- Πρώτος ηγεμόνας της Επτανήσου Πολιτείας ήταν ο κόμης Σπυριδων Γεώργιος Θεοτόκης.
Γεννήθηκε το 1722 στην Κέρκυρα και ήταν δημοκρατικών πεποιθήσεων, όσο δημοκρατικός μπορεί να είναι ένας ευγενής μέλος μιας από τις επιφανέστερες οικογένειες ευγενών της Κέρκυρας. Βέβαια έτερος συγγραφέας αναφέρει ότι υπήρξε εκ των σκληρότερων ολογαρχικών.
Υπήρξε προσωπικότητα που αντιμετωπιζόταν με σχετικό σεβασμό από τους Κερκυραίους και γενικότερα τους Επτανήσιους. Παρόλη την καταγωγή του, στάθηκε δίπλα στους δημοκρατικούς Γάλλους όταν κατέλαβον το νησί. Μάλιστα ο αντίπαλός του , δικηγόρος Σκορδίλης τον αποκαλούσε για την όψιμη δημοκρατικοποίησή του ''απομωρανθέν γερόντιον'', ενώ ο Κυθήριος Παολίνης τον αποκαλούσε χαμαιλέοντα.
Είχε διετελέσει πρόεδρος της προηγηθείσας δημοκρατικής φιλογαλλικής κυβέρνησης και στη συνέχεια έγινε ο πρώτος ηγεμόνας της Επτανήσου Πολιτείας που ιδρύθηκε με την συνθήκη της Κωνσταντινούπολης στις 21 Μάρτη του 1800 με τις υπογραφές των πληρεξουσίων του τσάρου Παύλου Α' και του σουλτάνου Σελίμ Γ', δηλαδή του πρεσβευτή της Ρωσίας στην Πόλη Βασίλειου Τομάρα/Ταμάρα και των Εσεΐδ Ιμπραήμ Ισμέτ Μπέη και Αχμέτ Ατίφ Μπέη , επί πατριαρχίας Νεοφύτου Ζ'.
Πάντως και η μεγάλη ηλικία του και οι αντικειμενικές ταλαντεύσεις του δεν τον βοήθησαν να κυβερνήσει αποτελεσματικά. Μάλιστα να σημειώσω ότι επειδή το Σύνταγμα το λεγόμενο Βυζαντινό που είχε ψηφιστεί στην Κωνσταντινούπολη, επανέφερε τα προνόμια στους άρχοντες, οι Κερκυραίοι είχαν ξεσηκωθεί και ο Θεοτόκης τους ζήτησε ''να ανακαινισθώσι, ως άνθρωποι'' !!!
Άρχισαν να τον κοροϊδεύουν (το χειρότερο στάδιο της αντίδρασης πριν την ρήξη) και να λένε :
... Gli manca un Venerdi (έχει μια βίδα χαλαρή) του τσελέντε του φταμπαντιέρη (του εξοχότατου του ανεμοδούρα) !!!
Πέθανε ενώ ηγεμόνευε, στις 12 Νοεμβρίου του 1803.
Η κηδεία του έγινε με μεγάλες τιμές και την παρακολούθησε ο Λαός , αξιωματικοί του ρωσικού στρατού και στόλου.
Τον επικήδειο εκφώνησε ο Ιωάννης Καποδίστριας.
- Δεύτερος ηγεμόνας μετά τον Θεοτόκη ανέλαβε τα ηνία της Πολιτείας με αρκετή καθυστέρηση, ο κόμης Αντώνιος Κομούτος από την μεγάλη οικογένεια ευγενών της Ζακύνθου που είχε γεννηθεί στην Ζάκυνθο το 1748. Υπήρξε ο στυλοβάτης της αγγλόφιλης παράταξης στην Ζάκυνθο.
Η άφιξή του στην Κέρκυρα στις 21 Μάρτη του 1804 έγινε με στρατιωτικές τιμές και γιορτάστηκε με ιππικό αγώνισμα.
Χαρακτηρίστηκε σαν άτολμος ηγέτης. Ο τσάρος Αλέξανδρος τον τίμησε με αυτόγραφον επιστολή και με ''αδαμαντοκόλλητον'' ταμπακέρα. Ο βασιλιάς της Αγγλίας Γεώργιος Γ' τον ανακήρυξε ιππότη και του έστειλε βασιλική στολή!
Η παραμονή του στην ηγεσία της Επτανήσου Πολιτείας τερματίστηκε με την συνθήκη του Τίλσιτ που υπέγραψαν ο Ναπολέων και ο τσάρος Αλέξανδρος Α', στις 8 Ιουλίου του 1807 και επισημοποιήθηκε λόγω των συνθηκών της εποχής στα νησιά στις 6 Αυγούστου.
Ο πρώην ηγεμόνας πέθανε το 1833 στην Ζάκυνθο, χωρίς να αφήσει φυσικούς απογόνους , αλλά ορθά ποιών υιοθέτησε την Ειρήνη και τον αδελφό αυτής Ιωάννη Διατσέντον που είχε αναθρέψει από μικρά παιδιά.
Βέβαια όλα αυτά - συνθήκη Τίλσιτ - έγιναν για μια ακόμα φορά ερήμην του Λαού και των ανδρείκελων που υποτίθεται ότι διοικούσαν.
Βιβλιογραφία: ''Ιστορία των Ιονίων Νήσων του Γεράσιμου Μαυρογιάννη'' Αθήναι 1889, ''Ιστορία της νήσου Κεφαλληνίας'' του Ευσταθίου Λιβιεράτου Ληξούριον 1916, ''Λεξικόν Ιστορικόν και Λαογραφικόν Ζακύνθου'' του Λεωνίδα Χ. Ζώη Ζάκυνθος 1898, Κέρκυρα Νινέττα Χ. Λάσκαρι Κέρκυρα 1997, Ιστορία της νήσου Λευκάδος του Π.Γ. Ροντογιάννη Αθήνα 2006 και wikipedia
* ο Γρηγόρης Μαρκέτος είναι Διευθυντής ΕΣΥ Παιδίατρος, μελετητής της Επτανησιακής κουλτούρας, ιδρυτής της διαδικτυακής Επτανήσου Πολιτείας και του ομώνυμου ιστολογίου eptanisos.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου