Στις 24 Ιουλίου 1879 πεθαίνει στη Λευκάδα ο Αριστοτέλης Βαλαωρίτης ο ποιητής που οι στίχοι του προσέφεραν στον Παύλο Καρρέρ δυο μεγάλες μουσικές εμπνεύσεις, τον “Γέρο-Δήμο” και την “Κυρά Φροσύνη”.
Θέλοντας πιθανώς να τιμήσουν τη μνήμη του, η Ζακυνθινή φιλαρμονική έπαιξε, την Κυριακή 5 Αυγούστου 1879 στην Πλατεία Σολωμού, ένα απάνθισμα κομματιών από την όπερα “Κυρά Φροσύνη”. Το γεγονός αυτό περιγράφεται με ευμενή σχόλια από τον τοπικό τύπο του νησιού : “Είτε εξ ευγενούς προθέσεως είτε εξ απλής συμπτώσεως η εν τη πλατεία του Ποιητού παίζουσα μουσική την παρελθούσαν Κυριακήν εξετέλεσε καλήν συναγωγήν (pot-pourri) εκ του γνωστού μελοδράματος του συμπολίτου ημών κ. Παύλου Καρρέρ «Φροσύνη» η υπόθεσις του οποίου ελήφθη εκ του ομωνύμου ποιήματος του πρό τινων ημερών εν μέσω γενικού πένθους τον βίον εκμετρήσαντος εθνικού ποιητού Αριστοτέλους Βαλαωρίτου.
Υπό την αλγεινήν εντύπωσιν, ήν αφήκεν ημίν η ανάγνωσις περιπαθούς νεκρολογίας εν τη αξιολόγω «Εφημερίδι» καταχωρισθείσης διατελούντες ενομίσαμεν ότι ήτο ασπασμός του Ζακυνθίου μουσικού προς τον Λευκάδιον ποιητήν πεμπόμενος εκεί όπου ούτος μετέβη όπως πλησιέστερον απολαύση των ανεκλαλήτων ηδυτήτων ας μύστης ουράνιος ούτος μετέδιδε και θα μεταδίδη προς τους αναγινώσκοντας τα Μνημόσυνα, την Φροσύνην, τον Διάκον, τον Αστραπόγιανον και τα’ άλλα αθάνατα έργα του.”
