ΤΑ "ΒΟΛΤΑ" ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ της Ανδριανής Βοντετσιάνου (Κέρκυρα)

Έμαθα να περπατώ μέσα από τα βόλτα,
να κρύβομαι και να γελώ, να κυνηγώ,
να διαβάζω στην σκιά τους, 
να κάθομαι στην αγκαλιά τους,
να γράφω σε αυτά κρυφά το όνομα εκείνου που αγαπουσα σαν ήμουνα παιδί,
να τραγουδώ στην χορωδία σε διάταξη μπροστά τους,
να προφυλάσσομαι από την βροχή,
να είναι πρώτη εικόνα το πρωί
και τελευταία σαν πέφτει η νυχτερινή σιωπή.

Και τώρα, χρόνια μετά, κοιτώ μέσα από τα βόλτα όσα αγαπώ. Βουνά, λειβάδια, το γαλάζιο νερό...

Δεν είναι μόνο το Λιστόν.
Είναι εκείνα τα βόλτα τα απλά, στα χωριά,
στα σπίτια τα παλιά,
γεμάτα ιστορίες, μνήμες, χρόνια αλλοτινά.

Τα βόλτα, μια αγάπη περίεργη θα πεις,
μα όπως και να το κάνεις,
είναι για μένα, κομμάτι της ζωής...

(Ιούνιος 2013)