3 Μαρτίου 1875

Με πατέρα καθηγητή τραγουδιού, μητέρα πιανίστα και θείο τραγουδιστή, ο Ζορζ Μπιζέ είχε ανοιχτούς τους δρόμους της μουσικής. Γεννήθηκε στις 25 Οκτωβρίου 1838 κι από τα δέκα του ήταν σπουδαστής στο παρισινό ωδείο, όπου σάρωνε τα βραβεία. Στα 19 του, κέρδισε το μεγάλο βραβείο της Ρώμης.

Ταλαντούχος πιανίστας, κατέκτησε τις συντροφιές, συνέθεσε ωραία έργα αλλά στην όπερα, μετά την πρώτη επιτυχία («Η Ωραία Κόρη του Περθ»), ατύχησε. Το αριστούργημά του, «Αλιείς μαργαριταριών», δεν άρεσε στον καιρό του. Οι οπαδοί του Βάγκνερ το χτύπησαν ως «αντιβαγκνερικό» και οι αντίπαλοί του ως «βαγκνερικό».

Για την «Αρλεζιάνα», οι μισοί έλεγαν ότι η μουσική σκεπάζει τα λόγια και οι άλλοι μισοί ότι τα λόγια δεν αφήνουν να ακουστεί η μουσική. Ρίχτηκε με τα μούτρα στην «Κάρμεν» που προοριζόταν για την παρισινή Opera Comique. Οι πρόβες πολλές φορές διακόπηκαν από απίθανες δυσκολίες που προέκυπταν.

Ο θίασος ήταν απαράδεκτος. Τα σκηνικά απαίσια. Και οι δολοπλόκοι αντίπαλοί του πανταχού παρόντες. Με τι εφημερίδες να προϊδεάζουν ότι πρόκειται για ανοσιούργημα.

Τελικά, έφτασε η μοιραία ημέρα της πρεμιέρας: 3 Μαρτίου 1875. Το κοινό στριμώχτηκε να τη δει. Η πρώτη πράξη καταχειροκροτήθηκε. Οι υπόλοιπες περίπου σφυρίχτηκαν. Η όπερα συνέχισε να παίζεται. Ο Μπιζέ όμως είχε πάρει την κάτω βόλτα.

Τη νύχτα προς 3 Ιουνίου 1875, μετά την 33η παράσταση της «Κάρμεν», έπαθε καρδιακή κρίση και πέθανε σε ηλικία 37 ετών.

Ο χρόνος καταξίωσε και την «Κάρμεν» και τους «Αλιείς μαργαριταριών»

φωτό: απο την α΄πράξη της Κάρμεν της 3ης Μαρτίου 1875