Μεγάλη η διαφορά αυτή με τους μετέπειτα νάνους,πολιτικούς!
Ετσι ανέλαβε τα υπουργεία,Εθνικής Οικονομίας και Εκκλησιαστικών και Δημοσίας Εκπαιδεύσεως στην κυβέρνηση Ζαϊμη και συμμετείχε στην συνέχεια στην κυβέρνηση Σκουλούδη.
Απεσταλμένος του βασιλέως Κωνσταντίνου,πήγε σε Ρώμη,Παρίσι και Βερολίνο για να αναγγείλει την επίσημη άνοδο στον θρόνο του Κωνσταντίνου,μετά την δολοφονία του Γεωργίου,στις 5 Μαρτίου του 1913.
Ασχολήθηκε εντατικά με τα κτήματα του,στο Ρόππα και τους Ξαθάτες.Τον γέμιζε χαρά η συγκατοίκηση της εγγονής του Μαρίας,κόρης της Ζαϊρας,που λόγω της διαστάσεως των γονιών της,ζούσε με ''τη νόνα και το νόνο''.
Σε όλη την ζωή του,είχε οικονομικές στεναχώριες γιατί η μεγάλη κτηματική περιουσία του,δεν απέδιδε τα ανάλογα.
Χαρά μεγάλη ένοιωθε από την επαφή με τους χωρικούς των Δουκάδων.Συζητούσε μαζί τους ατέλειωτες ώρες και καθόταν σε μια ξερολιθιά,φορώντας πλατύγυρο ψάθινο καπέλο.
Η ευγένεια του προς τους συνομιλητές του,ανεξαρτήτως θέσεως και ηλικίας,ήταν εκπληκτική.
Εκκλησιαζόταν στον ιδιωτικό ναό,δίπλα στην έπαυλη των Δουκάδων και στις μεγάλες γιορτές κατέβαινε στην χώρα.
Στις 6 Δεκεμβρίου 1915,εκλέχτηκε για τελευταία φορά βουλευτής.
Τον Γενάρη κρύωσε και δυστυχώς εξελίχτηκε το κρύωμα σε πνευμονία.
12 Ιανουαρίου άφησε την ζωή αυτή,ενώ ήδη βρισκόταν σε λήθαργο.
Η κηδεία του έγινε την Πέμπτη 14 Ιανουαρίου 1916 στην Μητρόπολη Αθηνών και την παρακολούθησε το βασιλικό ζεύγος,όλη η πολιτική ηγεσία και αμέτρητο πλήθος κόσμου.
Με το καταδρομικό ''ΕΛΛΗ'' η σορός μεταφέρθηκε στην Κέρκυρα,όπου έφτασε στις 8 το πρωί,16 Ιανουαρίου 1916.
Ολη η Κέρκυρα ήταν στο πόδι για να χαιρετήσει τον ''σιορ-Τζώρτζη''.Η παλαιά και η νέα φιλαρμονικά έπαιζαν το πένθιμο εμβατήριο του Μπετόβεν,μπροστά από την εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα.Ενταφιάστηκε ,σύμφωνα με την επιθυμία του, στους Δουκάδες.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου