Δύσκολο θέμα να καταπιαστεί κάποιος, όταν στις κοινωνίες έχει πέσει ένα πέπλο σιγής από τις πρώτες ώρες της απελευθέρωσης.
Ο Παναγιώτης Γίδας γεννήθηκε το 1910. Εχει πολεμήσει κατά τον ελληνοϊταλικό πόλεμο στα βουνά της Αλβανίας και σε όλη την διάρκεια της Κατοχής αγωνίζεται ενάντια στα σχέδια των ιταλών κατακτητών.
Στα Επτάνησα όπως και στις βουλγαροκρατούμενες περιοχές της Μακεδονίας υφίσταται ένα πρόσθετο πρόβλημα κατά την διάρκεια της Κατοχής. Δεν έχουν να κάνουν εκεί μόνο με τον κατακτητή όπως στις υπόλοιπες περιοχές της Πατρίδας, αλλά έχουν να πολεμήσουν την επιχείρηση αφελληνισμού που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.
Οι Βούλγαροι και οι Ιταλοί με διοικητικά μέτρα προσπαθούν να σβήσουν την ελληνικότητα των περιοχών αυτών και να τις προσαρτήσουν στις χώρες τους!
Ο Παν.Γίδας σαν πρωτοδίκης στο νησί, προσπαθεί να εφαρμόσει το ελληνικό Δίκαιο που έχουν απαγορεύσει οι Ιταλοί.
Ερχεται η απελευθέρωση και η κυβέρνηση τον τοποθετεί ειδικό επίτροπο στις δίκες κατά των δοσιλόγων.
Είναι άτεγκτος απέναντί τους και γι'αυτό μπαίνει στο στόχαστρο του ΕΔΕΣ Κερκύρας. Η κυβέρνηση διατάσσει την ... μετάθεσή του στην Λευκάδα και αυτός αρνείται.
Στα Δεκεμβριανά ο ΕΔΕΣ τον υποβάλλει σε απάνθρωπα βασανιστήρια στον χώρο του Παλιού Φρουρίου και τελικά πεθαίνει από τα τραύματά του στις 27 Δεκέμβρη 1944 στο κτίριο Σκάρπα του παλιού ψυχιατρείου Κερκύρας.
Το 1984 τιμήθηκε από τον δικηγορικό σύλλογο του νησιού η μνήμη του και έγινε προς τιμή του η ονομασία δρόμου πίσω από τα παλιά δικαστήρια.
Θέλω να ευχαριστήσω τον Αλέξανδρο Αυλωνίτη, δικηγόρο Κερκύρας και πολιτικό, που με ευαισθητοποίησε στο θέμα με μια ανάρτησή του στο διαδίκτυο και φυσικά τα σχόλια των συνομιλητών του.
Ο Παναγιώτης Γίδας γεννήθηκε το 1910. Εχει πολεμήσει κατά τον ελληνοϊταλικό πόλεμο στα βουνά της Αλβανίας και σε όλη την διάρκεια της Κατοχής αγωνίζεται ενάντια στα σχέδια των ιταλών κατακτητών.
Στα Επτάνησα όπως και στις βουλγαροκρατούμενες περιοχές της Μακεδονίας υφίσταται ένα πρόσθετο πρόβλημα κατά την διάρκεια της Κατοχής. Δεν έχουν να κάνουν εκεί μόνο με τον κατακτητή όπως στις υπόλοιπες περιοχές της Πατρίδας, αλλά έχουν να πολεμήσουν την επιχείρηση αφελληνισμού που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.
Οι Βούλγαροι και οι Ιταλοί με διοικητικά μέτρα προσπαθούν να σβήσουν την ελληνικότητα των περιοχών αυτών και να τις προσαρτήσουν στις χώρες τους!
Ο Παν.Γίδας σαν πρωτοδίκης στο νησί, προσπαθεί να εφαρμόσει το ελληνικό Δίκαιο που έχουν απαγορεύσει οι Ιταλοί.
Ερχεται η απελευθέρωση και η κυβέρνηση τον τοποθετεί ειδικό επίτροπο στις δίκες κατά των δοσιλόγων.
Στα Δεκεμβριανά ο ΕΔΕΣ τον υποβάλλει σε απάνθρωπα βασανιστήρια στον χώρο του Παλιού Φρουρίου και τελικά πεθαίνει από τα τραύματά του στις 27 Δεκέμβρη 1944 στο κτίριο Σκάρπα του παλιού ψυχιατρείου Κερκύρας.
Το 1984 τιμήθηκε από τον δικηγορικό σύλλογο του νησιού η μνήμη του και έγινε προς τιμή του η ονομασία δρόμου πίσω από τα παλιά δικαστήρια.
Θέλω να ευχαριστήσω τον Αλέξανδρο Αυλωνίτη, δικηγόρο Κερκύρας και πολιτικό, που με ευαισθητοποίησε στο θέμα με μια ανάρτησή του στο διαδίκτυο και φυσικά τα σχόλια των συνομιλητών του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου