομικά οφέλη αυτό συνεπαγόταν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου