ΕΙΡΗΝΗ ΠΕΝΝΑ Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΚΕΡΚΥΡΑΙΑ ΖΩΓΡΑΦΟΣ

• ΕΙΡΗΝΗ ΠΕΝΝΑ: ‘Η ΖΩΗ ΕΝΤΟΣ’ – ΜΙΑ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΤΗΣ ΥΠΕΡΒΑΣΗΣ.
• 
• Η Ειρήνη Πέννα είναι ζωγράφος. Δεν λέω το αυτονόητο. Στην εποχή μας, αλλά και παλαιότερα, πολλοί που δηλώνουν αυτήν την ποιότητα, διαπιστώνουν  πως η  ιστορία της τέχνης τους ξεχνά, διαφωνώντας μαζί τους. Οι προφητείες διαψεύδονται συχνά, αλλά στην ζωγραφική της Πέννα υπάρχουν εκείνα τα στοιχεία (και όχι μόνον τα εικαστικά), που δηλώνουν το αυτονόητο, την ζωγραφική ως τέχνη: η ποίηση των αντιθέσεων, η ονειρική ατμόσφαιρα, οι  γέφυρες ανάμεσα στην πραγματικότητα και στο φαντασιακό, οι ισορροπίες ανάμεσα στο εικονικό και στο αφηρημένο.. και οι διάλογοι, αυτοί ανάμεσα στον Νταλί και στον Μαγκρίτ, στον Κλέε και στον Μόντριαν,  ανάμεσα στην στασιμότητα και στην φθορά, στους νικητές και στους ηττημένους..   Αναφερόμενος σε διαλόγους, πώς να μη επισημάνω και αυτούς,  ανάμεσα στην ζωγράφο και στους Δασκάλους της, όλους τους παραπάνω, που αποκαλύπτουν  πως η Πεννά είναι ζωγράφος, πέραν της φθοράς και των κενών λέξεων; επειδή η εικαστική της άποψη δεν εγκλωβίζεται σε σχολές, ούτε ενδίδει σε ευκολίες. Στην εσωτερική της πάλη, την μόνη δημιουργική, ακροβατεί ανάμεσα στο λευκό και στο μαύρο, στην διάρκεια και στην στιγμή, αποδεικνύοντας πως η μοίρα της Βασίλισσας προ της αβύσσου, της Τέχνης δηλαδή, ποτέ δεν ήταν εύκολη υπόθεση, ή παιγνίδι ανυποψίαστων ερασιτεχνών. Τεχνική βεβαίως και διαθέτει, αλλά είναι η ικανότητά της να διακρίνει  την ψυχή των πραγμάτων που ζωγραφίζει, που την καθιστά ζωγράφο.
  Ν. Κ. Π.
  
  
  
  
  Ο Νικόλαος Κ. Παπαδημητρίου, επίκουρος καθηγητής, διδάσκει νεωτερικό ευρωπαϊκό πολιτισμό στο Τμήμα Ξένων Γλωσσών, Μετάφρασης και Διερμηνείας του Ιονίου Πανεπιστημίου.
  Πηγή:atticanews

Read More

Ο ΙΠΠΟΤΙΚΟΣ ΠΥΡΓΟΣ ΤΟΥ ΓΑΡΟΥΦΑ ΣΤΗ ΚΕΡΚΥΡΑ του Βασίλη Μεταλληνού

Πάνω σε ένα λόφο της Κάτω Κορακιάνας ανάμεσα από Γαζάτικα και Αγία Ελένη , σώζονται τα ερείπια του παλιού μεσαιωνικού ιπποτικού πύργου του Γαρούφα.
- Μια παλιά πέτρινη σκάλα οδηγεί στο μοναδικό μπαλκόνι του πύργου, ο οποίος διατηρεί δεκατρία μεγάλα χωρίσματα με θολωτές πόρτες και παράθυρα, ενώ πελώριο λιθάρι καθώς και παραπλήσια ερείπια δείχνουν πόσο ακόμα μεγαλύτερος θα ήταν στην ακμή του.
- Στα 1915, ο συμμαχικός στρατός των Γάλλων είχε στήσει παρατηρητήριο, μεγάλης στρατιωτικής σημασίας, στο ίδιο σημείο, ενώ παρατηρητήριο είχαν στήσει και οι Σέρβοι κατά την δίχρονη παραμονή τους στην Κέρκυρα. Κατά τον αείμνηστο Παπαγιάννη Βραδή, ο πύργος του Γαρούφα καταστράφηκε από πυρκαγιά στις αρχές περίπου του 20ου αιώνα και από τότε δεν κατοικήθηκε ξανά. Ως τελευταία οικογένεια που έζησε στον πύργο η παράδοση μνημονεύει την οικογένεια κάποιου άρχοντα ονόματι Πιτσούνης. Εκεί όπου σύμφωνα με παράδοση της οικογένειας Σταθάκια Θεοτόκη ο Σολωμός στεκόταν για να απολαύσει το τοπίο και να γράψει με τις ώρες, περιπλανηθήκαμε στους λόφους και τους λόγγους της Κάτω Κορακιάνας. 
-Αυτός ο μεσαιωνικός πύργος σύμφωνα με τον Σ. Καλούδη πρέπει να ήταν ένας από τους συνολικά επτά που υπήρχαν στην Κέρκυρα. Οι θρύλοι γι΄ αυτά τα χαλάσματα είναι δεκάδες. Ιππότες, κουρσάροι, φαντάσματα και σκοτεινοί άρχοντες, δημιούργησαν μια άχλη μυστηρίου, που ο χρόνος σιγά σιγά αρχίζει να εξαφανίζει. Ήδη δίπλα από τον πύργο μπουλντόζες έχουν καθαρίσει τα πουρνάρια και την άλλη βλάστηση. Η ανεπανάληπτη θέα σε συνδυασμό με τις βίλες που έχουν χτιστεί τριγύρω. Ο πύργος κυριολεκτικά έχει θαφτεί από την πυκνή βλάστηση.
-

Η πρόσβαση εκεί είναι δύσκολη καθώς και η φωτογράφηση του.
 Το κεντρικό κτίριο αποτελείται από το ισόγειο και έναν όροφο. Μια μεγάλη πέτρινη σκάλα οδηγεί στο μπαλκόνι. 
Οι πολεμίστρες και τα πολλά του δωμάτια, τα βοηθητικά κτίρια και το λουτρουβιό, περιγράφουν ένα πραγματικά ξεχωριστό συγκρότημα. Θα είναι κρίμα λοιπόν, αυτή η "ντουρή" (από την γαλλική λέξη tour ή την ιταλική torre, που σημαίνουν Πύργος) να καταστραφεί και να οικοπεδοποιηθεί. Τόσο στην Κάτω όσο και στην Άνω Κορακιάνα επιζεί σήμερα ένας παλιός θρύλος σχετικός με την δημιουργία και των δύο χωριών. 
Κατά τον θρύλο αυτόν, η παλιά Κορακιάνα ξεκίνησε από το Κάτω χωριό και καταστράφηκε από τους πειρατές, αλλά και από μια μεγάλη κατολίσθηση που αποτελείωσε ότι δεν πρόλαβαν εκείνοι. Ενδείξεις αυτής της καταστροφής, όπως απότομα βυθίσματα, υπάρχουν ακόμα και σήμερα σε ορισμένες περιοχές του χωριού. 
Οι επιζήσαντες, κάτοικοι του χωριού ή τουλάχιστον ο πυρήνας, κυνηγημένοι αποφάσισαν να πάνε όσο πιο ψηλά γινόταν, αφενός για να βλέπουν από μακριά τους πειρατές και αφετέρου για να είναι βέβαιοι πως το έδαφος θα είναι σίγουρο. 
Το Κοράκιο Όρος ήταν γι’ αυτούς η ιδανικότερη λύση. 
Η τοποθέτηση του αρχικού χωριού στην Κάτω Κορακιάνα θα πρέπει να θεωρηθεί μη ορθή άποψη.Πλείστα στοιχεία, προερχόμενα από το Ιστορικό Αρχείο της Κέρκυρας, αναδεικνύουν ακριβώς το αντίθετο, πρόσφατες δε ανασκαφές, με αφορμή τη κατασκευή αποχετευτικού συστήματος στην περιοχή Μουργάδες της Άνω Κορακιάνας, αποκάλυψαν προχριστιανική ταφή στην τοποθεσία Παναγιά.

Read More

ΗΛΙΑΚΟ ΡΟΛΟΪ ΣΤΑ ΡΑΖΑΤΑ ΤΣΗ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ του Γερ.Βαλσαμή

Όταν το μεράκι ενός καθηγητή (Διονύσιου Ε. Πετεινάτου) γίνεται παγκόσμιο στολίδι της αρχαίας κληρονομιάς μας....

Λίγα λόγια για το έργο.
Το κύριο μέρος είναι σε μια μαρμάρινη πλάκα Διαμ. 1,5μ και ακτίνας 0,75μ.
Η μεταλική ανοξείδωτη ράβδος (Γνώμων) έχει μήκος 0,45μ.
Ο Γνώμων σχηματίζει γωνία 38 μοιρών και 12 λεπτών ως προς το οριζόντιο επίπεδο με κατεύθυνση το Βορρά.
Το διάγραμμα των ωρών χαράκτηκε πάνω στην μαρμάρινη πλάκα με τη βοήθεια ενός μαθηματικού τύπου, που έχει σαν παράμετρο το ημίτονο του γεωγραφικού πάτους του τόπου όπου βρίσκεται το ηλιακό ρολόι.
Η Ηλιακή ώρα διαφέρει από την ώρα που δείχνει το ρολόι χειρός (κλίση 23 μοιρών της τροχιάς της Γης ως προς τον Ήλιο, ελειπτική τροχιά της Γης, ταχύτητα περιστροφής της Γης, ζώνες της Γης κλπ)
Έτσι προκύπτει διαφορά 24 λεπτών στο γεωγραφικό στίγμα των Ραζάτων. Οι διορθώσεις αυτές απεικονίζονται στην μαρμάρινη στήλη που επίσης βρίσκεται τοποθετημένη κοντά στο ρολόι.
Επίσης βρίσκονται τοποθετημένες έξι (6) στήλες περιμετρικά του ρολογιού όπου δείχνουν τα σημεία Ανατολής κσι Δύσης του Ήλιου κατα το Θερινό/Χειμερινό Ηλιοστάσιο και τις Ισημερίες.

Read More

Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΠΡΟΓΟΝΟΣ ΜΑΣ

Η ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΗΤΑ ΤΗΣ ΟΔΥΣΣΕΙΚΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΩΣ ΑΕΝΑΟ ΜΕΣΟΝ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ

Της Ευστρατίας Σουραβλά.

Είναι πολύ σημαντικό,αυτές τις κρίσιμες ώρες,να ρίξουμε μια ματιά στην Βίβλο των Ελλήνων, δηλαδή στα ΟΜΗΡΙΚΑ ΕΠΗ και να διδαχτούμε, έστω και την τελευταία στιγμή, απο το πνεύμα του Οδυσσέα.
ΔΗΛΑΔΗ: Να κρατήσουμε την ψυχραιμία μας, να ελέγξουμε την παρόρμηση να έχουμε τις αισθήσεις μας και τις αντένες μας ΑΝΟΙΧΤΕΣ και να μην παρασυρθούμε απο την οργή και το μένος που μας διακατέχει, ώστε να γίνουμε βορρά, στους σύγχρονους "μνηστήρες".
Οταν ο Οδυσσέας φτάνει στην Ιθάκη, η μεγίστη επιθυμία του είναι ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΠΙΣΩ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ, τον κόσμο που του έκλεψαν.
Είναι το βιός του ,είναι ο ιδρώτας μιας ζωής,είναι η γή του ,είναι η πατρίδα του,είναι ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΟΡΙΖΕΙ ΤΟ ΣΠΙΤΙΚΟ ΤΟΥ.
Παρα την μεγάλη του λαχτάρα, διατηρεί την ανωνυμία του και μεταμορφωμένος σε ζητιάνο απο την Θεά Αθηνά , πηγαίνει στο παλάτι ώστε να ελέγξει την κατάσταση και να πάρει τις πληροφορίες που θέλει, υπομένοντας καρτερικά τις προσβολές και την χλεύη των μνηστήρων.
ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ, ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΙΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΣΤΟΧΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ Η ΣΤΕΙΡΑ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ.
Γι αυτό τον λόγο και είναι ο αγαπημένος της Θεάς Αθηνάς, της Θεάς που αντιπροσωπεύει την ΝΟΗΣΗ ΤΟΥ ΔΙΟΣ, την ΣΟΦΙΑ, την ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ.
Της Θεάς που μελετά τον εχθρό και τον πολεμά με τα ίδια του τα όπλα.
Οταν όμως έρχεται η ώρα, όταν τους έχει στριμώξει όλους άοπλους σε ένα δωμάτιο, όταν φανερώνεται πάνοπλος, ΤΟΤΕ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΤΗΝ ΟΡΓΗ ΤΟΥ.
ΚΑΙ ΔΕΝ ΔΕΙΧΝΕΙ ΟΙΚΤΟ, ΓΙΑΤΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΒΙΟΣ ΤΟΥ, που δημιούργησε με τον δικό του ιδρώτα, ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥ που οι μνηστήρες καταχράστηκαν και καπηλεύτηκαν μαζί με την φιλοξενία του οίκου του που τιμησε τον ΞΕΝΙΟ ΔΙΑ.
Είναι ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ ο ΤΗΛΕ-ΜΑΧΟΣ ( αυτός που δίνει την μάχη του από μακριά),που με δόλιο τρόπο επιχείρησαν να δολοφονήσουν,δηλαδή να καταδικάσουν την ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ ΣΕ ΑΦΑΝΙΣΜΟ,όπως δόλια σήμερα ξαναεπιχειρούν!
Ο ισχυρότερος αντίπαλός του είναι ο ΑΝΤΙΝΟΟΣ.
Η λέξη μιλά απο μόνη της.
Είναι η ΑΝΤΙ-ΝΟΗΣΗ, είναι αυτό που μας κάνουν ΤΩΡΑ, είναι ο τρόπος με τον οποίο θολώνουν τις καταστάσεις και την πραγματικότητα ώστε ΝΑ ΜΗΝ ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΚΑΘΑΡΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΕΛΕΓΧΟΥΝ.
Ειναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την καθυπόταξη και δουλεία του ανθρώπου.
Είναι ο στόχος της πρώτης φονικής βολής του Οδυσσέα.Είναι ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ να πεθάνει πρώτος.
Γι αυτό,μακριά από την προπαγάνδα των ΜΜΕ.
Αν υπήρχαν αυτά το 1821,είναι αμφίβολο αν θα γίνονταν η επανάστασις των Ελλήνων,θα κινδύνευαν να μείνουν καθυποταγμένοι στην πλάνη και την θολούρα της συγχισμένης κρίσης,εξ αιτίας της .
Και τον σκοτώνει ρίχντοντάς του το βέλος στον ΛΑΙΜΟ,στο ΟΡΓΑΝΟ ΤΗΣ ΟΜΙΛΙΑΣ δηλαδή ΤΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ, που την χρησιμοποιεί ενάντια στη νόηση των ανθρώπων!
Ο επόμενος είναι ο ΕΥΡΥ-ΜΑΧΟΣ.
Αυτός που μάχεται με κάθε τρόπο, με εύρος, ΜΕ ΚΑΘΕ ΜΕΣΟΝ, ο δεινός και αδίστακτος μαχητής.
Ο ΑΜΦΙ-ΝΟΜΟΣ! Αυτός που διαστρεβλώνει τον ΝΟΜΟ και την τάξη των πραγμάτων, ο επικίνδυνος γιατί είναι ΕΤΣΙ και ΑΛΛΙΩΣ!
Γιατί λειτουργεί κατά το δοκούν.
Ο ΑΓΕ-ΛΑΟΣ! Αυτός που άγει τον λαό, που τον παρασύρει με την βοήθεια του ΑΝΤΙ-ΝΟΟΥ.
Που τον μετατρέπει σε ΚΑΤΕΥΘΥΝΟΜΕΝΗ ΑΓΕΛΗ!
Κανένα όνομα στα Ομηρικά έπη δεν είναι δοσμένο στην τύχη!
Κρύβουν βαθύτατα νοήματα και στο χέρι μας είναι να τα αποκρυπτογραφήσουμε και να διδαχτούμε, ή καλύτερα να συνετιστούμε.
Οι πρόγονοί μας μας μιλούν, ΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΜΑΣ ΜΑΣ ΛΕΝΕ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ, μας λένε ΠΩΣ ΝΑ ΠΟΛΕΜΗΣΟΥΜΕ, μας λενε πως να τινάξουμε τον ζυγό.
ΑΡΚΕΙ, ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ!
Πηγή:anexartitiprotovoulia.blogspot.gr

Read More

Ο ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ ΕΝΟΣ ΚΟΥΡΕΙΟΥ ΣΤΑ ΚΥΘΗΡΑ ΤΟΝ 19ο ΑΙΩΝΑ από την Ελένη Χάρου

Στα παλιά μπαρμπέρικα επικρατούσε μια χαλαρή και ευχάριστη ατμόσφαιρα. Οι εκλεκτοί πελάτες εμπιστεύονταν τα μυστικά τους στο μπαρμπέρη, που έπρεπε απαραιτήτως να έχει δύο σπουδαία προσόντα. Να είναι εχέμυθος και να συμφωνεί πάντα με τον πελάτη. Οι παλιοί μπαρμπέρηδες ήταν οι εξομολόγοι, τα φιλαράκια, οι διασκεδαστές. Δουλεύοντας τα ξυριστικά σύνεργα, ή τα σύνεργα του κουρέματος έλεγαν διασκεδαστικές ιστορίες, έκαναν πειράγματα και δημιουργούσαν ευχάριστη ατμόσφαιρα. Εδώ στην παλιά Χώρα Κυθήρων είχε πολλά μπαρμπέρικα με κορυφαίο ανάμεσά τους το κουρείο του αξέχαστου Αντζόλου Πετρόχειλου με τη σχολαστική καθαριότητα και την ψυχαγωγία που προσέφερε στον κάθε πελάτη. Τα αστεία του και οι φάρσες του άφησαν εποχή. Σε ένα ινβεντάριο στα Κύθηρα του 1863 αναφέρονται τα παρακάτω εργαλεία κουρείου:
Δέκα ξυράφια
Δύο ψαλίδια
Τέσσαραις λεγιέναις από τενεκέδαις
Τρεις τενεκέδαιςς του νερού
Δύο καθρέπται στρογγυλοί
Ένα πιθάρι του νερού
Ένας τροχός διά τα ξυράφια
Ένα χαλκωματάκι παλαιόν
Δεκαπέντε μπόλιαιες βαμπακεραίς
Τέσσαρα λουριά των ξυραφίων
Δύο παλιαίς καθήγκλαις
Ένα μικρόν κιβώτιον μικρότατον
Τέσσαραις τανάλιαις των οδόντων
Μία θήκη ξυραφίων
Δύο βρούτσαις των μαλιών

Θα πρέπει να υπενθυμίσομε ότι την εποχή εκείνη ο κουρέας έκανε χρέη οδοντιάτρου. Η εποχή του κουρέα-χειρουργού ξεκινά από το Μεσαίωνα. Οι κουρείς έκαναν αφαίμαξη, βεντούζες, άνοιγαν αποστήματα, σταματούσαν αιμορραγίες, έβγαζαν δόντια κ.τ.λ.

Read More

Η ΖΑΚΥΝΘΟΣ ΥΠΟΔΕΧΕΤΑΙ ΤΗΝ ΕΚΠΤΩΤΗ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΤΗΣ ΝΕΑΠΟΛΕΩΣ

Πριν από 200 χρόνια ακριβώς,στις 19 Ιουνίου 1813,φτάνει στο αριστοκρατικό νησί
του Ιονίου,η εξόριστη βασίλισσα της Νεαπόλεως Μαρία Καρολίνα.
Δεν ήταν μια τυχαία εστεμμένη η Μαρία Καρολίνα,αλλά αδελφή της Μαρίας Αντουανέτας,
της καρατομηθείσας τελευταίας βασίλισσας των Βουρβούνων της Γαλλίας.
Εμεινε στο νησί για μερικές εβδομάδες φιλοξενούμενη της οικογένειας Χρυσοπλεύρη,στο
αρχοντικό τους-στες Ποταμές όπως αναφέρει ο Ντίνος Κονόμος-την φαμόζα ''Πιριπιμπή''.
Κατά την αποβίβαση της,όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Διονύσης Μουσμούτης στο Ημερολόγιο Ζάκυνθος 2002,είχαν παραταχθεί όλα τα βρετανικά στρατεύματα από το λιμάνι
ως την εκκλησία του Αγίου Μάρκου.
Η διαδρομή είχε στρωθεί με χαλιά,ενώ έπεφταν κανονιοβολισμοί από το Φρούριο και οι 
καμπάνες των εκκλησιών σήμαιναν χαρμόσυνα.
Στην είσοδο του ναού την υποδέχτηκε ο Λατίνος αποστολικός τοποτηρητής Ιγνάτιος Παλμιδέσας και ακολούθησε πανηγυρική δοξολογία.
Κρατούσε πάντα στα χέρια της μια βεντάλια όπου ήταν ζωγραφισμένες η Νάπολη και το Παλέρμο.
Αργότερα όταν είχε φύγει από το νησί,αναφέρει σε επιστολή που απέστειλε στους Χρυσοπλεύρηδες:
''....να τους διαβεβαιώσετε περί της αιωνίας ευγνωμνοσύνης την οποία αισθάνομαι παντοτεινήν προς τους αγαθούς και φιλόφρονας Ζακυνθίους....''

Martin van Meytens

Read More

ΠΩΣ ΑΝΤΙΔΡΟΥΣΑΝ ΕΠΙ ''ΚΑΚΩΝ'' ΒΕΝΕΤΩΝ ΟΙ ΕΠΤΑΝΗΣΙΟΙ

Στα 1705 η οικογένεια Δελαδέτσιμα της Κεφαλονιάς, έλαβε από την Βενετία το τίτολο του κόμητος και μαζί με αυτό ως προίκα τα νησιά Κάλαμος και Καστός.Δηλαδή αντί να λαμβάνει τα εισοδήματα η Βενετία από αυτά τα δύο νησιά,να τα παίρνει πλέον η οικογένεια αυτή.

Όμως η οικογένεια Δελαδέτσιμα προχώρησε παραπέρα και θεώρησε ότι της ανήκουν εξ ολοκλήρου τα νησιά.

Τότε οι Θιακοί κάτοικοι των νησιών αυτών (τα είχαν εποικήσει), τόνισαν στην Βενετική Αρχή, ότι τα κτήματα ήταν δικά τους και το μόνο που θα έπαιρναν οι κόμητες θα ήταν το ένα δέκατο των εισοδημάτων τους.
Συγχρόνως τόνισαν δια συμβολαίου, ότι δεν θα μπορούν να αγοράζουν κτήματα και έτσι να βρεθούν σιγά-σιγά δια της πλαγίας οδού ιδιοκτήτες των νησιών.

Αυτά βέβαια γίνονταν το 1705 που υπήρχε φιλότιμο και η ''κακιά'' Βενετική Αρχή έδειχνε σεβασμό στα αιτήματα των ''υπηκόων'' της.

Αλλες εποχές, άλλα ήθη.

Τα στοιχεία είναι από το βιβλίο ΙΘΑΚΗ του Αθανασίου Λεκατσά

Read More

ΑΝΕΝΤΑΧΤΑ του Νίκου Καββαδία επιμέλεια Αναστάσης Γερμενής

Ποῦ πρωτὄδα τοῦτα τὰ δίχτυα; Ναί, θυμᾶμαι
τὰ ξέπλεκαν κοντοὶ νησιῶτες λοξομάτηδες.
Ὅλοι μαζὶ τὰ τίναζαν, τὰ πετοῦσαν τ᾿ ἀψήλου
καὶ τ᾿ ἄφηναν νὰ πέσουν καταγῆς. Τὸ ἴδιο
εἶδα νὰ κάνουν καὶ σὲ κεφαλονίτικα ψαροχώρια.
Στὸ Φισκάρδο. Στὴν Ἄσσο. Λυπήσου ἐκείνους ποὺ
δὲν ὀνειρεύονται.
Τοῦτα τὰ δίχτυα δὲν εἶναι εὔκολο νὰ τὰ
νετάρεις. Καὶ λίγη γνώση. Ἕνα ψίχουλο.
Φτάνει νὰ ξέρεις νὰ μετρᾶς τὰ δάχτυλά σου,
ξαναρχίζοντας ἀπὸ τὰ τελευταῖα στὰ πρῶτα.
Καὶ πίστη. Ἕνα κλωνί.

Νίκος Καββαδίας - Ανένταχτα

[Τὸ ποίημα αὐτὸ βρίσκεται στὸ βιβλίο τοῦ Πειραιώτη φίλου του Ἄγγελου Βογάσαρη, «Νίκος Καββαδίας». Γράφτηκε γιὰ τὴν πρόσκληση - ἀφίσα τῆς ἔκθεσης ζωγραφικῆς τῆς Σ. Κυπαρίσση μὲ χρονολογία 6 Μαρτίου 1971]

Read More

ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ 15 Μαρτίου 1884 - 19 Ιουνίου 1951

Άγγελος Σικελιανός (1884-1951)

Ο Άγγελος Σικελιανός γεννήθηκε στη Λευκάδα στις 15 Μαρτίου του 1884, όπου και πέρασε τα παιδικά του χρόνια. Έβδομο και τελευταίο παιδί της Χαρίκλειας και του Ιωάννη Σικελιανού, δασκάλου των Γαλλικών.
Αποφοίτησε από το γυμνάσιο το 1900 και τον επόμενο χρόνο γράφτηκε στην Νομική Σχολή της Αθήνας χωρίς ωστόσο να ολοκληρώσει ποτέ τις νομικές του σπουδές. Τα ενδιαφέροντά του ήταν καθαρά λογοτεχνικά και από νωρίς μελέτησε Όμηρο, Πίνδαρο, Ορφικούς και Πυθαγόρειους, λυρικούς ποιητές, προσωκρατικούς φιλοσόφους, Πλάτωνα, Αισχύλο αλλά και την Αγία Γραφή και ξένους λογοτέχνες όπως τον Ντ' Αννούντσιο. Τα επόμενα χρόνια πραγματοποίησε αρκετά ταξίδια και στράφηκε στην ποίηση και το θέατρο.

Σταθμό στη ζωή του Άγγελου Σικελιανού αποτέλεσε ο πρώτος γάμος του, το 1907, με την Αμερικανίδα Eva Palmer, η οποία σπούδαζε στο Παρίσι ελληνική αρχαιολογία και χορογραφία. Με εκείνη μοιράζεται τις ιδέες του για την αρχαιότητα και το αρχαίο ελληνικό πνεύμα.
Το 1909 δημοσίευσε την πρώτη του ποιητική συλλογή Αλαφροΐσκιωτος, η οποία προκάλεσε ιδιαίτερη αίσθηση στους φιλολογικούς κύκλους, αναγνωριζόμενη ως έργο σταθμός στην ιστορία των νεοελληνικών γραμμάτων.

Ακολούθησε μια περίοδος έντονης αναζήτησης που καταλήγει στην έκδοση των τεσσάρων τόμων της ποιητικής συλλογής Πρόλογος στη Ζωή,
η Συνείδηση της Γης μου (1915), η Συνείδηση της Φυλής μου (1915), η Συνείδηση της Γυναίκας (1916) και η Συνείδηση της Πίστης (1917).
Ο Πρόλογος στη Ζωή ολοκληρώθηκε αργότερα με τη Συνείδηση της Προσωπικής Δημιουργίας.

Ακολουθούν ακόμα τα χαρακτηριστικά ποιήματα "Το Πάσχα των Ελλήνων" και "Μήτηρ Θεού", της περιόδου 1917 - 1920 καθώς και διάφορες συνεργασίες του με λογοτεχνικά περιοδικά της εποχής.
Η αρχαιοελληνική πνευματική ατμόσφαιρα απασχόλησε βαθιά τον Άγγελο Σικελιανό και συνέλαβε την ιδέα να δημιουργηθεί στους Δελφούς ένας παγκόσμιος πνευματικός πυρήνας ικανός να συνθέσει τις αντιθέσεις των λαών («Δελφική Ιδέα»). Για το σκοπό αυτό, ο Σικελιανός, με τη συμπαράσταση και οικονομική αρωγή της γυναίκας του, δίνει πλήθος διαλέξεων και δημοσιεύει μελέτες και άρθρα.

Παράλληλα, οργανώνει τις «Δελφικές Εορτές» στους Δελφούς με τις παραστάσεις του Προμηθέα Δεσμώτη (1927) και των Ικέτιδων (1930) του Αισχύλου να ανεβαίνουν στο αρχαίο θέατρο. Η «Δελφική Ιδέα» εκτός από τις αρχαίες παραστάσεις περιελάμβανε και την «Δελφική Ένωση», μια παγκόσμια ένωση για τη συναδέλφωση των λαών, και το «Δελφικό Πανεπιστήμιο», στόχος του οποίου θα ήταν να συνθέσει σε έναν ενιαίο μύθο τις παραδόσεις όλων των λαών. Για τις πρωτοβουλίες αυτές, το 1929, η Ακαδημία Αθηνών απένειμε στον Άγγελο Σικελιανό αργυρό μετάλλιο για τη γενναία προσπάθεια αναβίωσης των δελφικών αγώνων.
Από το φιλόδοξο αυτό σχέδιο το μόνο που πραγματοποιήθηκε τελικά ήταν οι Δελφικές Εορτές, αλλά και αυτές οδήγησαν σε οικονομική καταστροφή και χωρισμό του ζεύγους, αφού η Εύα Πάλμερ εγκαταστάθηκε από τότε στην Αμερική και επέστρεψε μόνο μετά το θάνατο του ποιητή.

Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, ο Σικελιανός διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην πνευματική αντίσταση του λαού, με κορυφαία εκδήλωση το ποίημα (επικήδειο) που εκφώνησε στην κηδεία του Παλαμά το 1943 δονώντας τη λαοθάλασσα που είχε συγκεντρωθεί.

" Ηχήστε οι σάλπιγγες… Καμπάνες βροντερές,
δονήστε σύγκορμη τη χώρα, πέρα ως πέρα…
Βογκήστε, τύμπανα πολέμου… Οι φοβερές
σημαίες, ξεδιπλωθείτε στον αέρα!

Σ’ αυτό το φέρετρο ακουμπά η Ελλάδα! Ένα βουνό
με δάφνες αν υψώσουμε ως το Πήλιο κι ως την Όσσα
κι αν το πυργώσουμε ως τον έβδομο ουρανό,
ποιον κλεί, τι κι αν το πει η δικιά μου γλώσσα;

Μα Εσύ, Λαέ, που τη φτωχή Σου τη μιλιά,
Ήρωας, την πήρε και την ύψωσε ως στ’ αστέρια,
μεράσου τώρα τη θεϊκή φεγγοβολιά
της τέλειας Δόξας Του, ανασήκωσ’ Τον στα χέρια

γιγάντιο φλάμπουρο, κι απάνω κι από μας
που Τον υμνούμε, με καρδιά αναμμένη,
πες μ’ ένα μόνο ανασασμόν: “ο Παλαμάς!”
ν’ αντιβογκήσει τ’ όνομά Του η Οικουμένη!

Ηχήστε οι σάλπιγγες… Καμπάνες βροντερές,
δονήστε σύγκορμη τη χώρα, πέρα ως πέρα…
Βογκήστε, τύμπανα πολέμου… Οι φοβερές
σημαίες, ξεδιπλωθείτε στον αέρα!


Σ’ αυτό το φέρετρο ακουμπά η Ελλάδα! Ένας λαός,
σηκώνοντας τα μάτια του τη βλέπει…
κι ακέριος φλέγεται ως με τ’ άδυτο ο Ναός,
κι από ψηλά Νεφέλη Δόξας τονε σκέπει.


Τι πάνωθέ μας, όπου ο άρρητος παλμός
της αιωνιότητας, αστράφτει αυτήν την ώρα
Ορφέας, Ηράκλειτος, Αισχύλος, Σολωμός
την άγια δέχονται ψυχή την τροπαιοφόρα,


που αφού το έργο της θεμέλιωσε βαθιά
στη γην αυτήν με μιαν ισόθεη Σκέψη,
τον τρισμακάριο τώρα πάει ψηλά τον Ίακχο
με τους αθάνατους θεούς για να χορέψει.


Ηχήστε οι σάλπιγγες… Καμπάνες βροντερές,
δονήστε σύγκορμη τη χώρα πέρα ως πέρα…
Βόγκα Παιάνα! Οι σημαίες οι φοβερές
της Λευτεριάς ξεδιπλωθείτε στον αέρα!”

Ουσιαστικά η κηδεία του Παλαμά ήταν η μεγαλύτερη αντικατοχική συγκέντρωση μαζί με τη συγκέντρωση διαδήλωση ενάντια στην πολιτική επιστράτευση και το κάψιμο των καταλόγων του υπουργείου εργασίας των Ελλήνων που θα πήγαιναν στη Γερμανία.

Tο 1946 εξελέγη πρόεδρος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών ενώ το 1949 ήταν υποψήφιος για το Βραβείο Νομπέλ.

Ο Άγγελος Σικελιανός πέθανε το στις 19 Ιούνη 1951, σ' ηλικία 67 ετών μετά από πολύχρονο πρόβλημα που αντιμετώπιζε στην καρδιά.

Ο Άγγελος Σικελιανός εξέδωσε ο ίδιος τα έργα του σε τρεις τόμους με τον τίτλο Λυρικός Βίος (1946 Α και Β, 1947 Γ), αφήνοντας έξω κάποια έργα που δεν θεώρησε απαραίτητο να συμπεριλάβει. Το 1965 άρχισε η έκδοση των «Απάντων» του όπου ολόκληρο το έργο του συγκεντρώθηκε σε 14 τόμους 1965-1985: Λυρικός Βίος 6 τόμοι , Πεζός Λόγος 5 τόμοι, Θυμέλη 3 τόμοι.

Έργα του Άγγελου Σικελιανού (έκδοση των «Απάντων») 

Λυρικός Βίος - τόμος Α
Λυρικός Βίος - τόμος Β
Λυρικός Βίος - τόμος Γ
Λυρικός Βίος - τόμος Δ
Λυρικός Βίος - τόμος Ε
Λυρικός Βίος - τόμος ΣΤ

Πεζός Λόγος Α
Πεζός Λόγος Β
Πεζός Λόγος Γ
Πεζός Λόγος Δ
Πεζός Λόγος Ε

Θυμέλη - τόμος Α
Θυμέλη - τόμος Β
Θυμέλη - τόμος Γ

Βιβλιογραφία
(Επιλογή Βασικών Δημοσιευμάτων)

Έργα
(Με Φιλολογική Επιμέλεια, Παρουσίαση, Σχολιασμό, Σημειώσεις, Γλωσσάριο).

Άγγελος Σικελιανός, Ανθολογία, Επιλογή – φιλολογική επιμέλεια Ζήσιμος Λορεντζάτος, Γλωσσάρι Ν. Δ. Τριανταφυλλόπουλος, «Ίκαρος», Αθήνα 1998.
Άγγελου Σικελιανού, Γράμματα, πρώτος τόμος (1902-1930), Φιλολογική επιμέλεια Κώστας Μπουρναζάκης, «Ίκαρος», Αθήνα 2000.
Άγγελου Σικελιανού, Γράμματα, δεύτερος τόμος (1931-1951), Φιλολογική επιμέλεια Κώστας Μπουρναζάκης, «Ίκαρος», Αθήνα 2000.
Άγγελου Σικελιανού, Αντίδωρο, Φιλολογική επιμέλεια Κώστας Μπουρναζάκης, «Ίκαρος», Αθήνα 2003.
Άγγελος Σικελιανός, Μήτηρ Θεού, Φιλολογική επιμέλεια Κώστας Μπουρναζάκης, «Ιδεόγραμμα», Αθήνα 2003.
Άγγελος Σικελιανός, Κήρυγμα Ηρωισμού, Φιλολογική επιμέλεια Κώστας Μπουρναζάκης, «Ίκαρος», Αθήνα 2004.
Άγγελος Σικελιανός, Γράμματα στην Εύα Πάλμερ Σικελιανού, Φιλολογική επιμέλεια Κώστας Μπουρναζάκης, «Ίκαρος», Αθήνα 2008.

Βιβλία για τον Άγγελο Σικελιανό
Παντελή Πρεβελάκη, Άγγελος Σικελιανός. Τρία κεφάλαια βιογραφίας, «Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης», Αθήνα 1984.
Άννα Σικελιανού, Η ζωή μου με τον Άγγελο, «Εστία», Αθήνα 1985.
Εύα Πάλμερ Σικελιανού, Ιερός Πανικός, Επιμέλεια John Anton, «Εξάντας», Αθήνα 1992.
Αθηνά Βογιατζόγλου, Η μεγάλη ουτοπία του Λυρισμού. Μελέτη του Προλόγου στη Ζωή του Σικελιανού, «Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης», Ηράκλειο 1999.
Αντρέας Κ. Φυλακτού, Ο Μύθος και η Λύρα. Ο Αρχαιοελληνικός Μύθος στον Λυρικό Βίο, εκδόσεις «Καστανιώτης», Αθήνα 2003.
Γ. Π. Σαββίδης, Λυχνοστάτες για τον Σικελιανό, Φιλολογική επιμέλεια Αθηνά Βογιατζόγλου, «Ερμής», Αθήνα 2003.
Αντρέας Κ. Φυλακτού, Άγγελος Σικελιανός – Οδυσσέας Ελύτης. Λυρικές σχέσεις, Λευκωσία 2005.
Αθηνά Βογιατζόγλου, Η γένεση των πατέρων. Ο Σικελιανός ως διάδοχος των εθνικών ποιητών, εκδόσεις «Καστανιώτης», Αθήνα 2005.
Κώστας Μπουρναζάκης, Xρονογραφία Άγγελου Σικελιανού (1884- 1951), «Ίκαρος», Αθήνα 2006.

Πηγή:eBooks4Greeks

Read More

Η ΕΤΙΚΕΤΑ(ΕΘΙΜΟΤΥΠΙΑ) ΤΟΥ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥ ΣΕ ΤΖΑΝΤΕ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ

1o    O χαιρετισμός στο Τζάντε από γραπτά του Διον.Ρώμα:

Θυμάμαι, γράφει ο Διον.Ρώμας, το χειροφίλημα των αφεντάδων από τους λαϊκούς και 

τους χωριάτες.
Τότε ήταν διαδεδομένο  και ήταν μια απλή κοινωνική αβροφροσύνη.

Μεγάλη σημασία είχε η προσφώνηση.

Βάζανε το υποκοριστικό στην κατάληξη,χωρίς να προηγείται το ''κύριος''.

Για παράδειγμα Γιαννάκης ήταν επιτρεπτό, ενώ Γιάννης σκέτο ήταν ανεπίτρεπτο.

Αρα με λίγα λόγια μπορούσαμε να έχουμε τα ισοδύναμα :

Σιορ Γιαννάκης , κόντε Γιαννάκης , Γιαννάκης.

Υπήρχε ένα απλό τετράστιχο που σε ελάχιστες γραμμές λέει πολλά:

''Εις τον Φόρο Σινιορία

Στην Ανάληψη Σιορία

Τσ' Αη Σαράντα λένε γειά σου 

και στον Αμμο γειά χαρά σου''

-Δηλαδή στο Φόρο βρίσκεις και χαιρετάς αρχόντους

Στην Ανάληψη χαιρετάς Αστούς-κυρίους

και από τους Αγίους Σαράντα και πέρα είναι οι ποπολάροι....

που χαιρετιούνται ελληνοχυδαϊστί!

• 
  
• 
  
• 
  
• 2ο    Ο χαιρετισμός στην Κεφαλονιά από τον Τάκη Τόκκα:
  
  
  ''Οι πληροφορίες μου είναι από προφορική σε εμένα, διήγηση μιάς από τις μεγάλες σιόρες του νησιού,
  της Αννούλας Σ. Αννίνου-Καβαλιεράτου γύρω στα 1970
  1. Μπορούσες να αποκαλέσεις έναν νόμπιλε με το σιόρ και υποκοριστικό του βαπτιστικού ονόματός του
  π.χ σιόρ Παναγάκη
  2. σκέτο με το υποκοριστικό π.χ. Παναγάκη
  3. με τον τίτλο του και μόνον,είτε προτάσσοντας την λέξη σιόρ,είτε όχι, π.χ. Κόντε μου ή σιόρ Κόντε
  4. ποτέ δεν ακολουθεί την προσαγόρευση σιόρ ή σιόρα, το επίθετο
  5. οι κύριοι ανασηκώνουν απαραίτητα ελαφρά το καπέλο σε αυτούς που θεωρούν ομοίους τους,
  συνήθως όμως το ίδιο έπρατταν και στους αστούς και αν ήτανε στα μπόνα τους και στο πόπολο
  6. οι ευγενείς όποιους θεωρούσαν ότι δεν ήτανε όμοιοι τους,μπορούσαν να απαντήσουν σε
  χαιρετισμό τους,είτε με νεύμα,κυρίως όμως με μια κίνηση του δείκτη και τίποτε άλλο!
• 
  

Read More

Η ΚΥΡΑ Η ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗ ΖΑΚΥΝΘΟΣ

Η  παράδοση  αναφέρει  την ίδρυση της,στις αρχές της δυναστείας των Τόκκων,όταν βρέθηκε

ανάμεσα στις βουρλιές,μικρή εικόνα της Θεοτόκου,που χάθηκε στους σεισμούς του '53.

Το 1562 χτίστηκε από την οικογένεια Δόριζα,μεγαλύτερος.

Υπήρξε από τους ωραιότερους ναούς της Ελλάδας.

Το 1638 χτίστηκε το καμπαναριό.Αρχιτέκτονας του ναού ήταν ο Νικόλαος Κομούτος,ενώ το ξυλόγλυπτο

τέμπλο,ήταν έργο του κρητικού Μανιού Μαγκανάρη.

Στην εκκλησία υπήρχαν έργα των Νικολάου Δοξαρά,Νικ.Κουτούζη,Λέου Μόσχου......

Σήμερα στην θέση του προσεισμικού ναού υπάρχει νέος με την παλιά μορφή με πελεκητά πώρινα αγκωνάρια.

Σημαντική η συνεισφορά των αδελφών Τσουκαλά και του Ιωάννη Τσολάκου στα εκπληκτικά σημερινά 

ξυλόγλυπτα έργα της εκκλησίας.Ενα πραγματικό έργο ζωής.

Στοιχεία για την συγγραφή των παραπάνω πήρα και από το:

Ζάκυνθος

Λογοτεχνικό Ιστορικό και Λαογραφικό Ημερολόγιο

2002 

επιμέλεια Διον.Μουσμούτης

εκδόσεις ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ

1

Read More

''Γιούρμπασι αλά Ανωησάνου Ιθάκης'' από την Ενωση των Απανταχού Ιθακησίων

Κατά λέξη...
Παίρνεις ένα μπακαλιάρο,τον αρπάζεις από την ορά,και του δίνεις νιά τιναξά απότομη
να φύει το αλάτι.
Ανάβεις νιά κατσαφούμα,και μόλις πέσει αθρακουνιά καλή,τόνε πετάς απάνου όπως είναι
αξαρμήριος και στέκεσαι παραπέρα μη σου βγάλει τα μάτια το αλάτι στη φωτιά.
Τόμου αρχινίσει να τσιτσιρίζει του ρίχτεις απάνου του με το ροί λάδι και ζούφτεις και λεμόνι
και του ρίχνεις κι από δαύτο.
Τόμου ψηθεί καλά τόνε βγάνεις από τη φωτιά και τόνε βάνεις να μοσκεύει στο λαδολέμονο
σε νιά ντερίνα.
Πυρώνεις ψωμί στην ανθρακουνιά και βάνεις νιά μπικιόνα κρασί στη χόβολη να χλιαίνει.
Το ρίχτεις στη μαόρδα και πίνεις με τα μέντε σου μη καρικωθείς και μη σου σκωθεί 
ο ουρανίσκος,και μετά πας και μπατέρνεις με νιά μπατανία,κι ας τσου άλλους να γουδέρουνε
χαβάρια!!!

Read More

ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΣ της Ρένας Μαρτζούκου-Παπαγεωργίου (Κέρκυρα)

Θέλω
Θέλω έναν ήλιο για να πιεί
την θάλασσα των ματιών σου.
Θέλω μια θάλασσα για να πλημμυρίσει την
ψυχή σου
ένα σύννεφο για να τυλίξει
την ύπαρξή σου.
Θέλω
ένα περιστέρι για να ελευθερώσει
τη βούληση.

Read More

ΚΕΦΑΛΟΝΙΤΙΚΗ ΜΠΑΚΑΛΙΑΡΟΠΙΤΑ

Υλικά για το φύλλο.........................

4 φλ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 ποτηράκι λευκό κρασί
1 φλ. ελαιόλαδο
αλάτι
2-3 κ. σ. νερό (όσο σηκώσει το αλεύρι)

Εκτέλεση..............................
Ζυμώνουμε όλα τα υλικά για το φύλλο, το αφήνουμε να ξεκουραστεί για 30 λεπτά και μετά ανοίγουμε 2 φύλλα μεγάλα (ένα πάνω και ένα κάτω).
Στρώνουμε σε ελαφρά λαδωμένο ταψί το ένα φύλλο, τοποθετούμε τη γέμιση και καλύπτουμε με το άλλο φύλλο, το οποίο επίσης λαδώνουμε στο τέλος.

Υλικά για τη γέμιση.......................

1 φύλλο παστού μπακαλιάρου
1 φλ. ρύζι καρολίνα
1 φλ. ελαιόλαδο
1 φλ. μαύρες σταφίδες
1 μάτσο μαιντανός ψιλοκομμένος
1 μάτσο άνιθος ψιλ/νος
1 μάτσο μάραθος ψιλ/νος
1 ματσάκι μυρώνια ψιλ/να
1 ματσάκι καυκαλήθρες ψιλ/νες
1 κεφάλι (ναι σωστά διαβάσατε, μη φοβάστε) σκόρδο ψιλ/νο
1 μεγάλο κρεμμύδι ψιλοκομμένο
2 κ. σ. πελτές ντομάτας
2 φλ. κίτρινη κολοκύθα σε κυβάκια σωταρισμένη σε λίγο λάδι πρώτα
1 μεγάλη πατάτα σε κυβάκια επίσης σωταρισμένη
3 φλ. ζωμός από το βρασμένο μπακαλιάρο
αλάτι αφού τσεκάρουμε το μπακαλιάρο πως είναι
πιπέρι

Εκτέλεση......................

Ξαλμυρίζουμε το μπακαλιάρο για 2 μέρες, ανά τρίωρο πετάμε το νερό και βάζουμε νέο.

Οταν γίνει αυτό, τον βάζουμε σε κατσαρόλα με μπόλικο νερό για 15 λεπτά να μαλακώσει και αφού πάρει μία βράση, κλείνουμε τη φωτιά και τον βγάζουμε σε ένα μπωλ να τον ξεκοκκαλίσουμε. ΤΟ ΝΕΡΟ ΤΟΥ ΔΕΝ ΤΟ ΠΕΤΑΜΕ, κρατάμε 3-4 φλυτζάνια, τα 3 χρησιμοποιούμε αλλά ας υπάρχει και λίγο ακόμα. Πετάμε πέτσα και κόκκαλα, χωρίς να τον λιώσουμε με τα χέρια, να υπάρχουν τα κομματάκια του.

Σωτάρουμε σε λίγο ελαιόλαδο την κολοκύθα και κατόπιν την πατάτα και τα ρίχνουμε στο μπωλ με τα υπόλοιπα υλικά.

Σε μπωλ ρίχνουμε όλα τα υλικά μαζί με το ζωμό του ψαριού και τα ανακατεύουμε να ενωθούν. Στο τέλος ανακατεύουμε ελαφρά και τον μπακαλιάρο και η γέμιση της πίτας μας είναι έτοιμη.

Ψήνουμε την πίτα μας σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς για 1 περίπου ώρα στην τελευαία σχάρα. Περίπου στα μισά του ψησίματος βρέχουμε ένα κομμάτι όσο είναι το ταψί μας από αντικολλητικό χαρτί και το στύβουμε και σκεπάζουμε την επιφάνεια της πίτας μας για να μην αρπάξει το φύλλο.

Read More

ΓΙΓΝΩΣΚΩ ΤΟΝ ΑΝΕΜΟ Κων.Κομιανός (Κέρκυρα)

Σταγόνες ενδιάστατες ζωής
στον ορίζοντα 
σταλάζουν στής αφής σου το χάραμα

Όπου γή και ύδωρ σώματος
κι’ αναπνοής την άχνη , ένθεν

έσπευσε να ορίσει ο άνεμος
της ειρωνείας μου τον όρκο , στο νόστο της σιωπής

τ’ αγγέλιασμα , της Οριάνθης θρήνος

Σε ύλη διϊστάμενος ο πόθος
από μακριά π’ ανέμιζε
το συνειρμό μαντήλι

τής έωλης ,
μά ευφρόσυνής μου λησμονιάς

καρπίσθηκε
των ζώντων στεναγμών την επικράτεια

Κι ασυνεπής στην πίστη μου
κράτησα στην ανάσα της
δυό αναφιλητών αντάμωμα

ζητώντας εκείνου του φιλεύσπλαχνου
βοσκού τη βλοσυρή φλογέρα

να μου θυμίζει πώς , θα σπαράξω την αυγή
πληρώνοντας το τίμημα

Read More

ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΠΟΝΣΑΪ απόσπασμα μεταφρασμένο στα Επτανησιακά από την Κατέρω Λαβράνου

-Μαγευτική απόδοση στην ντοπιολαλιά μας ενός αποσπάσματος από το βιβλίο της Βούλας Μάστορη

Έτσι έκαμε πάντα ελώου τση.Ντζάρευε.Αμπριχού με τον τάτα τση, τώρα με μέ.Τάλε κουάλε η μάμα τση. 
Ημουνε ιναμοράδος με τη μάμα τση πο κεινη την Κυριακή οπού επήγα είς το αρχοντικο τσου να ματζάρω και την είδα ν'απροβάλλει σαν αναράιδα εις το τενέλο.
Ημπορεί να ήντουνε κι ελώου τση ιναμοραδα μεταμέ -δελέγκου ή πιο ύστερης, δεν το ηξεύρω. Ποτές τση δε μου το μολόησε όμως.Οπως ποτές τση δε μ'άφηκε να τση το μολοήσω κι ελώου μου. Με το τρόπο τση με σταμάτουνε κάθε βολά όπου μέγλεπε σένιο για ξομολόγηση.
Όμως το ηξέραμε κι' οι δυο μας – κι' οι τρεις μας, παναπεί.
Κι ο σιόρ αβουκάτος το ήξερε – ίσως κι απ' το πρώτο μινούτο ελόου του.Νάγα κι εκειός είχε ειπεί ποτές του τίποτις. Νιάνκα κι έκαμε ποτές του κάναν 'μπαινιγμό. Λές κι' ύπηρχε μίγια σιώπηρη,συφωνία αναμετάξυ μας. 
Εντζαρεύαμε κι'οι τρεις αντάμα το παιχνίδι, όπου ο χαμένος όμως ήμουνε πάντα ελόου μου.
 Ένας κουμπάρος με αιώνια 'σαγωγικά – τι, βέβαια, η νύφη που πόθαγα ελοου μου ήντουνε εούτη που τάχας θα μ’ εστεφάνωνε .....
Γλωσσάρι:
Ντζάρευε =έπαιζε

Αμπριχού= πρώτα,πριν

ιναμοράδος =ερωτευμενος

τενέλο =τραπεζαρια

δελέγκου=αμέσως

σένιος=έτοιμος

αβουκάτος =δικηγόρος

νάγα=ούτε

νιάνκα=ούτε καν

Read More