Ποῦ πρωτὄδα τοῦτα τὰ δίχτυα; Ναί, θυμᾶμαι
τὰ ξέπλεκαν κοντοὶ νησιῶτες λοξομάτηδες.
Ὅλοι μαζὶ τὰ τίναζαν, τὰ πετοῦσαν τ᾿ ἀψήλου
καὶ τ᾿ ἄφηναν νὰ πέσουν καταγῆς. Τὸ ἴδιο
εἶδα νὰ κάνουν καὶ σὲ κεφαλονίτικα ψαροχώρια.
Στὸ Φισκάρδο. Στὴν Ἄσσο. Λυπήσου ἐκείνους ποὺ
δὲν ὀνειρεύονται.
Τοῦτα τὰ δίχτυα δὲν εἶναι εὔκολο νὰ τὰ
νετάρεις. Καὶ λίγη γνώση. Ἕνα ψίχουλο.
Φτάνει νὰ ξέρεις νὰ μετρᾶς τὰ δάχτυλά σου,
ξαναρχίζοντας ἀπὸ τὰ τελευταῖα στὰ πρῶτα.
Καὶ πίστη. Ἕνα κλωνί.
Νίκος Καββαδίας - Ανένταχτα
[Τὸ ποίημα αὐτὸ βρίσκεται στὸ βιβλίο τοῦ Πειραιώτη φίλου του Ἄγγελου Βογάσαρη, «Νίκος Καββαδίας». Γράφτηκε γιὰ τὴν πρόσκληση - ἀφίσα τῆς ἔκθεσης ζωγραφικῆς τῆς Σ. Κυπαρίσση μὲ χρονολογία 6 Μαρτίου 1971]
τὰ ξέπλεκαν κοντοὶ νησιῶτες λοξομάτηδες.
Ὅλοι μαζὶ τὰ τίναζαν, τὰ πετοῦσαν τ᾿ ἀψήλου
καὶ τ᾿ ἄφηναν νὰ πέσουν καταγῆς. Τὸ ἴδιο
εἶδα νὰ κάνουν καὶ σὲ κεφαλονίτικα ψαροχώρια.
Στὸ Φισκάρδο. Στὴν Ἄσσο. Λυπήσου ἐκείνους ποὺ
δὲν ὀνειρεύονται.
Τοῦτα τὰ δίχτυα δὲν εἶναι εὔκολο νὰ τὰ
νετάρεις. Καὶ λίγη γνώση. Ἕνα ψίχουλο.
Φτάνει νὰ ξέρεις νὰ μετρᾶς τὰ δάχτυλά σου,
ξαναρχίζοντας ἀπὸ τὰ τελευταῖα στὰ πρῶτα.
Καὶ πίστη. Ἕνα κλωνί.
Νίκος Καββαδίας - Ανένταχτα
[Τὸ ποίημα αὐτὸ βρίσκεται στὸ βιβλίο τοῦ Πειραιώτη φίλου του Ἄγγελου Βογάσαρη, «Νίκος Καββαδίας». Γράφτηκε γιὰ τὴν πρόσκληση - ἀφίσα τῆς ἔκθεσης ζωγραφικῆς τῆς Σ. Κυπαρίσση μὲ χρονολογία 6 Μαρτίου 1971]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου