Η ΑΠΕΤΑΧΤΗ της Νινέττας Λάσκαρι (Κέρκυρα)

-Τι και ρύεσαι,ωρή;Τι κρένεις;Απολοήσου,κόρη μου.

Τι;Πως γίνεται η απεταχτή εδεπά στο Κοκκίλα;Ακουε ρώτηξη!

Τι πως γένεται;Τίποτας δε γένεται από μοναχό του,μόνε ο διάλος γένεται και πληθαίνει!

Ελα,ωρή κοπέλλα,κόπιασε και κάτσε σιμά μου,τι στρωνίζεις;

Μόνε,ανάμενε ένα λεφτό να τραβήξω τον απεράτη μη και έμπει το λιανοπαίδι τση πλαϊνής

και τα κάνει ούλα ρουμπαραρούμ!

Το λοιπό,έτσι και αποσώσομε το ψωμί-κάλλιο να είναι από τσιμαδούρα-το σκεπαίνομε με τσεργούλια και 

τ'αφήνομε παραστιάς να γένει.Ανάφτομε το φούρνο να κάψει καλά.Από μετά κλειούμε με το στομοφούρνι και μπριχού

βάλομε το φουρνόκλεισμα καίομε τα πόρφυρα.

Ετσι και γένουνε ούλα καταπώς και πρέπει-στο νυστρόξυλο στρωμένο κουκκικόφυλλα έχομε απλώσει το ζυμάρι,το ψωμί-

γδωνομάστενε και αμπώνομε την κάθε λεφτή με τη μούδα της,να μην είναι ούλες τέλεια ντρουμωμένες

αναμετάξυ τους,νάχουνε απληχώρια στο βάθυ του φούρνου.

Εχομε βγάλει χώρια τόσο ζυμάρι όσο μιάνε μισή λεφτή.

Φροκαλούμε καλά το φούρνο,περνούμε μ' ένα στρατσί για πείλιο πάστρα και πλάθομε το ψωμί ωσά ένα πητίτσι

φτενό.

Αλείφτομε την αποπαναριά με τότσο νερό,αλικουρνίζουμε κανά κουτούλι ζάχαρη και κάνια δράξα νερό

πάλε και την απετούμε μπροστοφούρνι.

Κλείουμε με το φουρνόκλεισμα.

Σα ψηστεί,τη κόφτομε περικοπά με τον αθέρα τση κορτέλλας και τη διαμοιράζομε δελέγκου.

Κ Α Λ Η  Ο Ρ Ε Ξ Η από την Επτάνησο Πολιτεία!