ΤΙΠΟΤΕ ΠΛΕΟΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΠΩΣ ΠΑΛΙΑ...της Ελένης Πατρικίου

Η αρχόντισσα ΑΣΣΟΣ. γεμίζει από τσιμεντένια τέρατα...
Φέτος δεν μπόρεσαν να έρθουν ούτε οι ντόπιοι...
Βουβαμάρα...
Δρόμοι και σοκάκια χορταριασμένα ...
Σπίτια εγκαταλελειμμένα με φυτά που ξεπροβάλλουν από κάθε σχισμή τους...
Η πλατεία χωρίς παιδικές φωνές από παιχνίδια αλλοτινών χρόνων...
Τουρίστες που κουβαλούν τεμπέλικα την κρεατένια παρουσία τους έτσι βαριεστημένα και άρρωστα...
Ούτε να χαρούν την θάλασσα δεν ξέρουν.
 Ξαπλωμένοι συνέχεια μ'ένα ποτό στο χέρι κάπου εκεί στην παραλία. ..με σκυλάκια κάθε ράτσας...
Σιχαμάρα...
Δεν μπορώ να ακούσω πια στη θύμηση ...ούτε τις φωνές και τα γέλια από την παρέα των εφηβικών χρόνων...
Βουβαμάρα παντού...

Κάποιοι μόνο προσπαθούν να νοικιάσουν κάποιο δωμάτιο ...για να επιβιώσουν...
Τίποτε δεν είναι όπως παλιά 
Μια στοιχειωμένη ΑΣΣΟΣ...που δεν θα ξαναβρεί ποτέ τον εαυτό της...τα ασβεστωμένα δρομάκια της,
 τις λουλουδιασμένες αυλές της,τις μυρωδιές από το φρεσκοψημένο ψωμί της (το ζεστοφούρνι) και το σοφιγάδο της...τον παφλασμό από τις βουτιές της νεανικής παρέας και τα γέλια στην βραδυνή βαρκάδα...
Η νόνα το είχε προβλέψει...
''Αυτός ο τόπος θα κατοικηθεί από..ξενοντοπίτες...'' 
Κάθε χρόνο πληθαίνουν οι αγορές σπιτιών από "Ευρωπαίους"...
Αρχόντισσά μου μετράω μαζί με σένα τις πληγές σου...