Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΡΙΝ ΞΕΣΠΑΣΕΙ ΤΟ ΖΑΚΥΝΘΙΝΟ ΡΕΜΠΕΛΙΟ

Το ρεμπελιό των ποπολάρων στην Ζάκυνθο δεν υπήρξε κεραυνός εν αιθρία.
Χρόνια ολόκληρα σιγόβραζε η αναταραχή στο νησί.
Το αίτημα ήταν ένα!
Να μην στρατεύονται υποχρεωτικά οι ποπολάροι,όπως γινόταν με τους χωρικούς.
Η στράτευση άνοιγε πόρτα για σταδιακή απώλεια της ελευθερίας τους και κάτι παρόμοιο δεν γινόταν αποδεκτό.
Οι τοπικοί πρεβεδούροι το ήξεραν. Ηξεραν με άλλα λόγια ότι το τοπικό αρχοντολόι,δεν εκόπτετο τόσο για την άμυνα του νησιού-θέλοντας τάχα την στράτευση όλων των πολιτών-
αλλά ήθελαν να περιορίσουν τις ελευθερίες των αστών και να τους θέσουν κάτω από την ασφυκτική κυριαρχία τους.
Γιαυτό και η στάση τους απέναντι στα αιτήματα των ποπολάρων δεν ήταν εχθρική κατ'αρχήν.
Εξ άλλου το αρχοντολόι εστρέφετο και κατά των ίδιων των πρεβεδούρων,όταν αισθανόταν ότι απειλούνται τα δικαιώματα του.
Με άλλα λόγια έχουμε την εποχή εκείνη, ένα ΠΑΝΙΣΧΥΡΟ τοπικό συμβούλιο αρχόντων, έναν πρεβεδούρο που κρατάει ισορροπίες, ένα μεγάλο σώμα χωρικών που στην ουσία δεν υπάρχουν στα μάτια αρχόντων και αστών και ένα ισχυρό και ανερχόμενο αστικολαϊκό στρώμα που θέλει και απαιτεί,να έχει μια αξιοπρεπή θέση στο κοινωνικό γίγνεσθαι!

Read More

ΠΩΣ ΦΤΑΣΑΜΕ ΣΤΟ ΖΑΚΥΝΘΙΝΟ ΡΕΜΠΕΛΙΟ ΤΩΝ ΠΟΠΟΛΑΡΩΝ

Δύσκολο έως πολύ δύσκολο να καταπιαστεί κάποιος με το Ρεμπελιό των Ποπολάρων.
Πολλές οι πηγές και εντελώς διαφορετικές μεταξύ τους.
Λογικό ότι η κάθε πηγή προσεγγίζει το θέμα από διαφορετική ιδεολογική σκοπιά.Οσον αφορά αυτό που λένε όλοι ότι ο ιστορικός είναι ουδέτερος δεν το πιστεύω καθόλου.
Είναι αδύνατον να μην επηρεαστεί από τις ιδεολογικές απόψεις του,κατά την εξιστόρηση
γεγονότων και πρωταγωνιστών.
Διάλεξα τον Πορφύρη Κονίδη(τον Κ.Πορφύρη), σαν πρώτη πηγή πληροφόρησης για το Ρεμπελιό.
Γνωστός αριστερός -έχουμε αναφέρει γιαυτόν στο λήμμα ΒΙΟΓΡΑΦΙΕΣ- που καταπιάνεται 
στα 1963 διεξοδικά με το θέμα αυτό, με βάση το Χρονικό του Αγγελου Σουμάκη.
Βέβαια δεν κρύβει ότι είναι επιφυλακτικότατος απέναντι στην πηγή αυτή,λόγω της πρόλευσης του συγγραφέα,από την τάξη των ευγενών.

Ο Κ.Πορφύρης γνώριζε τότε ότι στα βενετικά αρχεία, έψαχνε η Χρυσή Παπαδάτου-Αουλιέρα,
ενώ παινεύει τον Κων.Λομβάρδο για την ενασχόληση του με το θέμα αυτό,χαρακτηρίζοντας τον , οξυδερκέστατο.
Μάλιστα εκφράζει την απογοήτευση του για την επιδερμική αναφορά του αριστερού Κορδάτου, στο Ρεμπελιό.
Σαν πηγή του,έχει ακόμα την εργασία της Μαριέττας Μινώτου-Γιαννοπούλου στα 1933.
Φυσικά δεν παραλείπει να αναφερθεί στις εργασίες Π.Χιώτη και Κων.Σάθα.
Το πρώτο που θα κάνουμε στα επόμενα άρθρα θα είναι η περιγραφή της κοινωνίας την εποχή
του ρεμπελιού για να καταλάβουμε γιατί έγινε και με τι στόχο έγινε!

Read More