ΞΕΘΩΡΙΑΣΕ Η ΚΕΡΚΥΡΑ; της Ανδριανής Βοντετσιάνου

H Κέρκυρα του πολιτισμού, η Κέρκυρα των φιλαρμονικών, του θεάτρου, των παρελάσεων, των Φρουρίων, των παλατιών. Η Κέρκυρα του Μον Ρεπό και του Αχιλλείου.

Η Κέρκυρα που σε προηγούμενες δεκαετίες γέμιζε με τις φωτογραφίες της τα ωραιότερα άλμπουμ διακοπών σε όλο τον κόσμο. Celebrities κοσμούσαν τα περιοδικά με τις αφίξεις τους στο νησί, διάσημοι ηθοποιοί σε τρυφερά ενσταντανέ στη Σπιανάδα και εφοπλιστές που έκαναν αξέχαστες δεξιώσεις  με την υψηλή κοινωνία...

Θα μου πείτε, οι καιροί προχωρούν και τίποτα δεν παραμένει ίδιο. Θα συμφωνήσω αλλά θα σας ρωτήσω πως ενώ οι καιροί προχωρούν δεν θα έπρεπε παράλληλα να προσπαθήσουμε τουλάχιστον αυτή την αίγλη του νησιού  να την διατηρήσουμε;

Έχουμε σκεφτεί εμείς οι Κερκυραία στα αλήθεια ποια είναι η πραγματική εικόνα του τόπου μας σήμερα και πως έχουμε φτάσει σε αυτή την κατάσταση; Γιατί ας μην κρυβόμαστε, στο μεγαλύτερο βαθμό πλέον η Κέρκυρα δίνει την εικόνα της εγκατάλειψης και της κακοδιαχείρισης των πόρων της. Ξεθώριασε σαν μια γυναίκα που ενώ τα ρούχα που φοράει ήταν κάποτε δημιουργίες μεγάλων οίκων, δείχνουν πια τα σημάδια του χρόνου και της πολυφορεσιάς.

-Δρόμοι παλιοί γεμάτοι λακούβες αλλά και νέοι με κακοτεχνίες που τείνουν να γίνουν συνηθισμένο φαινόμενο σε όλο το οδικό τμήμα τόσο της πόλης μα και της υπόλοιπης νήσου.

-Κάδοι απορριμμάτων ξεχειλίζουν με αποτέλεσμα το καλοκαίρι να υπάρχει αφόρητη δυσοσμία και το χειμώνα η βροχή να παρασύρει τα απορρίμματα.

-Θέσεις στάθμευσης μηδαμινές και όπου υπάρχουν συνήθως είναι σε ακατάλληλο χώρο (βλ. κεντρική πλατεία).

-Ελλιπής αξιοποίηση αρχαιολογικών χώρων και μνημείων όπως για παράδειγμα το Φρούριο που φέρει έντονα σημάδια εγκατάλειψης και λανθασμένης φροντίδας.

-Αεροδρόμιο που θα μπορούσε να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο σε ταινία περασμένης δεκαετίας αφού κατά κανένα τρόπο δεν πληρεί τις σύγχρονες προδιαγραφές και σε έντονη τουριστική περίοδο αδυνατεί να καλύψει τις ανάγκες.

-Έλλειψη φροντίδας του ήδη υπάρχοντος συστήματος ομβρίων υδάτων και αποχέτευσης και μελέτη για κατασκευή νέων τμημάτων αυτού.

-Αποδυνάμωση του Ιόνιου Πανεπιστημίου και των σχολών του.

Θα μπορούσα να σας απαριθμήσω ακόμα πάρα πολλά... Για το Νοσοκομείο, για το φωτισμό της πόλης σε σημεία που αποτελούν τουριστικό πόλο έλξης αλλά τόπο συνάντησης των Κερκυραίων, για παγκάκια σκουριασμένα, για τις κακοτεχνίες στο νέο λιμάνι, για την παντελή αδιαφορία της δημοτικής αρχής για τα πολιστικά δρώμενα, για την σχεδόν αόρατη συγκοινωνία της πόλης με τα χωριά κ.λ.π.

Δεν θέλω να σας κουράσω όμως. Να σας αφυπνίσω θέλω. Και να σας κάνω να αναρωτηθείτε αν η Κέρκυρα στη σημερινή της μορφή είναι αυτή που σας καλύπτει. Αν είναι αυτή που ονειρευεστε να ζείτε ή σαν επισκέπτης θα θέλατε να συναντήσετε.

Είμαι σίγουρη πως όχι. Γιατί όλοι ξέρουμε πως θα μπορούσε να είναι σήμερα το νησί μας, ένα στολίδι, ένα πραγματικό μνημείο της Ουνέσκο χωρίς τραπεζοκαθίσματα σε κάθε καντούνι...

Τι μένει λοιπόν να κάνουμε;
Πρώτα απ’ όλα εμείς οι ίδιοι πρέπει να επιδείξουμε ζήλο σε μια κοινή προσπάθεια ευπρεπισμού του τόπου μας. Ο «ωχαδελφισμός» και η μετάθεση του προβλήματος για την επόμενη ημέρα δεν θα βοηθήσει. Εθελοντικοί σύλλογοι υπάρχουν πολλοί και μας περιμένουν να βοηθήσουμε όλοι ενεργά αρχίζοντας από τα «μικρά».

Όσο για τα «μεγάλα»; Ε! Για αυτά υπάρχει δημοτική αρχή που οφείλει να μας ακούσει. Αν είμαστε πολλοί τότε και η φωνή μας θα είναι δυνατότερη. Ασκώντας συνολικά πίεση σαν ομάδα και όχι ατομικά, να είστε σίγουροι πως θα πετύχουμε πολλά.

Δήμος και Περιφέρεια πρέπει να ενδιαφερθούν επιτέλους για την Κέρκυρα αξιοποιώντας τόσο κοινοτικούς πόρους –αφού θα έχει προηγηθεί μελέτη και οργάνωση ώστε να εξαλειφθεί κάθε περίπτωση σπατάλης αυτών- αλλά και κρατικά κονδύλια που σε πολλές περιπτώσεις μένουν ανεκμετάλλευτα.

Βέβαια, αυτό προϋποθέτει συνεργασία διαφόρων υπηρεσιών και φυσικά χρόνο. Μα μήπως δεν έχουμε  ειδικευμένα άτομα στις υπηρεσίες μας που μπορούν να συνεργαστούν σε ανάλογα projects και φυσικά διαθέτουν τον απαιτούμενο χρόνο;

Είναι καιρός πια να αποκτήσει η Κέρκυρα αυτό που της οφείλουμε και της το στερήσαμε (όχι γιατί το επιδιώξαμε αλλά γιατί δεν ξέραμε πως να το συντηρήσουμε) εμείς οι άνθρωποί της: τη χαμένη της λάμψη.

Ας κάνουμε όλοι μαζί μια προσπάθεια να δούμε ξανά το νησί μας όπως αξίζει σε μια αρχόντισα του Ιονίου. Η Κέρκυρα ήρθε η στιγμή να πρωταγωνιστήσει και πάλι αφήνοντας τον υπόλοιπο κόσμο άφωνο...