Τέτοιες μέρες, πρωτοχρονιές των παιδικών μου χρόνων, άκουγα την νόνα μου από τσ' Αυλιώτες (ΒΔ Κέρκυρα) να μας διηγείται το πως υποδεχόταν στο χωριό την πρώτη μέρα του χρόνου...
Οταν ξύπναγαν το πρωι του νέου έτους (γιατί προφανώς για αυτούς η αλλαγή του έτους σηματοδοτούνταν με το ξημέρωμα της νέας ημέρας), έβγαιναν στα παράθυρα τους ή τις αυλές τους, και ατενίζοντας τα βουνά (από τους Αυλιώτες όπως και από άλλα χωριά φαίνεται ο Παντακράτορας) έλεγαν τα παρακάτω λόγια.
"Καλημέρα σας βουνά και καλή πρωτοχρονιά
σαν τα βουνά να ειμαι γερός
σαν την θάλασσα ξυπνός
και σαν τα θαλασσοκύματα
να κανω τα θελήματα"
Την ίδια ιστορία διηγείτο και μια θειά μου, η οποία σαν μικρό παιδί τότε στο χωριό, υποχρεωνόταν να τηρήσει το πρωτοχρονιάτικο έθιμο. Ωστόσο, κατανοώντας το νόημα των τελευταίων στίχων και όντας αντιδραστικό στοιχείο, παράλλασσε τους στίχους λέγοντας
"και σαν τα θαλασσοκύματα
να μου κανουν τα θελήματα"
προσπαθώντας να ξορκίσει την μοίρα της.
Προσωπικά μου άρεσε πάντα η εκδοχή της θείας παρά της νόνας μου. Ας ελπίσουμε και μεις λοιπόν οτι τα βουνά θα μας βλέπουν γερούς, ξυπνούς και περιστοιχισμένους από ανθρώπους πρόθυμους να μας κάνουν τα θελήματα...
ΥΓ: Ψάχνοντας στο διαδίκτυο να εντοπίσω κάτι για αυτούς τους στίχους, έπεσα προς μεγάλη μου έκπληξη πάνω σε μια αντίστοιχη μαρτυρία από την Λευκάδα, που ξεκινά με την ίδια ακριβώς προσφώνηση στα βουνά...
Οταν ξύπναγαν το πρωι του νέου έτους (γιατί προφανώς για αυτούς η αλλαγή του έτους σηματοδοτούνταν με το ξημέρωμα της νέας ημέρας), έβγαιναν στα παράθυρα τους ή τις αυλές τους, και ατενίζοντας τα βουνά (από τους Αυλιώτες όπως και από άλλα χωριά φαίνεται ο Παντακράτορας) έλεγαν τα παρακάτω λόγια.
"Καλημέρα σας βουνά και καλή πρωτοχρονιά
σαν τα βουνά να ειμαι γερός
σαν την θάλασσα ξυπνός
και σαν τα θαλασσοκύματα
να κανω τα θελήματα"
Την ίδια ιστορία διηγείτο και μια θειά μου, η οποία σαν μικρό παιδί τότε στο χωριό, υποχρεωνόταν να τηρήσει το πρωτοχρονιάτικο έθιμο. Ωστόσο, κατανοώντας το νόημα των τελευταίων στίχων και όντας αντιδραστικό στοιχείο, παράλλασσε τους στίχους λέγοντας
"και σαν τα θαλασσοκύματα
να μου κανουν τα θελήματα"
προσπαθώντας να ξορκίσει την μοίρα της.
Προσωπικά μου άρεσε πάντα η εκδοχή της θείας παρά της νόνας μου. Ας ελπίσουμε και μεις λοιπόν οτι τα βουνά θα μας βλέπουν γερούς, ξυπνούς και περιστοιχισμένους από ανθρώπους πρόθυμους να μας κάνουν τα θελήματα...
ΥΓ: Ψάχνοντας στο διαδίκτυο να εντοπίσω κάτι για αυτούς τους στίχους, έπεσα προς μεγάλη μου έκπληξη πάνω σε μια αντίστοιχη μαρτυρία από την Λευκάδα, που ξεκινά με την ίδια ακριβώς προσφώνηση στα βουνά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου