Για να κατασκευάσουν ένα αλώνι την παλιά εποχή, διάλεγαν μια κατάλληλη τοποθεσία, που την «έπιαναν» οι άνεμοι, ένα μέρος ελεύθερο, ανοιχτό, χωρίς δέντρα, τοίχους και εμπόδια.
Σ’ ένα ίσιωμα κάρφωναν ένα καρφί και με σταθερό σημείο αυτό το καρφί σχημάτιζαν ένα κύκλο γύρω γύρω ανάλογα με το άνοιγμα του αλωνιού που ήθελαν.
Στην περιφέρεια του κύκλου άνοιγαν ένα χαντάκι, μέσα στο οποίο τοποθετούσαν ειδικές πλάκες, τις αλωνόπλακες, γερές σιδερόπλακες και τις τοποθετούσαν όρθιες στο χαντάκι γύρω γύρω. Αυτές τις πλάκες τις έλεγαν αντριαλίκους. Έτσι σχηματιζόταν το αλώνι.
Μέσα στο αλώνι τα παλιά χρόνια έστρωναν μια επάλειψη από πηλό. Σε νεότερα χρόνια το έστρωναν με τσιμέντο. Κατά την περίοδο του αλωνίσματος τα παλιά χρόνια που δεν υπήρχε τσιμέντο, έκαναν ένα μείγμα από βουτσέα (κοπριά των βοδιών) πηλό και νερό και έκαναν μια επίστρωση στο αλώνι.
Αυτό το μείγμα όταν ξεραινόταν γινόταν πολύ ανθεκτικό σαν ταράτσα και άντεχε σε όλη την περίοδο του αλωνίσματος.
Σ’ ένα ίσιωμα κάρφωναν ένα καρφί και με σταθερό σημείο αυτό το καρφί σχημάτιζαν ένα κύκλο γύρω γύρω ανάλογα με το άνοιγμα του αλωνιού που ήθελαν.
Στην περιφέρεια του κύκλου άνοιγαν ένα χαντάκι, μέσα στο οποίο τοποθετούσαν ειδικές πλάκες, τις αλωνόπλακες, γερές σιδερόπλακες και τις τοποθετούσαν όρθιες στο χαντάκι γύρω γύρω. Αυτές τις πλάκες τις έλεγαν αντριαλίκους. Έτσι σχηματιζόταν το αλώνι.
Μέσα στο αλώνι τα παλιά χρόνια έστρωναν μια επάλειψη από πηλό. Σε νεότερα χρόνια το έστρωναν με τσιμέντο. Κατά την περίοδο του αλωνίσματος τα παλιά χρόνια που δεν υπήρχε τσιμέντο, έκαναν ένα μείγμα από βουτσέα (κοπριά των βοδιών) πηλό και νερό και έκαναν μια επίστρωση στο αλώνι.
 |
| φωτό:Ειρήνη Βενέρη Τραβασάρου |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου