Πέμπτη 31 Οκτωβρίου 2013

ΟΙ ΕΠΤΑΝΗΣΙΟΙ ΠΙΟ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΠΟ ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟΝ της Δανάης Μυλωνάκη

Από τους αξιωματικούς του Λάμπρου Κατσώνη(1752-1805), το 68,6% προέρχονταν από τα νησιά του Αρχιπελάγους και του Ιονίου...
 Tο 39,2% ήταν από το Ιόνιο … Κεφαλλονίτες, Ζακυνθινοί, Ιθακήσιοι, Λευκαδίτες, Κυθήριοι ... Όπως πάντα πρώτοι στους απελευθερωτικούς αγώνες .... 
Για κάποιους που θεωρούν φράγκους και ξένο σώμα τους Επτανησίους ... 
ΠΛΟΙΑΡΧΟΙ: Κεφαλλονίτες: Πέτρος Μεταξάς, Ανδρέας Στεκούλης, Σπύρος Καλλιγάς, Φώτης Λυκιαρδόπουλος, Χριστόδουλος Καμενδόπουλος. Ιθακήσιοι: Γαβριήλ Καραβίας, Στάθης Καραβίας, Ζακυνθινοί: Δημήτριος Μποσνάνος. ΑΝΘΥΠΟΠΛΟΙΑΡΧΟΙ: Κεφαλλονίτες: Άγγελος Λαδικός, Χρήστος Μεταξάς, Αντώνης Παγώνας. Ζάκυνθος: Ανδρέας Γιακουμέλος, Δομένικος Μοτσενίγος. Ιθάκη: Ανδρέας Σολωμός, Γιάννης Βλασσόπουλος. Λευκάδα: Δημήτριος Σούρδας. Κήθυρα: Παναγιώτης Βανόνας.

Θα πει ο αναγνώστης,γιατί χρησιμοποιώ αυτόν τον επιθετικό τίτλο στο δημοσίευμα της Δανάης
Μυλωνάκη;
Είναι πολύ απλό και αυτονόητο.Την εποχή εκείνη οι Επτανήσιοι ζούσαν στην ασφάλεια του δικού τους Βενετικού
κράτους και άφηναν την ''ταχτοποιημένη ζωή τους'' για να πολεμήσουν για την υπόδουλη Πατρίδα.

Μπακαλιαρόπιτα από τα Φωκάτα τση Κεφαλληνίας

Μπακαλιαρόπιτα Κεφαλλονίτικη η αυθεντική !
Υλικά:
  • 1 φύλλο μπακαλιάρου αλμυρό
  • 1 κούπα ρύζι καρολίνα
  • 1/2 κούπα ελαιόλαδο
  • 3 ντομάτες ψιλοκομμένες
  • 1 μεγάλο κρεμμύδι ψιλοκομμένο
  • 2 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένες
  • μάραθο, μαϊντανό, δυόσμο, σάψιχο (ντόπιο αρωματικό βότανο) ψιλοκομμένα
  • 1/2 κουταλάκι κανέλα
  • 1/2 κουταλάκι μπαχάρι
  • πιπέρι
Για το φύλλο
500 γραμμ. αλεύρι
1 ποτηράκι του κρασιού ελαιόλαδο
1 ποτηράκι κρασί
λίγο χλιαρό νερό
λίγο αλάτι – πιπέρι
Εκτέλεση:
Καθαρίστε τον μπακαλιάρο, κόψτε τον σε κομμάτια και τοποθετήστε τα σε μια λεκάνη με νερό για 12-14 ώρες. Αλλάξτε τρεις, τέσσερις φορές το νερό.
Βγάλτε τον μπακαλιάρο από το νερό, στραγγίστε τον και ζεματίστε τον για 3 λεπτά σε βραστό νερό. Τρίψτε τον μπακαλιάρο και χωρίστε τον σε ίνες. Βάλτε το κρεμμύδι να σοταριστεί ελαφρά και μαζί το σκόρδο κι έπειτα προσθέτετε τον μπακαλιάρο, το ρύζι και τις ντομάτες. Μαγειρέψτε τα για 5 λεπτά, στη συνέχεια ρίξτε τα μπαχαρικά και τέλος τα αρωματικά βότανα. Ανακατέψτε καλά.
Ετοιμάστε το φύλλο με αυτόν τον τρόπο:
Σε μια λεκάνη ρίξτε το αλεύρι και κάνοντας μια λακκούβα στη μέση, προσθέστε εκεί το κρασί, το ελαιόλαδο, αλάτι και πιπέρι και χλιαρό νερό όσο πάρει για να γίνει μια εύπλαστη ζύμη. Ανοίξτε δύο φύλλα. Σε καλά λαδωμένο ταψί στρώστε πρώτα στη βάση του το ένα και αδειάστε το μίγμα του μπακαλιάρου. Απλώστε από πάνω το δεύτερο φύλλο και κλείστε καλά να μη φαίνεται η γέμιση.
Χαράξτε την πίτα σε κομμάτια, λαδώστε την επιφάνεια του φύλλου και ραντίστε τη με λίγο νεράκι. Ψήστε την πίτα στους 200 βαθμούς για μια ώρα, ώσπου να ροδίσει.
(από το «Ημερολόγιο 2013 Αγίων Εδέσματα», της Σοφίας Σουλή)

Τετάρτη 30 Οκτωβρίου 2013

ΝΑΣΟΣ ΔΕΤΖΩΡΤΖΗΣ ο άρχοντας των Γραμμάτων Επιμέλεια Δημ.Φωκά


-Λογοτέχνης, λόγιος, μεταφραστής και από τους πρυτάνεις των επιμελητών εκδόσεων ο Nάσος Δετζώρτζης. Γεννήθηκε στην Kέρκυρα το 1911· από το 1929 εγκαταστάθηκε στην Aθήνα και σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή χωρίς να παρακολουθήσει τις πτυχιακές εξετάσεις. 
Eργάστηκε στη σύνταξη της «Mεγάλης Eλληνικής Eγκυκλοπαίδειας» και το 1942 διορίστηκε στην Tράπεζα της Eλλάδος, απ’ όπου εξαναγκάστηκε σε παραίτηση το 1969, λόγω της πίεσης που δέχθηκε από τη χούντα. 
Στη δεκαετία του ’50 ταξίδεψε στο Παρίσι όπου ενημερώθηκε για τις τέχνες και την τεχνική του βιβλίου. Ως επιμελητής εκδόσεων συνεργάστηκε με τις εκδόσεις «Oι φίλοι του Bιβλίου» και επιμελήθηκε εκδόσεις του Γαλλικού Iνστιτούτου Aθηνών, του Kέντρου Mικρασιατικών Σπουδών, κ.ά.
Hταν επικεφαλής της ομάδας διορθωτών - ανασυντακτών, που αμέσως μετά τη μεταπολίτευση είχε την ευθύνη για τη σύνταξη των ειδήσεων της κρατικής ραδιοτηλεόρασης στη Δημοτική.Κορυφαίος μεταφραστής του έργου του Σάμιουελ Μπέκετ.Η έκδοση του βιβλίου ''Πέντε κείμενα του Σάμιουελ Μπέκετ'' αποτελεί κορυφαίο δείγμα μεταφοράς θεατρικού έργου στην γλώσσα μας.
Ο εργαζόμενος το 1974 στην κρατική τηλεόραση Γιάννης Χάρης,θυμάται από αυτόν τον άρχοντα των γραμμάτων πολλά.Οπως ότι έλεγε,να μην γίνεται άκριτη μεταφορά στην δημοτική των πάντων.Για παράδειγμα το ''παρεκάθησαν σε γεύμα'' δεν μπορεί να μεταφραστεί σε ''παρακάθησαν σε γεύμα'' γιατί τότε σημαίνει ότι κάθησαν πολλή ώρα,κάτι δηλαδή σαν αρμένικη βίζιτα! Πλήρης δηλαδή αλλοίωση των εννοιών!
Το 1975 του ανατέθηκε από το υπουργείο Παιδείας η αναθεώρηση της Νεοελληνικής Γραμματικής του ΟΕΔΒ και είναι επίτευγμά του η καθιέρωση του -ει στις καταλήξεις των ρημάτων. 
Συνεργάστηκε με τα περιοδικά "Νέα Εστία", "Νέα Γράμματα", "Φιλολογικός Νέος Κόσμος", "Κύκλος", "Γράμματα και Τέχνες", "Διαβάζω" και "Εντευκτήριο". Το 1995 του απονεμήθηκε το ειδικό κρατικό βραβείο λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου.
Πέθανε στην Αθήνα στις 30 Ιουνίου 2003 σε ηλικία 92 χρόνων.

Σάββατο 26 Οκτωβρίου 2013

ΨΗΤΑ ΚΥΔΩΝΙΑ ''Α LΑ ZANTE'' της Δανάης Μυλωνάκη

ΨΗΤΑ ΚΥΔΩΝΙΑ A LA ZANTE 

Ο Διονύσης ο Φλεμοτόμος μου είπε τα βασικά για να φτιάξω κυδώνια ψητά A LA ZANTE ... πρόσθεσα κι εγώ το κατιτίς μου όπως όλες οι ανήσυχες μαγείρισες και βγήκε το καταπληκτικό έδεσμα... Οποιος/όποια θέλει να το φτιάξει ιδού: 4 κυδώνια, 4 πορτοκάλια η ζακυνθινή πρώτη ύλη, δική μου συμμετοχή: μαύρη ζάχαρη 5 κουταλιές σούπας, μέλι δύο κουταλιές σούπας, ξύλο κανέλλας, καρφιά γαρύφαλλου, ένα μικρό κομμάτι τζίντζερ, χυμός από μισό λεμόνι. Ετριψα καλά τα κυδώνια να φύγει το χνούδι και έβγαλα το κουκούτσι με το ειδικό εργαλείο, έστιψα τα πορτοκάλια, έβαλα όλα τα υλικά σε ένα βαθύ πήλινο με σκέπασμα και το άφησα στο φούρνο περίπου τρία τέταρτα στους 200 βαθμούς... τράβηξα το καπάκι να ροδίσουν για άλλο ένα τέταρτο [προσοχή μην καούν)... Έκοψα στα τέσσερα τα κυδώνια, τα τοποθέτησα σε βαθύ σκεύος και έριξα από πάνω το πραγματικά θείο σιρόπι ... το τζίντερ του είχε δώσει ισχυρή υπόσταση [το είχε κάνει CORSE, που λένε οι Γάλλοι]. Εξυπακούεται ότι μπορείτε να βάλετε περισσότερη ζάχαρη ή μέλι, αλλά δεν το συνιστώ. Φάτε το με γιαούρτι, παγωτό βανίλια ή καιμάκι, σκέτο, ακόμη και με κυνήγι...
-
Αν έχει πήξει πολύ το σιρόπι, αφού βγάλετε τα κυδώνια ρίξτε λίγο νερό και βράστε το πάλι ...

Παρασκευή 25 Οκτωβρίου 2013

ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ ΚΑΣΙΜΑΤΗΣ ΙΙΙος Επτανήσιος Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων

Γεννήθηκε στα Κύθηρα το 1818 από ονομαστή οικογένεια του νησιού.
Σπούδασε νομικά και εργάστηκε ως δικηγόρος και ως δικαστής.
Εξελέγη βουλευτής το 1874 αλλά υπήρχαν έντονα προβλήματα γιατί η ανάθεση
της πρωθυπουργίας στον Δημ.Βούλγαρη που μειοψηφούσε όξυνε την πολιτική κατάσταση.
Ετσι και η εκλογή του Κασιμάτη μετά από πρόταση του Βούλγαρη στο αξίωμα του προέδρου
της Βουλής στις 20 Μαρτίου του 1875, εδέχθη σφοδρή επίθεση από τους αντιπάλους.
Γιαυτό και συμπεριλήφθηκε στους λεγόμενους Στηλίτες,δηλαδή αυτούς που στήριζαν
τον μειοψηφούντα Βούλγαρη και δυστυχώς τις απαράδκτες μεθοδεύσεις το πρωθυπουργού αυτού.
Μετά από 2 χρόνια εξαναγκάστηκαν όλοι σε παραίτηση.
Είχε το προσωνύμιο ''νοόμετρον'', γιατί είχε ζητήσει να μετριέται πρώτα η νοημοσύνη των πολιτικών πριν τους επιτραπεί η ενασχόληση με την πολιτική!
Πάντως εξελέγη αργότερα άλλες 2 φορές ως βουλευτής Κυθήρων.
Το συγγραφικό έργο του,ήταν σημαντικό.
Πέθανε στην Νάπολη της Ιταλίας το 1895 και ετάφη στα Κύθηρα.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΛΟΜΒΑΡΔΟΣ ΙΙος Επτανήσιος Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων

Γεννήθηκε στην Ζάκυνθο το 1820 από επιφανή,λαϊκή όμως οικογένεια του νησιού.Σπούδασε
ιατρική στην Αθήνα.Συνέχισε τις σπουδές του σε Ιταλία και Γαλλία.Επέστρεψε στην ιδιαίτερη
πατρίδα του και ασχολήθηκε με το επάγγελμα του.Ο Διον.Ρώμας τον χρακτηρίζει ως μακιαβελλικό πολιτικό.Υπήρξε αντικείμενο λατρείας από τους συντοπίτες του,σε τέτοιο βαθμό,ώστε όταν γεννούσε μια γυναίκα σε κάποιο απομακρυσμένο χωριό και δεν μπορούσε να πάει ο ίδιος,στέλνανε την ζώνη του και την ακουμπούσαν στην ετοιμόγεννη.
Ασχολήθηκε ενεργά στους αγώνες των Επτανησίων για την ένωση.Το 1852 εκλέχτηκε βουλευτής
στην Βουλή της Ιονίου Πολιτείας και πρωτοστάτησε στον αγώνα κατά της αγγλικής κατοχής.
Εξέδιδε δύο εφημερίδες για να προωθήσει τους πολιτικούς σκοπούς του.Την ''Παλιγγενεσία''
στην Κέρκυρα και την ''Φωνή του Ιονίου'' στην Ζάκυνθο.
Από το 1865 εκλεγόταν συνέχεια βουλευτής εκπροσωπώντας την Ζάκυνθο,μέχρι τον θάνατο του
στα 1888.Εξελέγη πρόεδρος της Βουλής στις 17 Δεκεμβρίου του 1870.

ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΥΓΕΡΙΝΟΣ Ιος Επτανήσιος πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων


Γεννήθηκε το 1825 στην Ηλεία καταγόμενος από τα Αυγερινάτα της Κεφαλονιάς. Γόνος επιφανούς αρχοντικής οικογένειας, η οποία είχε εγκατασταθεί προεπαναστατικά στον νομό Ηλείας. Πατέρας του ήταν ο Φιλικός Δημήτριος Αυγερινός.
Αρχικά διορίστηκε νομάρχης Αθηνών και μετά διευθυντής της Αστυνομίας.
Ανήκε στους συντηρητικούς βουλευτές του κοινοβουλίου,τους λεγόμενους πεδινούς.
Συμμετείχε στο κίνημα για την ανατροπή του Οθωνα.
Ανέλαβε πολλές φορές το αξίωμα του υπουργού.
Εξελέγη τέσσερις φορές πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων,στο διάστημα από το 1858 έως το 1890.
Πολιτεύτηκε αμερόληπτα και υποδειγματικά ως πρόεδρος της Βουλής. Δεν είναι τυχαίο ότι στον γνωστό πίνακα του Νικόλαου Ορλώφ όπου στο βήμα βρίσκεται ο πρωθυπουργός Χαρίλαος Τρικούπης,στην έδρα του προέδρου βρίσκεται ο Αυγερινός.
Πέθανε στην Αθήνα το 1896.
Είχε τιμηθεί με τον Σταυρό του Ταξιάρχη. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Ωδείου Αθηνών.

πηγή: Πρόεδροι της Βουλής έκδοση Ιδρύματος Βουλής των Ελλήνων




ΟΤΑΝ ΟΙ ΚΕΡΚΥΡΑΙΟΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΟΥΣΑΝ! ένα εξαιρετικό χρονικό! ΦΙΛΑΡΜΟΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡEIΑ ΚΕΡΚΥΡΑΣ

Ενώ ήταν συνήθεια παλιά στην Πόλη να συνοδεύει τις λιτανείες του Αγίου Σπυρίδωνος
τιμητικό στρατιωτικό απόσπασμα και στρατιωτική μπάντα που με τη μουσική της έτερπε
τους μουσικόφιλους Κερκυραίους,τιμώντας ταυτόχρονα τον Πολιούχο Προστάτη Αγιο,
την 11η Αυγούστου 1839 και ενώ η λιτανεία περίμενε την μπάντα για να ξεκινήσει
οι κτητορικοί εφημέριοι Βούλγαρη ειδοποιήθηκαν να μην περιμένουν μπάντα,
γιατί τάχα η Βασίλισσα Βικτωρία είχε απαγορεύσει ο Βρετανικός στρατός να παρακολουθεί
τελετές ξένων θρησκευτικών δογμάτων.
Το πλήθος έβραζε και έστησε οδοφράγματα για να μην περάσει η λιτανεία από το παλάτι 
του Αρμοστή!
.............................
Την άλλη μέρα ο Νικόλαος Χαλικιόπουλος -Μάντζαρος συγκέντρωσε τους μαθητές του
οι άρχοντες άνοιξαν τα πορτοφόλια τους και παραγγέλθηκαν κρουστά και πνευστά όργανα
στην Ιταλία.
Σε 15 μέρες είχε ιδρυθεί η Φιλαρμονική Εταιρεία Κερκύρας!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
..............................
από το βιβλίο ''Νότες για την Ισαβέλλα''

ΠΛΑΤΩΝ ΔΡΑΚΟΥΛΗΣ Ο ΙΘΑΚΗΣΙΟΣ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΗΣ

Υπήρξε κοινωνιολόγος, δημοσιογράφος, συντάκτης, συγγραφέας, εκδότης, διδάκτορας, βουλευτής, πρωτοπόρος της σοσιαλιστικής κίνησης στην Ελλάδα, καθηγητής, οραματιστής, διανοητής, με ιδέες αλτρουιστικές, ηθικολογικές, ανθρωπιστικές. Αδιαμφισβήτητα πρόκειται για μια προοδευτική μορφή έτσι όπως παρουσιάζεται και στο βιβλίο με τον ομώνυμο τίτλο «Προοδευτικές μορφές στην Ελλάδα» του Κορδάτου Γιάννη, Αθήνα 1966. Πρόκειται για τον Πλάτωνα Δρακούλη, γιο του επί βρετανικής προστασίας Επαρχου Ιθάκης Ευστάθιου Δ. Δρακούλη, που γεννήθηκε στην Ιθάκη το 1858.
Σπούδασε νομικά στην Αθήνα και την Οξφόρδη (διδάκτορας) και από νωρίς επιδόθηκε στα κοινωνικά ζητήματα, η έρευνα των οποίων στην Ελλάδα οφείλεται κατά ένα σημαντικό μέρος στον Πλάτωνα Δρακούλη. Υπήρξε συνεργάτης δημοσιογράφος στην εφημερίδα «Αιών» του Τιμολέοντος Φιλήμονος (1884-188ενώ παράλληλα από το 1885-1887, υπήρξε συντάκτης της πρώτης σοσιαλιστικής εφημερίδας «Άρδην», όπου αργότερα έγινε περιοδικό. Γιατί «άρδην»; Γιατί το άρδην είναι ένα επίρρημα που σημαίνει: εκ θεμελίων. Και γιατί έτσι ακριβώς πίστευε ο Δρακούλης πως έπρεπε να αλλάξει το οικοδόμημα της κοινωνίας.
Mερικές σκέψεις του Πλάτωνα Δρακούλη:
«Ο στοχασμός είναι ουσία η οποία δεν πρέπει να σπαταλάται, διότι η σπατάλη της επιφέρει μείωση όχι μόνο του διανοητικού σθένους αλλά και της σωματικής ρώμης.
Η μέριμνα για το αύριο είναι σπατάλη στοχασμού και ελαττώνει την ελκτική δύναμη της διανοίας.
Όπως το κρίνο του αγρού, αμέριμνο για το αύριο, έλκει προς τον εαυτό του όλα τα αναγκαία για ευδαίμονα και έκλαμπρο βίο, έτσι και ο ανθρώπινος νους αν συγκέντρωνε τους στοχασμούς του στα πράγματα της ημέρας, χωρίς να τυρβάζει, χωρίς να αδημονεί για το αύριο και χωρίς να φοβάται το μέλλον, θα προσέλκυε στον εαυτό του πάντα τα χρειώδη προς ευδαίμονα και έκλαμπρο βίο.
Οι ανάγκες του σήμερα είναι οι μόνες πραγματικές ανάγκες. 'Έχεις ανάγκη του σημερινού γεύματος. Του αυριανού γεύματος δεν έχεις σήμερα ανάγκη. Τι σπαταλάς τις δυνάμεις σου μεριμνώντας για την αυριανή σου ανάγκη? Δες το κρίνο του αγρού. Δεν αδημονεί ούτε επιδίδεται σε έργα και σχέδια για να αποθηκεύσει περίσσευμα ύδατος ή αέρος ή ηλιόφωτος για το αύριο εκ φόβου μη του λείψουν αύριο αυτά τα χρειώδη.
Εάν έπραττε έτσι θα σπαταλούσε τις ελκτικές ικμάδες του στην προσπάθεια αποταμιεύσεως και δεν θα καθίστατο ποτέ τέλειο κρίνο που υπερτερεί σε πλούτο
και από αυτόν τον Σολομώντα όταν ευρίσκετο σε όλη του την δόξα.
Δεν είναι μεταφορική έκφραση αυτό, είναι νόμος του βίου.
Η ελκτική δύναμη της διάνοιας η οποία κατοικεί στον άνθρωπο, κατοικεί και στο
κρίνο και αν την σπαταλάς στην μέριμνα για να αναγκαία εκτός των αναγκών της ημέρας, αποκόπτεις από τον εαυτόν σου τις αρτηρίες μέσω των οποίων το Σύμπαν προθυμοποιείται να σου προμηθεύσει κάθε τι το χρειώδες προς εξαφάλισιν της αυξήσεώς σου, της υγείας σου, της ισχύος σου και της ευπορίας σου κάθε μέρα»
(Από άρθρο της Γεωργίας Τσιλιάνη στα Νέα της Ιθάκης)
Σημείωση ιστολογίου:
-Υπήρξε  οπαδός της ακρεοφαγίας(αποχής από το κρέας) και υποστήριξε ένθερμα την δημιουργία αγροπόλεων στην χώρα μας.
Το 1910 εξελέγη βουλευτής Κεφαλληνίας και συγχρόνως Αττικής.
Συνεδύαζε τις σοσιαλιστικές ιδέες του,με μια έντονη θρησκευτικότητα.

η Μεγίστη προσφορά του Μητροπολίτη Αθηναγόρα, στον Κερκυραϊκό λαό! TO ΤΕΛΟΣ ΕΝΟΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ ΑΙΩΝΩΝ!

Σημαντική ήταν η αγωνία του για την τύχη του Ιερού Προσκυνήματος του Αγίου και θαυματουργού Σπυρίδωνος, όπου ανήκε έως τότε ολοκληρωτικά στην κυριότητα της Οικογένειας Βούλγαρη.

-  Με έρευνα και κινήσεις υπεύθυνες εντόπισε στο Αρχείο Θρησκείας το θέσπισμα της Ιονίου Γερουσίας του 1812, το οποίο έθεσε σε εφαρμογή.

-Με βάση αυτό, το 1925 συνέστησε Διοικητική Επιτροπή του Ιερού Ναού του Αγίου και Θαυματουργού Σπυρίδωνος αποτελουμένη εκ του Εφημερίου και τριών λαϊκών επιτρόπων εκ των προκρίτων της νήσου.

- Η ενέργειά του αυτή έτυχε συγχαρητηρίων και ευαρεσκειών από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος και από άλλες Ορθόδοξες Εκκλησίες.

- Ήταν η απαρχή της αλλαγής του ιδιοκτησιακού καθεστώτος του Ι. Ναού του Αγίου Σπυρίδωνος.
Ολοκληρώθηκε 42 χρόνια μετά.


Το έτος 1967, ο Ιερός Ναός του Αγίου και Θαυματουργού Σπυρίδωνος, περιήλθε οριστικά στην Ιερά Μητρόπολη Κερκύρας, ως αυθυπόστατο Ν.Π.Δ.Δ. με την μορφή Ιερού Προσκυνήματος.

Έτσι τελείωσε ένα καθεστώς ασύλληπτης προσβολής στον Κερκυραϊκό λαό.Το ιερό λείψανο του προστάτη Αγίου του νησιού να ανήκει δηλαδή σε ΜΙΑ οικογένεια και όχι στον ίδιο τον λαό και με ότι οικονομικά οφέλη αυτό συνεπαγόταν.

Πέμπτη 24 Οκτωβρίου 2013

''ΤΥΦΛΩΜΕΝΟΣ ΛΑΟΣ'' επιμέλεια Διον.Φλεμοτόμος

Για τους συνυπεύθυνους Έλληνες εκλογείς, το παρακάτω ποίημα του Ζακυνθινού ζωγράφου και ποιητή Νικολάου Κουτούζη:
"Ο της Ζακύνθου ο λαός πάντοτε τυφλωμένος
ήτο και είναι εξαρχής και καταγελασμένος".

Δευτέρα 21 Οκτωβρίου 2013

ΣΙΟΡ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΕΠΤΑΝΗΣΙΑΚΗΣ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑΣ

‎...αυτό, όμως, που κρατά πάντοτε ζωντανό τον Σιορ Διονύσιο και ακλόνητο μέσα στις δεκαετίες είναι ο ρομαντικός του χαρακτήρας, το φλογερό του ταπεραμέντο, οι κομψοί τρόποι του η λεπτή και καλοντυμένη παρουσία του, το ψηλό καπέλο, το φράκο, το παπιγιόν και την ιταλο-ελληνική του κουλτούρα. 
Ο Σιορ Διονύσιος εμφανίζεται πάντοτε τραγουδώντας ένα παραδοσιακό τραγουδάκι από το «Τζάντε». 
Είναι σχεδόν πάντοτε ενημερωμένος για τα δρώμενα, ευγενής και χαριτωμένος. 
Συχνά η φλογερή του ιδιοσυγκρασία είναι αντιστρόφως ανάλογη από τα κότσια του, αλλά, όπως και να 'χει, ο Ζακυνθινός τολμά... 

Κυριακή 20 Οκτωβρίου 2013

ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ ΜΕΡΚΑΤΗΣ Ο ΔΟΣΙΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ

Είχε και η Ζάκυνθος όπως και η υπόλοιπη Ελλάδα τους δοσιλόγους της.Αλλά το δειγματολόγιο των δοσιλόγων της Ζακύνθου είχε κάτι το ξεχωριστό.Ηταν δοσίλογοι της πιο εκλεκτής ποιότητος.
.........
υπήρξαν στα χρόνια της Ιταλικής κατοχής,οι προκλητικότεροι και οι αναιδέστεροι.
Από τις πράξεις τους,αλλά και από την αναίδεια και προκλητικότητα τους,είχε τραυματιστεί βαθιά η εθνική υπερηφάνεια των Ζακυνθινών.
...........
Στην ιεραρχία του Ζακυνθινού δοσιλογισμού την πρώτη θέση κατέχει ο μεγάλος δοσίλογος Φραγκίσκος (Κέκος) Μερκάτης.
Ελλην υπήκοος αλλά με καρδιά και αισθήματα Ιταλού....
..........

Δεν αποσκόπησε  σε καμία υλική, ή οποιαδήποτε άλλου είδους προσωπική ωφέλεια,ήταν άλλωστε πλούσιος.

Δύο κίνητρα τον έκαμαν πιστό συνεργάτη των Ιταλών.
Το ένα ήταν το μίσος που έτρεφε η παροιμιωδώς κακή και μοχθηρή ψυχή του προς τους Ελληνες και το άλλο ήταν η κάπως Δον-Κιχωτική του ιδιοσυγκρασία,που τον έκαμε να ονειρεύεται πως με τους Ιταλούς θ'αναβιώσει η παλιά φεουδαρχία με την μεγάλη ισχύ των ευγενών!
..........
..........
Αν του χαρίστηκε του Μερκάτη η ποινή του Δικαστηρίου Δοσιλόγων,δεν του χαρίστηκε η ποινή του κοινωνικού δικαστηρίου της Ζακύνθου,που τον κατεδίκασε παμψηφεί στην ισόβια απέχθεια των συμπολιτών του και από του θανάτου του και μετά,την υστεροφημία του να την περιβάλλει για πάντα η πιο μαύρη αχλύς.

Πηγή:
 ''Το σημειωματάριο ενός Πιλάτου'' του εισαγγελέα Παύλου Δελαπόρτα (Ληξούρι 1905-Αθήνα 1980) ο οποίος και απεικονίζεται αγορεύων στην φωτογραφία

Η ΚΟΡΦΙΑΤΙΚΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΘΕΟΤΟΚΗ

Η οικογένεια Θεοτόκη κατάγεται από την Κωνσταντινούπολη,μετά την άλωση της οποίας κατέφυγε στην Κέρκυρα.
Τα πρώτα μέλη της οικογένειας γράφτηκαν στην χρυσή βίβλο των ευγενών το 1545.
Ο κλάδος των Καλοκαρδάρη και των Ανδρουτσέλη είχε πάρει τον τίτλο του κόμητος,ενώ ο κλάδος των Σταθάκη τον τίτλο του βαρώνου.
Ο πρωθυπουργός Γεώργιος Θεοτόκης προερχόταν από τον κλάδο των Οκταβιανών ή Νταβιάτσο.
Πολλά από τα μέλη της οικογένειας διακρίθηκαν στους αγώνες της πατρίδας.
Ο Νικόλαος Ανδρουτσέλης - Θεοτόκης επικεφαλής 150 Κερκυραίων, στα τέλη του 17ου αιώνα , πολέμησε στο πλευρό των Βενετών στα Χανιά,στην Ναύπακτο και στην Κόρινθο,ενάντια των Τούρκων.
Ο Σπυρίδων Θεοτόκης το 1800,διετέλεσε πρόεδρος της προσωρινής κυβερνήσεως των Ιονίων Νήσων.
Ο Ιωάννης-Βαπτιστής αφού έγινε μέλος της Φιλικής Εταιρείας,πολέμησε τους Τούρκους στην Πελοπόννησο,και αργότερα έγινε διοικητής Τήνου.
O συγκεκριμένος είναι ο παππούς του Γεωργίου Θεοτόκη-του γνωστού πρωθυπουργού δηλαδή-ο οποίος με την σερά του,είναι ο παππούς του ''σύγχρονου'' Σπύρου Θεοτόκη.
Επειδή διαπίστωσε ότι κανένα από τα δύο παιδιά του δεν είχε πολιτικές φιλοδοξίες,πήρε μαζί του τον εγγονό του,Ιωάννη  και τον εκπαίδευσε.


Πηγές:
-''Γεώργιος Θεοτόκης ο πολιτικός του μέτρου'' του Γεωργίου Ράλλη
-''Πολιτικαί αναμνήσεις''του Σπύρου Θεοτόκη
-Γιάννης Πετσάλης corfu-museum
αρχοντικό Θεοτόκηδων στους Δουκάδες Κερκύρας
αρχοντικό Θεοτόκηδων στους Δουκάδες Κερκύρας

Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΟΥ ΑΡΓΟΣΤΟΛΙΟΥ ΣΤΑ 1900 από το βιβλίο της Ευρώπης Μοσχονά-Μαραγκάκη ''ο Σατυρικός ποιητής Γεωργιος Γερ.Μολφέτας''

Το Αργοστόλι ήταν μια πόλη γεμάτη αντιθέσεις.
Η κοινωνική του ζωή, έφερε έντονα τα χνάρια της ιστορίας του.
Υπήρχαν ακόμα οι ευγενείς, ''κόντηδες εν αχρηστία'', λάτρεις ενός χαμένου γι'αυτούς παραδείσου.
Υπήρχαν Εβραίοι,Μαλτέζοι,Ιταλοί,υπήρχαν πλούσιοι και φτωχοί.
Ολοι αυτοί όμως συναντιόντουσαν στο σεργιάνι στην πλατεία της πόλεως,στο νυφοπάζαρο,στο Λιθόστρωτο,
στο Μέτελα...
Η πόλη είχε το θέατρο της που κάθε τόσο φιλοξενούσε ξένους θιάσους και τις παραστάσεις του πολλές φορές ακολουθούσαν σκάνδαλα και σκανδαλάκια...

Το Αργοστόλι είχε ωραίους δεντροφυτεμένους δρόμους...
Επί  Δημαρχίας Κοσμετάτου έγινε μεγάλη προσπάθεια για τον εξωραϊσμό της πόλης με πολλά έργα...χωρίς όμως να βελτιωθεί η οικονομική κατάσταση των Δημοτών.
Ετσι ο Μολφέτας έγραφε:
''ένας πατέρας νάρχεται με τέκνα πεινασμένα
να βλέπει προοδεύοντα τα χόρτα τ'ανθισμένα!''

''κι ο δήμος προσπαθεί και θέλει να καλύψει
υπό φυλλώματα πυκνά των δημοτών τη θλίψη''

''έξω με το ηλεκτρικό να φαίνονται και οι ψύλλοι
και μέσα να μην έχουμε στο σπίτι μας καντήλι''

-Σημείωση δική μου:προσέξτε πόσο διαχρονικοί είναι οι στίχοι του Κεφαλλήνα ποιητή!!!

ΛΕΤΕΡΑ ΚΟΝΤΕ ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ ΙΑΚΩΒΑΤΟΥ ΤΥΠΑΛΔΟΥ ΠΡΟΣ ΠΟΠΟΛΑΡΟ ΜΑΕΣΤΡΟ

Καινούργιες συμφορές μας βρήκανε!
Μαέστρο μου
τόχετε μερέτο,κάθε συμβάν να σας δημιουργεί νέες εμμονές...
Εξ αφορμής του ανευρεθέντος νηπίου φαγωθήκατε να κάμετε test DNA...
Σας σφηνώθηκε στο μυαλό ότι είστε τέκνον-υφαρπαχθέ εις ανύποπτον χρόνον-της βασιλικής οικογένειας...
Ψημάρα μου...
Τοποθετείτε μάλιστα εαυτόν μεταξύ Παύλου και Νικολάου...
Με φκειό το τσερβέλο ούτε για πρωτότοκος δεν νογάς να αιτηθείς...
Θα αναφερθώ στσι αγλιμανοσύνες των καπριτσίωνε σας,να διεκδικείτε την Μαρί Σαντάλ,και την παραγγελία οπού κάματε του σιόρου Χουρμούζη,να σας φτειάσει το βασιλικό οικόσημο να το κρεμάσετε στην θύρα σας...
Με μιάς εσμπαρλάρησες μαγκούφη μου...
Επειδή οφείλω να προφυλάξω φήμην και υστεροφημίαν Υμών,σας συνιστώ όπως αποφύγετε τον γονιδιακόν έλεγχον,μήπως προκύψουν κοινά στοιχεία,ουχί με γύφτου,αλλά με αρκούδας...
Φρονώ ότι επενέβην εγκαίρως...
Συνιστώ τέλος το οικόσημον που τυχόν θα έχει ετοιμάσει ο Χουρμούζης , να το γυρίσετε ανάποδα και να το κάμετε τάβλα δια κοπήν άρτου...
Bouche fermee
S.V.P

ΕΙΡΗΝΗ ΠΕΝΝΑ η χαρισματική Κερκυραία ζωγράφος

Σκάκι!!!!!!!!!!

ΠΟΤΑΜΟΣΦΥΡΙΧΤΗΣ του Γιάννη Γαστεράτου

Λίγο από φύση της Ζακύνθου
Ένας Ποταμοσφυριχτής στις Αλυκές τον Ιούνιο του '13.
Αν και μικρός ο υγρότοπος, είχε μερικά ζευγαράκια αυτού του είδους.
 Αναπαράγεται και στη Ζάκυνθο και στην Κέρκυρα (δεν ξέρω για τα υπόλοιπα νησιά). Απλά κατά κανόνα του πέφτει λίγο βαρύς ο χειμώνας μας και πάει πιο νότια τότε.

Σάββατο 19 Οκτωβρίου 2013

''Το Θιάκι όλων μας'' επιμέλεια Μάγδα Ρήγα

την φωτο αυτή την τράβηξα ο ίδιος
Δεκέμβριος 2014
Και σε ποια γωνιά της Γης δεν βρίσκεται; Πλούσιος ή φτωχός καμμιά διάκριση, όλοι είναι ενωμένοι. Φτάνει να μάθει πως είναι κάπου ένας πατριώτης του και θα πάει να τον βρει να μιλήσουν και να θυμηθούν το αγαπημένο τους νησί.
Ας έχει φύγει από παιδί, κι ας είναι τώρα γέροντας. Ο Θιακός θέλει να παντρευτεί και να πάρει πατριώτισσα, μα και ξένη να πάρει, θα την κάνει Θιακιά, σιγά-σιγά.
Υπάρχει παιδί γεννημένο και μεγαλωμένο στο εξωτερικό, που δεν πάτησ εποτέ το πόδι του στο Θιάκι, και μιλάει γι αυτό σαν να έζησε πάντα εκεί.
Το καλύτερο δείπνο δεν το παραβάλλει με τα βλήτα, ούτε με τη ριγανάδα ή ψωμί με λάδι και ζάχαρι, που έτρωγε μικρός. Τρώει κοτόπητα με μαγιονέζα και θυμάται τη λαχανόπητα και τη σκορδαλιά της μάνας του. Τον τρατάρεις γαλατομπούρεκο και καταϊφι και σου λέει:
-Αϊ και νάχα ένα φελί ρεβανί, ή λιγάκι γλυκό μπουρνέλλα"...
Το περίφημο σαβόρο του, ταξιδεύει και πάει και τον βρίσκει στα πέρατα της Γης. δεν υπάρχει άλλο σαν κι αυτό, και πρέπει να είναι καμωμένο στο Θιάκι. Με τη σταφίδα και το μπόλικο λάδι...
Ξαίρω αρχόντισσα, Κυρά, που φέρνει λάδι Θιακό στην Αθήνα και ανάβει το καντήλι, στον τάφο του ανδρός της. Ξα'ιρω Θιακό, που έλειπε, είκοσι χρόνια στα ξένα... και γύρισε στη γυναίκα του, πιστός!...
Ξαίρω Θιακό, που ορκίστηκε, σαν έφευγε μικρός από το νησί του και έβγαινε από το πόρτο, πως άμα εργασθεί, με τα πρώτα του λεπτά θα στείλει έναν πολυέλαιο στην εκκλησία της ενορίας του και κράτησε το λόγο του.
Ο Θιακός δε ζει στο νησί του, μα τι μ'αυτό; δεν του φεύγει στιγμή από το νου του. Μήπως υπάρχει γι αυτόν άλλο μέρος καλύτερο;
"Καλότυχο νησί...με τα πιστά παιδιά σου"!...
Μα και ποιος ήρθε να σε ιδεί και να μη σ΄αγαπήσει; Ποιος ανέβηκεστο κάστρο σου, δίχως να σε θαυμάσει; Ποιος ανέβηκε στα Καθαρά, στο μοναστήρι, να προσκυνήσει, και πήγε στο καμπαναριό και δε στάθηκε ώρες σαν απολιθωμένος από την ομορφιά σου; Ποιος κάθισε στα βραχάκια σου και λούστηκε στα νερά σου και σε ξέχασε; Ποιος βγήκε βαρκάδα το βράδυ ή ψάρεμα πρωί πρωί... και δε θα σε θυμάται; Ποιος άκουσε τα παιδιά στο μουράγιο, να φωνάζουνε¨"το παπόρο"... και να μη θέλει να τά ξανακούσει; Ποιος άκουσε το "γιάτρα...μωρέ...εεε...γιάτρα"...και δε στάθηκε;...
Πώς να σε ξεχάσει κανείς, όταν το καλοκαίρι αφού ήπιε την τσιντσιμπίρα...και πήγε να κοιμηθεί...ξύπνησε τα χαράματα από τα χάϊτο...χάϊτο...της χωριάτισσας που κατεβάζει με τα ζα της τα δεμάτια από το λόγγο;
Πώς να σε ξεχάσει κανείς... αφού είσαι αξέχαστο όμορφο Θιάκι;

Παρίσι 30/2/1933

πηγή:1. Περιοδικό "Ελληνική Δημιουργία" ΙΘΑΚΗ (Αφιέρωμα) τεύχος 74 /1951 Διευθυντής Σπύρος Μελάς!

ΦΩΤΕΙΝΗΣ Α. ΒΕΡΥΚΙΟΥ

Ο ΘΙΑΚΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΘΙΑΚΙ ΤΟΥ

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΒΑΛΑΩΡΙΤΗΣ ''η γλώσσα του λαού είναι μία''

Η γλώσσα του λαού είναι μία.Η γλώσσα των λογίων είναι πολυειδής΄ 
.......
Εις την γλώσσαν ταύτην εμοιρολόγησε το έθνος το Ελληνικόν από Μωάμεθ του δευτέρου μέχρι Ρήγα του λυτρωτού.Εις την γλώσσαν ταύτην ετραγώδησεν ο Κλέφτης επί του Πίνδου,επί του Κισσάβου,επί του Ολύμπου.
Αν είναι και ερείπιον, ως τοιούτον  ας το σεβαστώμεν.Τα δεσμά, οι θρήνοι, οι διωγμοί, τα μαρτύρια, αι απαγχονίσεις, τα αίματα, αι παντοίαι καταστροφαί το καθιέρωσαν.
......
Λύτρωσον αυτό και συ, Ελλάς ελευθέρα,και μη καταδεχθής να περιφρονήσεις τόσον το ένδυμα της πτωχείας σου.Μην καταδεχθής να λησμονήσης το ιερόν σύνθημα, δι' ου συνεννοήθησαν από περάτων της γης μέχρι των κόλπων σου τα διασκορπισμένα τέκνα σου!

ΚΑΛΑΜΟΣ

Θέσις – Όρη – Γερολιμνιώνας – Δήμος Καρνίων. Κάλαμος. Επισκοπή. Κεφάλι – Προϊόντα – Νησίς Φερμέκουλα – Ύφαλοι
Η νήσος Κάλαμος, η Κάρνος των αρχαίων, η κατασταθείσα ιστορική επί της Ελληνικής επαναστάσεως, άτε γενομένη το καταφύγιον των καταδιωκομένων Ελλήνων, και ιδία των γυναικοπαίδων, πρόσκειται εγγύτατα τη Ακαρνανία, μεταξύ ταύτης και του Μεγανησίου της Λευκάδος κειμένη. Έχει περίμετρον 15 μιλίων και εμβαδόν 20,5 τετρ. χιλιομέτρων. Το βόρειον άκρον της νήσου απέχει της κωμοπόλεως Ακαρνανίας Μύτικα 1 μίλιον.
Η Κάλαμος είνε νήσος ορεινή αποτελούμενη εκ δειράδος τρικορύφου, ης η μεν βορεία κορυφή έχει ύψος 552 μέτρων, η μεσημβρινή 497, και η εν μέσω υψηλοτέρα 595. Προς το μεσημβρινόν άκρον σχηματίζεται μικρά χερσόνησος, το Κεφάλι, ένθα και ομώνυμον χωρίον, ης η υψηλοτέρα κορυφή έχει ύψος 199 μέτρων, δια στενωτάτου λαιμού συνεχομένη προς την νήσον, εκατέρωθεν του οποίου αμφίδυμοι λιμένες υπάρχουσιν, ων ο προς Α ασφαλέστατος και βαθύτατος λέγεται Γερολιμνιώνας, εις ον καταφεύγουσι τα πλοία εν ώρα τρικυμίας. Ο μεταξύ Καλάμου και Ακαρνανίας πορθμός έχει θάλασσαν βαθείαν, ώστε διέρχονται αυτόν και μέγιστα πλοία.
Η νήσος αποτελεί μετά της παρακειμένης νήσου Καστού τον δήμον Καρνίων υπαγόμενον διοικητικώς και εκκλησιαστικώς εις την επαρχίαν Ιθάκης. Εν τη νήσω υπάρχουσι τρία χωρία ο Κάλαμος, η Επισκοπή και το Κεφάλι. Εν όλω ο πληθυσμός της νήσου κάτοικοι 1.352. Έχει δύο δημοτικά σχολεία αρρένων.
Ο Κάλαμος, η και πρωτεύουσα του δήμου, κείται επί της ανατολικής παραλίας· είνε κωμόπολις έχουσα περί τας 250 οικίας και 1.033 κατοίκους· απέχει της κωμοπόλεως του Μύτικα της Ακαρνανίας 4 μίλια. Πάσα η περί την κωμόπολιν χώρα είνε κατάφυτος και αι πλείσται των οικιών περιβάλλονται υπό δένδρων και κήπων. Η κωμόπολις είνε αλίμενος, αλλ’ ο αυτόθι κολπίσκος κεκλεισμένος ων παρέχει ασφαλές αγκυροβολίον.
Το έτερον των χωρίων η Επισκοπή κείται εις τα βόρεια της νήσου. Περί αυτό υπάρχει φυτεία εσπεριδοειδών και άλλων καρποφόρων δένδρων. Ενταύθα δε θα υπήρχε και το αρχαίον πόλισμα της νήσου, ως εμφαίνεται εκ των ιχνών αρχαίων κτιρίων. Κάτοικοι 242.
Προς το μεσημβρινόν δε τμήμα επί της χερσονήσου Κεφαλίου κείται το ομώνυμον χωρίον Κεφάλι. Κάτοικοι 77.
Η νήσος είνε ικανώς εύφορος, παράγει δε σίτον, κριθήν, οίνον περί τας 67.000 οκάδας, έλαιον περί τας 27.000, λεμόνια, λινάριον, αμύγδαλα, βάμβακα, μέλι. Οι Καλαμισιάνοι είνε γεωργοί και ναυτικοί, έχοντες ως επί το πλείστον καΐκια.
Προς Μ του Καλάμου εις απόστασιν μιλίου κείται νησίς Φερμέκουλα, προς Β δε ταύτης μεταξύ των μεσημβρινών ακρωτηρίων Καλάμου και Μεγανησίου ύφαλοι εις βάθος 3 οργυιών, εν ω εκατέρωθεν τούτων η θάλασσα είναι βαθυτάτη.
Επώνυμα κατοίκων νήσου Καλάμου
Αθήνης, Βερύκιος, Βλασσόπουλος, Βρετός, Γαλάτης, Γεωργουλάς, Γιαννιώτης, Γιαννοπούλης, Γιαννούτσος, Γκιάφης, Γλυκύς, Ζαβιτσάνος, Καβαδίας, Καλογήρης, Κανδηλιώτης, Καραβίας, Καραντζούλας, Καρβούνης, Καρφάκης, Κομηνός, Κουβαλάς, Λιβιτσάνης, Μανιάτης, Μανωλάτος, Μαρούλης, Μουτσαλιάς, Μπαλούρδος, Μπαρκάς, Μπαρμπούτσης, Μπουλιέρος, Νιφόρος, Παίσης, Πόρτολος, Ραμάνης, Ρεμαντής, Ρεμέντης, Σκάλας, Σόλας, Σφελάγκας, Τάνταρος, Τζουράγκος, Τριτσαρόλης, Τσάνος, Φερεντίνος, Χαλιώτης.
Πηγή: Αντώνιος Μηλιαράκης, Γεωγραφία πολιτική νέα και αρχαία του Νομού Κεφαλληνίας (Κεφαλληνία, Ιθάκη, Άτοκος, Αρκούδι, Κάλαμος, Καστός και Εχινάδες), Αθήνησιν, 1890

Καστρομονάστηρο ΕπισκοπήςΠηγή:Λευκαδίτικα Νέα
Καστρομονάστηρο Επισκοπής

ΙΟΥΛΙΟΣ ΤΥΠΑΛΔΟΣ η ζωή ενός Επτανήσιου στα τρία μεγάλα νησιά

Ο Ιούλιος Τυπάλδος Πρετεντέρης γεννήθηκε το 1814 στο Ληξούρι από αριστοκρατική οικογένεια.
Φοίτησε στην Ιόνιο Ακαδημία στην Κερκύρα.Εκεί πρωτογνώρισε τον Διονύσιο Σολωμό.Είχε εκεί
δάσκαλο τον Paolo Costa από τον οποίο επηρεάστηκε βαθειά.
Συνεχίζει τις σπουδές του στην Πίζα της Ιταλίας πάνω στο Δίκαιο και επιστρέφει στα νησιά το 1839,όπου διορίζεται στο δικαστικό σώμα Κεφαλληνίας.Αρχίζει να γράφει ποίηση.Διατηρεί στενή σχέση με τους πνευματικούς και πολιτικούς κύκλους της Κέρκυρας.
Μετά από 13 χρόνια στην Κεφαλονιά,μετατίθεται ως πρόεδρος πρωτοδικών στην Ζάκυνθο.Το νησί τον μαγεύει από την πρώτη στιγμή.Ενας κόσμος από άρχοντες,αστούς και ποπολάρους,μεσαιωνικές πλατείες, καντούνια,αρχοντικά,εκκλησίες,με κυρίαρχο στοιχείο την ποίηση και την μουσική.
Εκεί γνωρίζει και μαγεύεται από την Μαρία Λουίζα,κόρη του Γεωργίου Δε Ρώσση και σύζυγο του Γεωργίου Ρώμα.
Ο έρωτας είναι αμοιβαίος και έντονος σε βαθμό που η Μαρία Λουίζα χωρίζει τον Ρώμα,αφήνει τα δύο παιδιά τους και παντρεύεται τον Τυπάλδο! Ο σάλος που ξεσπά στο νησί πέφτει μόνο με την είδηση του θανάτου του Διονυσίου Σολωμού τον Φλεβάρη του 1857 στην Κέρκυρα.
Ο Τυπάλδος ανήκει στο κόμμα των Μεταρρυθμιστών και εχθρεύεται ιδιαίτερα τους ριζοσπάστες.
Απογοητεύεται από το τεράστιο ρεύμα των Ριζοσπαστών στα λαϊκά στρώματα σε τέτοιο βαθμό,ώστε γράφει σε φίλο του: ''Ευρίσκομαι εδώ αλλά εξακολουθώ να ζω στην Φλωρεντία''.
Τον Οκτώβρη του 1862 προάγεται στο Ανώτατο Συμβούλιο Δικαιοσύνης στην Κέρκυρα.
Η ένωση τον βρίσκει στο νησί λοιπόν, βαθειά δυσαρεστημένο από το γκρέμισμα της Νομοθεσίας 
του Ιονίου Κράτους και προπάντων την κατάργηση της Ιονίου Ακαδημίας, για το οποίο μάλιστα διαμαρτύρεται έντονα και εγγράφως στον Γεώργιο Α'.
Ο μεγάλος αυτός πατριώτης όλα αυτά τα χρόνια γράφει γράφει γράφει!
Γράφει ποίηση για τις αδούλωτες πατρίδες.Θρηνεί για τον μικροκομματισμό που αφήνει σε δεύτερη μοίρα τα εθνικά δίκαια.Πιστεύει ακράδαντα ότι πρώτα πρέπει να απευλευθερωθούν όλα τα κομμάτια του Ελληνισμού και μετά να ενωθούν τα Επτάνησα,για να μην υπάρξει αντιπαράθεση με την Αγγλία,αλλά να σταθεί αυτή αρωγός των δικαίων μας.
Στις 16 Ιουλίου 1883 πεθαίνει στην Κέρκυρα όπου ακολουθούν την κηδεία του, χιλιάδες Κερκυραίοι.
-Τι να γράψω περισσότερο κλείνοντας το ελάχιστο αυτό αφιέρωμα στον γίγαντα αυτόν;
-Απλώς να ευχαριστήσω την τύχη που είχα να  διαβάσω, τα όσα έγραψε ο Ντίνος Κονόμος για τον ΙΟΥΛΙΟ ΤΥΠΑΛΔΟ τον δεκαπενταύγουστο του 1967.
-O Kεφαλονίτης φιλίστορας Τάκης Τόκκας συμπληρώνει:
 να προσθέσουμε ότι την έφεση που είχε για τα γράμματα την καλλιέργησαν οι ευπαίδευτοι και καλλιεργημένοι γονείς του και ιδιαίτερα η μητέρα του η κοντέσσα Τερέζα Ριγκέττι από την Βερόνα.