Παραθέτω ένα αποσπασμα από το βιβλίο «Ιστορία της νήσου Λευκάδος»του Π.Ροντογιάννη,που δειχνει ένα μερος της συμπεριφοράς των Ενετων:
Μετά από 200 χρόνια αποκλεισμού από τα άλλα νησιά,ένωσε την τύχη της,πάλι μαζί τους!
Επανήλθε η φεουδαρχία μετατρέποντας τα παλιά τσιφλίκια σε φέουδα.
Ο τρόμος της πειρατίας έλειψε ως ένα βαθμο,όμως η μεταφορά της πρωτευουσας στη σημερινή της θεση που ονομάστηκε Αμαξική,σε ένα ανθυγιεινο και άβολο περιβάλλον,στερησε από τους ντόπιους ναυτικους το επάγγελμά τους και κατ’επέκταση το εμποριο που έκαναν και τους μετετρεψε σε φτωχούς ψαράδες ή μικροκτηματίες
.Αλωστε,οι νέοι κάτοικοι που ηρθαν με τους Ενετους και πήραν προνόμια και κτηματα ,δεν ήθελαν την αναπτυξη της ναυτιλίας.
Ετσι,μεσα στα τέλματα της Αμαξικής,αποτελματωθηκε και η ζωη των πρωην ναυτικων.
Όλο το εμποριο περασε στα χερια των Ενετων.Και δεν είναι να αμφιβάλλει κανεις, πως οι σατανικοι Ενετοι,όταν διέταξαν τη μεταφορά του νησιου στη νεα θεση και έδιναν τοση έμφαση στην καλλιέργεια της ελιάς,ήθελαν να αποτραβήξουν τους Λευκαδίτες από τη θαλασσα,να τους κάνουν ειλωτες στη στερια,να δουλευουν για το δικό τους εμπόριο.Γι’αυτους τους λόγους λοιπον και εξ’αιτίας της νοοτροπίας των Ενετων που ηταν ψυχροι κερδοσκόποι και ζητουσαν μονο το δικό τους συμφέρον,παρ’ολη τη σχετική-πολύ σχετικη-ταξη που επικράτησε στην ύπαιθρο-συχνα αποτέλεσμα ωμής βίας-το βιοτικο και πολιτιστικο επιπεδο της μεγιστης πλειοψηφίας των κατοικων της υπαιθρου, παρεμεινε καθ’ολη τη διαρκεια της ενετοκρατιας στη χαμηλη σταθμη που ηταν και επι τουρκοκρατιας,ενώ των κατοικων της μεσης τάξης της πόλεως,χαμήλωσε και άγγιξε την εκμηδένιση,οικονομικα και ηθικα.Η φτωχια και η επιδραση της ενετικης αθλιοτητας,διαμορφωσε τον νέο τυπο του Λευκαδίτη που ονομαστηκε «μπουρανέλλος» λεξη προερχόμενη από το νησι Burano που οι κατοικοι του ηταν κυριως ψαραδες Buranelli
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου