ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΟ ΠΟΘΕΝ ΕΣΧΕΣ ΣΤΑ ΕΠΤΑΝΗΣΑ

Η ΛΙΣΤΑ ΝΙΚΟΛΟΥΔΗ παραδόθηκε στη Βουλή

Στέφανος Σαμοϊλης   μέλος Επιτροπής ποιότητας Ζωής  μη υποβολή

Κωνσταντίνος Νίκου Αντιδήμαρχος Κερκύρας  μη υποβολή

Βασίλειος Μαγουλάς μέλος Επιτροπής ποιότητας Ζωής  μη υποβολή

Αλέξανδρος Αυλωνίτης μέλος οικ.επιτροπής Δήμου Κερκύρας  μη υποβολή

Αναστάσιος Κασίμης Αντιδήμαρχος Κερκύρας  μη υποβολή

Κωνσταντίνος Λέσσης μέλος οικ.επιτροπής Δήμου Κερκύρας  μη υποβολή

Χρήστος Σκούρτης Αντιπεριφερειάρχης Ιονίων Νήσων  μη υποβολή

Ευστάθιος-Σωτήριος Κουρής Αντιπεριφερειάρχης Ιονίων Νήσων  μη υποβολή

Θεόδωρος Βερύκιος Αντιπεριφερειάρχης Ιονίων Νήσων  μη υποβολή

Ιωάννης Κασσιανός τέως Δήμαρχος Ιθάκης  ανακριβής

Η λίστα αποτελείται ουσιαστικά από δύο κατηγορίες, αυτούς που δεν έκαναν τη σχετική δήλωση και εκείνους που υπέβαλλαν ανακριβές πόθεν έσχες, οι οποίοι έχουν και το μεγαλύτερο πρόβλημα.

Πηγή: Αυτοί είναι οι 75 δήμαρχοι και σύμβουλοι με το «προβληματικό» πόθεν έσχες | Ειδήσεις και νέα με άποψη http://www.iefimerida.gr/node/149010#ixzz2xNIRm1vX

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΚΕΡΚΥΡΑΣ

Από την εφημερίδα ''ΝΕΟΛΟΓΟΣ ΠΑΤΡΩΝ'' 7 Νοεμβρίου 1920

Χθες αφίκετο εις Πάτρας ατμοπλοϊκώς εκ Κερκύρας ο κ.Ξενοφών Στρατηγός,εκ των πρώτων βουλευτών του Νομού Κερκύρας.
Ο κ.Στρατηγός αφού εγευμάτισε εις το ξενοδοχείον της Αγγλίας,ανεχώρησε δια της ταχείας αμαξοστοιχίας εις Αθήνας. Εις το ξενοδοχείον έσπευσαν και εχαιρέτισαν αυτόν,οι κ.κ.Ρούφος,Σουλτάνης και πολλοί άλλοι οίτινες και τον προέπεμψαν μέχρι του σιδηροδρομικού σταθμού.
Ο κ.Στρατηγός ωμίλει περί της καταπληκτικής πλειοψηφίας με την οποίαν εξελέγησαν ως βουλευταί, οι αντιβενιζελικοί εν τω Νομώ Κερκύρας.
Μόνον εις την Κέρκυραν ο τελευταίος εκ των επιτυχόντων κ.Παϊπέτης, υπερτέρησε τον πρώτον επιλαχόντα κ.Ζαβιτσάνον κατά 4.500 ψήφους.
Εβεβαίωσε δε ο κ.Στρατηγός , ότι άκρα τάξις επεκράτησε και επικρατεί καθ'όλην την νήσον,του λαού περιορισθέντος εις εκδηλώσεις ζωηράς υπέρ του Βασιλέως Κωνσταντίνου και μη προβάντος εις ουδεμίαν αντεκδίκησιν,τουναντίον δε σεβασθέντος και εκείνους εκ των Βενιζελικών από τους οποίους εδεινοπάθησεν.

ΖΑΚΥΝΘΙΝΗ ΑΝΟΙΞΗ του Διονύση Συνετού

Ανοιξιάτικα αγριολούλουδα σκόρπια στους αγρούς του Γέρακα

ΚΙ ΑΝ Μ’ ΑΓΑΠΑΣ της Ελένης Καββαδία-Σαμοϊλη (Κέρκυρα)

Έλα κόψε με σαν μαργαρίτα
να γίνει κήπος η ζωή
και τα φύλλα της, στη νύχτα, ρίχτα,
να ευωδιάζει η καρδιά μου μέχρι το πρωί.

Κι αν μ’ αγαπάς, κι αν σ’ αγαπώ
ένα λουλούδι ακόμα.
Κι αν μ’ αγαπάς, κι αν σ’ αγαπώ
τριαντάφυλλο στο στόμα.

Έλα, μπες στα ροδοπέταλά μου
και πιες το αίμα των χειλιών,
μπες βαθιά στα φύλλα της καρδιάς μου
και σβήσε μες στο χάδι των λευκών μου των χεριών.

Κι αν μ’ αγαπάς, κι αν σ’ αγαπώ
ένα λουλούδι ακόμα.
Κι αν μ’ αγαπάς, κι αν σ’ αγαπώ
τριαντάφυλλο στο στόμα.

Θα μ’ αγαπάς, θα σ’ αγαπώ,
σ’ όλο τον κόσμο πες το.
Κι αν μ’ αγαπάς, κι αν σ’ αγαπώ
γαρύφαλλο στο πέτο.

Λευκαδίτικη Ανδρική ενδυμασία (Γαμπριάτικη) του Δημ.Παπαδόπουλου

Ο γαμπρός φορούσε άσπρο ομορφοκεντημένο πουκάμισο κι από πάνω το γελέκι που άλλοτε ήταν σταυρωτό και άλλοτε μονό, φτιαγμένο συνήθως από γαλάζιο βελούδο.

 Η πλάτη του γελεκιού ήταν από γυαλιστερό μετάξι σε χρώμα βυσσινί, κόκκινο ή παγωνί, με πλατύφυλλα φιόρα.

 Φορούσε ακόμα βράκα τσόχινη ή διμιτένια, που ήταν κεντημένη στις κάτω άκρες της και κάλτσες που ήταν και αυτές κεντημένες.

 Τη φορεσιά συμπλήρωναν το ζωνάρι, το φατσολέτο και συνήθως, το μαντήλι του λαιμού.

Οι καθημερινές ήταν σχεδόν ίδιες με τις γαμπριάτικες αλλα φτιαγμένες με φθηνότερα υλικά και είχαν κάποια επιπλέον εξαρτήματα ανάλογα με την ηλικία την κοινωνική τάξη και τον τόπο διαμονής..

Βρέθηκε ο αγνοούμενος τρόφιμος του Γηροκομείου

Γέροντας

Βρέθηκε τελικά ο αγνοούμενος τρόφιμος του Γηροκομείου Aργοστολίου , ο οποίος είχε εξαφανιστεί από χθες από τους ξενώνες του Αγίου Ανδρέα στα Περατάτα.

Η περιοχή που βρέθηκε ονομάζεται Αγία Ελεούσα και βρίσκεται γύρω στα 2 χλμ από τους ξενώνες. Βοσκός που έχει τα πρόβατα στην περιοχή είδε τον τρόφιμο ,ο οποίος ήταν εξαντλημένος , φοβισμένος και με αμυχές στο πρόσωπο.

Αμέσως ειδοποιήθηκε ασθενοφόρο που τον μετέφερε στο Νοσοκομείο Αργοστολίου.

Ο συγκεκριμένος τρόφιμος πάλι πριν 3 μέρες είχε χαθεί και τον μετέφερε στον Αγ. Ανδρέα διερχόμενο αυτοκίνητο που σταμάτησε ο ίδιος

-πηγή:www.kefaloniatoday.com/

ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΛΕΥΚΑΔΙΤΙΚΗ ΦΟΡΕΣΙΑ του Δημήτρη Παπαδόπουλου

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Χαρακτηριστικά: Λιτή-απέριττη, κομψή γραμμή, με απειράριθμα κεντήματα και πολλά κοσμήματα που κάνουν φανταχτερή την παρουσία της.
Φορέθηκε από όλες τις χωρικές έως τα τέλη του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου και από τις γυναίκες των λαϊκών τάξεων της πόλης έως το 1925. Εξαίρεση αποτελούσαν οι δασκάλες των δημοτικών σχολείων στα χωριά και του Γυμνασίου στην πόλη. Για αυτές τις γυναίκες έλεγαν τότε ότι φορούσαν τα “Ευρωπαϊκά” ρούχα. Μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, την κατοχή και τον εμφύλιο όπου πολλοί μετανάστευσαν στην Αθήνα ή το εξωτερικό, οι γυναίκες αυτές έπαψαν να φορούν την Λευκαδίτικη φορεσιά στα νέα μέρη όπου διέμεναν, κυρίως λόγω αμηχανίας, και στην Λευκάδα άρχιζε σιγά-σιγά να εγκαταλείπεται η τοπική ενδυμασία. Σήμερα μόνο οι ηλικιωμένες γυναίκες των χωριών φορούν την στολή.
Οι επιρροές που έχει δεχτεί η Λαϊκή Λευκαδίτικη φορεσιά είναι από δυτικά πρότυπα: από Βενετία (καθώς οι Βενετοί είχαν κυριαρχία στη Λευκάδα από το 1864-1797. Σε πολλά μέρη της έχει ομοιότητες με φορεσιές από ορισμένες περιοχές της Ιταλίας, από την Νότια Γαλλία (Τουλούζη) και από ορισμένες περιοχές της Ισπανίας.
Αξίζει να πούμε ότι το φόρεμα μοιάζει στην γραμμή του με την φορεσιά των γυναικών της Κνωσού. Η ονομασία της ήταν τα “Ρωμαϊκά”, η οποία μας παραπέμπει στο Βυζάντιο και εδώ μιλάμε για την λαϊκή φορεσιά έτσι όπως την ξέρουμε σήμερα, που για τους Λευκαδίτες σήμαινε Ελληνική (ντόπια ενδυμασία) σε αντίθεση με τα Φράγκικα (δυτική πλευρά). Η ενδυμασία πριν τα “Ρωμαϊκά” ήταν η Παλιότερη Λευκαδίτικη Φορεσιά, η οποία χρονολογείται από το 17ο αιώνα.

Τα μέρη της παλαιότερης γυναικείας φορεσιάς
● το συντρόφι (βρακί, εσώρουχο)
• το πουκάμισο
• το φουστάνι
• το καβάδι
• το κοντογούνι
• η καμπλέζα
• το σεγγούνι
• το κοντέσι
• η φλοκάτα
• η ποδιά
• το δέμα
• η σκούφια
• το κεφαλομάντηλο
• οι κάλτσες

Τα μέρη της νεότερης γυναικείας φορεσιάς
• το πουκάμισο
• το συντρόφι
• το γελέκι(εσωτερικό)
• το καμιζέτο
• το κότολο
• το φουστάνι
• η σπαλέτα
• η ποδιά
• το κοντέσι
• η φλοκάτα
• η μπέρτα
• το δέμα
• το κεφαλοπάνι
• οι κάλτσες
• η σκούφια
• {μόνο για τις νυφικές φορεσιές} ο τσουμπές και το φέσι

ΜΕΡΗ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΗΣ ΦΟΡΕΣΙΑΣ

Το συντρόφι: ονόμαζαν έτσι το εσώρουχο γιατί απέφευγαν να το φωνάζουν “βρακί” όπου το θεωρούσαν ντροπή.
Το πουκάμισο: φτιάχνονταν από λεπτό λινό ύφασμα στον αργαλειό και το φορούσαν από μέσα από την στολή. Ήταν μακρύ μέχρι τον αστράγαλο, πολλές φορές με μανίκια, αρκετά άνετο και πάντα κεντημένο.
Το φουστάνι ή σαγιάς ή νταραγί: το πιο χαρακτηριστικό μέρος της φορεσιάς. Η ονομασία του ως σαγιάς προέρχεται από το Βυζάντιο (σάγιον:φόρεμα). Φτιαχνόταν από νταραγί ύφασμα σε χρώματα (κίτρινο, κόκκινο, νεραντζί και γαλάζιο). Μπροστά ήταν κάθετα ανοιχτό έως το στήθος και στη συνέχεια είχε πολλά ασημένια κουμπιά. Το φορούσαν πάνω από το πουκάμισο και συνήθως με ζωνάρι.
Το καβάδι ή κατούνι: ήταν κατακόρυφα ανοιχτό μπροστά με μανίκια ως τον αγκώνα ή τον καρπό του χεριού, ως πουκάμισο. Συνήθως ήταν κεντημένο.
Το σεγγούνι: ήταν ένας μάλλινος επενδυτής από χοντρό και ζεστό ύφασμα αργαλειού και το φορούσαν πάνω από το φόρεμα ή την καμπλέζα. Μοιάζει με το κοντέσι. Κούμπωνε στο πλάι με 1 κουμπί ή δένονταν σε θηλιές με 2 κορδόνια. Ήταν κομψό με λίγες διακοσμήσεις από γαϊτάνια.
Το κοντέσι: ήταν μάλλινος επενδυτής από χοντρό ύφασμα, χωρίς μανίκια, ανοιχτό κάθετα και μακρύ ως τον αστράγαλο. Ήταν πολύ περιποιημένα με πλούσιο κέντημα και σε ποικίλους έντονους χρωματισμούς. Είχε το ρόλο του πανωφοριού και η έλλειψη μανικιών διευκόλυνε στο σκύψιμο.
Η φλοκάτα: ήταν σαν το κοντέσι. Ή διαφορά της ήταν ότι ήταν κεντημένη παντού με κόκκινα μεταξογάιτανα. Στο εσωτερικό είχε φλοκάτη και γύρω-γύρω κρέμονταν κρόσσια.
Η ποδιά: ήταν στολίδι της φορεσιάς. Τη φορούσαν και οι παντρεμένες και οι ανύπαντρες, σε καθημερινές και σε γιορτινές μέρες, εκτός από τη νύφη. Στο πάνω μέρος ήταν στενή, κάτω πλατιά και καναλωτή, και πάντα λεπτή και ανάλαφρη. Η ποδιά άλλοτε ήταν κεντημένη και άλλοτε σκέτη και συνήθως στο δεξιό μέρος είχε ένα εξώραφο τσεπάκι. Σε μερικές ποδιές στην ούγια έραβαν μια πρόσθετη πλατιά διακοσμητική ταινία που λεγόταν καμμούφο, το οποίο ήταν κεντημένο αριστοτεχνικά. Φτιαχνόταν από απλό ύφασμα έως και μεταξωτό. Το χρώμα της ήταν το ίδιο με το χρώμα του φορέματος.

Το δέμα: ήταν ένα μικρό λεπτό και φτηνό εσωτερικό μαντήλι που το φορούσαν οι ηλικιωμένες γυναίκες για να συγκρατούν τα μαλλιά τους, κάτι ανάλογο με το σημερινό δίχτυ. Το χρησιμοποιούσαν για πρακτικούς λόγους γιατί δεν προλάβαιναν να χτενίζονται σε καθημερινή βάση. Το ύφασμά του ήταν λεπτό και αραιό, που σκέπαζε την κορυφή του κεφαλιού και δένονταν σε κόμπο πίσω, κάτω από τις κοτσίδες.
Η σκούφια: ήταν κάλυμμα του κεφαλιού σε σχήμα πλούσιου μπερέ. Ένα είδος γυναικοκάπελου χωρίς περιφερειακό γείσο. Στο κέντρο είχε μια μικρή φουντίτσα. Την φορούσαν οι ευκατάστατες ηλικιωμένες και οι παπαδιές. Οι καθημερινές σκούφιες ήταν απλές, ενώ οι γιορτινές κεντημένες.
Το κεφαλομάντηλο: απαραίτητο εξάρτημα της Λευκαδίτικης φορεσιάς σε σχήμα πάντα τετράγωνο. Το φορούσαν παντού ακόμη και μέσα στο σπίτι. Το χρώμα του, η ποιότητα, το είδος του και το μέγεθος ήταν ανάλογα με την ηλικία και την οικονομική κατάσταση της γυναίκας. Το χρώμα συνήθως ακολουθούσε το χρώμα του φορέματος: κίτρινο, πράσινο, κόκκινο, καφέ, γαλάζιο, μαύρο. Ως προς την ποιότητα είχαν: τα μεταξωτά, τα βαμβακερά, τα λινά και τα μάλλινα. Το κεφαλομάντηλο το φορούσαν πάνω από το δέμα με ιδιαίτερη τέχνη: το έριχναν διπλωμένο, όχι όμως ακριβώς στη μέση και έτσι οι δύο γωνίες έπεφταν συμμετρικά στους ώμους ενώ η τρίτη ανάμεσα από τις κοτσίδες. Άφηνε ακάλυπτο το λαιμό και δημιουργούσε συμμετρικές αναλογίες μεταξύ λαιμού και ώμων.
Η τσίπα: ήταν το φθηνό και πρακτικό μαντήλι της Λευκαδίτισσας. Πάντα την φορούσαν οι γυναίκες. Όταν την έβγαζαν γίνονταν αντικείμενο κουτσομπολιού και κατακραυγής.
Οι κάλτσες ή σκαλτσούνια: κάλτσες βαμβακερές ή μάλλινες σε χρώμα άσπρο, καφέ ή γαλάζιο σκούρο.

ΕΠΙΠΡΟΣΘΕΤΑ ΜΕΡΗ ΝΕΟΤΕΡΗΣ ΦΟΡΕΣΙΑΣ ( “Ta Ρωμαϊκά”)

Η νεότερη φορεσιά της Λευκαδίτισσας, που φοριέται και σήμερα έχει σαν βάση το κομψό και καναλωτό φουστάνι με την ολοφάνερη δυτική του επίδραση. Τα δυτικής προέλευσης μέρη, που μπήκαν στην φορεσιά μαζί με το φουστάνι ήταν: το γελέκι, το καμιζέτο, η σπαλέτα, το κότολο και η μπέρτα. Από την παλαιότερη φορεσιά καταργήθηκαν ο σαγιάς, το σεγγούνι, το καβάδι, το ζωνάρι, η καμπζέλα, το κοντογούνι και η σκούφια. Από Αιγοπελαγίτικη προέλευση ήταν ο τσουμπές.

Το γελέκι: γιλέκο το οποίο έχει το μέγεθος του ανδρικού και το φορούσαν πάνω από το πουκάμισο οι παντρεμένες. Ήταν από βαμβακερό ή λινό ύφασμα στον αργαλειό. Αποτελούσε ένα είδος στηθόδεσμου για να στηρίζει και να προβάλλει αρμονικά το στήθος. Μπροστά είχε ένα τετράγωνο άνοιγμα και από εκεί και κάτω ήταν κάθετα σχιζμένο και κούμπωνε με 4 κουμπιά. Δεξιά-αριστερά πολλές φορές έβαζαν χωνευτά καλάμια (μπανέλες) για να παίρνει σταθερή πλάγια κλίση το ρούχο. Το κενό ανάμεσα από το γελέκο και το πουκάμισο το γέμιζαν με κομμάτια ύφασμα για να δώσουν το ποθητό σχήμα στο μπούστο. Κάποια γελέκα ήταν κεντημένα και κάποια σκέτα. Το κεντημένο μέρος το έλεγαν πόντζο. Το χρώμα του ήταν πάντα άσπρο.
Το καμιζέτο: ήταν ένα άλλο είδος στηθόδεσμου από λινό ύφασμα του αργαλειού ή από βαμβακερό ύφασμα. Δεν έχει πλάτες όπως το γελέκι, αλλά περνιόταν στους ώμους με δύο λωρίδες και δενόταν στη μέση πίσω με δύο ταινίες στενές. Ήταν σε σχήμα παραλληλογράμμου και περνιόταν από μασχάλη σε μασχάλη. Φοριόταν πάνω από το γελέκι ως διακοσμητικό, γιατί ήταν κεντημένο, ή χωρίς το γελέκι πάνω από το πουκάμισο που είχε ακριβώς το ρόλο του γελεκιού. Τ ο φορούσαν για πρώτη φορά όταν γίνονταν νύφες. Η επίδρασή του ήταν Ιταλική.
Το κότολο: ήταν ένα είδος εσωτερικής φούστας (μεσοφόρι) κατασκευασμένο από μάλλινο, λινό ή βαμβακερό ύφασμα. Συναντιέται σε μεγάλη ποικιλία από άποψη χρώματος και διακόσμησης και δένεται στη μέση με περαστό σκοινί. Φοριόταν πάνω από το πουκάμισο και ήταν διακοσμημένο από υφαντές φιγούρες γεωμετρικών σχημάτων. Ήταν Ιταλικής προέλευσης. Οι νεόνυμφες φορούσαν πολλά κότολα μαζί από 4-8 για να κάνουν μεγάλο γύρο και έτσι να φαίνεται απλωτό το φουστάνι. Για τις χωριάτισσες είχε πρακτική αξία: όταν δούλευαν στα χωράφια ανασκούμπωναν το φουστάνι κάνοντας πίσω ουρά και έτσι φαίνονταν το κότολο, το οποίο ήταν πιο κοντό. Επίσης τα χειμωνιάτικα κότολα τις προστάτευαν από το κρύο.
Το φουστάνι: ήταν εφαρμοστό, στενό από τη μέση και πάνω και πλατύ, απλωτό με πλήθος κανάλια από εκεί και κάτω. Το πάνω μέρος του ραμμένο κυκλικά στη μέση με το κάτω μέρος λέγεται καμπλέζα. Το κάτω μέρος του ξεχύνεται πλούσιο ως τους αστραγάλους με καλοσιδερωμένα τα άπειρα κανάλια του. Η καμπλέζα είναι το πιο περιποιημένο μέρος του φουστανιου και αρκετά εφαρμοστό στη γυναίκα που το φορούσε.
Στο φόρεμα της ανύπαντρης η καμπλέζα ήταν κλειστή ως το λαιμό και κάθετα σχιστή ως τη μέση. Το ντεκολτέ (λαιμός) δεν έπρεπε να ήταν τολμηρός γι' αυτό ήταν στρογγυλός για να δίνει χάρη. Το άνοιγμα κούμπωνε με κουμπάκια χρωματιστά ή ζάβγες. Τα μανίκια της καμπλέζας είναι στενά και εφαρμοστά σε όλο το μήκος του χεριού.
Στο φόρεμα της παντρεμένης η καμπλέζα είναι ανοιχτή μπροστά, έχει ένα τετράγωνο άνοιγμα που σταματάει αρκετά πάνω από τη μέση. Από εκεί και μέχρι τη μέση είναι σχιστό και κουμπώνει με κουμπάκια. Επίσης η καμπλέζα ήταν στολισμένη με χάρτζα, καθώς και με όμορφα κεντήματα με χρυσάφι και ασήμι. Τα χάρτζα είναι ταινίες πλεγμένες με χρυσή κλωστή ή ασημένια και ραβόταν στην περιφέρεια κατά μήκος του ανοίγματος. Χάρτζα και κεντήματα έβαζαν περιφερειακά και στις άκρες των μανικιών.

Τα φορέματα με τη χάρτζα τα φορούσαν εκτός από τις νεόνυμφες, στις γιορτές και κάθε Κυριακή. Η καθημερινή ενδυμασία δεν είχε χάρτζα. Χρώματα νυφικών φορεμάτων ήταν: το παγωνί, το καναρινί, το μελιτζανί, το ουρανί, το τριανταφυλλί, το λαδί, το θαλασσί και το ροζ. Τα φουστάνια ήταν από βαμβακερά, μεταξωτά ή μάλλινα υφάσματα τα οποία τα έφερναν στα μαγαζιά οι έμποροι με ειδική παραγγελία από την Ιταλία. Μονόχρωμα ή δίχρωμα υφάσματα που όμως η χρωματική τους μονοτονία “'έσπαγε” με σχηματοποιημένα κλαδιά ή άνθη ή γεωμετρικές διακοσμήσεις. Ανάλογα με το είδος του υφάσματος τα φουστάνια είχαν διαφορετικές ονομασίες όπως: το τμπέρι. Η ποπλίνα, το τεσόρ, τα κλαδωτά, τα σεβιότικα και το ρούχο. Για να κατασκευαστεί ένα φόρεμα χρειάζεται 6.40m ύφασμα.

Η σπαλέτα: ήταν το εντυπωσιακό μπροστομάντηλο που φορούσαν οι νύφες και όλες οι παντρεμένες Λευκαδίτισσες. Το κρέπι είναι η μεταξωτή σπαλέτα σε ανοιχτό ή σκούρο χρώμα με καφασωτά κρόσσια γύρω του. Οι νύφες το φορούσαν σε χρώμα λευκό, ροζ ή κίτρινο. Η σπαλέτα ήταν σε ανοιχτά και χαρούμενα χρώματα, μεταξωτή ή βαμβακερή με πλούσια κρόσσια και όμορφες υφαντές φιγούρες σε απαλόχρωμους συνδυασμούς. Απαραίτητο συμπλήρωμα και στολίδι της σπαλέτας ήταν τα χρυσαφικά. Τα βασικά χρυσαφικά ήταν: οι σπίλες, τα ποντάλια, οι καρφοβέλονοι και οι στηθοβελόνες (όλα είδη καρφίτσας). Τα φορούσαν ανάλογα με την επισημότητα της μέρας, την ηλικία και την οικονομική θέση.

Η μπέρτα: ήταν κάλυμμα της πλάτης δίχως μανίκια και την φορούσαν όπως την σάρπα σαν γιορτινό ρούχο. Είναι σχεδόν κυκλική και καθώς την έριχναν στην πλάτη, κατέβαινε κυκλικά ως το μεσοκόρμι τους. Τα χρώματα που την βρίσκουμε είναι: πράσινο, κόκκινο, σκούρο καφέ, μαύρο και γαλάζιο. Είναι φτιαγμένες από μαλλί και τις έπλεκαν μόνες τους οι γυναίκες με διάφορα σχέδια πλεξίματος. Τις συναντάμε μονές ή διπλές (τις χειμωνιάτικες).
Ο τσουμπές: είναι ένας επενδυτής του νυφικού φορέματος, ο οποίος σκεπάζει τους ώμους και τις πλάτες, κατεβαίνει ως κάτω και σέρνεται απλωτός με καλοσιδερωμένα κανάλια-πιέτες. Είναι κατακόρυφα ανοιχτός και δεν κουμπώνει πουθενά. Τα μανίκια του τσουμπέ είναι κοντά, λίγο πιο πάνω από τους αγκώνες. Στην κλείδωση του ώμου είναι φουσκωτά και από εκεί και κάτω στενά και εφαρμοστά. Στο στένωμα των μανικιών υπάρχουν διακοσμήσεις με χάρτζα, μεταξογάϊτανα και χρυσά σιρίκια. Ο τσουμπές είναι κεντημένος στην πλάτη μέχρι την μέση με χρυσή κλωστή. Το χρώμα του τσουμπέ είναι ίδιο με το χρώμα του νυφικού φορέματος. Το ύφασμα είναι συνήθως μεταξωτό.
Το φέσι: φέσι χρυσοκέντητο και όμορφα στολισμένο. Το χρώμα της πρώτης του επιφάνειας είναι μαύρο σε ύφασμα βελούδινο. Η βελούδινη επιφάνεια ήταν κεντημένη συνήθως με άνθη, φύλλα και διάφορες γραμμικές συνθέσεις.

ΑΞΕΣΟΥΑΡ ΝΥΦΙΚΗΣ ΦΟΡΕΣΙΑΣ

Άσπρα γάντια
Σκουλαρίκια: Λευκαδίτικα χρυσά σκουλαρίκια με πολύτιμες πέτρες.
Μπόκολες: είναι κοσμήματα του αυτιού πιο μικρά από τα σκουλαρίκια, τα οποία οι νύφες φορούσαν 3-4 ζευγάρια ενωμένα μαζί.

ΔΙΑΣΩΣΗ ΤΟΥ Θ. ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ ΣΤΗΝ ΕΛΑΦΟΝΗΣΟ ΤΗΝ 25η ΜΑΡΤΙΟΥ ΤΟΥ 1806

Την 25η Μαρτίου του 1806, ημέρα συμβολική αργότερα για το Έθνος, Κυριακή των Βαΐων, ο Γέρος του Μοριά για πρώτη φορά αναπνέει τον ελεύθερο αέρα της Επτανήσου φθάνοντας στα νησιά της Παναγίας - στο Κάτω Νησί - στο ΝΔ τμήμα της Ελαφονήσου

Ο Θ. Κολοκοτρώνης γεννήθηκε στις 3 Απριλίου του 1770 στο Ραμοβούνι της Μεσσηνίας, τη στιγμή ακριβώς που ο Μοριάς ξεσηκωνόταν με τα Ορλωφικά.
Έζησε τον προεπαναστατικό Μοριά και τη δόξα της Λεβεντογέννας Οικογένειας των Κολοκοτρωναίων. Δεν άργησε όμως ο μεγάλος διωγμός των Κλεφτών του Μοριά και το άγριο κυνηγητό της Οικογένειας των Κολοκοτρωναίων
"...Ό πατέρας μου σκοτώθηκε με δύο του αδέλφια Αποστόλη καί Γεωργή. ό ένας εις τον λόγγον, ό άλλος μοναχός του διότι έλαβώθηκε... Τον μεγαλύτερον του πατρός μου άδελφόν τον έπιασαν εις το Λεοντάρι έπειτα καί του επήραν το κεφάλι... έκείνην την ήμέραν έσκότωσαν τον αδελφό μου καί έκαναν χαραίς οι Τούρκοι..."
Αφήνουμε το Γέρο του Μοριά να μας διηγηθεί τη διάσωση του στην Ελαφόνησο, προσπαθώντας να διαφύγει από τη δόλια συμπεριφορά του Δουράκη.
Ο Δουράκης πρόσφερε φιλοξενία στο γέρο του Μοριά με... αφιόνι στο κρασί.
"Με έπαρακίνησε να ύπάγωμεν εις το σπίτι του να πιούμε πρώτα κρασί έπειτα να φύγω. Αυτός επήγε εμπρός• ειδοποίησε τους ανθρώπους να είναι έτοιμοι να τραβήξουν επάνω μας, ενώ εμείς έπίναμεν το κρασί. Ό αδελφός του δεν μας άφηκε να πάμε εμπόδισε τα σκυλιά να φωνάξουν κι έφύγαμε. Αφού το έμαθε ό Δουράκης αυτό έκραξε τους χωριανούς καί τους έπρόσταξε να βρουν μια εκατοστή να πιάσουν τους δρόμους. Εγώ ήξευρα τον τόπο καί έφυγα από άλλο μέρος καί πήγα εις την Μικράν Καστάνιτσα... Από εκεί έτραβήξαμεν εις τα χωριά του Πασαβά, εις ενός άδελφοποιού μου το σπίτι. Εκεί μας έβάσταξε 2 ημέρας. Τον έστείλαμε καί επήγε να εύρη του Τζανετάκη τη μάννα, ή οποία ήτο θυγατέρα του Παναγιώταρου. Της είπαμεν να ύπάγη ή ίδια να εύρη καΐκια εις το Μαραθωνήσι (Γύθειο). Μόλις έκάμαμε πανιά καί έφύσηξε ένας βοριάς όπου δεν μας άφηνε να προχωρήσουμε* ήτο ξημερώνοντας των Βαΐων. Έπιάσαμε εις την Συλήν (Ξυλή), έκάμαμε πάλι πανιά καί μας εμπόδισε ό ενάντιος άνεμος και αράξαμεν εις το Άλαφονήσι".
Την 25η Μαρτίου του 1806, ημέρα συμβολική αργότερα για το Έθνος, Κυριακή των Βαΐων, ο Γέρος του Μοριά για πρώτη φορά αναπνέει τον ελεύθερο αέρα της Επτανήσου φθάνοντας στα νησιά της Παναγίας στο ΝΔ τμήμα της Ελαφονήσου. Ήταν ηλικίας 36 ετών και συνοδευόταν από το Βασίλειο Βενετσανάκη και τη μητέρα του Τζανετάκη Γρηγοράκη. Παρέμεινε 5 ημέρες στην Ελαφόνησο, δηλαδή μέχρι την Μεγάλη Πέμπτη, 29 Μαρτίου. Τη διάσωση του ο Κολοκοτρώνης τη διηγήθηκε στον Τερτσέτη που έγραψε τα απομνημονεύματα του το 1836, επτά χρόνια πριν το θάνατο του, και στα χειρόγραφα ο Γέρος με την αυθεντικότητα και την οικειότητα που τον χαρακτήριζε, το ανέφερε σαν ...Αλαφονήσι, ενώ μετέπειτα διορθώνοντας, το έγραψαν Ελαφονήσι.

πηγή:Σύλλογος Επιστημόνων Ελαφονήσου ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ: Μέντης Κωνσταντίνος, 1993: Ελαφονήσι το Σμιγοπέλαγο Νησί, Πειραιάς, Εκδόσεις Λαφονησιώτικης Βιβλιοθήκης

ΠΩΣ ΕΓΙΝΕ Η ΛΕΥΚΑΔΑ ΡΟΥΜΕΛΗ!

Υπάρχει μια εκπομπή στην τηλεόραση με τον τίτλο ''Στην υγεία μας''
Το Σάββατο 22 Μαρτίου 2014 είχε καλέσει χορευτικά συγκροτήματα ενόψει της Εθνικής μας γιορτής.
Βέβαια ήμουν σίγουρος για το τι θα δω ή μάλλον για το τι δεν θα δώ!
Και πραγματικά δεν είδα ΚΑΝΕΝΑ Επτανησιακό συγκρότημα!
Δεν υπάρχει το Ιόνιο Αρχιπέλαγος και οι κάτοικοι του;
Βέβαια το ίδιο είχε συμβεί πριν κανα δύο χρόνια στην ΕΤ3 όταν είχε έρθει στον Πόρο Κεφαλληνίας και είδαμε τα πάντα,εκτός από Επτάνησα!
Ομως η φίλη μου η Ειρήνη με ενημέρωσε ότι στην εκπομπή αυτή προχθές παρευρίσκετο και ο δημοσιογράφος Γιάννης Πολίτης,ξέρετε ποιός είναι πιστεύω.Είναι ο αντιπρόεδρος του Τ.Ε.Ι. Ιονίων Νήσων.
Δεν ξέρω πως έχει πάρει αυτή τη θέση και αν είναι θέμα δημοσίων σχέσεων...
Αυτό όμως που μου είπε η Ειρήνη είναι ότι ο δημοσιοφράφος αυτός με καταγωγή από το Μεγανήσι ισχυρίστηκε ότι η ΛΕΥΚΑΔΑ είναι ΡΟΥΜΕΛΗ!!!
Αν είναι όντως έτσι έχω φίλε Πολίτη να σου πω τα εξής:
Η Λευκάδα ήταν, είναι και θα είναι, ΕΠΤΑΝΗΣΑ!
Οι Λευκαδίτες είναι αναπόσπαστο τμήμα της Επτανησιακής κουλτούρας.
Δεν είναι υποτιμητικό να είσαι ρουμελιώτης,αλλά είναι άσχετο!
ΔΕΝ ήταν ρουμελιώτης ο Βαλαωρίτης και δεν ήταν ρουμελιώτικο έργο ο Φωτεινός του!
ΔΕΝ ήταν ρουμελιώτης ο Ζαμπέλιος!
ΔΕΝ ήταν ρουμελιώτης ο Αγγελος Σικελιανός!
ΔΕΝ ήταν ρουμελιώτης ο Λευκάδιος Χερν!
Είναι υποτιμητικό να είσαι ρουμελιώτης;
ΟΧΙ και πάλι ΟΧΙ!
ΔΕΝ είναι υποτιμητικό!
Κάθε άλλο!
Είναι ΤΙΜΗΤΙΚΟΤΑΤΟ!
Αλλά είναι ΑΝΙΣΤΟΡΗΤΟ!

Κεφαλονίτες και Θιακοί που συμμετείχαν στην επανάσταση του 1821 επιμέλεια Δημ.Φωκά

Με την ευκαιρία της επετείου της 25ης Μαρτίου 1821, παρουσιάζεται ονομαστική κατάσταση των Κεφαλλήνων και Ιθακησίων που συμμετείχαν με τον οποιοδήποτε τρόπο στην Επανάσταση, μαζί με μία σύντομη ιστορική αναφορά στη δράσης τους. Αν και την εποχή αυτή η Κεφαλλονιά και η Ιθάκη τελούσαν κάτω από Αγγλική κατοχή με ένα ιδιαιτέρα ανθελληνικό σύνταγμα (Σύνταγμα του 1817 ), η Ελληνική τους συνείδηση τους όπλισε με δύναμη, αποφασιστικότητα, και θάρρος, ώστε να μην υπολόγισουν τον Άγγλο κατακτητή και να τρέξουν πρόθυμα για να συμβάλλουν με κάθε τρόπο στη λευτεριά του υπόδουλου Ελληνικού Έθνους.

Αμπατιέλος Σπυρίδων

Επικεφαλής Στρατιωτικού σώματος Κεφαλλονιτών μαζί με τους Γεώργιο Τυπάλδο-Κοζάκη, τον Ευάγγελο Πανά και τον Διον Ορφανό πήρε μέρος στην πολιορκία και παράδοση της Μονεμβασίας 23 Ιουνίου 1821 και του Νεοκάστρου 7 Αυγούστου 1821. Επίσης συμμετείχε στην πολιορκία της Ακρόπολης. 

Βαλιάνος Θεόδωρος

Κεφαλλονίτης γεννημένος στη Ρωσία. Λοχαγός του Ρωσικού στρατού και αγωνιστής στην Ελληνική επανάσταση. Συμμετέχει σαν εκπρόσωπος της Κεφαλονιάς στην συνέλευση των Επτανησίων αγωνιστών στο Ναύπλιο στις 23 Ιουνίου 1926, για την συγκρότηση του Επτανησιακού Στρατιωτικού Σώματος.

Βαλλιάνος Μεταξάς

Κεφαλλονίτης της διασποράς ενταγμένος στην Φιλική Εταιρεία που εκτός από τον εαυτό του παραχώρησε και το καράβι του στον αγώνα

Βαλσαμάκης Λουκάς

Αξιωματικός στον Ιερό Λόχο. Σκοτώθηκε στη μάχη του Δραγατσανίου

Βλασόπουλος Ιωάννης

Ιθακήσιος Πρόξενος της Ρωσίας στην Πάτρα. Συμμετοχή στην Φιλική Εταιρεία.

Βούρβαχης Διονύσιος

Από το Αργοστόλι. Συνταγματάρχης του Μ. Ναπολέοντα. Διοικητής τμήματος Κεφαλλήνων σκοτώθηκε σε μάχη με τους Τούρκους στο Καματερό Αττικής.

Βουτσινάς Σπυρίδων

Συμμετοχή στον Ιερό Λόχο

Γερακάρης Νικόλαος

Κεφαλλονίτης της Πάτρας. Φαρμακοποιός. Πήρε μέρος στις επιχειρήσεις του Μάρτη 1821 στην Πάτρα.

Γερολυμάτος Δημήτριος

Κεφαλλονίτης της Πάτρας. Πήρε μέρος στις επιχειρήσεις του Μάρτη 1821 στην Πάτρα.

Γκεντιλίνης Αναστάσιος

Κεφαλλονίτης της Πάτρας. Πήρε μέρος στις επιχειρήσεις του Μάρτη 1821 στην Πάτρα.

Δελαδέτσιμας Δημήτριος

Συμμετοχή στην Φιλική Εταιρεία. Είχε αναλάβει την στήριξη των προσφύγων Σουλιωτών στο νησί.
Δεστούνης Σπυρίδων

Πρόξενος της Ρωσίας στην Σμύρνη. Συμμετοχή στην Φιλική Εταιρεία.

Δρακόπουλος Μενέλαος

Παίρνει μέρος στις μάχες του Χαϊδαρίου στις 5, 8 και 9 Αυγούστου 1826, κατά του Κιουταχή, με το Επτανησιακό σώμα. Συμμετέχει στην πολιορκία της Ακρόπολης. Σκοτώθηκε στο Καματερό Αττικής σε μάχη με τους Τούρκους.

Δρακόπουλος Χαράλαμπος

Σκοτώθηκε στην καταστροφή στο Φάληρο τον Απρίλιο 1827

Δρακόπουλος Σπυρίδων

Σκοτώθηκε στην καταστροφή στο Φάληρο τον Απρίλιο 1828

Δρακούλης Σπυρίδων

Ιθακήσιος. Αξιωματικός του Ιερού Λόχου.

Ευμορφόπουλος Διονύσιος

Ιθακήσιος. Έμπιστος συνεργάτης του Αλ. Υψηλάντη. Επίλεκτο μέλος της Φιλικής Εταιρείας. Στάλθηκε στη Μάνη στον Πετρόμπεη σαν σύνδεσμος με την Φιλική Εταιρεία. Με τμήμα Κεφαλλήνων και Ιθακήσιων μαχητών βοηθά τον Κολοκοτρώνη στην άλωση της Τριπολιτσάς, συμμετέχει στο πολεμικό συμβούλιο στους Μύλους και παίρνει μέρος μαζί με τον Ανδρέα Μεταξά στη μάχη των Δερβενακίων 26-28 Ιουλίου 1822, που καταστράφηκε ο στρατός του Δράμαλη. Επίσης με το επίλεκτο τμήμα του ενισχύει στον Μαραθώνα τον Γκούρα που αγωνιζόταν κατά του Ομέρ πασά της Καρύστου και συντελεί στην καταστροφή του στις 5 & 6 Ιουλίου 1824 και τον Ιούνιο και Ιούλιο 1826 στην αντίσταση κατά του Κιουταχή στην Αθήνα.

Ζωσίμου Παναγής

Συμμετείχε στη φρουρά της Ακρόπολης όπου και σκοτώθηκε σε συμπλοκή γύρω από αυτήν.

Ιγγλέσης Αναστάσιος

Συμμετοχή στον Ιερό Λόχο

Ιγγλέσης Νικόλαος

Συμμετοχή στον Ιερό Λόχο

Ιγγλέσης Χαράλαμπος

Διοικητής στρατιωτικού τμήματος έλαβε μέρος σε μάχες γύρω από την Ακρόπολη. 25 Ιανουαρίου 1827 μετά από σφοδρή μάχη στην περιοχή του Πειραιά κατόρθωσε να καταλάβει την Καστέλα. Σκοτώθηκε στην καταστροφή στο Φάληρο.

Καλαβρίας Ιωάννης

Συνδρομητής της Φιλικής Εταιρείας

Καμπίτζης Δημήτριος

Συμμετοχή στην Φιλική εταιρεία στο Νησί

Καραβίας Βασίλης

Ιθακήσιος από τη Μολδοβλαχία. Στις 21 Φεβρουαρίου 1821 σηκώνει τη Σημαία της Επανάστασης. Με 150 άνδρες (100 Κεφαλλονίτες ναύτες) θα νικήσει τους Τούρκους στο Γαλάτσι και θα κυριεύσει την πόλη.

Καραβίας Ευγένιος

Ιθακήσιος επίσκοπος Αγχίαλου. Θανατώθηκε άγρια από τους Τούρκους.

Καραβίας Αναστάσιος

Ιθακήσιος. Έμπιστος συνεργάτης του Αλ. Υψηλάντη. Διορίσθηκε αρχηγός του Ιερού Λόχου όταν συγκροτήθηκε στη Φωξάνη.

Κατζαϊτης Αναστάσιος

Κεφαλλονίτης της διασποράς ενταγμένος στην Φιλική Εταιρεία.
Κόκκινος Γεράσιμος

Πήρε μέρος τον Δεκέμβριο 1827 στην ανακατάληψη του Βασιλαδίου, και τον Απρίλιο 1828 στις επιχειρήσεις του Αιτωλικού.

Κοντογιαννάτος Γεράσιμος

Κληρικός. Συμμετείχε ενεργά στον αγώνα.

Κοντόπουλος Παρασκευάς

Από Φαρακλάτα. Παίρνει μέρος στις μάχες του Χαϊδαρίου στις 5, 8 και 9 Αυγούστου 1826, κατά του Κιουταχή, με το Επτανησιακό σώμα. Κατόρθωσε να σκοτώσει το σημαιοφόρο του Κιουταχή και να του πάρει τη σημαία, πράξη για την οποία επαινέθηκε από τον Καραϊσκάκη και τον Φαβιέρο. Σκοτώθηκε στην περιοχή της Πλάκας (κάτω από την Ακρόπολη) σε μάχη.

Κοντόπουλος Χαράλαμπος

Συμμετείχε στη φρουρά της Ακρόπολης όπου και σκοτώθηκε σε συμπλοκή γύρω από αυτήν.

Κοργιαλένιας Δημήτριος

Συμμετοχή στην Φιλική εταιρεία στο Νησί. Στήριξε οικονομικά την περίθαλψη των Σουλιωτών που είχαν καταφύγει στο νησί από τον Ιούλιο 1822 μετά την πτώση της Κιάφας.

Κουντούρης Διονύσιος

Από Κουντουράτα ή άνω Πεσσάδες. Κεφαλλονίτης της διασποράς ενταγμένος στην Φιλική Εταιρεία

Κουντούρης Ιωάννης

Καπετάνιος, από Κουντουράτα ή άνω Πεσσάδες. Συμμετοχή στον Ιερό Λόχο. Έλαβε μέρος σε θαλάσσιες επιχειρήσεις κατά των Τούρκων στο Γαλάτσι.

Κούπας Γεράσιμος

Πλοίαρχος από τη Λειβαθώ. Έλαβε μέρος σε θαλάσσιες επιχειρήσεις.

Κουρκουμέλης Παρασκευάς

Από τη Λειβαθώ. Πολέμησε στο Χάνι της Γραβιάς. Έγινε Λοχίας του τακτικού Στρατού. Μπήκε από τους πρώτους στην Ακρόπολη μαζί με τον Φαβιέρο.

Κρασσάς Γεράσιμος

Συνδρομητής της Φιλικής Εταιρείας

Κυπαρίσσης Σπυρίδων

Ιθακήσιος. Συμμετέχει σαν εκπρόσωπος της Ιθάκης στην συνέλευση των Επτανησίων αγωνιστών στο Ναύπλιο στις 23 Ιουνίου 1926, για την συγκρότηση του Επτανησιακού Στρατιωτικού Σώματος.

Λειβαδάς Ευάγγελος

Κεφαλλονίτης της Πάτρας. Έμπορος. Πήρε μέρος στις επιχειρήσεις του Μάρτη 1821 στην Πάτρα.

Λειβαδάς Γεράσιμος

Μέλος της Φιλικής Εταιρείας.

Λελούδας Δημήτριος

Ιθακήσιος. Συγκρούσθηκε με τις δυνάμεις του Κιουταχή στη Φαληρική αλυκή. Σκοτώθηκε όταν συμμετείχε στην φρουρά της Ακρόπολης.

Λοβέρδος Ιωάννης

Κληρικός. Συμμετοχή στον αγώνα

Λυκιαρδόπουλος Νικόλαος

Κεφαλλονίτης της διασποράς ενταγμένος στην Φιλική Εταιρεία

Μαγουλάς Μαρής

Συνδρομητής της Φιλικής Εταιρείας

Μαζαράκης Ευάγγελος

Επίλεκτο μέλος της Φιλικής Εταιρείας.

Μακρής Γεώργιος

Συνδρομητής της Φιλικής Εταιρείας

Μακρής Κωνσταντίνος

Παίρνει μέρος στην πολιορκία της Ακρόπολης.

Μακρής Νικόλαος

Συμμετείχε στη φρουρά της Ακρόπολης όπου και σκοτώθηκε σε συμπλοκή γύρω από αυτήν.

Μαράτος Νικόλαος

Διακρίθηκε στη μάχη του Γαλατσίου στις 1 Μαΐου 1821, όταν οι Τούρκοι επεχείρησαν να ανακαταλάβουν την πόλη.

Μαρκέτος Παναγής

Κληρικός. Συμμετείχε ενεργά στον αγώνα.

Μεταξάς Κωνσταντίνος

Συμμετοχή στην Φιλική εταιρεία στο Νησί. Επικεφαλής μαζί με τον αδελφό του Ανδρέα 360 Κεφαλλήνων, πήρε μέρος στη μάχη του Λάλα 13 Ιουνίου 1821. Συμμετείχε στην πολιορκία της Πάτρας και αργότερα στην πολιορκία του Αιτωλικού. Το 1826 του ανατίθεται η φρούρηση του Παλαμηδιού.

Μεταξάς Μαρίνος

Συμμετοχή στην Φιλική εταιρεία στο Νησί, αλληλογραφεί με το Αλ. Υψηλάντη.

Μεταξάς Ανδρέας

Συμμετοχή στην Φιλική εταιρεία στο Νησί. Επικεφαλής μαζί με τον αδελφό του Κωνσταντίνο 360 Κεφαλλήνων, πήρε μέρος στη μάχη του Λάλα 13 Ιουνίου 1821. Είναι παρών με τον Διον Ευμορφόπουλο στο πολεμικό συμβούλιο στους Μύλους της Αργολίδας. Πολεμά στο πλάι του Κολοκοτρώνη τον Δράμαλη στα Δερβενάκια 26-28 Ιουλίου 1822. Το 1826 του ανατίθεται η φρούρηση του Ναυπλίου.

Μικελάτος Ιωάννης

Κληρικός. Συμμετοχή στον αγώνα

Μονόπολης Ιωάννης

Συνδρομητής της Φιλικής Εταιρείας

Μοσχονάς Σπυρίδων

Κληρικός. Συμμετείχε ενεργά στον αγώνα.

Μουσούρης Γεράσιμος

Πλοίαρχος από τις Μηνιές. Αφού πούλησε το πλοίο του στρατολόγησε 40 Κεφαλλονίτες, πέρασε στη Ρούμελη και εντάχθηκε στο σώμα του Οδυσσέα Ανδρούτσου. Παίρνει μέρος σε μάχες, έξω από το πολιορκούμενο από τους Τούρκους Μεσολόγγι μαζί με τον Ηλία Πανά.

