Στη βόρεια πλευρά του φρουρίου της Χώρας Κυθήρων κατά την περίοδο της Βενετοκρατίας είχε τοποθετηθεί ένας μαρμάρινος αρχαϊκός λέων προερχόμενος από την Παλιόπολη.
Μετά την καταστροφή του Ενετικού λέοντα από τους Γάλλους το 1797, ο αρχαϊκός λέων αναπλήρωνε κατά κάποιο τρόπο το Μαρκιανό λέοντα και ατένιζε περήφανα τη Χώρα μέχρι την Κατοχή, δεχόμενος τους εναγκαλισμούς των επισκεπτών για μια αναμνηστική φωτογραφία στα νεότερα χρόνια.
Κάτω από το λέοντα πήγαιναν οι κανταδόροι και έκαναν τις καντάδες τους και ένας εξ αυτών που επρόκειτο να φύγει από τα Κύθηρα πήγε από κάτω και απήγγειλε τους στίχους:
Ω! λείψανο των Ενετών, λευκότατέ μου λέον, δεν θα ακούσεις την φωνήν του υμνητού σου πλέον!
- Το 1941 ο Γερμανός διοικητής Φραίχτερ, μιμούμενος τους σταυροφόρους, έβαλε 12 Γερμανούς στρατιώτες και κατέβασαν από το Κάστρο το λέοντα, τον φόρτωσαν σε ένα φορτηγό και από το λιμάνι της Αγίας Πελαγίας με καϊκι τον μετέφεραν στον Πειραιά, απ’όπου έλαβε την άγουσα για τη Γερμανία.
- Το 1962 ο Κυθήριος συνταγματολόγος καθηγητής κ. Γιώργος Κασιμάτης μαζί με τον άλλο Κυθήριο πολιτικό Γρηγόρη Κασιμάτη βρέθηκαν στο Φράιμπουργκ της Γερμανίας στο σπίτι του ιστορικού Αντώνη Μπαμπάκου, όπου βρέθηκε και ένας νεαρός Γερμανός ιστορικός, ο οποίος όταν άκουσε ότι οι Κασιμάτηδες ήταν από τα Κύθηρα, τους είπε ότι σε κάποια αποθήκη στο Φράιμπουργκ είχε δει ένα μαρμάρινο λιοντάρι με την επιγραφή «Λέων Κυθήρων».
Κατόπιν αυτού οι Κασιμάτηδες ζήτησαν από τον Πρόξενο της Ελλάδας στο Μόναχο να κινήσει τη διαδικασία για τον επαναπατρισμό του λέοντα.
Πράγματι ο λέων επεστράφη και τοποθετήθηκε στο αρχαιολογικό μουσείο Αθηνών.
Στη συνέχεια, όταν Υπουργός Πολιτισμού ήταν η Μελίνα Μερκούρη, ο κ. Γιώργος Κασιμάτης άσκησε όλη του την επιρροή, για την απόδοση του λέοντα στα Κύθηρα.
Ο λέων ξαναγύρισε στα Κύθηρα και τοποθετήθηκε στο αρχαιολογικό μουσείο.
Κατά τη διάρκεια των εργασιών ανακαίνισης του μουσείου, ο λέων φιλοξενήθηκε προσωρινά στο Κάστρο, στο μουσείο των οικοσήμων και το Μάϊο με τα εγκαίνια του ανακαινισμένου πρότυπου μουσείου, ο λέων βρήκε τη θέση που του άρμοζε, ύστερα από όλη αυτή την περιπέτεια.
Μετά την καταστροφή του Ενετικού λέοντα από τους Γάλλους το 1797, ο αρχαϊκός λέων αναπλήρωνε κατά κάποιο τρόπο το Μαρκιανό λέοντα και ατένιζε περήφανα τη Χώρα μέχρι την Κατοχή, δεχόμενος τους εναγκαλισμούς των επισκεπτών για μια αναμνηστική φωτογραφία στα νεότερα χρόνια.
Κάτω από το λέοντα πήγαιναν οι κανταδόροι και έκαναν τις καντάδες τους και ένας εξ αυτών που επρόκειτο να φύγει από τα Κύθηρα πήγε από κάτω και απήγγειλε τους στίχους:
Ω! λείψανο των Ενετών, λευκότατέ μου λέον, δεν θα ακούσεις την φωνήν του υμνητού σου πλέον!
- Το 1941 ο Γερμανός διοικητής Φραίχτερ, μιμούμενος τους σταυροφόρους, έβαλε 12 Γερμανούς στρατιώτες και κατέβασαν από το Κάστρο το λέοντα, τον φόρτωσαν σε ένα φορτηγό και από το λιμάνι της Αγίας Πελαγίας με καϊκι τον μετέφεραν στον Πειραιά, απ’όπου έλαβε την άγουσα για τη Γερμανία.
- Το 1962 ο Κυθήριος συνταγματολόγος καθηγητής κ. Γιώργος Κασιμάτης μαζί με τον άλλο Κυθήριο πολιτικό Γρηγόρη Κασιμάτη βρέθηκαν στο Φράιμπουργκ της Γερμανίας στο σπίτι του ιστορικού Αντώνη Μπαμπάκου, όπου βρέθηκε και ένας νεαρός Γερμανός ιστορικός, ο οποίος όταν άκουσε ότι οι Κασιμάτηδες ήταν από τα Κύθηρα, τους είπε ότι σε κάποια αποθήκη στο Φράιμπουργκ είχε δει ένα μαρμάρινο λιοντάρι με την επιγραφή «Λέων Κυθήρων».
Κατόπιν αυτού οι Κασιμάτηδες ζήτησαν από τον Πρόξενο της Ελλάδας στο Μόναχο να κινήσει τη διαδικασία για τον επαναπατρισμό του λέοντα.
Πράγματι ο λέων επεστράφη και τοποθετήθηκε στο αρχαιολογικό μουσείο Αθηνών.
Στη συνέχεια, όταν Υπουργός Πολιτισμού ήταν η Μελίνα Μερκούρη, ο κ. Γιώργος Κασιμάτης άσκησε όλη του την επιρροή, για την απόδοση του λέοντα στα Κύθηρα.
Ο λέων ξαναγύρισε στα Κύθηρα και τοποθετήθηκε στο αρχαιολογικό μουσείο.
 |
| Υπάλληλοι της Εθνικής Τραπέζης στα Κύθηρα στη δεκαετία του ΄30(πρώτος εξ αριστερών ο Αρσένης από την Κεφαλονιά, πατέρας του Υπουργού) φωτογραφίζονται με το λέοντα στο Κάστρο |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου