Η ΕΝΤΙΜΟΤΗΣ ΤΟΥ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ του Διον.Βίτσου

«Ο μόνος αντίπαλος που δύσκολα ηττάται είναι ο απόλυτα 

έντιμος άνθρωπος, και τέτοιος είναι ο Καποδίστριας»!


ΜΕΤΤΕΡΝΙΧ προς ΔΩΡΟΘΕΑ ΦΟΝ ΛΙΒΕΝ*

*μια από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες
του πρώτου μισού του 19ου αιώνα
σε πανευρωπαϊκό επίπεδο
Σύζυγος ρώσου διπλωμάτη

ΟΞΩ ΟΙ ΡΑΤΣΙΣΤΕΣ ΑΠ΄ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ

Πριν λίγες μέρες ανακοινώθηκαν οι βάσεις εισαγωγής στα ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας 2017. Μία μαθήτρια από την Ιθάκη, συγκέντρωσε τα περισσότερα μόρια σε ολόκληρο το νομό Κεφαλληνίας καταφέρνοντας να περάσει στην Ιατρική Πατρών. Για το πώς έφτασε στην επιτυχία της αυτή, μίλησε στα Κεφαλονίτικα Νέα δείχνοντας ότι είναι ένα κορίτσι που μπορεί να απογείωσε τους βαθμούς της στις Πανελλαδικές, παραμένει όμως… προσγειωμένο πατώντας πολύ γερά στα πόδια της.
Η Τζένη Κέντρο, είναι μια μαθήτρια που γεννήθηκε στην Αλβανία αλλά ζει από 3 χρονών στο Βαθύ της Ιθάκης. Κατάφερε να συγκεντρώσει 19032 μόρια και να γίνει η μαθήτρια με την υψηλότερη βαθμολογία σε ολόκληρο τον νομό Κεφαλονιάς, όπως επίσης και η μοναδική που κατάφερε να περάσει σε Ιατρική σχολή από την Κεφαλονιά και την Ιθάκη.

«Η Γ' Λυκείου ήταν χρονιά… επαναλήψεων»
Τη ρωτήσαμε να μας αποκαλύψει το μυστικό της επιτυχίας της και εκείνη απάντησε, χωρίς περιστροφές, ότι ήταν η οργανωμένη και συστηματική δουλειά.

«Στη Β' Λυκείου ίσως διάβαζα περισσότερο από φέτος. Προσπάθησα να βγάλω όσο γίνεται περισσότερη ύλη της Γ' Λυκείου ώστε να μπορέσω να αφιερωθώ φέτος στις επαναλήψεις», είπε η Τζένη.
– «Και την ύλη της Β' Λυκείου πότε την έβγαλες;», τη ρωτήσαμε.
– «Ταυτόχρονα με την ύλη της Γ’», απάντησε εκείνη γελώντας, δείχνοντας ότι είχε από νωρίς αποφασίσει για το πώς θα δουλέψει προκειμένου να πετύχει το στόχο της. Γι’ αυτό το λόγο, όπως είπε και η ίδια, δυσκολεύτηκε περισσότερο στην Β', από την Γ' Λυκείου, ενώ όσο περνούσε ο καιρός αισθανόταν όλο και πιο σίγουρη, όλο και λιγότερο αγχωμένη. «Το καλοκαίρι, μετά την Β' Λυκείου, συνέχισα το διάβασμα, και τα Χριστούγεννα είχαν σχεδόν τελειώσει όλη την ύλη ώστε να μπορέσω ν’ αρχίσω επαναλήψεις».

Κι όλα αυτά ενώ παράλληλα εργαζόταν κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Τόσο φέτος, όσο και πέρσι…

Απόσπασμα από το αφιέρωμα του ithacanews.gr

ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΕΛΑ ΕΚ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ

Στόχος της Επτανήσου Πολιτείας ήταν και είναι η ευαισθητοποίηση των μελών της  για διάφορα θέματα που άπτονται του Επτανησιακού Πολιτισμού και φυσικά να μπορεί κάποιος να ψάξει στην συνέχεια για περαιτέρω στοιχεία.
Συνήθως όπως ξέρετε δίνουμε την καταγωγή κάποιων, βάσει του πατέρα , αγνοώντας την καθοριστική παρουσία της μάνας! 
Η μάνα όμως χτίζει τα θεμέλια του χαρακτήρα ενός παιδιού. Οι πατεράδες δίνουμε το επίθετο, όμως η εν γένει πορεία είναι βαθειά επηρεασμένη από τις διδαχές της μητέρας.
Έτσι λοιπόν ο μακεδονομάχος Παύλος Μελάς και τα αδέρφια του, είναι και Κεφαλονίτες αφού εκτός από παιδιά του Μιχαήλ Μελά, είναι και παιδιά της Κεφαλονίτισσας Ελένης Βουτσινά!
Ο Μιχαήλ Μελάς που διετέλεσε Δήμαρχος Αθηναίων με τις ηπειρώτικες ρίζες από το Πωγώνι και η Ελένη , το γένος Τυπάλδου Βουτσινά δημιουργούν μια οικογένεια με επτά παιδιά. Η Ελένη είναι κόρη εύπορου κεφαλονίτη εμπόρου από την Οδησσό.
Έχουμε λοιπόν την Άννα που παντρεύτηκε τον μεγαλοτσιφλικά Απόστολο Παπαδόπουλο(10.000  στρέμματα στις Ροβιές Ευβοίας) που αφιέρωσε όλη τη ζωή της σαν εθελόντρια νοσοκόμα στους πολέμους της Πατρίδας, τον Παύλο-τον γνωστόΜακεδονομάχο-που παντρεύεται την Ναταλία  Δραγούμη κόρη του μετέπειτα πρωθυπουργού Στέφανου Δραγούμη και αδελφή του Ίωνα Δραγούμη που δολοφονήθηκε από τους βενιζελικούς, τον Λέοντα που παντρεύτηκε την Ανδρομάχη κόρη του αρχαιολόγου Ερρίκου Σλήμαν ,τον Κωνσταντίνο πρώτο στρατιωτικό διοικητή Μυτιλήνης,τον Βασίλειο που παντρεύτηκε την Ελένη κόρη του στρατηγού Αλέξανδρου Σούτσου,τον Γεώργιο ιδιαίτερο γραμματέα του βασιλιά Κωνσταντίνου Α'  που μετέπειτα όμως προσχώρησε στο στρατόπεδο της Εθνικής Άμυνας και την Μαρία.

Ο Μιχαήλ Μελάς με τον γιό του, Παύλο

...μετά ήρθε ο Αύγουστος του '53... της Κατερίνας Γρηγορίου*

«Τα παραδοσιακά κτίσματα της Ιθάκης είναι ένα μείγμα πολλών επιρροών τόσο από τους κατά καιρούς κατακτητές του νησιού όσο και από τις ιστορικές και περιβαλλοντολογικές συνθήκες....
Στους οικισμούς, τα σπίτια απέχουν το ένα από το άλλο αρκετά ή είναι κτισμένα δίπλα δίπλα και έχουν έντονο αμυντικό χαρακτήρα, (λίγα ανοίγματα).
Είναι κτισμένα με πέτρα και ξύλο, μπαλκόνια δεν υπήρχαν για τον φόβο των πειρατών και είναι μονώροφα ή διώροφα, αποτελούμενα από το κυρίως κτίσμα και τις αποθήκες του.

Η είσοδος, στη μεγαλύτερη πλευρά του σπιτιού κοιτάζει κατά κανόνα την ανατολή. Μόνο μετά την εξάλειψη της πειρατείας άρχισαν να χτίζονται μπαλκόνια, ενώ στοιχεία νεοκλασικισμού χρησιμοποιήθηκαν κατά την Αγγλοκρατία. Τα περισσότερα σπίτια χτίζονται αυτή την περίοδο σε σχήμα Γ ή Π και τα χρώματα που κυριαρχούν είναι η ώχρα, το κόκκινο και το άσπρο. Τα αρχοντικά διακοσμούνται περίτεχνα μέσα και έξω, με ιονικά κιονόκρανα και στοιχεία τόσο νεοκλασικής όσο και αναγεννησιακής μορφής....»
Η φύση δεν ησυχάζει, δεν δαμάζεται, δεν υποκύπτει σε καμία ανθρώπινη δύναμη, όσο κι αν ματαίως προσπαθούμε.
Σιγά σιγά, υπομονετικά, χωρίς να πάρουμε χαμπάρι, θα κερδίσει πάλι το χώρο της.
Έρχονται όμως και οι στιγμές, που λες ότι έχασε πια την υπομονή της με τις τόσες πληγές που της ανοίξαμε.
Και τότε, σε ένα λεπτό, μπορεί να αφανίσει τα ανθρώπινα έργα, μικρά ή μεγάλα!
Αυτές είναι από τις σπάνιες στιγμές που βγαίνουμε από την πλάνη μας, ότι είμαστε τα αφεντικά πάνω σε αυτόν τον πλανήτη!
Ο σεισμός που έπληξε τη Λευκάδα το πρωί της 17ης Νοεμβρίου 2015, άφησε σημαντικές υλικές ζημιές και στην Ιθάκη, αν και τουλάχιστον, δεν θρηνήσαμε ανθρώπινες ζωές, όπως συνέβη δυστυχώς στο γειτονικό μας νησί.
Στους παλαιότερους, οι μνήμες από τους καταστροφικότερους σεισμούς στη νεότερη ιστορία του νησιού μας, αυτούς του '53 επανήλθαν.
Οι τρείς μεγάλοι σεισμοί εκείνου του Αυγούστου, με ένταση 6,4 ο πρώτος, 6,8 ο δεύτερος και 7,2 ο τρίτος, ο οποίος αποτελείωσε Ζάκυνθο, Κεφαλονιά και Ιθάκη, άφησαν πίσω τους μόνο συντρίμμια, 455 νεκρούς, 912 τραυματίες και 12 αγνοούμενους.
27.659 κτήρια κατέρρευσαν και πάνω από 2.000 έπαθαν σοβαρές ζημιές.
Πολιτισμός αιώνων, και στα τρία νησιά, μετατράπηκε σε λίγες μέρες, σε σωρό ερειπίων.
Μέσα στο τεράστιο για τα δεδομένα των νησιών μας, μεταναστευτικό κύμα που ακολούθησε, η Ιθάκη σχεδόν ερήμωσε.
(Και ίσως να είναι αυτό το μεγαλύτερο πλήγμα που κατάφερε ο Εγκέλαδος, αφού το πληρώνουμε ακόμη και σήμερα. Δυστυχώς, ποτέ δεν κατάφεραν να δημιουργηθούν από καμία κυβέρνηση, οι απαραίτητες οικονομικές δομές που θα κρατούσαν τον κόσμο στον τόπο του. Αν και αυτό δεν συνέβη μόνο στην Ιθάκη. Είναι μια από τις μεγάλες πληγές όλης της Ελλάδας).
Για όσους έμειναν πίσω, σιγά - σιγά η ζωή ξανάρχισε να βρίσκει το ρυθμό της ανάμεσα στα ερείπια που απομακρύνονταν. Ο τόπος με αργά και δύσκολα βήματα, με τον καιρό, ήρθε και ξαναζωντάνεψε.
Παρόλο που ένα κομμάτι της Επτανησιακής μας ταυτότητας χάθηκε για πάντα με την αναγκαστική κατεδάφιση πολλών οικημάτων ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής, οι φιλότιμες προσπάθειες του κόσμου, κατάφεραν να διασώσουν πολλά στοιχεία της.
Σε αυτό συνετέλεσε βέβαια αργότερα και ο χαρακτηρισμός (το 1978) των οικισμών μας ως παραδοσιακών, που έθεσε συγκεκριμένους κανόνες δόμησης με βάση τη διατήρηση και τον σεβασμό σε κάθε στοιχείο της παράδοσης.
Δυστυχώς, όμως, πολλά πανέμορφα παραδοσιακά σπίτια, έκλεισαν και ερήμωσαν για πάντα και σιγά σιγά σκορπίζουνε στο πέρασμα του χρόνου που αποτελείωσε την καταστροφή...
Σήμερα, ποιός δεν σταματάει, περνοδιαβαίνοντας τις γειτονιές, να θαυμάσει με θλίψη όμως πια, τα απομεινάρια από πολλά όμορφα αρχοντόσπιτα, ψηλοτάβανα, με τα μεγάλα παράθυρα και τις ψηλές τους πόρτες!
Ατσούπια κομμένα στα δύο, που αντιστέκονται ακόμα! Παλιοί σιδερένιοι μεντεσέδες που παλεύουν να κρατήσουν ξεχαρβαλωμένα παράθυρα! Πέτρινες σκάλες γερμένες, μπαλκόνια ετοιμόρροπα με σκουριασμένα δαντελωτά κάγκελα!
Πολύτιμο κάθε τί που στάθηκε όρθιο στο χρόνο!
Αλλά, για πόσο ακόμα θα αντιστέκεται χωρίς τη δική μας βοήθεια;
O άνθρωπος εξελίσσεται, προοδεύει.
H τάση μας για το νέο, το μοντέρνο, το εξελιγμένο, και οι ανάγκες που ολοένα “γεννά” ο σύγχρονος τρόπος ζωής, πολύ φοβάμαι ότι σιγά-σιγά θα επιφέρουν τις αλλαγές εκείνες που θα αλλοιώσουν τελικά το ιδιαίτερο χρώμα του νησιού μας.
Σήμερα, έχουμε πια τη συνείδηση και την παιδεία να πολεμήσουμε αυτή την προοπτική.
Πρέπει να γίνει μεγαλύτερη προσπάθεια στο να προσαρμόσουμε και να “παντρέψουμε” την παράδοσή μας με τις σημερινές μας ανάγκες, για να μπορέσουμε να περισώσουμε ότι σώζεται.
Το να παραμείνουν βέβαια τα σπίτια μας παραδοσιακά δεν σημαίνει ότι δεν μπορούν να έχουν κάθε άνεση και κυρίως να είναι όσο το δυνατόν πιο ασφαλή γίνεται.
Σήμερα, με τα νέα υλικά, με τις νέες τεχνολογίες που εξελίσσονται διαρκώς, η αρχιτεκτονική, διαθέτει πάμπολλες λύσεις για κάθε κονδύλι, για κάθε γούστο, για κάθε ιδιαίτερη περίπτωση. Και σίγουρα έχει τρόπους να “δένει” κάθε νέα ιδέα με τις παλαιότερες.
Λίγο πολύ, όλοι γνωρίζουμε πόσο κόπο, χρόνο και χρήμα χρειάζεται ένα παλιό σπίτι για να συντηρηθεί, και είναι άξιοι συγχαρητηρίων οι συμπατριώτες μας που καταφέρνουν μέχρι σήμερα να διατηρούν τα σπίτια τους όπως ήταν.
Παρ' όλα αυτά, με κάθε νέο σεισμό, με τη χρήση, με τον χρόνο, επέρχεται και η φθορά και ότι χάνεται δεν αντικαθίσταται..
Όσο για τα λιγοστά εναπομείναντα μνημεία μας, τους μύλους, τα ξωκκλήσια μας, τα καμπαναριά μας, εκεί, τα τελευταία χρόνια, γίνεται μια προσπάθεια αποκατάστασης ή κάποιας συντήρησης, αλλά με την υψηλή σεισμικότητα της περιοχής, ποιός μπορεί να εγγυηθεί το μέλλον τους;
Η εποχή είναι δύσκολη, οι ανάγκες άλλες…
Πρέπει όμως να αναλογιστούμε τις επιπτώσεις στην κοινωνία μας, από τον αφανισμό των τελευταίων πολιτιστικών μας στοιχείων. Γιατί ο τόπος που χάνει τη συνοχή με την ιστορία του και τις ρίζες του, είναι καταδικασμένος να χάσει τη μνήμη του και κατ' επέκταση την ταυτότητά του.
Κι εμείς έχουμε διπλό το τεράστιο χρέος να μην τη χάσουμε, μια που είμαστε διπλά “ευλογημένοι” ως Επτανήσιοι, με μια ταυτότητα που γράφει πάνω της και Ελλάδα και ΙΘΑΚΗ.