Ορκουλάτος Βασίλης

Κεφαλλονίτης της Πάτρας. Πήρε μέρος στις επιχειρήσεις του Μάρτη 1821 στην Πάτρα όπου και σκοτώθηκε. 

Ορφανός Γεράσιμος

Συμμετοχή στο κίνημα στις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες.

Ορφανός Διονύσιος

Ηγήθηκε μαζί με τον Γεώργιο Τυπάλδο-Κοζάκη, τον Ευαγ. Πανά και τον Σπύρο Αμπατιέλο, στρατιωτικού τμήματος από Κεφαλλονίτες και άλλους, και πήρε μέρος στην πολιορκία και παράδοση της Μονεμβασίας στις 23 Ιουνίου 2821 και του Νεοκάστρου 7 Αυγούστου 1821.

Ορφανός Παναγής

Γίνεται ο πρώτος Έλληνας φρούραρχος της Μονεμβασίας.

Πανάς Ηλίας

Συμμετοχή στην Φιλική εταιρεία στο Νησί. Το 1823 η επαναστατική κυβέρνηση, του αναθέτει μαζί με τον Ευάγγελο Ποταμιάνο τη φύλαξη του Ναυπλίου. Επίσης πήρε μέρος στην πολιορκία του Νεοκάστρου στις 7 Αυγούστου 1821 και στις συμπλοκές έξω από το πολιορκούμενο από τους Τούρκους Μεσολόγγι, μαζί με το Γεράσιμο Μουσούρη.

Πανάς Ευάγγελος

Συμμετοχή στην Φιλική εταιρεία στο Νησί. Επικεφαλής Στρατιωτικού σώματος 150 Κεφαλλονιτών μαζί με τους Γεώργιο Τυπάλδο-Κοζάκη, τον Σπύρο Αμπατιέλο, και Διον. Ορφανό πήρε μέρος στην πολιορκία και παράδοση της Μονεμβασίας 23 Ιουνίου 1821 και του Νεοκάστρου 7 Αυγούστου 1821.

Πανάς Δανιήλ

Συμμετοχή στην Φιλική εταιρεία στο Νησί. Πήρε μέρος στην πολιορκία του Νεοκάστρου στις 7 Αυγούστου 1821.

Πανάς Παναγής

Συμμετοχή στον Ιερό Λόχο. Πρωταγωνιστής μαζί με άλλους Κεφαλλονίτες στις θαλάσσιες επιχειρήσεις κατά των Τούρκων στο Γαλάτσι.

Πανάς Μαρίνος

Σκοτώθηκε σε ηλικία 19 ετών σε συμπλοκή με τους Τούρκους στον Άγιο Σώστη Ηλείας.

Πανάς Σπυρίδων

Συμμετείχε με τμήμα Κεφαλλήνων στην πολιορκία του Νεοκάστρου 7 Αυγούστου 1821, στην νίκη στο Κομπότι της Άρτας και στη μάχη του Πέτα 4 Ιουλίου 1822, επικεφαλής 200 περίπου Κεφαλλονιτών. Στην τελευταία μάχη τραυματίστηκε καθώς και πολλοί μαχητές σκοτώθηκαν και τραυματίστηκαν.

Παπαδάτος Ζήσιμος

Λοχίας του τακτικού Στρατού. Μπήκε μαζί με τον Φαβιέρο από τους πρώτους στην Ακρόπολη.

Παπα-Μαρκόπουλος

Ενεργός προσφορά στον αγώνα.

Πετρίκης Γεώργιος

Ιθακήσιος. Διακρίθηκε στη μάχη του Γαλατσίου στις 1 Μαΐου 1821, όταν οι Τούρκοι επεχείρησαν να ανακαταλάβουν την πόλη.

Πιτσαμάνος Γεράσιμος

Ζωγράφος - Αρχιτέκτονας Κεφαλλονίτης της διασποράς ενταγμένος στην Φιλική Εταιρεία

Ποταμιάνος Ευάγγελος

Συμμετοχή στην Φιλική Εταιρεία. Το 1823 η επαναστατική κυβέρνηση του αναθέτει μαζί με τον Ηλία Πανά τη φύλαξη του Ναυπλίου.

Ραζής Ανδρέας

Συνδρομητής της Φιλικής Εταιρείας

Ραζής Χρύσανθος

Κληρικός. Ενεργός προσφορά στον αγώνα.

Ραυτόπουλος Ιωάννης

Ηγήθηκε τμήματος 50 Κεφαλλήνων μαζί με Αιγινήτες, Σαλαμίνιους και 30 Φιλέλληνες , και ενισχύουν τους Αθηναίους στην πολιορκία της Ακρόπολης, μέχρι και την παράδοση της, 9 Ιουνίου 1822.

Ροσόλυμος Παναγής

Κεφαλλονίτης της διασποράς ενταγμένος στην Φιλική Εταιρεία

Συνοδινός Στέλιος

Παίρνει μέρος στις μάχες του Χαϊδαρίου στις 5, 8 και 9 Αυγούστου 1826, κατά του Κιουταχή, με το Επτανησιακό σώμα.

Σφαέλος Ανδρέας

Από την Εικοσιμία. Κεφαλλονίτης της διασποράς ενταγμένος στην Φιλική Εταιρεία. Έλαβε μέρος στην επανάσταση των Ηγεμονιών. Εμπειρότατος ναυτικός διοικεί στόλο 13 πλοίων, που τα περισσότερα τα είχε αρπάξει από τους Τούρκους. Προσβάλει τον εχθρό στο Γαλάτσι και αφού διέσπασε τις Τουρκικές γραμμές με τέσσερα πλοία αποσύρεται στο ποταμό Προύθο.

Τυπάλδος-Κοζάκης Αγαθάγγελος

Αρχιερατεύων στο Νησί. Συμμετοχή στην Φιλική εταιρεία

Τυπάλδος-Κοζάκης Γεώργιος

Λόγιος και γιατρός. Κεφαλλονίτης της διασποράς ενταγμένος στη Φιλική Εταιρεία. Έμπιστος συνεργάτης του Αλ. Υψηλάντη. Επικεφαλής Στρατιωτικού σώματος Κεφαλλονιτών μαζί με τους Σπύρο Αμπατιέλο και τον Ευάγγελο Πανά, και τον Διον. Ορφανό, πήρε μέρος στην πολιορκία και παράδοση της Μονεμβασίας 23 Ιουνίου 1821 και του Νεοκάστρου 7 Αυγούστου 1821. Έγινε ο πρώτος Έλληνας Διοικητής του Νεοκάστρου.

Τυπάλδος-Φορέστης Ιωάννης

Συμμετοχή στην Φιλική εταιρεία στο Νησί

Τυπάλδος-Χαριτάτος Μαρίνος

Ληξουριώτης. Το Σεπτέμβρη του 1821 με μια επίλεκτη ομάδα Κεφαλλονιτών βρίσκεται κάτω από τις διαταγές του Θ. Κολοκοτρώνη στη πολιορκία και στην κατάληψη της Τριπολιτσάς.

Φωκάς Γεράσιμος

Συμμετοχή στην Φιλική εταιρεία στο Νησί. Μετέφερε με το πλοίο του στην Κυλλήνη, το εκστρατευτικό σώμα των Αδελφών Μεταξά. Πήρε μέρος στη μάχη του Λάλα 13 Ιουνίου 1821. Επίσης στο πλάι του Γκούρα στην Αθήνα τον Ιούνιο και Ιούλιο 1826 στην αντίσταση κατά του Κιουταχή.

Φωκάς Αναστάσιος

Συμμετοχή στην Φιλική εταιρεία στο Νησί

Φωκάς-Πετράτος Διονύσιος

Πλοίαρχος από τη Λειβαθώ. Μετέφερε πολεμοφόδια στους πολιορκητές της Πάτρας.

Χέλμης Αθανάσιος

Συμμετείχε στη μάχη του Λάλα 13 Ιουνίου 1821. Παίρνει μέρος το 1825 στις μάχες της Κορίνθου.

Χοϊδας Δημήτριος

Αιχμαλωτίστηκε στη μάχη του Δραγατσανίου, φυλακίστηκε 2 χρόνια στην Κωνσταντινούπολη, πολέμησε στην Κόρινθο και Αθήνα.

Πηγές.
________________________________________________
Ηλία Τσιτσέλη. Κεφαλληνιακά Σύμμικτα
Περιοδικό ΟΔΥΣΣΕΙΑ Κεφαλλονιάς – Ιθάκης
Σπυρίδωνος Τρικούπη. Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως
Online εφημερίδα του kefalonia.net.gr «ΤΟ ΡΕΠΟΡΤΟ»

πηγή:http://www.kefalonitikanea.gr/

ΕΘΝΙΚΗ ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑ 1821-1830 του Τάκη Καγκελάρη

Δύο από τις εξέχουσες προσωπικότητες που όχι μόνο σημάδεψαν με την παρουσία και δράση τους τον Αγώνα για την Εθνική Ανεξαρτησία, αλλά έδωσαν και τη ζωή τους γι αυτόν, είναι ο Φαναριώτης πρίγκιπας Αλέξανδρος Υψηλάντης (1792-1828) και ο Κερκυραίος κόμης Ιωάννης Καποδίστριας (1776-1831).

Ο πρώτος (με τη νεανική ορμή του) ξεκίνησε τον Αγώνα από τη Μολδο-Βλαχία, δημιουργώντας την πρώτη οργανωμένη στρατιωτική μονάδα, τον Ιερό Λόχο, και ο δεύτερος (με την εμπειρία της σταδιοδρομίας του) έβαλε τα θεμέλια για τη σύσταση και διοικητική οργάνωση του νέου κράτους, ως ο πρώτος Κυβερνήτης του.

Εδώ, ο Υψηλάντης φέρει τη μελανόχρωμη στολή και το έμβλημα του Ιερού Λόχου και ο Καποδίστριας τον μεγαλόσταυρο των Αγίων Μιχαήλ και Γεωργίου, ανώτατη ηθική αμοιβή γιά τους πολίτες των Ιονίων Νήσων και της Μάλτας.

Ας είναι το παράδειγμά τους οδηγός για όλους μας, αλλά κυρίως γι αυτούς που έχουν ταχθεί να υπηρετούν Πατρίδα και Λαό!

Οφρύς ...Καθρέφτης στη Μεσόγειο

Ophrys speculum  Link 1799

Syn. Ophrys ciliata Bivona- Bernardi 1816

Orchidaceae

Κύθηρα, Μάρτιος 2014

Η εντυπωσιακή αυτή οφρύς με την άγρια ομορφιά έχει σχετικά ευρεία εξάπλωση στη Μεσόγειο από Πορτογαλία έως την Τουρκία και το Λίβανο. Ανθίζει από τέλη Φεβρουαρίου έως μέσα Μαΐου σε ηλιόλουστα ή ημισκιερά μέρη, σε φτωχά εδάφη, ανάμεσα σε μακία βλάστηση και φρύγανα και κυρίως σε παραθαλάσσιες περιοχές. ( Ενώ απουσιάζει από την κεντρική και βόρεια Ιταλία είναι αρκετά συχνή στην Κορσική και τη Σικελία)

Το ζωηρό μπλε του χείλους φαίνεται σαν να αντικατοπτρίζει το χρώμα της Μεσογείου, εξ ου και το όνομα του είδους από την λατινική λέξη speculum=κάτοπτρο, καθρέφτης.

Επικονιάζεται αποκλειστικά από την αρσενική σφήκα Dasyscolia ciliata. Η ophrys speculum μιμείται την εμφάνιση του θηλυκού του οποίου τα φτερά ιριδίζουν καθρεφτίζοντας τον γαλάζιο ουρανό και αναδίδοντας τις φερομόνες του ζευγαρώματος ξεγελά το άπειρο αρσενικό που προσπαθώντας να συνευρεθεί με το λουλούδι μεταφέρει τη γύρη του και το επικονιάζει.  

Στα Κύθηρα δεν έχει αναφερθεί ούτε από τον Rechinger το 1957 ούτε από τον Delforges το 2010.

Την βρήκαν πριν λίγες μέρες στις 19 και 20 Μαρτίου 2014, οι Jan και Liesbeth Essink, έμπειροι φυσιοδίφες από την Ολλανδία, με βαθιά γνώση των ευρωπαϊκών ορχιδεών και οφρύων.Βρέθηκαν μόνον τρία φυτά, δύο στα δυτικά και ένα στο κέντρο του νησιού. Πρόκειται για εξαιρετικά σπάνιο είδος στα Κύθηρα.

Οι περισσότερες ευρωπαϊκές επίγειες ορχιδέες βρίσκονται σε καθεστώς προστασίας, αλλά η συγκεκριμένη οφρύς δεν έχει ταξινομηθεί σύμφωνα με τα κριτήρια της κόκκινης λίστας του IUCN, περιλαμβάνεται όμως στο δεύτερο παράρτημα του CITES.

πηγή:http://floracytherea.blogspot.gr/

ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ ΙΙ επιμέλεια Θεοδώρα Πατρικίου

Νικολάου Πολίτου
Παροιμίαι τόμος Β (αναπαύομαι)

ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ Ι επιμέλεια Θεοδώρα Πατρικίου

Νικολάου Πολίτη
Παροιμίαι τόμος Α (αγκάθι)

ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΠΙΣΩ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ

 Οι τρεις Νόρνες,δηλαδή οι Μοίρες της Σκανδιναυϊκής Μυθολογίας 

που κλώθουν το πεπρωμένο,

Ούρντ,Βερντάντι και Σκούλντι,

που εκπροσωπούν το παρελθόν,το παρόν και το μέλλον

-Θα αφήσουμε ΤΑ ΕΠΤΑΝΗΣΑ στα χέρια τους;

Δεν θα αντιδράσουμε;

Θα συνεχίσουμε να διαβάζουμε και το καλοκαίρι του 2014 ότι δεν έχει επαρκές νερό η πόλη της Κέρκυρας;

Θα συνεχίσουμε να περιμένουμε να φτιαχτεί το γεφύρι του Αη-Χαραλάμπη στην Ζάκυνθο;

Θα συνεχίσουμε να μυξοκλαίμε για την εικόνα πόλης στο Αργοστόλι;

Θα συνεχίσουμε να παρακαλάμε για επιδότηση της ακτοπλοϊκής σύνδεσης Κυθήρων-Πειραιά;

Θα περιμένουμε για άλλη μια φορά να καθαριστεί το φρούριο της Λευκάδας;

Μήπως ήρθε η ώρα να κουνηθούμε λίγο;

Μήπως ήρθε η ώρα να διώξουμε τις παγερές βόρειες θεότητες και να στρέψουμε τη ματιά μας στον δικό μας ΟΔΥΣΣΕΑ;

Μπουτίνο Τσιριγώτικο

Το μπουτίνο ή μπουντίνο συνήθιζαν να σερβίρουν σαν γλυκό τις Απόκριες στα σπίτια της πρωτεύουσας Χώρας. Πιθανολογώ εγγλέζικη προέλευση, αφού το όνομα αλλά και τα συστατικά του γλυκού θυμίζουν την  εγγλέζικη πουτίγκα (english pudding).

Υλικά

1280 γραμ. γάλα

160 γραμ.σιμιγδάλι

320 γραμ. ζάχαρη

8 αυγά

1 κ.σ. κοφτό, κανέλλα κοπανισμένη

1 φλυτζάνι σταφίδα μαύρη

1 φλυτζάνι αμύγδαλα ασπρισμένα και ψιλοκομμένα

Η κυρία Ελένη Χάρου - Κορωναίου, πάντα πρόθυμη να μοιραστεί τις γνώσεις της (και είναι πολλές),
όχι μόνο μας έδωσε τη συνταγή αλλά το έφτιαξε για χάρη μας.

Φωτογραφίες Σταυρούλα Φατσέα

Εκτέλεση

Σε μια κατσαρόλα βάζουμε το γάλα και μόλις ζεστάνει ρίχνουμε το σιμιγδάλι και ανακατεύουμε συνέχεια έως ότου πήξει και γίνει μια παχύρευστη κρέμα. Στην συνέχεια το αφήνουμε να κρυώσει και τότε προσθέτουμε τα αυγά, τα αμύγδαλα και την σταφίδα και τα ανακατεύουμε σε ένα ομοιόμορφο μίγμα. Βουτυρώνουμε ένα ανάλογο ταψί και το ψήνουμε σε μέτριο ως δυνατό φούρνο έως ότου πάρει ένα όμορφο χρυσαφί χρώμα. 

(Συνταγή: Κα Ελένη Χάρου-Κορωναίου)

πηγή:http://kythiraikamonopatia.blogspot.gr/