ΒΙΔΟ ΚΕΡΚΥΡΑΣ

Μικρό νησί 1200 μέτρα βορείως της πόλεως

Κέρκυρας.Στην αρχαιότητα αναφέρεται ως Πτυχία.Στον μεσαίωνα ονομαζόταν Αγιος Στέφανος από το εκκλησάκι που 

υπήρχε και που το 1837 κατεδάφισαν οι πολιτσμένοι άγγλοι για να χτίσουν

στρατώνες.

Από τις αρχές του 1500 λόγω του ιδιοκτήτου της Ενετού Γκουϊντο Μαριπέτρι

ονομάστηκε Guido,δηλαδή στην ντοπιολαλιά Βίδο.Κατά την δεύτερη γαλλική κατοχή

1807-1815 ονομάστηκε Νήσος της Ειρήνης.

Οι άγγλοι το μετέτρεψαν σε απόρθητο φρούριο και μετά την παράδοση της Επτανήσου από τον

τελευταίο αρμοστή τον Στόρξ,στον Ελληνα αντιπρόσωπο Θρ.Ζαϊμη με μεγάλους κόπους

κατεδάφισαν όλα τα οχυρωματικά έργα,σύμφωνα με τις όρους της συνθήκης προσάρτησης

των Επτανήσων.

Το 1916 πήρε το όνομα Νήσος του Θανάτου γιατί εκεί είχαν συγκεντρωθεί οι ηττηθέντες από

τους αυστριακούς, Σέρβοι στρατιώτες,για να μην μεταφέρουν επιδημίες στο νησί.Οπως

καταλαβαίνουμε οι συνθήκες διαμονής τους θα πρέπει να ήσαν άθλιες!

Εχει όμως και συνέχεια το μαρτύριο των Σέρβων....αδελφών.Οσοι πέθαιναν ρίχνονταν από

τα βράχια στον αιγιαλό,όπου παρελαμβάνοντο από ατμόπλοιο,πλωτή νεκροφόρα,και ρίχνονταν 

στην θάλασσα μεταξύ Λευκίμμης και Παξών,όπου είχαν συγκεντρωθεί αγέλες καρχαριών.

πηγή: εγκυκλοπαίδεια ΗΛΙΟΣ και συγγραφέας ο Ακαδημαϊκός Αντιναύαρχος Στυλ.Λυκούδης