ΤΟ ΠΡΩΙΝΟ ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΕΙ ΜΑΖΙ της Ανδριανής Βοντετσιάνου (Κέρκυρα)

Παρακάλεσα το φεγγάρι και αυτό ανταποκρίθηκε. 
Κατέβηκε χαμηλά 
και με το φώς του διάφανο μονοπάτι 
χάραξε πάνω στα νερά.
Να το περπατήσω μόνο γρήγορα μου είπε, 
έως την αυγή,
πριν εξαφανιστεί,
να έχω φτάσει εκεί που βρίσκεσαι εσύ...
"Μην ανησυχείς" του αποκρίθηκα.
Το πρωινό θα μας βρει μαζί...