*η Κατερίνα Γρηγορίου είναι Γ.Γ. Επτανησιακής Συνομοσπονδίας Πρόεδρος ΔΣ Ένωσης Απανταχού Ιθακησίων
** στοιχεία έχουν για την αρχιτεκτονική έχουν παρθεί από το site ionion.com

Η ΠΟΛΙΟΡΚΙΑ ΤΗΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ 1716 του Νικόλα Κουλούρη

Η ΠΟΛΙΟΡΚΙΑ

ΤΗΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ ΥΠΟ ΤΩΝ ΟΘΩΜΑΝΩΝ ΤΟ 1716 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΗ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΙΣΜΑ ΤΩΝ ΑΡΧΩΝ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ 

Οι Αρχές του Πολέμου (δηλαδή οι αρχές που διέπουν κάθε στρατιωτική επιχείρηση αλλά και σε αρκετές περιπτώσεις και μία επιχείρηση στο διπλωματικό ή επιχειρηματικό στίβο) έχουν διαχρονική ισχύ. Ισχύουν από τα αρχαία χρόνια μέχρι σήμερα όσο και αν η τεχνολογία έχει συμβάλλει τα μέγιστα στην εξέλιξη των οπλικών και επικοινωνιακών συστημάτων.

ΓΕΝΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΚΑΛOΚΑΙΡΙΟΥ ΤΟΥ 1716
Η Βενετία εκείνη την εποχή παρά τα σημάδια της παρακμής που άρχιζε να εμφανίζει μετά τον 6ο Βενετοτουρκικό πόλεμο(πέρας πολέμου τον Ιανουάριο 1699) την απώλεια του Κρήτης(1669) και τη δύσκολη κατάσταση που είχε περιέλθει με την απώλεια των Τήνου, Αίγινας, Μοριά, Κυθήρων, Λευκάδος(καλοκαίρι-φθινόπωρο 1715), διατηρούσε ακόμα τη κυριαρχία της στο Ιόνιο. Τη κυριαρχία της αυτήν την στήριζε στο στόλο της και στη προωθημένη ναυτική βάση της Κέρκυρας. Την εξασφάλιση της Κέρκυρας και την αποτροπή οιασδήποτε απειλής τουρκικής απόβασης και διαπόρθμευσης την στήριζε στην απόλυτη υπεροχή που μπορούσε να επιτύχει ο στόλος της στο κανάλι της Κέρκυρας. Σε αναφορά του Σχολεμβούργο προς τον Γενικό Προβλέπτη της Θάλασσας και τη Βενετική Γερουσία για τη οικτρή κατάσταση που βρήκε στη Κέρκυρα κατά την πρώτη επιθεώρηση στα στρατεύματα και στις οχυρώσεις που πραγματοποίησε στο τέλος Φεβρουαρίου 1716 του απάντησαν… <<…ότι στην ερχόμενη πολεμική περίοδο θα ήταν τόσο ισχυροί κατά θάλασσα που θα μπορούσαν να ανατρέψουν τα σχέδια του εχθρού, κρατώ­ντας τον μακρυά από την Κέρκυρα…>> (Reflexions στο Γ.Αθανάσαινα-Το Ασέδιο των Κορυφών σελ 105). Και όμως, την 05 Ιουλίου 1716 oι Βενετοί αιφνιδιάσθηκαν και παρολίγο να διαψευσθούν τραγικά.

ΚΡΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ

Την 05 Ιουλίου 1716 ο Οθωμανικός στόλος μπαίνει στο κανάλι της Κέρκυρας από το στενό της Κασσιόπης. Οι Βενετοί υπέστησαν τακτικό (τοπικό) αιφνιδιασμό. Έναν ανάλογο αιφνιδιασμό υπέστησαν και οι Ιταλοί πάλι στη Κέρκυρα το μεσονύκτιο της 23/24 Σεπτεμβρίου 1943 από το Απόσπασμα Ντίτμαν της γερμανικής Μεραρχίας Εντελβάις στη λίμνη των Κορισσίων. Με μία διαφορά. Οι Ιταλοί κυριολεκτικά παρέλυσαν, οι Βενετοί αντέδρασαν. Από την άλλη οι Γερμανοί επιτυγχάνοντας αεροπορική υπεροχή κινήθηκαν δραστήρια, οι Τούρκοι εβράδυναν. 
Η απόβαση και διαπόρθμευση των Οθωμανών γίνεται στις παραλίες Ύψου-Δαφνίλα και Κοντόκαλι-Γουβιών μέσα σε κλίμα πανικού και απελπισίας του άμαχου πληθυσμού της Χώρας και της υπαίθρου που εντείνεται από την απόφαση των Ενετών να αποχωρήσει από το κανάλι της Κέρκυρας η Λιανή Ναυτική Αρμάδα (κωπήλατα πλοία) και μέσω του στενού της Λευκίμμης να διαρρεύσει δυτικά της Κέρκυρας. Εκείνες τις κρίσιμες στιγμές η Βενετία είχε τη τύχη να έχει στην υπηρεσία της δύο ικανούς και καταξιωμένους ηγέτες όπως αποδείχθηκε μετά. Τον Σάξωνα Στρατάρχη Σχολεμβούργο αρχηγό των χερσαίων δυνάμεων της Γαληνοτάτης που στη διάρκεια της πολιορκίας είχε μετατραπεί σε τακτικό (τοπικό) διοικητή της φρουράς Κέρκυρας και τον Αντιναύαρχο Μάρκο Κορνέρ ως διοικητή της Βαριάς Ναυτικής Αρμάδας (ιστιοφόρα πλοία). Ο Κορνέρ την 08 Ιουλίου με μια δυναμική ενέργεια διασπά το ναυτικό αποκλεισμό στο στενό της Κασσιόπης(ναυμαχία της Κασσιόπης) και βάζει τις βάσεις για την μετέπειτα επιτυχία του Σχολεμβούργου επιτυγχάνοντας βασικά δύο πλεονεκτήματα. Αφ΄ενός μεν την ασφάλεια των πλευρών και των νώτων της Χώρας από τη μεριά της θάλασσας, αφ΄ετέρου δε τη τήρηση ανοικτού του στενού της Λευκίμμης. Το νησί της Κέρκυρας μέχρι το τέλος της πολιορκίας δεν υπέστη ναυτικό αποκλεισμό που αποτελεί το κλειδί της επιτυχίας προκειμένου να πετύχει μια αποβατική επιχείρηση. Ο Σχολεμβούργος εκείνες τις πρώτες δύσκολες μέρες του πανικού και της απελπισίας στήριξε τη πλάτη του πάνω στον Αντιναύαρχο Κορνέρ και έριξε όλο το βάρος του στο μέτωπο της ξηράς. 
Οι Οθωμανοί σχεδόν ανενόχλητοι αποβιβάζονται. Αφού ασφαλίσουν τη περίμετρο σε όλη τη Κεντρική Κέρκυρα (circonvallazione κατά την ορολογία της τότε εποχής) προελαύνουν στη κατεύθυνση Γουβιά- Κοντόκαλι- Ποταμός- Μαντούκι ανατρέποντας τις βενετικές μικροαντιστάσεις και εγκαθιστούν προωθημένα τμήματα (χαρακώματα) στη γραμμή Κεφαλομάντουκο - Αγία Ελεούσα –Κογεβίνα - Κουλίνα με σκοπό τον αποκλεισμό της Χώρας (controvallazione κατά την ορολογία της εποχής). Συγχρόνως δουλεύουν εντατικά ανοίγοντας δρομολόγια για τη προώθηση του πυροβολικού και της επιμελητείας τους. Ο Σχολεμβούργος με παντελή έλλειψη ταχυκίνητου ιππικού και με τις δυνάμεις να του διατίθενται στάγδην (ποτέ δεν τις είχε διαθέσιμες εν τόπω και χρόνω το σύνολο των 4000 έως 5000 που αναφέρουν κάποιοι) και να αξιολογούνται από τον ίδιο στο 50% μόνο ως αξιόμαχες, αποφάσισε να επιβραδύνει αρχικά τον εχθρό στη προωθημένη αλλά ανοχύρωτη γραμμή λόφος Αβράμη- προάστιο Σαρόκο- λόφος Σωτήρα. <<…Οι στρατιώτες ήταν όλοι κι όλοι 3097, από τους οποίους μόνο οι 2245 θεωρούνταν κατάλληλοι για υπηρεσία, και σ' αυτούς τους τελευταίους περιλαμβάνονταν και μερικές εκατοντάδες εξασθενημένοι καθώς και πολλοί νέοι στρατιώτες που δεν μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν παρά σαν φρουρά σε κάποια από τις πύλες της πόλης, ώστε τελικά δεν απέμεναν ούτε 1500 αξιόμαχοι άνδρες…>>(εκτίμηση κατάστασης προσωπικού από τον Σχολεμβούργο την 06 Ιουλίου 1716 - journal mss Cicogna στο Γ.Αθανάσαινα-Το Ασέδιο των Κορυφών σελ 275). Παρά τις αντίθετες εισηγήσεις στο πολεμικό συμβούλιο (Consulta) να εγκαταλείψει τα προωθημένα οχυρά και να αμυνθεί στους προμαχώνες ή ακόμα και στα Φρούρια και παρά το πανικό και την απογοήτευση που επικρατούσε, αποφασίζει να δώσει τον αγώνα εμπρός σε διαδοχικές γραμμές για κατατριβή και εξασθένηση των Τούρκων και τελικά δικαιώνεται.

Την 19 Αυγούστου 1716 όταν οι Τούρκοι διαρρηγνύουν την οχυρωμένη τοποθεσία στο κερατοειδές του Σκάρπωνα και στο μεσοτείχισμα του Αγίου Αντωνίου έχουν φθάσει συγχρόνως και στο ναδίρ της μαχητικής τους ισχύος. Εκείνη την οριακή στιγμή με μία θυελλώδη αντεπίθεση στην οποία συμμετέχει και η κερκυραϊκή Σινιορία ο κλήρος και ο λαός που μπορεί να κρατήσει όπλο (Λαυρέντιου Βροκίνη- Περί των ετησίως τελουμένων εν Κερκύρα λιτανειών του Αγίου Σπυρίδωνος και της εν έτει 1716 πολιορκίας της Κερκύρας-Κέρκυρα 1909),ο Σχολεμβούργος καταστρέφει ολοσχερώς την εισχωρήσασα δύναμη και διαλύει οριστικά την ελπίδα των Τούρκων για κατάληψη των Κορυφών. Οι Οθωμανοί από τη πλευρά τους βλέποντας το μάταιο του αγώνα με όλα τα τακτικά πλεονεκτήματα να στρέφονται υπέρ των Βενετών, το Φθινόπωρο να πλησιάζει, να απομειώνεται το προσωπικό χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα και στο Αυστροτουρκικό μέτωπο (Πετροβαραντίν) να γνωρίζουν συντριπτική ήττα από τον Ευγένιο της Σαβοίας, αποφασίζουν να αποχωρήσουν από τη Κέρκυρα.
Η αδράνεια των Βενετών θα επιτρέψει την απαγκίστρωση και αποχώρηση των εν διαλύσει ευρισκομένων οθωμανικών στρατευμάτων και την αποχώρηση του στόλου τους χωρίς να ριφθεί ούτε ένας πυροβολισμός εκ μέρους του βενετικού στόλου. Ο Γενικός Προβλέπτης της Θάλασσας και Στρατηγικός Διοικητής Ιονίου Πελάγους Αρχιναύαρχος Ανδρέα Πιζάνι (είχε υπο τις διαταγές του όλο το στόλο και τον Σχολεμβούργο με όλες τις επίγειες δυνάμεις) αποδείχθηκε άτολμος και κατώτερος των περιστάσεων. Ο βενετικός στόλος (βαριά αρμάδα, λιανή αρμάδα και άλλα 19 συμμαχικά πλοία) που συγκεντρώθηκε στη Κέρκυρα από την 18 Ιουλίου δεν προέβει σε καμία σοβαρή επιθετική ενέργεια ούτε κατά τη διάρκεια της συνεχούς διαπόρθμευσης ούτε κατά τη διάρκεια της αποχώρησης. Έτσι χάθηκε η ευκαιρία για μία στρατηγική νίκη των Βενετών ιδίως στην εν αταξία αποχώρησή των Οθωμανών. <<Εν τούτοις ούτε η βαριά ούτε η λιανή αρμάδα μας εκμεταλλεύτηκαν αυτή την ημέρα, ούτε τον ευνοϊκό άνεμο ούτε τη σύγχυση στην οποία βρίσκονταν οι Τούρκοι εξαιτίας της βιαστικής αποχώρησης τους από το νησί….. Ίσως για πολύ καιρό δεν θα ξαναβρεθεί παρόμοια ευκαιρία να κατaστραφεί ένας ολόκληρος στόλος σ' ένα κανάλι….>>(απολογισμός Σχολεμβούργου- journal mss Cicogna στο Γ.Αθανάσαινα-Το Ασέδιο των Κορυφών σελ 466).

ΓΕΝΙΚΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
<<Στο πόλεμο είναι κανόνας ότι κερδίζει αυτός που κάνει τα λιγότερα λάθη...>>
Ναπολεων Βοναπάρτης (1769-1821)