Του χωριάτη το σκοινί μονό δεν σώνει,
διπλό σώνει και περισσεύει
Ογιος φτύνει ψηλά,
λερώνει τα μούτρα του
Από πούσαι συ κλαράκι;
από ΄κείνο το δεντράκι
Αμήν όταν οι κατώτεροι αρχινήσουν να αποτσιπώνουνται,
δύσκολα είναι να γυρίσουνε,εις την πρότερήν τους τάξιν
δώσε τσου παπά αντίδωρο να σου τσακανίσουνε
το χέρι μέχρι τον αγκώνα
Το ρεμπελιό τούτο τση πλεμπάγιας ενάντια στους φυσικούς τση αρχόντους,
τάραξε συθέμελα το κάστρο τση σιγουριάς πούχανε χτίσει με ιδρώτα
και αίμα οι παλαιοί
διπλό σώνει και περισσεύει
Ογιος φτύνει ψηλά,
λερώνει τα μούτρα του
Από πούσαι συ κλαράκι;
από ΄κείνο το δεντράκι
Αμήν όταν οι κατώτεροι αρχινήσουν να αποτσιπώνουνται,
δύσκολα είναι να γυρίσουνε,εις την πρότερήν τους τάξιν
δώσε τσου παπά αντίδωρο να σου τσακανίσουνε
το χέρι μέχρι τον αγκώνα
Το ρεμπελιό τούτο τση πλεμπάγιας ενάντια στους φυσικούς τση αρχόντους,
τάραξε συθέμελα το κάστρο τση σιγουριάς πούχανε χτίσει με ιδρώτα
και αίμα οι παλαιοί
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου