ΥΠΝΟΣ ΒΑΘΥΣ ΣΤΑ ΙΟΝΙΑ

Την ίδρυση σχολείου διδασκαλίας, όπως και μεταπτυχιακού προγράμματος σπουδών για την ποντιακή διάλεκτο, προβλέπει μεταξύ άλλων το σύμφωνο συνεργασίας που θα υπογραφεί αύριο, Τετάρτη, 29 Ιουνίου 2016, μεταξύ του Πανεπιστημίου Μακεδονίας και του Πανελληνίου Συνδέσμου Ποντίων Εκπαιδευτικών.

Η τελετή υπογραφής θα πραγματοποιηθεί στη 1 μ.μ., στην Αίθουσα της Συγκλήτου, ενώ το σύμφωνο από την πλευρά του Πανεπιστημίου θα υπογράψει ο Πρύτανης, καθηγητής Αχιλλέας Ζαπράνης και από την πλευρά του Συνδέσμου ο Πρόεδρός του, Αντώνιος Παυλίδης.

Το σύμφωνο συνεργασίας επιπλέον προβλέπει τη δημιουργία Έδρας «Μελετών της καθ’ ημάς Ανατολής» σε θεματικές κοινού ενδιαφέροντος, εκδοτική συνεργασία για την ανάθεση εκδόσεων και λευκωμάτων σχετικά με τον Ποντιακό πολιτισμό και την ιστορία στον εκδοτικό οίκο του Πανεπιστημίου, συνδιοργάνωση συνεδρίων, συμποσίων, ημερίδων σε εθνικό ή διεθνές επίπεδο σε θέματα και ζητήματα κοινού ενδιαφέροντος, όπως και ίδρυση συλλόγου Ποντίων φίλων και φοιτητών.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ:

-Δυστυχώς φίλοι συνεπτανήσιοι όταν εμείς φωνάζουμε από το ιστολόγιό μας τόσα χρόνια, ακούμε βλακείες.
-Ποτέ δεν αγαπήσατε όσο λέτε τα νησιά και την κουλτούρα τους. Κοιτάγατε απλώς τι κρύβεται πίσω από την επιμονή μας τόσα χρόνια για συντήρηση της ντοπιολαλιάς και αν δήθεν είχα στόχο να πολιτευτώ! Λουστείτε τα τώρα!
Μιλάγαμε για την ''καθ'ημάς Δύση'' εδώ και καιρό! Ζητάγαμε καθιέρωση της σημαίας της Επτανήσου Πολιτείας,σαν έμβλημα της Περιφέρειας Ιονιών Νήσων,διεκδικούσαμε την καθιέρωση της 21 Μάρτη σαν μέρας Επτανησιακής Περηφάνειας!
Ετσι φτάσαμε οι Πόντιοι αδελφοί μας να πετύχουν πρώτοι, αυτό που εμείς θέλουμε!!!
Γιατί οι συμπατριώτες αυτοί είναι ΜΙΑ γροθιά και δεν έχει ο καθένας μαγαζάκι εγωισμού!
ΜΠΡΑΒΟ τους!!!
Σε μας, ένας δεν ήθελε να φαίνεται το όνομά του σαν συγγραφέα άρθρων! Σιγά ρε φίλε ασήμαντε μήπως και παρεξηγηθείς!!! Οι άλλοι που έβαζαν υποψήφιοι , όταν εξελέγησαν δεν είπαν ένα ευχαριστώ για την στήριξη της Επτανήσου Πολιτείας!!!
-Αλλοι και άλλες δεν έστειλαν ποτέ ένα ευχαριστώ για τα άρθρα που αναρτούμε!!!
 Και όμως η μικρή συντακτική ομάδα κατάφερε σε δυόμιση χρόνια να ξεπεράσει τις 200 ΧΙΛΙΑΔΕΣ αναγνώσεις και να πάρει το ιστολόγιο μιά από τις καλύτερες θέσεις πανελλήνια!
ΕΝΑ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ θέλουμε να πούμε στους εκατοντάδες ανώνυμους φίλους που μας έχουν αγκαλιάσει από την πρώτη μέρα. Αυτούς που δεν το παίζουν βαρειά πεπόνια και μας αγαπάνε άδολα!
Ενα μεγάλο ευχαριστώ στα Κεφαλονίτικα ηλεκτρονικά μέσα που μας συμπαραστέκονται στον αγώνα μας!
Ενα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στο Ζακυνθινό IONIAN CHANNEL που μας προβάλλει πολύ δυνατά!
Ενα μεγάλο ευχαριστώ σε Λευκαδίτες,Κυθήριους,Θιακούς και Κερκυραίους μαχητές!

Γρηγόρης Μαρκέτος ,  Δημήτρια Φωκά
Επτανήσιοι Κεφαλλήνες
απλοί φιλίστορες

Read More

ΠΑΤΡΑ ΕΛΑΦΟΝΗΣΟΣ ΚΥΘΗΡΑ

Δύο τολμηροί κωπηλάτες του South Evian Gulf team ‘Αγγελος Χριστοφίδης και Αποστόλης Κάτσινος επιχειρούν για έκτη συνεχή χρονιά ένα ναυτικό εγχείρημα συνολικής απόστασης 270 ναυτικών μιλίων, με απόπλου την Κυριακή 3 Ιουλίου 2016 από την Πάτρα.Σκοπός της αποστολής τους είναι η διάδοση της εθελοντικής δωρεάς μυελού των οστών,σε συνεργασία με το Κέντρο Εθελοντών Δοτών Μυελού των Οστών του Πανεπιστημίου Πατρών (ΚΕΔΜΟΠ) «Χάρισε Ζωή».

Όπως δηλώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ

 ο Αγγελος Χριστοφίδης «κάθε φορά που βγαίνουμε στην ανοιχτή θάλασσα δεν αρκεί να ξέρουμε που πάμε, διαβάζοντας τον χάρτη και την πυξίδα με βάση το σχέδιο πλεύσης που με προσοχή και λεπτομέρεια εκπονήσαμε. Πρέπει, πριν ακόμα πιάσουμε κουμπάσο και διπαράλληλο, να ξέρουμε και εκείνο το συνειδητό «γιατί» που στη ζωή μας ορίζει, ή θα έπρεπε να ορίζει, όλες τις πράξεις μας, από τη μικρότερη μέχρι τη μεγαλύτερη».

Η εκκίνηση θα γίνει από την Πάτρα, καθώς αποτελεί την έδρα του ΚΕΔΜΟΠ «Χάρισε Ζωή», και πιο συγκεκριμένα από τον Ιστιοπλοϊκό Όμιλο Πατρών.

Στην συνέχεια, η αποστολή θα επιχειρήσει τη διάσχιση της δυτικής και νότιας Πελοποννήσου με στάσεις σε Κυπαρισσία, Πύλο, Κορώνη, Πόρτο-Κάγιο, Ελαφόνησο και με τελικό κατάπλου στα Κύθηρα.

Κατά τη διάρκεια του εγχειρήματος, θα πραγματοποιηθεί εκστρατεία ενημέρωσης για την εθελοντική δωρεά μυελού των οστών, με κύριο σκοπό την ευαισθητοποίηση των πολιτών και την ενίσχυση της ελληνικής δεξαμενής εθελοντών δοτών.

Όπως επισημαίνει ο κ. Χριστοφίδης «από την πρώτη μέρα που φτιάξαμε την ομάδα, το 2010, μέχρι και τώρα που ετοιμαζόμαστε για την 6η κατά σειρά μεγάλη αποστολή, ξέραμε τις βαθύτερες αιτίες, που εξακολουθούν να συνιστούν την πρωταρχική δύναμη, το καύσιμο, την ενέργειά μας.

Η πρώτη είναι η επιδίωξη της ελευθερίας, ένα αγαθό -το πολυτιμότερο μαζί με την υγεία- απειλούμενο και δυσεύρετο σε αυτόν τον κόσμο της ακραίας πειθάρχησης, εκμετάλλευσης, χειραγώγησης και ελέγχου. Στη θάλασσα γίνεσαι πάλι κύριος του εαυτού σου, υπακούοντας μόνο στους δικούς της νόμους και κανόνες.

Η δεύτερη είναι απλώς το καθήκον μας, όπως απορρέει από την ίδια μας τη συνείδηση, να πορευθούμε σε έναν άλλον δρόμο αντίστασης: στον δρόμο της αλληλοβοήθειας. Να βάλουμε κι εμείς, ως ομάδα, ένα λιθαράκι στο χτίσιμο μίας νέας, ισχυρής, συλλογικής συνείδησης, ιεραρχώντας το συμφέρον της κοινότητας πάνω από αυτό του ατόμου. Καταπολεμώντας την αδιαφορία και την απάθεια» και συμπληρώνει: «Δεν μας κουράζει το κουπί. Και αν η απέναντι στεριά μοιάζει ακόμα μακρινή και αθέατη, κάποτε θα τη φτάσουμε».

Η Ελλάδα σήμερα διαθέτει ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά εγγραφής εθελοντών δοτών μυελού των οστών, με αποτέλεσμα συχνά ασθενείς με πιθανά ιάσιμες μορφές καρκίνου του αίματος (όπως λευχαιμία, ο πιο συνηθισμένος καρκίνος στα μικρά παιδιά) να χάνονται επειδή δεν βρίσκουν συμβατό εθελοντή δότη. Όπως τονίζουν οι δυο εθελοντές κωπηλάτες, «μπορούμε σήμερα κιόλας να γίνουμε εθελοντές δότες μυελού των οστών, απλά, ανώδυνα και ακίνδυνα και ίσως αύριο να είμαστε αυτοί που θα δώσουν ζωή σε κάποιον άνθρωπο που κινδυνεύει».

Η αποστολή τίθεται υπό την αιγίδα του Πανεπιστημίου Πατρών και της Ελληνικής Περιφέρειας της Παγκόσμιας Ομογενειακής Οργάνωσης ΑΗΕΡΑ.

Read More

ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΠΕΤΡΟΥ και ΠΑΥΛΟΥ ΣΤΟ ΤΖΑΝΤΕ του Διον.Φλεμοτόμου

Παραμονή Πέτρου και Παύλου, στην εκκλησία του Αγίου Παύλου στη Χώρα της Ζακύνθου (σήμερα υπάρχει μόνο η πλατεία), που βρισκόταν προσεισμικά στην ομώνυμη πλατεία και γιόρταζε, ο νόντσολος πριν τον εσπερινό κρέμαγε από το καμπαναρίο ένα τσαμπί σταφίδα (πηγή πλούτου κάποτε για το νησί) η οποία μόλις είχε αρχίσει να μαυρίζει. 
Μετά ξεκίναγαν τα πανηγυρικά σένια και τα μάσκουλα.
 Τα μάσκουλα είναι μικρά σιδερένια κατασκευάσματα,σε σχήμα περίπου ποτηριού μπύρας,αλλά μεγαλύτερα που χρησιμοποιούσαν στα πανηγύρια.Τα γέμιζαν μπαρούτι και με φιτίλι τα πυροδοτούσαν.Εκαναν μεγάλο,εορταστικό κρότο.
Με το νέο ημερολόγιο ήταν δύσκολο να βρουν σταφίδα μαύρη αυτή την εποχή.
 Έτσι, για το αντέτι, την μαύριζαν με κότζα, αυτοσχέδιο δηλαδή βερνίκι παπουτσιών για τα πιο λαϊκά στρώματα.

Read More

ΕΝΑ ΠΡΩΪΜΟ ΑΝΕΒΑΣΜΑ ΟΠΕΡΑΣ ΤΟΥ GIUSEPPE VERDI ΣΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑ του Γιώργου Καρρέρ

Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΟΠΕΡΑΣ «I LOMBARDI ALLA PRIMA CROCCIATA» ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ SAN GIACOMO ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ 1845-1846.

Το έργο αυτό του Giuseppe Verdi ανέβηκε για πρώτη φορά από την σκηνή του Teatro all Scala του Μιλάνου στις 11 Φεβρουαρίου 1843. 

Στην Κέρκυρα ανέβηκε περίπου δύο χρόνια αργότερα (περίοδος 1845-1846) προτού ακόμη ν’ ανεβή σε άλλα μεγάλα θέατρα της Ευρώπης.

 Ενδεικτικά στο Λονδίνο ανέβηκε στις 12 Μαΐου 1846, στη Νέα Υόρκη στις 3 Μαρτίου 1847 και στο Παρίσι (στη γαλλική εκδοχή Jerusalem) στις 26 Νοεμβρίου 1847.

Για την παράσταση της Κέρκυρας τυπώθηκε από τον εκδοτικό οίκο του Giovanni Ricordi το εικονιζόμενο ιδιαίτερο φυλλάδιο με το κείμενο του έργου και τους συντελεστές της παραστάσεως.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η τρίτη σελίδα όπου αναγράφονται οι λοιποί συντελεστές της παραστάσεως και κυρίως οι εξάρχοντες στα διάφορα όργανα της ορχήστρας, μεταξύ των οποίων και πολλοί γηγενείς Κερκυραίοι μουσικοί. Αξιοσημείωτη και η παρουσία στα χάλκινα πνευστά δύο μελών της μπάντας της Φιλαρμονικής Εταιρείας (Bandisti della Nobile Societa Filarmonica) που καλούντο πολλές φορές να συμπληρώσουν την ορχήστρα του θεάτρου.

Read More

ΠΑΥΛΟΣ ΠΟΛΑΚΗΣ : ΖΩΗ ΣΤΑ ΑΓΡΟΤΙΚΑ ΙΑΤΡΕΙΑ ΕΠΤΑΝΗΣΩΝ

Υπεγράφη και απο τον υπουργό οικονομικών και αυριο δημοσιεύεται σε ΦΕΚ η απόφαση χαρακτηρισμού 311 αγροτικών ιατρείων ως ΑΓΟΝΑ και επαναφέρεται αυξημένο το επίδομα αγόνου (400 ευρώ) στους γιατρούς που θα υπηρετήσουν σε αυτα .(και αναδρομικά απο το Φλεβάρη σε όσους γιατρούς υπηρετούν ήδη σε αυτα 
ΠΡΟΧΩΡΑΜΕ και εσείς κλάψτε οτι δεν αλλάζει τίποτα (δεξιά και αριστερά)

Read More

Γκρεμίζεται ο Φοίνικας! ΚΕΡΚΥΡΑ

 Το γεγονός ότι έπεσε μέσα τμήμα της στέγης του άλλοτε θεάτρου Φοίνιξ, είναι μάλλον θέμα αρνητικού συμβολισμού, παρά είδηση.
Το εργοτάξιο άλλωστε είναι εγκαταλελειμμένο και χορταριασμένο εδώ και πολύ καιρό εφόσον η εργολαβία αποκατάστασης του διαλύθηκε και ο εργολάβος αποχώρησε.
 Γι' αυτή την εξέλιξη έχουν υπάρξει αρκετές εξηγήσεις κι άλλες τόσες ερμηνείες, κανείς, ποτέ όμως δεν ανέλαβε την ευθύνη.
Ο αντιδήμαρχος Τεχνικών Υπηρεσιών, Ν. Αναστασόπουλος, ερωτηθείς σχετικά σε τηλεοπτική εκπομπή τοπικού σταθμού αναφέρθηκε στις αιτίες της κατάρρευσης, που αποδίδονται στο πέρασμα του χρόνου και την εγκατάλειψη, βεβαίως.

Πηγή:http://enimerosi.com

Read More

Η ΣΚΟΥΡΙΑΣΜΕΝΗ ΜΕΡΣΕΝΤΕΣ του Σταμάτη Κυριάκη

Η Λισάβε μένει στον τέταρτο όροφο.
Απέναντί της μένει η παιδική της φίλη η Νικολέτα.
Τις δυό παλιές ξύλινες πόρτες τις χωρίζει ένας στενός διάδρομος.
Υπολογίζω ότι ζουν ογδόντα χρόνια μαζί.
Αν θέλει κάτι η μία χτυπάει την πόρτα της άλλης χωρίς, σχεδόν, να βγει από το σπίτι.
Έπαιζαν μαζί στο ίδιο καντούνι του Καμπιέλου από μικρά παιδιά «Κρουβιτζιάνα» .
Έχουν και οι δύο στο σαλονάκι τους από μια ολόιδια φωτογραφία και με ίδιο κουάδρο από την «αλησμόνητη εκδρομή στο Ύψο» όταν πήγαιναν στο γυμνάσιο.

Η Λισάβε φοβάται πολύ.
Θέλει να βάλει σιδεριές στα παράθυρα και κυρίως στο παράθυρο που βλέπει στην κανιζέλα.
Θέλει και δύο καδινάτσους στην ξύλινη εξώπορτα.
Με φώναξε και πήγα να αναλάβω να περιορίσω όσο μπορώ τους φόβους της .
«Τι τα θέλεις όλα αυτά τα σίδερα ορή κοπέλα;» Φωνάζει η Νικολέτα από το ανοιχτό παράθυρο;
«Δεν τάμαθες που βιάσανε μια γριά ογδοήντα χρονώ στ΄Αλεύκι κάτι αρβανοί;»
«Και που το άκουσες εσύ αυτό;»
«Τόπε ο Μάμαλος στην Τελεόραση»
«Δεν ξέρω τι μου λές, αλλά εγώ αμα είχα τριάντα χρόνια να δώ άντρα θα τα άφηνα όλα λιμπρέτο»
Πέταξε το δηλητήριο της η Νικολέτα αλλά η Λισάβω το άφηκε να πέσει κάτω.
Μοναχές τους έχουνε μείνει. Δεν είναι ώρες τώρα για τσακωμούς.

Η Λισάβω δεν εδούλεψε ποτές . ο Άντρας της ήτανε «αστενόμος» . Έχει και φωτογραφίες του ανάμεσα από αμέτρητα καντήλια και μικρές εικονίτσες αγίων που σε κάνουν να αναρωτιέσαι «Υπάρχουν τόσοι πολλοί άγιοι;»
Έχει ταχτοποιημένα στη σειρά και τα φάρμακα στο κομοδίνο . «Αυτά είναι για το Ζάχαρο».

Η Λισάβω σταυροκοπιέται με το παραμικρό και ξέρει απέξω και ανακατωτά όλα τα φάρμακα που έχει ανακαλύψει η επιστήμη.
Το σπίτι της είναι κάτι ανάμεσα στο φαρμακείο του Πολέντα και στην Παναγία την Αντιβουνιώτησα.

Ο Γιός της είναι «επιχειρηματίας».
Για την κόρη της δεν μου είπε τίποτα.

Κατεβαίνει να πάει στο Μαρκαντικό . Ένα μικρό μπακάλικο του Καμπιέλου που τα έχει όλα. Από οδοντογλυφίδες και «Δεπόν» μέχρι μπουκάλες υγραερίου και ποντικοφάρμακα.
Μέχρι να κατέβει, να ψωνίσει και να ανέβει βρίσκει την ευκαιρία η Νικολέτα (που είχε στήσει αυτί) να αποκαταστήσει την Ιστορία.
Ο Άντρας τσι Λισάβως δεν ήταν «αστενόμος» αλλά απλός «χωροφύλακας τσι Σινιές».
Επάνω στη σκεπή δεν έχει ποντικούς αλλά η Λισάβω έχει γιομήσει το τόπο με δηλητήρια.
Ο Γιός της δεν είναι «επιχειρηματίας» αλλά ένα ρεμάλι που κοντεύουνε να τονε κλείσουνε στο ψυχιατρείο.
Η Κόρη της ζει στην Αθήνα χωρισμένη με δύο κεφάλια παιδιά.
Δεν έχει ζάχαρο αλλά παίρνει φάρμακα γιατί είχε ο άντρας της και «φοβάται μην αποχτήσει και αυτή».

Μετά από καμιά ώρα ανέβηκε τα σκαλιά η Λισάβω ασθμαίνοντας.
Μαζί της ανέβαινε και ο «Επιχειρηματίας». Τον έφερε να δει αν έγινε σωστή δουλειά με τις σιδεριές.
Έριξε μια αδιάφορη ματιά . «Εντάξει είναι ρε μάνα, φτιάξε μου ένα καφέ».
Έτσι, πάνω στον καφέ, έμαθα άθελα μου και την ιστορία του «επιχειρηματία».

Είχε ένα εστιατόριο στη Δασιά τον καιρό εκείνο που οι Άγγλοι, χορεύανε συρτάκι , πίνανε ούζο με λεμονάδα και πληρώνανε με λίρες.
Παντρεύτηκε μια αγγλίδα και κάνανε ένα γιό.
Η Αγγλίδα τόνε παράτησε, πήρε το γιό και γύρισε πίσω.
Πήγε στην Αγγλία να δεί το γιό του αλλά τσακώθηκε μεθυσμένος σε μια πάμπ και τονε σπάσανε στο ξύλο.

Γύρισε πίσω και τονε βρήκε η κρίση μεσοστρατίς.
Νοικιάζει γκαρσονιέρα τσου Καπουτσίνους και καταθέτει πινακίδες από την Μερσεντές.
Κάποιο πρεζόνι του σπάει το παράθυρο της Μερσεντές και τώρα πάνω στα δερμάτινα καθίσματα κοιμάται ένας κοκκινωπός γάτος ονόματι «Νιοράντες» με την αμορόζα του.

Ο «Επιχειρηματίας» πιστεύει ακράδαντα ότι «μας ψεκάζουν» διότι «τι είναι αυτές οι άσπρες γραμμές που βγάζουν τα αεροπλάνα από πίσω;»
Ο «Επιχειρηματίας» πιστεύει ότι «εμείς οι Έλληνες» είμαστε μια ξεχωριστή και προικισμένη φυλή και η ανθρωπότητα μας χρωστάει τον πολιτισμό της.
Ο Επιχειρηματίας πιστεύει ότι είμαστε θύματα μιας συνωμοσίας Εβραίων που θέλουν να ξεκάνουν «εμάς που φέραμε τον πολιτισμό».
Ο «Επιχειρηματίας» «δεν είναι φασίστας» αλλά όλες οι φυλές του κόσμου είναι «μόγγολα» μπροστά μας.

Τέλειωσε ο καφές της σιόρας Λισάβε.
Τέλειωσαν και τα τσιγάρα.
Πληρώθηκα για την δοκιμασία στην οποία υποβλήθηκα.
Έριξα και το εικόνισμα της Παναγίας της Κασοπίτρας όπως πήγα να βάλω το μπουφάν μου και κατέβηκα τα σκαλιά φορτωμένος εργαλεία.

Read More

Απεβίωσε στο Βιετνάμ ο Ζακυνθινός ζωγράφος Διονύσης Παπαδάτος

Την τελευταία του πνοή στο Βιετνάμ άφησε ο Ζακυνθινός ζωγράφος Διονύσης Παπαδάτος, ο οποίος σύμφωνα με πληροφορίες νοσηλευόταν σε νοσοκομείο μετά από ατύχημα που είχε.

Ο Διονύσης Παπαδάτος, ήταν ένας πολύ ευγενής και φιλικός άνθρωπος που του άρεσε πάντα να προτυπή μέσα από τα έργα και σίγουρα αφήνει πίσω μεγάλο κενό, όχι μόνο στον πολιτισμό της Ζακύνθου αλλά και στην τοπική κοινωνία.

Ο Διονύσης Παπαδάτος γεννήθηκε στη Ζάκυνθο το 1937. Από το 1958, όταν πρωτοπήγε στην Αθήνα, άρχισε ελεύθερες σπουδές ζωγραφικής σε διάφορα εργαστήρια και κυρίως σε αυτό του ζωγράφου Θεόδωρου Δρόσου, για τρία χρόνια. Υπήρξε μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας (Ε.Ε.Τ.Ε.) Έργα του υπάρχουν στη συλλογή της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, στο τμήμα Αρχαιολογίας, στη συλλογή του Γιώργου Κωστόπουλου, καθώς επίσης και σε χώρες της Ευρώπης. Από το 2002 έζησε και εργάστηκε στη γενέτειρά του, όπου είχε εμπνευστεί και δημιουργήσει την αξιομνημόνευτη δουλειά του με τις μεταλλικές κατασκευές. Στο χωριό Μαχαιράδο Ζακύνθου είχε ιδρύσει το Κέντρο Πολιτιστικών Εκδηλώσεων «Κρύπτη» που λειτούργησε από το 2001 έως λίγο πριν τον θάνατό του.

Πηγή:http://ermisnews.gr/

Read More

Οι αναρχικοί της Δυτικής Ελλάδας του Δημ.Γιαννακόπουλου δημοσιoγράφου

Μικέλης Αβλιχος

Στις αρχές  Μαϊου 2016, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας  Προκόπης Παυλόπουλος κατά την ανακήρυξη του ως επίτιμου δημότη Άργους  - Μυκηνών,  βάζοντας μια ρήση του Πρωταγόρα  «Πάντων χρημάτων μέτρον άνθρωπος»  στις υψίπυργες  δηλώσεις του,  εκτόξευσε τη συνείδηση σ΄ ένα άχρονο παρόν με αδιαχείριστη αντίδραση αφού- Αριστοτελικώς-  κάθε μεταβολή φέρνει από την ίδια της τη φύση τη φθορά.
Το «παραχαράττειν το νόμισμα» των  Κυνικών, συνεχώς  και αδιαιρέτως προς τον  Πρωταγόρα,   στόχευε στην καταστροφή των νόμων, της νομής, της  νέμεσης  δια του νόμου ή ως παράγωγο αυτού.
 Όχι στο νόμισμα .  Δια ταύτα , με το ίδιο νόμισμα πρέπει να πληρώνεται και η αμάθεια και η επιλεκτική  «βουτιά» στην ιστορία.
 Η ιστορία του αναρχισμού στην αρχαιότητα απαντάται μεγαλειωδώς στην αφήγηση του  Ηρόδοτου για τον Μεγάβαζο, τον Δαρείο, τον Οθάνη  και άλλους που  όταν  εξόντωσαν έναν μάγο σφετεριστή της Περσικής βασιλείας  αρχίνισαν να συζητούν ποια μορφή κυβέρνησης θα ‘διναν στην  Περσία. «Επειδή φανερό είναι ότι  ένας από ‘μας  θα γίνει βασιλιάς» είπε  ο Οθάνης «είτε με κλήρο, είτε επειδή εμείς θα αναθέσουμε την εκλογή στον περσικό λαό, είτε με κάποιον άλλον τρόπο, εγώ δεν θα  μείνω μαζί σας. Στ΄ αλήθεια, δεν θέλω ούτε να με κυβερνούν , ούτε να κυβερνάω.  Παραιτούμαι από την εξουσία  με την προϋπόθεση ότι δεν θα υποταχθώ σε κανέναν από σας,  ούτε εγώ ούτε  οι απόγονοι μου για πάντα».
Εκείνος  ο τρόπος ζωής εμφανίστηκε ξανά στην Ελλάδα  αιώνες   «μαύρων ωκεανών»  μετά,  παράλληλα σχεδόν με τα επαναστατικά κινήματα της  Ευρώπης.
Η  «άρνηση της κάθε κατεστημένης  αρχής  και εξουσίας»  κατεγράφη πρώτα από τον  ποιητή Μικέλη Άβλιχο,  γεννημένο στο  Ληξούρι  της  Κεφαλονιάς στα  1844. Ζυμωμένος από τις ιδέες του Μπακούνιν και των οπαδών του στη Βέρνη  όπου πήγε για σπουδές,  ο εύπορης καταγωγής  Άβλιχος επέστρεψε στη μικρή κωμόπολη  χωρίς απαντήσεις στην άλογη  (σς  μάλλον αχρείαστη)  ως  τα σήμερα διαπίστωση  ότι «οι διανοούμενοι δεν ορίζονται εν σχέση προς την τάξη στην  οποία  ανήκουν  αλλά συνιστούν κατά κάποιον τρόπο την  «καθολική τάξη» πέραν των τάξεων με την κύρια σημασία της λέξης».
Αμείλικτος  και ανελέητος κριτής κάθε κυρίαρχης άποψης με όπλο του τη σάτιρα.
Μόνος του τέθηκε στο περιθώριο μοιράζοντας τα χειρόγραφα του  σε νέους  ανθρώπους ενώ  αρνούνταν  οποιαδήποτε  δημοσίευση τους.
«Ερήμου βράχου μια βρυσούλα  που έρημη ρέει σε έρημο γιαλό»  όπως  ο ίδιος έγραφε , έσβησε στο  Αργοστόλι στα  1917.
 Διατρέχοντας  τους  «Αναρχικούς» του  Ρόντερικ Κένγουρντ (εκδ.  Ελεύθερος Τύπος)  ο αναγνώστης συναντά το πρώτο  οργανωμένο αναρχοσυνδικαλιστικό κίνημα στην Πάτρα στα   1893  με την ίδρυση της «Σοσιαλιστικής Αδελφότητας», αποτελούμενο από ξυλεργάτες,  μικροεπαγγελματίες  και μερικούς διανοούμενους  στα  παρθενικά   Μαρξιστικά τους διαβάσματα. Τα τρία ξυλουργικά εργοστάσια   (Μαμάκη, Παπανικολάου, Τασσοπούλου)   που υπήρχαν στην  αχαϊκή πρωτεύουσα ειδικεύονταν  στην κατασκευή σταφιδοκιβωτίων.   Οι εργάτες ξεσηκώθηκαν  κέρδισαν τα όσα ελάχιστα διεκδικούσαν  αποτελώντας  παράδειγμα για τους καπνεργάτες  και τους τσιγαράδες.
 Οι συγκεντρώσεις τους υπό την  καθοδήγηση της  «Σοσιαλιστικής Αδελφότητας» γίνονταν στο  «μπούβλικο»  ( από την Ιταλική λέξη πούμπλικο)  στο δημόσιο σχολείο Πατρών  στην  πλατεία Αγίου  Γεωργίου όπου συνέρχονταν «δημοκρατικώ δικαίω» αφού τα άλλα εκπαιδευτήρια ήταν ιδιωτικά.
Αναρχοσυνδικαλιστική δράση  αναπτύχθηκε για  10 χρόνια ταυτόχρονα και στην  Ηλεία.  Πέντε εφημερίδες εκδόθηκαν σε Πάτρα  - Πύργο μέχρι τα  1905, «Φως»,  «Εμπρός» , «Επί τα  πρόσω», «Νέον Φως»,  «Αναρχία». Οι εκδότες  Βασίλης Θεοδωρίδης και Δημήτρης  Αρνέλλος  εισήγαγαν στην ελληνική  πολιτική σκέψη μεταφρασμένες  μπροσούρες των Μπακούνιν,  Κροπότκιν, Ζιράρ, Ρεκλύ («Θεός και Κράτος»,  «Η Αναρχία, η φιλοσοφία και το ιδεώδες της» κτλ).
 Διάσπαρτα αποσπάσματα της αρθογραφίας τους: «Αφού  όλοι  οι άνθρωποι είναι απόγονοι του πρώτου – πρώτου ανθρώπου που ευρέθη  στη γη και έχουν τα αυτά δικαιώματα απάνω στη γη,  αφού ερχόμαστε στη γη χωρίς να φέρνουμε τίποτες  και φεύγουμε χωρίς να παίρνουμε τίποτες μαζί μας,  πώς έγινε να είμαστε χωρισμένοι σε  Κράτη και  Έθνη,  σε Βασίλεια, δηλαδή σε Τούρκους, Έλληνες , Άγγλους,  Γερμανούς, Γάλλους, Αμερικάνους… πως ευρέθηκαν να είναι  αυτοί  που λέγονται Αυτοκράτορες,  Βασιλείς, Ηγεμόνες στον σβέρκο του Λαού με αξιώματα και με τιμές… και πώς και από ποιους ευρέθηκαν οι νόμοι και για ποιο σκοπό». Κι ένα ακόμη για  τις   εκλογές του  1898: «Όχι δεν ψηφίζομεν , η Βουλήν δεν είναι δι΄ημάς,  ούτε οι νόμοι, …ούτε τίποτα εξ΄ όσων αποτελούν το τυραννικό  καθεστώς…».  
Τον  Νοέμβριο του  1896 , στο κέντρο της Πάτρας,  ο τσαγκάρης Δημήτρης Μάτσαλης  στήνει καρτέρι θανάτου στον τραπεζίτη Διονύση Φραγκόπουλο.  Τον  σκοτώνει με μαχαίρι και τραυματίζει βαριά  τον  μεγαλέμπορο  Ανδρέα Κόλια. «Κανένας δεν με έβαλε. Μόνος  μου ενήργησα. Φονεύσας  δεν απέβλεψα εις τα πρόσωπα αλλά εκτύπησα το κεφάλαιον. Είμαι ο αναρχικός  και οι αναρχικοί  είναι  υπέρ της βίας».
Μετά τη δολοφονία του τραπεζίτη το «Επί τα Πρόσω» σταμάτησε να εκδίδεται. Οι εκδότες γράψανε παντού ζητώντας οικονομική ενίσχυση.   Δύο αδελφές ράφτρες  με  1,20 δραχμές μεροκάματο έδιναν   3,5 δραχμές κάθε Σάββατο για να  ξαναβγεί η εφημερίδα. Πέθαναν φθισικές ένα χρόνο  αργότερα.
Η μεγάλη εποχή των αναρχικών, σε Ευρώπη και Αμερική, εντοπίζεται μεταξύ των ετών  1890 -1914.  Φλογερός ανθρωπισμός  αλλά και βία,  όχι πάντως βουτηγμένη στο αίμα του πολέμου, μα της αυτοδικίας.
 Οι μισοτελειωμένες  απαντήσεις στάθηκαν εμπόδιο  στην ανάπτυξη της ιδεολογίας σε συνάρτηση βέβαια  με  ότι  οι περισσότεροι  συγγραφείς  μετείχαν στις πρώτες γραμμές του αγώνα.
Τουλάχιστον δεν προηγήθηκε  Ύβρις  για να τη διαδεχθεί η Δίκη, ούτε  Ανομία  παράγωγο της Πλεονεξίας.
 Κατά τον Μαρξ η  «ανθρωπότητα δεν θέτει παρά τα προβλήματα που μπορεί να λύσει».  Ο  Μπακούνιν διαφωνούσε, το σχίσμα στην Α΄  Διεθνή δεν άργησε να έλθει. Ο  Μπακούνιν  ωστόσο  ήταν  εκείνος  που  μετέφρασε το  «Κεφάλαιο» παραδίδοντας το στους   Ρώσους.  Όχι μόνον γιατί αναγνώρισε  το  έργο του μεγάλου αντιπάλου του  αλλά για ν΄ αποδείξει στην  Ιστορία τη φενάκη των εισαγόμενων ιδεών.  Ότι το «Κεφάλαιο» ήταν φορέας εξουσίας  καιροσκοπικά λεηλατημένο σήμερα.  Ούτε ο Μαρξ είχε κατά νου τους    Ρώσους  όταν οικοδομούσε τον επιστημονικό σοσιαλισμό ούτε ο εμιγκρές  Λένιν  είχε βιώματα καταγωγής με τη Δυτική  Ευρώπη.
Αντιθέτως, οι αναρχικοί της  Πάτρας, του Πύργου, των σταφιδάλωνων, του  Ιονίου, ζούσαν στο σταυροδρόμι της  μεταφοράς των πολιτισμών.  Επέλεξαν το άβατο της αδελφοσύνης προσπαθώντας να  βαδίσουν  «στην αεικίνητη ακολουθία προς τον ωριμότερο καρπό» του Marlowe.  

Read More

Η ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΤΟΥ ΛΕΟΝΤΟΣ ΤΟΥ ΚΑΣΤΡΟΥ ΚΥΘΗΡΩΝ της Ελένης Χάρου

Στη βόρεια πλευρά του φρουρίου της Χώρας Κυθήρων κατά την περίοδο της Βενετοκρατίας είχε τοποθετηθεί ένας μαρμάρινος αρχαϊκός λέων προερχόμενος από την Παλιόπολη. 
Μετά την καταστροφή του Ενετικού λέοντα από τους Γάλλους το 1797, ο αρχαϊκός λέων αναπλήρωνε κατά κάποιο τρόπο το Μαρκιανό λέοντα και ατένιζε περήφανα τη Χώρα μέχρι την Κατοχή, δεχόμενος τους εναγκαλισμούς των επισκεπτών για μια αναμνηστική φωτογραφία στα νεότερα χρόνια.
 Κάτω από το λέοντα πήγαιναν οι κανταδόροι και έκαναν τις καντάδες τους και ένας εξ αυτών που επρόκειτο να φύγει από τα Κύθηρα πήγε από κάτω και απήγγειλε τους στίχους:

 Ω! λείψανο των Ενετών, λευκότατέ μου λέον, δεν θα ακούσεις την φωνήν του υμνητού σου πλέον!

- Το 1941 ο Γερμανός διοικητής Φραίχτερ, μιμούμενος τους σταυροφόρους, έβαλε 12 Γερμανούς στρατιώτες και κατέβασαν από το Κάστρο το λέοντα, τον φόρτωσαν σε ένα φορτηγό και από το λιμάνι της Αγίας Πελαγίας με καϊκι τον μετέφεραν στον Πειραιά, απ’όπου έλαβε την άγουσα για τη Γερμανία.
- Το 1962 ο Κυθήριος συνταγματολόγος καθηγητής κ. Γιώργος Κασιμάτης μαζί με τον άλλο Κυθήριο πολιτικό Γρηγόρη Κασιμάτη βρέθηκαν στο Φράιμπουργκ της Γερμανίας στο σπίτι του ιστορικού Αντώνη Μπαμπάκου, όπου βρέθηκε και ένας νεαρός Γερμανός ιστορικός, ο οποίος όταν άκουσε ότι οι Κασιμάτηδες ήταν από τα Κύθηρα, τους είπε ότι σε κάποια αποθήκη στο Φράιμπουργκ είχε δει ένα μαρμάρινο λιοντάρι με την επιγραφή «Λέων Κυθήρων».
 Κατόπιν αυτού οι Κασιμάτηδες ζήτησαν από τον Πρόξενο της Ελλάδας στο Μόναχο να κινήσει τη διαδικασία για τον επαναπατρισμό του λέοντα.
 Πράγματι ο λέων επεστράφη και τοποθετήθηκε στο αρχαιολογικό μουσείο Αθηνών.
 Στη συνέχεια, όταν Υπουργός Πολιτισμού ήταν η Μελίνα Μερκούρη, ο κ. Γιώργος Κασιμάτης άσκησε όλη του την επιρροή, για την απόδοση του λέοντα στα Κύθηρα.
 Ο λέων ξαναγύρισε στα Κύθηρα και τοποθετήθηκε στο αρχαιολογικό μουσείο.

Υπάλληλοι της Εθνικής Τραπέζης στα Κύθηρα στη δεκαετία του ΄30(πρώτος εξ αριστερών ο Αρσένης από την Κεφαλονιά, πατέρας του Υπουργού) φωτογραφίζονται με το λέοντα στο Κάστρο

 Κατά τη διάρκεια των εργασιών ανακαίνισης του μουσείου, ο λέων φιλοξενήθηκε προσωρινά στο Κάστρο, στο μουσείο των οικοσήμων και το Μάϊο με τα εγκαίνια του ανακαινισμένου πρότυπου μουσείου, ο λέων βρήκε τη θέση που του άρμοζε, ύστερα από όλη αυτή την περιπέτεια.

Read More

ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ του Παναγή Νικολάτου

...ένα κράτος ταξιδεύον με αρχών αριστερών αιφνιδίως εξοκείλει στας ακτάς των δανεικών ...βουλευταί μετά δακρύων κε ανήσυχε κυρίε ψηφησάν των μνημονίων να μας τρώνε καρχαρίαι

...λάβοντες γενναία μέτρα κε μετά των υπουργών καταθέσεων σφραγίζουν, κλείνουν κε των τραπεζών ...ζώντες βίον πρωτογόνων, ει φτωχεί ή θα γενείς .έτι έσφιγγων τη ζώνη, ψάρια τρώγον οφθαλμοίς

...νήστεις όντες και διψόντες βουλευταί και υπουργοί ύδωρ έπινον αφρίζων κε ξεπούλησαν την γη. ...βυθιζόμενης της χώρας, των πολιτικών λεφτά φτάνουν κολυμπών γενναίως, σε offshore του Παναμά

...άλλα φθάνοντος χειμώνος, της ανάπτυξις μη φθάσας είς ερώταγε τον άλλον, που τα κρύβει ο μπαγάσας;

...αργότερα, αργότερα, θα 'ρθουν κε τα χοιρότερα θα μπουν κενούργιοι φόροι για να πληρώνουν υπουργών που τρέχουν σαν των ποντικών σε ναυαγόν βαπόρι.

...κατηραμένη νήσος, νήσσα των οφσορών που καταστρέφεις χώρας και θέλγεις υπουργών να πέσει τιμωρία από των ουρανών τα σπρεντ να πέσουν κάτω κι από το γουριμπόρ

Π. Νικολάτος - Νήσσα των Υπουργών #...τα σπρεντ σου να 'χουν πάντα αρνητικά ρεκόρ

Υ.Γ. ...με σεβασμό και απόλυτο θαυμασμό στον μεγάλο και αξέχαστο Μέντη Μποσταντζόγλου.

Read More

ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΜΑΣ... ΤΑ...ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΟΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ

Νέο σενάριο για τα σκουπίδια της Λευκάδας, δημοσιοποιεί το έγκυρο ενημερωτικό site  της Ηπείρου epiruspost.gr. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, τα σκουπίδια της Λευκάδας θα καταλήγουν σε τρεις  ΧΥΤΑ της Ηπείρου -Ελληνικού Ιωαννίνων, Βλαχέρνας Άρτας και Καρβουναρίου Θεσπρωτίας,  μετά από απόφαση του Υπουργείου  Εσωτερικών που  ανακοινώθηκε από τον Υπουργό Παναγιώτη Κουρουμπλή στον Πρόεδρο του Περιφερειακού Συνδέσμου Διαχείρισης Απορριμμάτων Ηπείρου Στάθη Γιαννούλη.

Όπως αναφέρει το δημοσίευμα άρχισαν ήδη οι αντιδράσεις...

Μετά τις αντιδράσεις στην Αιτωλοακαρνανία για το ίδιο θέμα, φαίνεται ότι μάλλον η Λευκάδα για τους γείτονες είναι μόνο ένας εύκολα προσβάσιμος και φθηνός πολύ όμορφος και ξεχωριστός προορισμός , που τον τιμούν ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες. Τώρα που η Λευκάδα χρειάζεται να την βοηθήσουν σε ένα σημαντικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει, οι τοπικοί παράγοντες και πολιτικοί της  Ηπείρου και της  Αιτωλοακαρνανίας δεν δείχνουν τη διάθεση να το κάνουν.

Να αναφέρουμε εδώ απλά, ότι ένα μεγάλο ποσοστό από τα σκουπίδια αυτά, τα δημιουργούν κάτοικοι των γειτονικών περιοχών, που πολλοί από αυτούς έρχονται στη Λευκάδα το καλοκαίρι για μπάνιο και φεύγουν την ίδια μέρα, χωρίς το νησί να έχει κάποιο ιδιαίτερο όφελος...

πηγή: http://www.lefkadanews.com

Read More

Ο ΟΒΕΛΙΣΚΟΣ ΤΩΝ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΩΝ του Θεόδωρου Βίνου (Κέρκυρα)

Ο οβελίσκος των φυλακισμένων...
Ο οβελίσκος αυτός τοποθετήθηκε το 1854 επί της οδού Κύπρου στην Κέρκυρα και κατά την διάρκεια της Αγγλικής Προστασίας στα Επτάνησα στην μνήμη των κρατουμένων των φυλακών της Κέρκυρας που έχασαν την ζωή τους στην χάραξη του τότε οδικού δικτύου της Κέρκυρας . 
Τα χρόνια πέρασαν , οι Κερκυραίοι μεταλλάχτηκαν σε Νεοκερκυραίους με την παντελή αδιαφορία που τους διακρίνει για όλα , ακόμα και για τα μνημεία που μας άφησαν . 
Σήμερα έτσι είναι ο οβελίσκος έτοιμος να κατάρρευση η μεταλλική επιγραφή περασμένη με ασβέστη!
 Αν δεν επέμβει η αρχαιολογία σύντομα δεν θα υπάρχει .

Read More

ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΛΙΑ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΑ ΚΤΙΡΙΑ ΤΩΝ ΚΥΘΗΡΩΝ της Ελένης Χάρου

Στην είσοδο του Καραβά, δίπλα στο γεφύρι, σε μαγευτική τοποθεσία ευρίσκεται το παλιό εγκαταλελειμμένο ελαιοτριβείο του Πολυχρόνη Κατράκη, ενός ανήσυχου, δημιουργικού, επιτυχημένου Καραβίτη, που μετανάστευσε αρχικά στην Αίγυπτο και κατόπιν στην Αμερική, όπου απέκτησε πολλά χρήματα.
 Στους βαλκανικούς πολέμους άφησε τις επιχειρήσεις του και ήρθε να πολεμήσει για την πατρίδα, ενώ αργότερα επέστρεψε μόνιμα στην Ελλάδα, όπου απέκτησε βαπόρια και γύρω στα 1930 έστησε στο χωριό του ένα πολύ αξιόλογο για την εποχή του μηχανοκίνητο ελαιοτριβείο, το οποίο δούλευαν Καραβίτες.
 Για τη στέγη του χρειάστηκαν 4.500 κεραμίδια από το πασίγνωστο εργοστάσιο του Δηλαβέρη, που ήταν επίσης Κυθήριος-Καραβίτης και μεγάλος ευεργέτης των Κυθήρων. 
Ο Κατράκης πίστευε και το έκανε πράξη, ότι ο άνθρωπος, όπου κι αν πάει, πρέπει να αγωνίζεται να προοδεύσει και να γυρίζει στον τόπο του για να τον βοηθήσει να προοδεύσει κι αυτός. (Μανόλη Δαπόντε:Η ΕΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΛΙΟΤΡΙΒΙΑ ΣΤΑ ΚΥΘΗΡΑ) (φωτο:Ελένη Χάρου-Κορωναίου)

Read More

Ο ΣΥΡΙΖΑ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ-ΙΘΑΚΗΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΕΙ

 η Ν.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ Κεφαλονιάς-Ιθάκης

:

    Ομόφωνα εκφράζει την διαφωνία της με την επιλογή του  νέου Διοικητή  στο Γ.Ν. Κεφαλονιάς. Ο κος Βιβλάκης  (χωρίς να υπάρχει καμιά προσωπική  αντιπαράθεση) υπήρξε διορισμένος  μάνατζερ στο Γ.Ν Κεφαλονιάς την περίοδο 2002-04, αντιπροσωπεύει το παλιό και υπηρέτησε λογικές και νοοτροπίες που καμιά σχέση δεν έχουν με αυτά που διεκδικεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Λογικές και νοοτροπίες  που σε κυβερνητικό επίπεδο εξέφραζαν πολιτικές που οδήγησαν στην κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος, στην κερδοσκοπία ημετέρων και  την Ελλάδα σε πρώτη φάση στην υπερχρέωση και σε δεύτερη στα Μνημόνια. Υπό αυτή την έννοια τη συγκεκριμένη θέση ο κος Βιβλάκης δεν τη δικαιούται και  καλούμε τον ίδιο να την αποποιηθεί και το Υπουργείο άμεσα να ανακαλέσει. .
    Διαμηνύει στον Υπουργό Υγείας και στη Κυβέρνηση να μη διανοηθεί να πράξει τα ίδια με τον αναπληρωτή διοικητή του Μαντζαβινάτειου Νοσοκομείου  Ληξουρίου.

Τα μέλη και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ , που δεν επέλεξαν την ηρωική έξοδο τον Σεπτέμβριο 2015 αλλά αποδέχθηκαν την επώδυνη επιλογή της Κυβέρνησης  να διαχειρισθεί  Μνημόνια ελπίζοντας στην επόμενη μέρα , έδωσαν με κατάθεση ψυχής τη μάχη των εκλογών έχοντας στο στόμα και τη καρδιά  το σύνθημα “ να τελειώνουμε με το παλαιό” και να ανοίξουμε νέους δρόμους για την Ελληνική κοινωνία.

Σε αυτή τη κατεύθυνση ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΔΙΝΟΥΜΕ ΤΗ ΜΑΧΗ

 ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΗ  ΕΠΙΤΡΟΠΗ  

ΣΥΡΙΖΑ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ & ΙΘΑΚΗΣ       

Read More

ΟΙ ΤΥΦΛΟΠΟΝΤΙΚΕΣ ΝΑ ΣΙΩΠΟΥΝ

Δύσκολο πράγμα τα πάθη του εμφυλίου.
Αλλά βρε παιδί μου , έχουν περάσει και 70 χρόνια από τότε και στην Κεφαλονιά νοιώθεις σαν να ήταν χθες από ορισμένους.
Βάζεις μια ανάρτηση και πετάγονται κάποιοι δήθεν εθνικόφρονες και γράφουν αρλούμπες.
Νομίζουν ότι με τα χρόνια έχει σβήσει η συλλογική μνήμη!
Λοιπόν για να μην μακρυγορούμε και χάνουμε την ουσία, οι λεγόμενοι εθνικόφρονες της εποχής εκείνης έκαναν στο νησί τα μύρια όσα!!!
Δεν άφησαν δημοκρατικό πολίτη στην ησυχία του!
Γιατί;
Γιατί τα καθάρματα αυτά βρήκαν ευκαιρία επειδή ήσαν ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ την Ιταλών και των Γερμανών και έκαναν δήθεν ότι πονάνε την Ελλάδα και δεν θέλαν να πέσει στα χέρια των κομμουνιστών!
Στην πραγματικότητα δεν θέλαν να πέσουν αυτοί στα χέρια των δικαστών στις δίκες δοσιλόγων!
Απλά πράγματα! Ολα τα άλλα είναι χαζομάρες!
Οποτε θέλετε μπορούμε να αναρτήσουμε τα ονόματα των συνεργατών. Δεν έχει όμως νόημα!
Η συλλογική μνήμη τους έχει τοποθετήσει εκεί που άξιζαν,δηλαδή κάτω από την λέξη ΠΡΟΔΟΤΕΣ!
Απλώς μην προκαλούν σαν τυφλοπόντικες την νύχτα και ας μείνουν για πάντα στις τρύπες τους κάτω από τη γη,εκεί που είναι η θέση τους!

Read More

ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΕΝΔΥΜΑΣΙΑ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ του Τάκη Τόκκα

Αγροτική ενδυμασία της Κεφαλονιάς στα μέσα περίπου του 19ου αιώνα.
 Όπως αναφέρει στο βιβλίο της για την ιστορία της ενδυμασίας στην Κεφαλονιά, η αείμνηστη ιδρύτρια του Μουσείου σιόρα Ελένη Μ. Κοσμετάτου, χρησιμοποίησε για την φωτογράφηση τις ενδυμασίες που βλέπουμε από τις συλλογές του από δωρεές της σιόρας Κάτε Αννίνου-Σαββάκη & Βαλέττα από Πουλάτα, Βιργινίας Μοσχοπούλου από Χαυριάτα και Νικ. Π. Φωκά-Κοσμετάτου.
Στην καρτολίνα, που είναι έκδοση του Μουσείου, εικονίζονται οι Ευάγγελος Πετράτος και Τασία Κουρκουμέλη μαθητές τότε- (μέσα δεκαετίας ’70) -των Γυμνασίων Αρρένων και Θηλέων Αργοστολίου.
Φωτογραφία Μαρίνου Σ. Κοσμετάτου.

πηγή: Ionian center

Read More

Ο ΚΑΡΛΟΣ ΗΤΑΝΕ ΚΑΡΛΟΤΑ του Βασίλη Μήττα (Κέρκυρα)

Ήταν μεγάλη η έκπληξη όλων μας όταν είδαμε στο κλουβί του Κάρλο ένα αβγό!
 Ήταν η εποχή που η οικογένεια ήταν εξαμελής. Ο Whisky, o Bαλτάσαρ, ο Κάρλος κι εμείς οι τρεις..... Καταλάβαμε αμέσως ότι ο Κάρλος ήταν Καρλότα.
 Η Καρλότα λοιπόν γέμιζε με κραυγές ολόκληρη την Ικτίνου τότε. Μάλιστα ξεχώριζε το ήχο των κλειδιών, όταν ερχόμασταν, και κραύγαζε ακόμα πιο δυνατά.
 Κάνεις δεν παραπονιόταν γιατί οι κραυγές της ήταν τόσο μα τόσο τρυφερές και καλοπροαίρετες που έδεναν απόλυτα με τον πλάτανο και τις κατακόμβες του Βαπτιστή. Συνήθιζε να τρώει μέσα από τα στόματα μας τους ξηρούς καρπούς και χαίρονταν ιδιαίτερα, φτερουγίζοντας σαν φίλαθλος του ΠΑΟΚ, όταν του δίναμε δροσερό μαρούλι, κυρίως την καρδιά ή αγγουράκι...
 Έκανε αεροδυναμικές πτήσεις στο σαλόνι αποφεύγοντας να χέζει στα βιβλία και πάντα προσγειώνονταν στα κεφάλια και τους ώμους μας. Όταν βαριόμασταν τις πτήσεις της, την χαϊδεύαμε λίγο στο λαιμό και αμέσως την έπαιρνε ο ύπνος. Η τρυφερότητα της ήταν ασυναγώνιστη και η ζωή της άξιζε όσο χίλιες ζωές λαμογιών του ιδρύματος!
 Η αλήθεια είναι ότι είχε ένα πρόβλημα με τον Βαλτάσαρ όπως κι αυτός με τον Whisky.
 To 2007 η Καρλότα κώλυσε από τα περιστέρια της γειτονιάς την νόσο των πτηνών και πέθανε σχεδόν αμέσως και με μεγάλη αξιοπρέπεια φροντίζοντας να μας αποχαιρετίσει!

Read More

ΑΡΓΙΝΙΑ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ ΤΟΠΟΣ ΜΑΡΤΥΡΙΟΥ

Τα Αργίνια Κεφαλληνίας...
Ενα από τα πιο ορεινά χωριά του νησιού,σκαρφαλωμένο στις πλαγιές του Αίνου στα 525 μέτρα υψόμετρο,πολύ κοντά στον Εθνικό Δρυμό...
Γνωστό για τα άγρια άλογα του Αίνου...
Γνωστό για τα φιδάκια της Παναγιάς με τον Σταυρό στο κεφάλι που κυκλοφορούν στην εκκλησία από τις 6 έως τις 15 Αυγούστου οπότε και εξαφανίζονται...
Γνωστό όμως και για την αντιστασιακή δράση του,κατά των Ιταλών και Γερμανών κατακτητών...
Ιστορικός τόπος του νησιού...
Μέλος του ''Δικτύου Μαρτυρικών χωριών και πόλεων''
Χάραμα της 10ης Ιουνίου 1944 οι Ούνοι της χιτλερικής Γερμανίας, μπαίνουν στο Κεφαλονίτικο χωριό...
Λεηλατούν και καταστρέφουν...Καίνε τα 25 από τα 35 σπίτια του χωριού...
Δεκαπέντε νεκροί από 15 χρόνων έως 70...
                   
                          Ο ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΘΥΜΑΤΩΝ

ΜΠΑΛΑΣ ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΣ ΚΩΝ. 70
ΜΠΑΛΑΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΣΩΤ. 66
ΜΠΑΛΑΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΝΙΚ. 62
ΜΠΑΛΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΠΥΡ. 60
ΣΙΛΙΒΕΡΔΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝ. 60
ΜΠΑΛΑΣ ΣΤΑΥΡΟΣ ΝΙΚ. 43
ΜΠΑΛΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΕΥΑΓ. 43
ΜΠΑΛΑΣ ΕΥΤΥΧΙΟΣ ΠΑΝ. 36
ΜΠΑΛΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΧΡ. 32
ΜΠΑΛΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΕΡ 31
ΜΠΑΛΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΛΩΡΟΥ 30
ΜΠΑΛΑΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΓΕΡ. 29
ΜΠΑΛΑΣ ΧΑΡΙΛΑΟΣ ΣΠΥΡ. 22
ΜΠΑΛΑΣ ΧΑΡΙΛΑΟΣ ΓΕΡ. 18
ΜΠΑΛΑΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΩΚ. 15

Read More

ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΤΣΟΚΟΣ Ο ΕΘΝΙΚΟΣ ΖΩΓΡΑΦΟΣ

Τα Ιόνια νησιά έχουν τροφοδοτήσει τον ελλαδικό χώρο με Ελληνες οι οποίοι έχουν χαρακτηριστεί ως εθνικοί.
Εχουμε τον εθνικό ποιητή , τον εθνικό μουσουργό , τον πρώτο 
Κυβερνήτη , τους εθνικούς ευεργέτες και ατέλειωτους άλλους.
Στην χορεία αυτών των μεγάλων δημιουργών ανήκει αναμφισβήτητα ο ζωγράφος Διονύσιος Τσόκος !!!

Γεννήθηκε στην Ζάκυνθο στα 1820 τέλος Φεβρουαρίου από τον Νικόλαο Τσόκο και την Κιάρα Καμίλλου.Η οικογένεια ήταν ηπειρωτικής καταγωγής(Συρράκο).

αυτοπροσωπογραφία
Εθνική Πινακοθήκη
συλλογή Κουτλίδη

Ο πλούσιος λαδέμπορος πατέρας του,έδωσε στον Διονύση την δυνατότητα για καλές σπουδές τόσο στο Τζάντε,όσο και στην βόρεια Ιταλία. Στα 1844 βρίσκεται εγγεγραμμένος στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Βενετίας.Εκεί είχε δάσκαλο τον Ludovico Lipparini ο οποίος άσκησε μεγάλη επίδραση στην πορεία του.Παντρεύτηκε την ζακυνθινή Ιωάννα Γούζαρη και έκαμε τρεις κόρες, την Μαριγώ,την Ελένη και την Αικατερίνη η οποία παντρεύτηκε τον φαρμακοποιό Ν.Καζιλάρη,ο γιός της οποίας Ιωάννης πούλησε τους πίνακες που είχε στην κατοχή του στο Μουσείο Μπενάκη το 1937.

Το 1847 έρχεται στην Αθήνα και από το 1856 μέχρι τον θάνατό του,τον Σεπτέμβριο του 1862 είναι καθηγητής στο Αρσάκειο πάνω στο αντικείμενό του.Στην θέση αυτή τον διαδέχτηκε η πρώτη ελληνίδα ζωγράφος Ελένη Μπούκουρη εκ Σπετσών,μητέρα του μεγάλου ζωγράφου Ιωάννη Αλταμούρα.Ετάφη στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών.

Αθανάσιος Διάκος
Ιστορικό Μουσείο Αθηνών

Μνημειώδες έργο του είναι η δολοφονία του Καποδίστρια,που το μεν προσχέδιο βρίσκεται στο Μουσείο Μπενάκη, ο δε κύριος πίνακας βρίσκεται στα  γραφεία της ελληνικής κοινότητας στην Τεργέστη και έγινε το 1850 όπως ο ίδιος ο καλλιτέχνης έχει σημειώσει.Στον πίνακα αυτόν έχει προσθέσει το πρόσωπό του στο άκρο δεξιά κατά την παλιά συνήθεια που ίσχυε!
Πολλές οι προσωπογραφίες ηρώων της Επανάστασης και σκηνών από αυτήν.
Στόχος του παρόντος σημειώματος είναι μια επιφανειακή γνωριμία με τον μεγάλο Ζακυνθινό ζωγράφο που πρέπει να τονίσουμε ότι συνεδύασε την βενετική παράδοση και την ελληνική ρώμη!
Είναι ένας κλασσικός Ελληνας Επτανήσιος!

πηγή:  εργασία Κατερίνας Σπετσιέρη από το περιοδικό Ζυγός 1976 (kapodistrias.info)

Read More

Η ΜΝΗΜΗ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΜΗ

Ce qui nous flatte le plus , c'est de vivre chez le souvenir

des hommes...


Αυτό που μας (με) ευχαριστεί (ενισχύει) το πιο πολύ , είναι να ζούμε (ζω) 

στην μνήμη των ανθρώπων...


Ιωάννης Καποδίστριας

Γράφτηκε ιδιοχείρως από τον Εθνικό Κυβερνήτη μας,πάνω σε μια λιθογραφία του Muller που έγινε εκ του φυσικού και επανεκτυπώθηκε στην Καρλσρούη ώστε τα έσοδα από τις πωλήσεις να διατεθούν υπέρ του Αγώνα των Ελλήνων.

-Η μετάφραση του αποφθέγματος έγινε από εμένα, με την βοήθεια του Γαλλοελληνικού Λεξικού του Κων.Βαρβάτη (Αθήνα 1922), 
ειδικά για το ρήμα flatter που εκτός από ευχαριστώ,κολακεύω
έχει και την έννοια τού ενισχύω,δυναμώνω

Read More

ΔΟΝΑΤΟΣ ΔΗΜΟΥΛΙΤΣΑΣ ο Κορφιάτης ευεργέτης

Ο Δονάτος Δημουλίτσας γεννήθηκε στην Κέρκυρα 
 Ήταν απόγονος Σουλιωτών, που έφτασαν στην Κέρκυρα μετά την κατάληψη του Σουλίου από τον Αλή Πασά.
 Ίδρυσε βιομηχανία παραφίνης και πάγου και τροφοδοτούσε όλη την Ελλάδα με παραφίνη δημιουργώντας μια πολύ σημαντική περιουσία.
Το 1929 εξελέγη γερουσιαστής με την Προοδευτική Ενωση του Κων.Ζαβιτσάνου,για την περίοδο 21/4/1929 έως 1/4/1935,δηλαδή για μία πλήρη θητεία 6 χρόνων.
 Ο Δημουλίτσας είχε έντονη συμμετοχή στην κοινωνική ζωή της Κέρκυρας, όπου έκανε διάφορες δωρεές.
 Με τη διαθήκη του, που συνέταξε το 1937, διέθεσε στο Δήμο Κερκυραίων 1.000.000 δραχμές και όρισε την οικονομική ενίσχυση ενός άπορου κοριτσιού κάθε χρόνο με 40.000 με τη μορφή προικοδότησης. Επίσης, άφησε 100.000 στη Φιλαρμονική Εταιρεία Κερκύρας, 50.000 στη Φιλαρμονική Εταιρεία «Μάντζαρος», 50.000 στο Ωδείο Κερκύρας και 100.000 στην Αναγνωστική Εταιρεία. Εκλέχτηκε Γερουσιαστής της Ελληνικής επικράτειας το 1929.

ο γερουσιαστής

Πέθανε το 1947 και θάφτηκε στον οικογενειακό τάφο των Δημουλίτσα στο Δηµοτικό Νεκροταφείο της Κέρκυρας 

πίνακας του Ζακυνθινού ζωγράφου Διονύση Τσόκου που βρίσκεται στην
Εθνική Πινακοθήκη,από την συλλογή Κουτλίδη
με το όνομα ''Δονάτος Δημουλίτσας
Κερκυραίος δικηγόρος''
προφανώς προγόνου του προηγουμένου

Read More

ΤΑ "ΒΟΛΤΑ" ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ της Ανδριανής Βοντετσιάνου (Κέρκυρα)

Έμαθα να περπατώ μέσα από τα βόλτα,
να κρύβομαι και να γελώ, να κυνηγώ,
να διαβάζω στην σκιά τους, 
να κάθομαι στην αγκαλιά τους,
να γράφω σε αυτά κρυφά το όνομα εκείνου που αγαπουσα σαν ήμουνα παιδί,
να τραγουδώ στην χορωδία σε διάταξη μπροστά τους,
να προφυλάσσομαι από την βροχή,
να είναι πρώτη εικόνα το πρωί
και τελευταία σαν πέφτει η νυχτερινή σιωπή.

Και τώρα, χρόνια μετά, κοιτώ μέσα από τα βόλτα όσα αγαπώ. Βουνά, λειβάδια, το γαλάζιο νερό...

Δεν είναι μόνο το Λιστόν.
Είναι εκείνα τα βόλτα τα απλά, στα χωριά,
στα σπίτια τα παλιά,
γεμάτα ιστορίες, μνήμες, χρόνια αλλοτινά.

Τα βόλτα, μια αγάπη περίεργη θα πεις,
μα όπως και να το κάνεις,
είναι για μένα, κομμάτι της ζωής...

(Ιούνιος 2013)

Read More

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΟΝΤΟΜΑΡΗΣ εκ Κερκύρας

Ο Σπυρίδων Κοντομάρης του Αναστασίου,γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1916.
Σπούδασε νομικά και άσκησε το δικηγορικό επάγγελμα.
Ασχολήθηκε έντονα με τον συνδικαλισμό και εξελέγη με την σημαία της Ενωσης Κέντρου
δύο φορές βουλευτής Κερκύρας, το 1963 και το 1964.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του ζούσε στην Αθήνα.
Εκεί βρισκόταν στις 16 Νοεμβρίου 1973,στην εξέγερση του Πολυτεχνείου, όπου στην διασταύρωση των οδών Γεωργίου Σταύρου και Σταδίου χτυπήθηκε από δακρυγόνα που έριχνε η αστυνομία κατά των διαδηλωτών και υπέστη έμφραγμα του μυοκαρδίου.
Στον Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ. όπoυ μεταφέρθηκε,απλώς διαπιστώθηκε ο θάνατός του.
Υπήρξε το πρώτο επίσημα επιβεβαιωμένο θύμα του Πολυτεχνείου.

Read More

Ο ΘΕΡΙΣΜΟΣ ΣΤΑ ΚΥΘΗΡΑ της Ελένης Χάρου

Σήμερα που μπήκε ο Θεριστής, ας θυμηθούμε τους προγόνους μας, τους παλιούς αγρότες, γυναίκες και άνδρες στην κοπιαστική αγροτική εργασία του θερισμού με τον παραδοσιακό τρόπο.
 Οι θεριστάδες λοιπόν με τα δρεπάνια μπαίνανε στη σειρά και άρχιζαν το θέρο πολύ νωρίς το πρωί, για να έχει υγρασία και να μην είναι πολύ ζέστη.
 Όταν ήταν αγριόκαιρος, δηλ. στεγνός καιρός χωρίς υγρασία, τα στάχυα έσπαζαν, θρυματίζονταν και τα δεμάτια δε «χαλινώνανε» δηλ. δε δένονταν καλά.
 Κάθε θεριστής έκανε «αχεραπίες» δηλ. μεγάλα χερόβολα που τα δένανε με βούρλα, ή κατσούλες. Πολλές αχεραπίες μαζί έκαναν τις «αγκαλές» δηλ. μεγάλα δεμάτια που τα δένανε με βέργες από σκίνους, ή σπάκες, δηλ. πικροδάφνες.
 Όλες οι αγκαλές συγκεντρώνονταν κοντά στο αλώνι και έκαναν τις θημωνιές, δηλ. μεγάλους σωρούς και ανάλογα υπολογίζανε τις «αλωνές».
 Οι πρώτες θεριστικές μηχανές ήρθαν στα Κύθηρα τη δεκαετία του ’60, που θερίζανε και δένανε τα δεμάτια με σπάγκους.

 Τσιριγώτες θερισταδες κατα τη δεκαετια του ´20

Read More