Τρίτη 27 Ιανουαρίου 2015

''Εβραίοι στην Κεφαλονιά'' επιμέλεια Δημήτρια Φωκά

Στο Αργοστόλι υπήρχε κάποτε το Καντούνι των Οβραίωνε, όπως το έλεγαν ή, όπως το είπαν αργότερα, ''το Καντούνι του Σαµολάκη''.
 Το καντούνι αυτό ήταν στην πιο κεντρική γειτονιά της εποχής εκείνης, στη συνοικία του Αη-Γιώργη. Από την εποχή που έφυγαν, ο κόσµος το µετονόµασε σε Καντούνι του Σαµικού. Το νέο αυτό όνοµα το πήρε από ένα παντοπωλείο που βρίσκοταν στο κέντρο. 
Το Καντούνι των Εβραίων ξεκινούσε από το λιθόστρωτο και έφτανε µέχρι το δρόµο της Επισκοπής. Ήταν στενό, στραβό και «γουλοστρωµένο».
 Τα σπίτια του ήταν µικρά και στα ισόγεια ή στα υπόγεια είχαν οι Εβραίοι τα εργαστήριά τους. 
∆ιαγώνια, στη διασταύρωση των δρόµων απέναντι από το µαγαζί του Σαµικού, ήταν η Συναγωγή των Οβραίωνε, ένα σπιτάκι έρηµο και µαυρισµένο που επιβίωσε µέχρι την εποχή των σεισµών.
 Έξω από τη συναγωγή πολλές φορές συγκεντρωνόταν η «µορταρία» του Αργοστολίου, για να πειράξει τους Εβραίους φωνάζοντας τούτα τα ακατανόητα λόγια, όπως τα έχει διασώσει η παράδοση:
 «Πατέρα ράου-ράου-ρά! Το Σωτήρα µπαµιαφά! Μην τον είδες τον Αβραάµ; Μα το "Πι", µα το "ρω", µα της µύγας το φτερό, µα το βογδοκέρατο!».
 Αυτή ήταν η γειτονιά των Εβραίων που δεν φηµιζόταν και τόσο για την καθαριότητα της (σύµφωνα βέβαια µε όσα παραδίδονται). 
Είχαν και το νεκροταφείο τους οι Εβραίοι της Κεφαλονιάς έξω από το Αργοστόλι, δίπλα στις φυλακές, στο µέρος που κτίσθηκε αργότερα η Αγγλική Εκκλησία. Το οικοδόµηµα αυτό µετά την αποχώρηση των Άγγλων έµεινε κενό. Αργότερα χρησιµοποιήθηκε για να στεγασθεί εκεί το Αρχαιολογικό Μουσείο. Το Αδελφάτο των Φιλανθρωπικών Καταστηµάτων, στη δικαιοδοσία του οποίου είχε περιέλθει το οίκηµα, δέχθηκε να το παραχωρήσει για τη στέγαση του Μουσείου (µετά το 1909). 
Οι Εβραίοι της Κεφαλονιάς ήταν λίγοι, βιοπαλαιστές και φιλήσυχοι. Τα επαγγέλµατα που ασκούσαν ήταν κυρίως του γυρολόγου πραµατευτή και του λατινιέρηemoticon smile λευκοσιδηρουργού, φαναρτζή). Ήταν κυρίως η περιφρονηµένη µειονότητα, η οποία έµενε σε υποβαθµισµένες συνοικίες. Οι παλαιότεροι Εβραίοι έποικοι της Κεφαλονιάς εγκαταστάθηκαν αρχικά στην παλιά πρωτεύουσα, δηλαδή το «Κάστρο του Αγίου Γεωργίου». Ο Νικόλ. Φωκάς Κοσµετάτος θεωρεί πιθανότερη την εκδοχή ότι οι Ισραηλίτες εγκαταστάθηκαν στην Κεφαλονιά επί Ενετών προερχόµενοι από την Κρήτη, την Κέρκυρα ή τη Ζάκυνθο. Σιγά σιγά ο εβραϊκός πληθυσµός της Κεφαλονιάς έφθινε. Στις αρχές του 19ου αιώνα υπολογίζεται ότι έµεναν στο Αργοστόλι 130 Εβραίοι και η µείωση αυτή του πληθυσµού τους έγινε λόγω του ότι ζούσαν σ’ ένα τόπο που δεν τους έδινε τη δυνατότητα ν’ αναπτύξουν την οικονοµική τους δραστηριότητα. Στο τέλος του 19ου αιώνα, σύµφωνα µε όσα αναφέρονται, οι Εβραίοι της Κεφαλονιάς δεν ήταν περισσότεροι από 30. Το «οβραίϊκο καντούνι» είχε σχεδόν ερηµώσει. Ελάχιστοι είχαν µείνει και στο Ληξούρι. Σιγά σιγά έφευγαν κι' αυτοί για την Κέρκυρα. Για τους Κεφαλλονίτες το γεγονός της αποχωρήσεως των Εβραίων είχε κάποια28 ιδιαίτερη σηµασία, γιατί εµφανιζόταν εντυπωσιακό και σπάνιο. Η κεφαλλονίτικη φαντασία δεν άργησε να το περιπλέξει µε µυθολογήµατα και θρύλους που επιζούσαν στις περασµένες γενεές. Χαρακτηριστικό τους ήταν κάποιος εγωιστικός κοµπασµός(από εργασία των μαθητών του 1ου ΕΝΙΑΙΟΥ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ «ΓΕΝΝΑ∆ΕΙΟΟΙ ΕΒΡΑΪΚΕΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ )λευκοσιδηρουργού, φαναρτζή). Ήταν κυρίως η περιφρονηµένη µειονότητα, η οποία έµενε σε υποβαθµισµένες συνοικίες. Οι παλαιότεροι Εβραίοι έποικοι της Κεφαλονιάς εγκαταστάθηκαν αρχικά στην παλιά πρωτεύουσα, δηλαδή το «Κάστρο του Αγίου Γεωργίου». Ο Νικόλ. Φωκάς Κοσµετάτος θεωρεί πιθανότερη την εκδοχή ότι οι Ισραηλίτες εγκαταστάθηκαν στην Κεφαλονιά επί Ενετών προερχόµενοι από την Κρήτη, την Κέρκυρα ή τη Ζάκυνθο. Σιγά σιγά ο εβραϊκός πληθυσµός της Κεφαλονιάς έφθινε. Στις αρχές του 19ου αιώνα υπολογίζεται ότι έµεναν στο Αργοστόλι 130 Εβραίοι και η µείωση αυτή του πληθυσµού τους έγινε λόγω του ότι ζούσαν σ’ ένα τόπο που δεν τους έδινε τη δυνατότητα ν’ αναπτύξουν την οικονοµική τους δραστηριότητα. Στο τέλος του 19ου αιώνα, σύµφωνα µε όσα αναφέρονται, οι Εβραίοι της Κεφαλονιάς δεν ήταν περισσότεροι από 30. Το «οβραίϊκο καντούνι» είχε σχεδόν ερηµώσει. Ελάχιστοι είχαν µείνει και στο Ληξούρι. Σιγά σιγά έφευγαν κι' αυτοί για την Κέρκυρα. Για τους Κεφαλλονίτες το γεγονός της αποχωρήσεως των Εβραίων είχε κάποια28 ιδιαίτερη σηµασία, γιατί εµφανιζόταν εντυπωσιακό και σπάνιο. Η κεφαλλονίτικη φαντασία δεν άργησε να το περιπλέξει µε µυθολογήµατα και θρύλους που επιζούσαν στις περασµένες γενεές. Χαρακτηριστικό τους ήταν κάποιος εγωιστικός κοµπασµός!λευκοσιδηρουργού, φαναρτζή).
 Ήταν κυρίως η περιφρονηµένη µειονότητα, η οποία έµενε σε υποβαθµισµένες συνοικίες. Οι παλαιότεροι Εβραίοι έποικοι της Κεφαλονιάς εγκαταστάθηκαν αρχικά στην παλιά πρωτεύουσα, δηλαδή το «Κάστρο του Αγίου Γεωργίου». 
Ο Νικόλ. Φωκάς Κοσµετάτος θεωρεί πιθανότερη την εκδοχή ότι οι Ισραηλίτες εγκαταστάθηκαν στην Κεφαλονιά επί Ενετών προερχόµενοι από την Κρήτη, την Κέρκυρα ή τη Ζάκυνθο. Σιγά σιγά ο εβραϊκός πληθυσµός της Κεφαλονιάς έφθινε. Στις αρχές του 19ου αιώνα υπολογίζεται ότι έµεναν στο Αργοστόλι 130 Εβραίοι και η µείωση αυτή του πληθυσµού τους έγινε λόγω του ότι ζούσαν σ’ ένα τόπο που δεν τους έδινε τη δυνατότητα ν’ αναπτύξουν την οικονοµική τους δραστηριότητα. 
Στο τέλος του 19ου αιώνα, σύµφωνα µε όσα αναφέρονται, οι Εβραίοι της Κεφαλονιάς δεν ήταν περισσότεροι από 30. Το «οβραίϊκο καντούνι» είχε σχεδόν ερηµώσει. Ελάχιστοι είχαν µείνει και στο Ληξούρι. 
Σιγά σιγά έφευγαν κι' αυτοί για την Κέρκυρα.
 Για τους Κεφαλονίτες το γεγονός της αποχωρήσεως των Εβραίων είχε κάποια ιδιαίτερη σηµασία, γιατί εµφανιζόταν εντυπωσιακό και σπάνιο. Η κεφαλλονίτικη φαντασία δεν άργησε να το περιπλέξει µε µυθολογήµατα και θρύλους που επιζούσαν στις περασµένες γενεές.
προσεισμικό Ζακυνθινό καντούνι,ελλείψει Κεφαλονίτικου
 Χαρακτηριστικό τους ήταν κάποιος εγωιστικός κοµπασµός!
(από εργασία των μαθητών του 1ου ΕΝΙΑΙΟΥ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ «ΓΕΝΝΑ∆ΕΙΟ»
ΟΙ ΕΒΡΑΪΚΕΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ )

Σάββατο 24 Ιανουαρίου 2015

Νάρκισσοι Σολίστες η Αφοσιωμένοι Χορωδοί ; του Γεωργίου Σκλαβούνου (Κέρκυρα)

Η βελτίωση της θέσης της χώρας στον κόσμο,η ισότιμη και αξιοσέβαστη συμμετοχή μας στην Ευρώπη και τον κόσμο, η απελευθέρωσή μας από την παρακμή, δεν θα γίνει με λογιστικά εργαλεία .
Η αναμόρφωση θεσμών και φορέων δεν θα γίνει ούτε από λογιστές ούτε από τραπεζίτες, ούτε από εραστές της εξουσίας...
 Δεν θα γίνει από τα τηλεοπτικά παράθυρα ούτε με λαϊκή επιμόρφωση...
 Χωρίς τον σεβασμό και την αγάπη για την γη ,την αυλή που γεννηθήκαμε για το χωριό και το ΣΥΓΧΩΡΙΑΝΟ που μεγαλώσαμε μαζί,για τη ΠΟΛΗ. αλλά και τον ΣΥΜΠΟΛΙΤΗ μας, ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΤΡΟΠΗ δεν θα μας καταστήσει αναμορφωτές.
 Η αναμόρφωση θεσμών και φορέων σημαίνει και προϋποθέτει αναγέννηση της συμμετοχής, τρόπου, μέσων και σκοπών της συμμετοχής .

 Αφοσιωμένοι χορωδοί και όχι νάρκισσοι σολίστες χρειάζονται για αυτή την αναμόρφωση,

Ο ΛΟΓΟΣ της Πράξης είναι ο μόνος αποτελεσματικός ΛΟΓΟΣ.

 Το παράδειγμα ζωής, η μόνη αξιόπιστη διδαχή .
Μόνος αναγκαίος ΤΡΟΠΟΣ για την έξοδο από την κρίση, η απελευθέρωση μας από τον αντικοινωνικό ατομικισμό και η αναγέννηση του συμμετοχικού μας πολιτισμού. 
Η δύναμη της ανιδιοτελούς και συμμετοχικής προσπάθειας παραμένει η αναγκαία και η αξεπέραστη δύναμη για την έξοδο.Δεν υπάρχει σοβαρή παράδοση που να μην επισημαίνει την καθοριστική σημασία αυτής της διάστασης. 
Η βιβλική αναφορά για την δύναμη και τις δυνατότητες μιας τέτοιας συνεργασίας είναι χαρακτηριστική

....Όπου εισίν δύο η τρεις συνηγμένοι εις το εμόν όνομα, εκεί ειμί εν μέσω αυτών.( Ματθ.18,19-20)..

ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΘΙΑΚΙ της Κατερίνας Γρηγορίου


Ανωησάνικα Νιτερέσσα
Τυπώθηκε από την Ένωση των Απανταχού Ιθακησίων
το βιβλίο του Δημήτρη Κουτσουβέλη, "Ανωησάνικα Νιτερέσσα".
Πρόκειται για την καταγραφή του ιδιαίτερου τοπικού μας γλωσσικού ιδιώματος, όπως παρουσιάζεται γλαφυρά, μέσα από τα αγαπημένα μικρά διηγήματα του Δημήτρη Κουτσουβέλη, του γνωστού σε όλους μας "Ανωησάνου", που για χρόνια, η εφημερίδα του συλλόγου μας "Τα Νέα της Ιθάκης", δημοσιεύουν, αλλά και άλλα ανέκδοτα μικρά διηγήματα.
Πιστεύουμε ότι είναι ένα βιβλίο που πρέπει να βρίσκεται σε κάθε Θιακό σπίτι, ένα βιβλίο που πρέπει να διαβάζεται κυρίως από τα νέα παιδιά της Ιθάκης, γιατί δεν πρέπει να αποκοπούν από τις ρίζες μας.
Στο βιβλίο, μέσα από μικρές ευχάριστες και συγκινητικές διηγήσεις, περιγράφονται, πλήθος λαογραφικά στοιχεία της Ιθάκης, μέσα από εικόνες της καθημερινότητας, τοπικά ήθη και έθιμα, περιγραφές της φύσης και του νησιού μας, ενώ θυμόμαστε πρόσωπα του τόπου μας που έχουν αφήσει έντονο το στίγμα τους.
Πιστεύουμε ότι το βιβλίο αυτό, αποτελεί μία από τις καλύτερες προτάσεις δώρου.
Ευχαριστούμε τον συγγραφέα για τη συνεργασία και την εμπιστοσύνη του και του ευχόμαστε υγεία, προσωπική και οικογενειακή ευτυχία και να έχει πάντα έμπνευση να μας ταξιδεύει σε εποχές αγνές, με το ιδιαίτερο και νοσταλγικό ύφος του.
Καλοτάξιδο!
πληροφορίες: 2108023629

Παρασκευή 23 Ιανουαρίου 2015

ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΗ ΟΞΥΤΗΤΑ ΤΟ 1895 ΣΤΑ ΚΥΘΗΡΑ της Ελένης Χάρου

Στην τωρινή προεκλογική απραξία και αδιαφορία, έχει ενδιαφέρον να ανατρέξομε σε προεκλογικές αναμετρήσεις του παρελθόντος στα Κύθηρα, που τις χαρακτήριζαν τα έντονα πολιτικά πάθη, οι υπερβολές και οι ακρότητες.
 Στα τέλη του 19ου αι. στην εποχή του σφαιριδίου, το πολιτικό σκηνικό χαρακτηριζόταν από δικομματισμό με τα κόμματα του Χαριλάου Τρικούπη και του Θεόδωρου Δεληγιάννη. 
Στις εκλογές του Μαϊου 1895 υποψήφιοι του Τρικουπικού κόμματος στα Κύθηρα ήταν ο Σπύρος Στάης από τη Χώρα, ο Εμμανουήλ Χρυσούλης και ο Δημήτριος Σοφίος από τον Ποταμό.
 Υποψήφιοι του Δεληγιαννικού κόμματος ήταν ο γιατρός Διονύσιος Καλούτσης από τη Χώρα και ο δικηγόρος Γεώργιος Π. Κορωναίος από τον Ποταμό. 
Ο Σπύρος Στάης διετέλεσε βουλευτής, Υπουργός Παιδείας και Υπουργός Εσωτερικών.
Τα Κύθηρα μοιράστηκαν.
 Ο Διονύσιος Καλουτσης, γιατρός, βουλευτής και μετέπειτα διευθυντής του πρώτου υποκαταστήματος της Ε.Τ.Ε. στα Κύθηρα.
 Η προεκλογική εκστρατεία με ομιλίες των υποψηφίων άρχισε από το πανηγύρι της Ορθοδοξίας στα Μυρτίδια, και κορυφώθηκε στα πανηγύρια της Νέας Εβδομάδας, όπου μαζευόταν πολύς κόσμος. Στα Κύθηρα τότε κυκλοφορούσαν η φιλοτρικουπική εφημερίδα «ΚΥΘΗΡΑ» που υποστήριζε το Σπύρο Στάη και η «ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΚΥΘΗΡΩΝ» που υποστήριζε το Δηλιγιαννικό κόμμα και τον Κυθήριο υποψήφιο Γεώργιο Κορωναίο. Ο Στάης και ο Κορωναίος, δεινοί ρήτορες και οι δύο διασταύρωσαν τα ξίφη τους με πολλή ένταση προεκλογικά και μετεκλογικά.

Πέμπτη 15 Ιανουαρίου 2015

ΜΑΝΩΛΗΣ ΚΑΡΑΒΟΥΣΑΝΟΣ, Ο ΚΥΘΗΡΙΟΣ ΣΑΡΛΩ της Ελένης Χάρου

Κατά την περίοδο του Μεσοπολέμου έφυγε μετανάστης για την Αμερική, όπως τόσοι και τόσοι Κυθήριοι και ο Μανώλης Καραβουσάνος από το Κάτω Λειβάδι των Κυθήρων.
 Στην ξενιτειά πρόκοψε με την εργατικότητα και την τιμιότητά του, όπως όλοι οι ξενιτεμένοι Κυθήριοι που τόσο συνέβαλαν στην πρόοδο και την ανάπτυξη του νησιού μας. Κάποτε επέστρεψε στα Κύθηρα, δημιούργησε μια ωραία οικογένεια και έμεινε μέχρι το θάνατό του.
 Ήταν πολύ ευχάριστος, δημοφιλής, αστείος και κοινωνικός άνθρωπος και εμιμείτο με μεγάλη επιτυχία το διάσημο Σαρλώ. Είχε φέρει από την Αμερική το βεστιάριο και όλα τα απαραίτητα αξεσουάρ για τις μιμήσεις του και τις απόκριες, σε χοροεσπερίδες, σε συγκεντρώσεις σκορπούσε άφθονο κέφι στους παρισταμένους.

Κυριακή 4 Ιανουαρίου 2015

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ του Ιωάννη Καποδίστρια

Ο Γεώργιος Τερτσέτης στα ''Απόλογα για τον Καποδίστρια'' έγραψε μεταξύ άλλων και τι είπε ο Κυβερνήτης κατά την συνομιλία που είχε με τον Γεώργιο Μαυρομιχάλη,έναν από τους κατοπινούς δολοφόνους του,όταν τον επισκέφτηκε στα 1828 στην Αίγινα.
''στα ελληνικά δεινά,θεραπεία ελληνική
όχι όπως οι χειρούργοι της Ευρώπης κόφτοντας,αλλά με το στόμα μας να βυζαίνομε το έμπυο της πατρίδας μας,
δια να τη γιάνομε''.

-Σημείωση σύνταξης:
Βλέπουμε εδώ το μεγαλείο του Κυβερνήτη για την αντιμετώπιση των προβλημάτων.Δεν θέλει καταστολή,αλλά ήπια αντιμετώπιση.

Ο ΑΪΤΟΣ του Σπύρου Λάσκαρη (Κέρκυρα)

''Οταν ο αϊτός πετά

ο ίσκιος του πλανάται''




σημείωση ιστολογίου:

το ίδιο ισχύει και για το λιοντάρι μας

''όσο ο Λέων στη μνήμη ζει

ο ίσκιος του πλανάται''

Σάββατο 3 Ιανουαρίου 2015

ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΟΝΗΣ (1800-1879) του Γιάννη Καλαϊτζόγλου

Στη φωτο μία από τις απλές κατοικίες της παλιάς Κέρκυρας .
Λέγεται ότι είναι η μόνη από τις«απλές κατοικίες» που απέμεινε, από τα έργα του Κερκυραίου αρχιτέκτονα ΙΩΑΝΝΗ ΧΡΟΝΗ (1800-1879)
Ένας από τους πρώτους αρχιτέκτονες του Νεοελληνικού Κράτους .Σπούδασε στην Κέρκυρα , την Βενετία και στην περίφημη Ακαδημία του Σαν Λούκα της Ρώμης . Όλα τα μεγάλα, με κοινωνική σκοπιμότητα, κτίρια της Κέρκυρας, που δείχνουν και την ιδιαίτερη πολιτιστική ακμή του τόπου τον 19ο αιώνα, είναι δεμένα με το όνομα του προικισμένου κερκυραίου αρχιτέκτονα. Σε αυτόν οφείλονται τα νεοκλασικού χαρακτήρα κτίρια όπως της Ιονικής Τράπεζας(,Μουσείο Χαρτονομισμάτων)
της Ιονίου Βουλής, το Χρηματιστήριο, εξοχικές επαύλεις κλπ, αλλά και πολλές σημαντικές ή και απλούστερες κατοικίες . Έργο του επίσης είναι και το μέγαρο της οικογένειας του πρώτου Κυβερνήτη της Ελλάδας Ι. Καποδίστρια, σήμερα κτήριο του Ιονίου Πανεπιστημίου, με τη μαρμάρινή του πρόσοψη, με τις κομψές Κορινθιακές παραστάδες,
θεωρείται από τα ωραιότερα μνημεία της νεότερης Ελλάδας.

ΟΙ ΔΥΟ ΒΑΣΙΛΙΟΙ ΤΗΣ ΖΑΚΥΝΘΟΥ του Διον.Φλεμοτόμου

Στην πόλη της Ζακύνθου και στην γειτονιά του Αγίου Λαζάρου προσεισμικά υπήρχαν δύο εκκλησίες του Αγίου Βασιλείου στο ίδιο οικόπεδο, ο Απάνου και ο Κάτου. 
Αιτία γι' αυτό το παράδοξο, το τσάκωμα του ιδιοκτήτη της πρώτης, Ραψομανίκη, με το γαμπρό του, για το ποίος θα κάθεται στο στασίδι με το οικόσημο.
Στην πόλη της Ζακύνθου και στην γειτονιά του Αγίου Λαζάρου προσεισμικά υπήρχαν δύο εκκλησίες του Αγίου Βασιλείου στο ίδιο οικόπεδο, ο Απάνου και ο Κάτου. Αιτία γι' αυτό το παράδοξο, το τσάκωμα του ιδιοκτήτη της πρώτης, Ραψομανίκη, με το γαμπρό του, για το ποίος θα κάθεται στο στασίδι με το οικόσημο.