O Scipione Vinciquerra di Collalto (1710-1769) αυστριακός ευγενής Βενετικής καταγωγής ήταν άνθρωπος που αγαπούσε την τέχνη. Το κάστρο του στο Brtnice της Μοραβίας ήταν κέντρο συνάντησης πολλών μουσικών. Εκτός όμως από τη μουσική αγαπούσε και τη μόδα . Επιστρέφοντας στη Βενετία μετά από μια διπλωματική αποστολή στο Παρίσι θα είναι ο πρώτος που θα κάνει τη βόλτα του στο Λιστόν του αγίου Μάρκου φορώντας περούκα!!! Η καινοτόμα μόδα δεν άρεσε στο Συμβούλιο της Βενετίας σε σημείο που διέταξαν στις 19 Μαΐου 1688 την απαγόρευση της χρήσης της από τους Δικαστές εν ώρα υπηρεσίας ,ο δε δόγης Erizzo έφτασε στο σημείο να αποκληρώσει το γιο του που τόλμησε να την φορέσει. Παρόλα αυτά η περούκα κυριάρχησε στις προτιμήσεις ανδρών γυναικών ακόμα και παιδιών ολόκληρο τον δέκατο όγδοο αιώνα μέχρι την γαλλική επανάσταση .
Η χρήση της περούκας ήταν απαιτητική και πολυέξοδη καθώς η μόδα την ήθελε κάτασπρη .Οι πλούσιοι πριν την φορέσουν προστάτευαν το πρόσωπο τους με ένα χωνί και τα ρούχα τους με ένα μπουρνούζι ενώ ο υπηρέτης την ψέκαζε με αρωματισμένη πούδρα ρυζιού με ειδικό φυσερό και την τοποθετούσε πάνω στο ξυρισμένο κεφάλι τους.Οι πιο φτωχοί που δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουν πούδρα έφτιαχναν την δική τους με κονίαμα , γύψο , σάπιο ξύλο , καμένα οστά , πέρασμένα όλα προσεκτικά μέσα από ένα κόσκινο .
Οταν πια χρήση της περούκας είχε γενικευτεί τόσο πολύ που οι Ιεροεξεταστές στην Βενετία δεν μπορούσαν πλέον να την απαγορεύσουν αποφάσισαν να την φορολογήσουν !!!
Η περούκα πήρε την εκδίκηση της στη Βενετία το 1709 όταν ο ίδιος ο δόγης Giovanni Cornaro την φόρεσε!
Οι εύποροι Κερκυραίοι και οι αστοί ακολουθούσαν στο ντύσιμο τους Βενετσιάνους και ξεχώριζαν έτσι από τους ανθρώπους της υπαίθρου….κάπως έτσι θα πρέπει να ήρθε η χρήση της περούκας και στην Κέρκυρα…. Οι άρχοντες φορούσαν περούκες και συνοδευόταν από τους υπηρέτες που μετέφεραν τα εμβλήματα τους. Στις γυναίκες πλεόναζαν οι δαντέλες και τα ακριβά υλικά στα ρούχα.
Οι αστοί σε χαμηλότερους τόνους ακολουθούσαν τους άρχοντες
Ο γάλλος περιηγητής Andre Grasset Saint Sauver στο βιβλίο του ξένοι περιηγητές στην Ελλάδα..οι κερκυραίοι αστοί κι έμποροι φιλοδοξούσαν να μοιάσουν στην εμφάνιση με τους βενετούς αυθέντες τους και επειδή τα οικονομικά τους μέσα δεν επαρκούσαν προτιμούσαν να στερηθούν τα αναγκαία για να ικανοποιήσουν την ματαιοδοξία τους….
Η έκφραση «περούκας» στην Κέρκυρα έχει έναν υποτιμητικό τόνο ακόμα και σήμερα..
πηγή Ελισάβετ -Λουλού Θεοτόκη οι κερκυραϊκές ενδυμασίες της πόλης
Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας Τμήμα Κέρκυρας
i costumi e la moda i seccoli d'oro della parucca
σχολιασμός Τάκη Τόκκα(ionian center):Επίσης και στη Κεφαλονιά οι αντίστοιχες τάξεις φοράγανε την μπερούκα ,όπως εδώ λέγεται, και ακολουθούσανε οι λιβρέες τους φορώντας στολή με τα εραλδικά χρώματα τού οίκου!Έχουνε διασωθεί πολλά πορτραίτα με μπερούκες στο νησί.Η έννοια της μπερούκας στην Κεφαλονιά είναι διπλή:1) κάπως επιτιμητική ή και/ σκωπτική & 2) όταν κάτι ελέγετο ως θέσφατο, αναφερότανε ότι το είπανε τα μεγάλα κεφάλια ή οι μπερούκες
Η χρήση της περούκας ήταν απαιτητική και πολυέξοδη καθώς η μόδα την ήθελε κάτασπρη .Οι πλούσιοι πριν την φορέσουν προστάτευαν το πρόσωπο τους με ένα χωνί και τα ρούχα τους με ένα μπουρνούζι ενώ ο υπηρέτης την ψέκαζε με αρωματισμένη πούδρα ρυζιού με ειδικό φυσερό και την τοποθετούσε πάνω στο ξυρισμένο κεφάλι τους.Οι πιο φτωχοί που δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουν πούδρα έφτιαχναν την δική τους με κονίαμα , γύψο , σάπιο ξύλο , καμένα οστά , πέρασμένα όλα προσεκτικά μέσα από ένα κόσκινο .
Οταν πια χρήση της περούκας είχε γενικευτεί τόσο πολύ που οι Ιεροεξεταστές στην Βενετία δεν μπορούσαν πλέον να την απαγορεύσουν αποφάσισαν να την φορολογήσουν !!!
Η περούκα πήρε την εκδίκηση της στη Βενετία το 1709 όταν ο ίδιος ο δόγης Giovanni Cornaro την φόρεσε!
Οι εύποροι Κερκυραίοι και οι αστοί ακολουθούσαν στο ντύσιμο τους Βενετσιάνους και ξεχώριζαν έτσι από τους ανθρώπους της υπαίθρου….κάπως έτσι θα πρέπει να ήρθε η χρήση της περούκας και στην Κέρκυρα…. Οι άρχοντες φορούσαν περούκες και συνοδευόταν από τους υπηρέτες που μετέφεραν τα εμβλήματα τους. Στις γυναίκες πλεόναζαν οι δαντέλες και τα ακριβά υλικά στα ρούχα.
Οι αστοί σε χαμηλότερους τόνους ακολουθούσαν τους άρχοντες
Ο γάλλος περιηγητής Andre Grasset Saint Sauver στο βιβλίο του ξένοι περιηγητές στην Ελλάδα..οι κερκυραίοι αστοί κι έμποροι φιλοδοξούσαν να μοιάσουν στην εμφάνιση με τους βενετούς αυθέντες τους και επειδή τα οικονομικά τους μέσα δεν επαρκούσαν προτιμούσαν να στερηθούν τα αναγκαία για να ικανοποιήσουν την ματαιοδοξία τους….
Η έκφραση «περούκας» στην Κέρκυρα έχει έναν υποτιμητικό τόνο ακόμα και σήμερα..
πηγή Ελισάβετ -Λουλού Θεοτόκη οι κερκυραϊκές ενδυμασίες της πόλης
Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας Τμήμα Κέρκυρας
i costumi e la moda i seccoli d'oro della parucca
σχολιασμός Τάκη Τόκκα(ionian center):Επίσης και στη Κεφαλονιά οι αντίστοιχες τάξεις φοράγανε την μπερούκα ,όπως εδώ λέγεται, και ακολουθούσανε οι λιβρέες τους φορώντας στολή με τα εραλδικά χρώματα τού οίκου!Έχουνε διασωθεί πολλά πορτραίτα με μπερούκες στο νησί.Η έννοια της μπερούκας στην Κεφαλονιά είναι διπλή:1) κάπως επιτιμητική ή και/ σκωπτική & 2) όταν κάτι ελέγετο ως θέσφατο, αναφερότανε ότι το είπανε τα μεγάλα κεφάλια ή οι μπερούκες
 |
| πίνακας του Pietro Longhi |
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου