Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΑΠΟΨΕΙΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΑΠΟΨΕΙΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 13 Ιουλίου 2017

ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΝΑΥΑΓΙΟ του Διον. Βίτσου

Αφού, από τόσους φυσικούς και πολιτισμικούς θησαυρούς που έχει η Ζάκυνθος, φτάσαμε ο EOT να προωθήσει διεθνώς -ύστερα από το 1981 φυσικά- ως σύμβολό της ένα λαθρεμπορικό τσιγαράδικο καράβι, που εξώκειλε σε μια απόμερη ακτή της, αναρωτιόμαστε μετά γιατί το νησί έχει γίνει πόλος έλξης τόσης εγκληματικότητας;
[Το πλοίο, ονόματι «Παναγιώτης», το 1980 μετέφερε λαθραία τσιγάρα από την Τουρκία σε διεθνή ύδατα μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας, όπου θα τα πουλούσε σε προσυμφωνημένο σημείο.
Η μηχανή του χάλασε και η μεγάλη κακοκαιρία το έστειλε στη βορειοδυτική πλευρά της Ζακύνθου. Μετά από καιρό τα κύματα το έσπρωξαν πάνω στην παραλία.
Μέχρι το 1922 η παραλία ήταν πολύ μικρή και είχε το όνομα Σπιριλί και την ήξεραν μόνο κάποιοι κάτοικοι της περιοχής. Τότε από κατολισθήσεις η παραλία αυτή μεγάλωσε. Το σημερινό της μέγεθος το πήρε μετά το ναυάγιο του τσιγαράδικου, ύστερα από νέες κατολισθήσεις.
Οι επιβαίνοντες το πλοίο, ένας ιταλός συνοδός του φορτίου και τρεις έλληνες μηχανικοί που είχαν πάει δια θαλάσσης για να επισκευάσουν τη μηχανική βλάβη, αποβιβάστηκαν με πνευστή λέμβο και ενημέρωσαν το Σταθμό Χωροφυλακής Βολιμών για το συμβάν.
Οι ντόπιοι θυμούνται χιλιάδες κούτες τσιγάρων να επιπλέουν στο νερό! ]

Κυριακή 9 Απριλίου 2017

ΕΥΧΕΣ ΣΤΟΥΣ ΝΑΥΤΙΚΟΥΣ ΜΑΣ του Μάκη Τζουγανάτου

« Στους συναδέλφους μου Ναυτικούς που θα κάνουν Πάσχα

στην Βαρδιόλα , άλλοι με φουρτούνα και άλλοι με μπουνάτσα,

νάχουν καλό γυρισμό »



*Ο Μάκης Τζουγανάτος κατάγεται από το Βαρύ τση Ερίσσου,όπου βρίσκεται και ο αρχαιότερος Ναός του νησιού




Τρίτη 20 Δεκεμβρίου 2016

ΘΥΜΑΜΑΙ ΜΙΚΡΟΣ...του Διον.Φλεμοτόμου

Θυμάμαι μικρός, στα πρώτα μετασεισμικά χρόνια, που γυρνώντας με το ποδήλατό μου σ' όλη σχεδόν τη Χώρα και προπάντων στα στενά της, γνώρισα πολλά από τα ελάχιστα σπαράγματα της παλιάς μου πόλης, αυτής που δεν πρόλαβα, μια και γεννήθηκα μετά το σεισμό, αλλά μου ήταν γνωστή από τις διηγήσεις των παλιότερων, που την είχαν χάσει.
 Ανάμεσα σ' αυτά, εκεί, κατά την Αγία Τριάδα, στο δρόμο της Στρατολογίας, έβλεπα σ' ένα μικρό οικόπεδο, μια κολόνα με μια εικόνα μέσα, που παρίστανε έναν Άγιο, που τον έτρωγαν λιοντάρια. Αργότερα αυτό χάθηκε, παραδομένο στο μπετόν και δεν ήταν το μόνο... 
Πολύ πιο μετά, όταν πρωτάνοιξα τα βιβλία της βιβλιοθήκης μου, από το "Εκκλησίες και Μοναστήρια στη Ζάκυνθο" του Ντίνου Κονόμου, κατάλαβα πως εκεί ήταν η εκκλησία του Αγίου Ιγνατίου, που κάποτε την είχε και η οικογένεια Καραμπίνη.
 Να γιατί καταντήσαμε ένας τόπος δίχως μνήμη!!!

Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2016

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΗΡΩΑΣ;;; του Στράτου Χαρχαλάκη

Πολλές φορές τα νέα παιδιά ρωτάνε τί είναι ήρωας.
 Ήρωας λοιπόν είναι ένας έκαστος από τους 20 ακρίτες των Αντικυθήρων, που γαντζωμένοι πάνω στον βράχο των πατεράδων τους και αρνούμενοι πεισματικά να τον εγκαταλείψουν για τις ανέσεις της πόλης, χωρίς γιατρό, χωρίς παπά, χωρίς καν ψωμί, δίνουν τον ίδιο τους τον εαυτό για να περιθάλψουν τους περίπου 70 μετανάστες που αυτή τη στιγμή βρίσκονται στοιβαγμένοι, θαλασσοδαρμένοι, ματωμένοι και κάτωχροι σε μια σπηλιά στην παραλία του Ξηροποτάμου για να προφυλαχθούν από τον σφοδρό αέρα. Ο Θεός ξέρει βέβαια πόσοι τα κατάφεραν να βγουν στη στεριά και τί ακριβώς θα δούμε με το πρώτο φως της ημέρας στα βράχια των Αντικυθήρων. Ήρωες είναι αυτοί οι άνθρωποι, που ενώ πληρώνουν τους ίδιους φόρους με τους κατοίκους των Αθηνών, δεν έχουν ούτε καν τα στοιχειώδη και όμως θα ξαγρυπνήσουν όλο το βράδυ μέχρι να πάει το πρωί το Πορφυρούσα να μεταφέρει τους μετανάστες στη Νεάπολη.
Σε συνεχή επαφή και επικοινωνία με την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία του Υπουργείου Ναυτιλίας και του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης, την Περιφέρεια, το Λ/Χ Νεάπολης και Κυθήρων και όλες τις Αρχές, αντιμετωπίζουμε ξανά με τον πλέον ενδεδειγμένο τρόπο το απρόοπτο αυτό περιστατικό.
Δυστυχώς αποδεικνύεται ξανά ότι τα νησιά όπως τα Αντικύθηρα είναι κυριολεκτικά αφημένα στο έλεος του Θεού... 
Αυτοί λοιπόν είναι οι ήρωες!

Κυριακή 21 Αυγούστου 2016

Ο ΚΕΦΑΛΟΝΙΤΙΚΟΣ ΠΟΡΔΟΜΥΛΟΣ του Παναγή Νικολάτου

...πρώτα απ' όλα να πούμε μπράβο στην κοπελιά για την επιτυχία της, ανεξάρτητα αν είναι Αμερικανίδα, Ελληνίδα, Μαροκινή, Ινδή ή από το Άλφα του Κενταύρου. ...αυτό το λησμονήσαμε.
...θυμηθήκαμε όμως να βγάλουμε την είδηση ότι είναι μισή Ελληνίδα (όπως η ίδια λέει) και βιαστήκαμε να την γράψουμε Κεφαλονίτισσα για να πάρουμε κι εμείς λίγη από την λάμψη του μεταλλίου και λίγη από τη δόξα της πρωτιάς.
...ολίγον από γκιουβέτσι. ...για να έχουμε να λέμε, μη στραβωθεί κανένας γαμπρός να μας πάρει τις ξεπάρθενες. ...κανένας τουρίστας να έρθει να του πάρουμε το σκαλπ για μια μερίδα κρεατόπιτα. ...ή κανένας επενδυτής που θα στραβωθεί να ρίξει τους παράδες του στο ευγενές χαλιφάτο μας.
...τα ίδια που κάναμε και πέρυσι αν θυμάμαι καλά, με εκείνον τον Ελληνικής καταγωγής πλην Αμερικάνο πολίτη και πεζοναύτη ήρωα που συνέβαλε στη σύλληψη επικινδύνου "τζιχαντιστή" (κατά δήλωση των αρχών πάντα) στο τραίνο για το Παρίσι.
...δεν σχολιάζω τον τίτλο του άρθρου που την πολιτογράφησε Κεφαλονίτισσα (κατακαημένο Διγαλέτο κι εσύ Κατσαφάνη πως βαστάς;) την ίδια στιγμή που το κείμενο που ακολουθεί αναφέρει τόπο καταγωγής της οικογένειας της την Λευκάδα!! ...αυτά είναι!! ...δεν είχαμε εμείς κατσίκα, κλέψαμε του γείτονα συμπέθερε, αλλά στο πιο πολιτισμένο. ...δεν κλέβουμε κατσίκια ή πρόβατα πια, όπως οι ένδοξοι πρόγονοι μας (ων την μνήμη επιτελούμε), αλλά αθλητές. ...ή μάλλον τη σκιά της λάμψης των μεταλλίων τους.
...πορδόμυλος ανάμεσα σε Ελληνοελληναράδες και Αμερικανοελληναράδες για την πατρότητα του αθλητή ή της αθλήτριας. ...την ίδια στιγμή ο αρθρογράφος βρίσκει την ευκαιρία να τα ψάλλει ένα χεράκι στο Ελληνικό κράτος που με την γραφειοκρατία του δεν δίνει την υπηκοότητα στην αθλήτρια, μήπως αγωνιστεί με τα Ελληνικά χρώματα κάποτε και να είναι με τη βούλα όλα δικά μας, αθλητές, μετάλλια και δόξα. (...για πήγαινε κουμπάρε να πάρεις την Αμερικάνικη ή τη Γαλλική υπηκοότητα κι έλα μετά να μου πεις τι είναι γραφειοκρατία και τι όχι)
...τέλος πάντων, κουβέντα να γίνεται.
...και τα χάλια μας στο δίκτυο, σε θέα δημόσια, να μας δούνε ζόρκους όλλοι και να καταλάβουν πόσο μικρή την έχουμε.
#...την αξιοπρέπεια μας, αλλά κι αυτό που σκέφτηκες αναγνώστη μου σωστό είναι.

Κυριακή 8 Μαΐου 2016

Η ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΗΝ ΣΥΝΘΕΣΗ του Θοδωρή Βισβάρδη (Ζάκυνθος)

Βλέπουμε ότι το διαφορετικό βάρος, μέγεθος ή σχήμα δεν εμποδίζει την σωστή κατανομή.
 Για μένα αυτός ο τείχος αντικατοπτρίζει την κοινωνία.
 Οσο διαφορετικές προσωπικότητες κ να έχουμε η συλλογικότητα κ η συνεργασία μπορεί να αγγίξει την τελειότητα μέσω του κοινού σκοπού!!! 


Πέμπτη 28 Απριλίου 2016

ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΛΕΓΕΣΑΙ ΕΥΡΩΠΑΙΟΣ; της Αλκμήνης Chaitow

Κατέβηκα απο το σπίτι μου, πηγαίνοντας προς το Λιστόν να βρω το καλύτερο μου μισό, που με περίμενε σ΄ένα απο τα καφενεία.
 Ημουν στη γωνία της Πανω Πλατείας, εκεί που είναι τα ταξί. Στεκόμουν εκεί που ειναι σημαδεμένη η διάβαση πεζών.
Περίμενα να μου δώσει κάποιος οδηγός προτεραιότητα! 
Εις μάτην όμως!
Απείχα όχι παραπάνω από 20 εκατοστά από ένα όχημα και σκέφτηκα... εδώ η διάβαση είναι φτιαγμένη για την προτεραιότητα των πεζών, οπότε κατέβηκα το σκαλί και άρχισα να διασχίζω τον δρόμο προκειμένου να περάσω απέναντι.
 Ο οδηγός σταμάτησε φρενάροντας απότομα.
 Πρόσεξα την πινακίδα του (ήταν Κέρκυρας), και με θυμωμένη έκφραση έκανε κινήσεις πνιγμένου με τα χέρια, κορνάροντας...
Κερκυραίε οδηγέ και οδηγοί πάσης Ελλάδος
 Διάβασε το, άκουσε το, κατανόησε το.
 Οσον αφορά τις διαβάσεις πεζών, ο πεζός και η σωματική του ακεραιότητα είναι δική σου ευθύνη.
Μάθε τον νόμο. 
Μάθε την υποχρέωση σου.
 Μάθε να υπακούς τον ΝΟΜΟ αν θέλεις ποτε να λέγεσαι Ευρωπαίος ή έστω κάτοικος Ευρώπης

Τρίτη 26 Απριλίου 2016

ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΚΕΡΚΥΡΑ του Νίκου Γρηγορόπουλου

Tο κτίριο του πάλαι ποτέ αγγλικού νοσοκομείου στο παλιό φρούριο, όπως φαίνεται από την Γαρίτσα.
 Η στέγη καταρρέει, άλλο ένα κτίριο μετά από εκείνο του Γηροκομείου που ερειπώνεται. 
Οι υπηρεσίες του δημοσίου και δήμου στεγάζονται σε ενοικιαζόμενα κτίρια, εμείς πληρώνουμε !!!
Γιατί να νοιαστούνε οι αιρετοί … άρχοντες, ανεξαρτήτως κομμάτων;
 Μόνο προεκλογικά λένε μεγάλα λόγια και μόλις εκλεγούν ως δια μαγείας ξεχνάνε ...

Στο παλιό λιμάνι σαβανώσανε τα πρώην εκδοτήρια εισιτηρίων για να μην βλέπουν οι τουρίστες την κατάντια μας, όπως και το κτίριο δίπλα στο παλιό δημαρχείο, άσε την Βίλλα Ρόσα, στην παραλιακή της Γαρίτσας η κατάσταση είναι απελπιστική και ουδείς ενδιαφέρεται …

Σάββατο 24 Ιανουαρίου 2015

Νάρκισσοι Σολίστες η Αφοσιωμένοι Χορωδοί ; του Γεωργίου Σκλαβούνου (Κέρκυρα)

Η βελτίωση της θέσης της χώρας στον κόσμο,η ισότιμη και αξιοσέβαστη συμμετοχή μας στην Ευρώπη και τον κόσμο, η απελευθέρωσή μας από την παρακμή, δεν θα γίνει με λογιστικά εργαλεία .
Η αναμόρφωση θεσμών και φορέων δεν θα γίνει ούτε από λογιστές ούτε από τραπεζίτες, ούτε από εραστές της εξουσίας...
 Δεν θα γίνει από τα τηλεοπτικά παράθυρα ούτε με λαϊκή επιμόρφωση...
 Χωρίς τον σεβασμό και την αγάπη για την γη ,την αυλή που γεννηθήκαμε για το χωριό και το ΣΥΓΧΩΡΙΑΝΟ που μεγαλώσαμε μαζί,για τη ΠΟΛΗ. αλλά και τον ΣΥΜΠΟΛΙΤΗ μας, ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΤΡΟΠΗ δεν θα μας καταστήσει αναμορφωτές.
 Η αναμόρφωση θεσμών και φορέων σημαίνει και προϋποθέτει αναγέννηση της συμμετοχής, τρόπου, μέσων και σκοπών της συμμετοχής .

 Αφοσιωμένοι χορωδοί και όχι νάρκισσοι σολίστες χρειάζονται για αυτή την αναμόρφωση,

Ο ΛΟΓΟΣ της Πράξης είναι ο μόνος αποτελεσματικός ΛΟΓΟΣ.

 Το παράδειγμα ζωής, η μόνη αξιόπιστη διδαχή .
Μόνος αναγκαίος ΤΡΟΠΟΣ για την έξοδο από την κρίση, η απελευθέρωση μας από τον αντικοινωνικό ατομικισμό και η αναγέννηση του συμμετοχικού μας πολιτισμού. 
Η δύναμη της ανιδιοτελούς και συμμετοχικής προσπάθειας παραμένει η αναγκαία και η αξεπέραστη δύναμη για την έξοδο.Δεν υπάρχει σοβαρή παράδοση που να μην επισημαίνει την καθοριστική σημασία αυτής της διάστασης. 
Η βιβλική αναφορά για την δύναμη και τις δυνατότητες μιας τέτοιας συνεργασίας είναι χαρακτηριστική

....Όπου εισίν δύο η τρεις συνηγμένοι εις το εμόν όνομα, εκεί ειμί εν μέσω αυτών.( Ματθ.18,19-20)..

Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2014

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΑΝΙΣΤΟΡΗΤΟΥΣ της Αναστασίας-Ανση Καρυώτη (Κέρκυρα)

Ακούστε τώρα τι είπε ο κ. Γιώργος Λίανης στην παρουσίαση του βιβλίου του για τον Βασίλη Τσιτσάνη.... "έχουμε ένα εθνικό ποιητή τον Διονύσιο Σολωμό (σωστά ως εδώ) και ένα εθνικό συνθέτη τον Βασίλη Τσιτσάνη"....
κ. Λιάνη εθνικός μας συνθέτης είναι ο Νικόλαος Χαλικιόπουλος Μάντζαρος ο οποίος και συνέθεσε το Εθνικός μας ύμνο, βασισμένος στους στοίχους του εθνικού μας ποιητή Διονυσίου Σολωμού...!!!! 
-Χωρίς να θέλω να υποτιμήσω καθ' οιονδήποτε τρόπο τον μεγάλο συνθέτη Βασίλη Τσιτσάνη που έδωσε πολλά στο λαϊκό μας τραγούδι και μιλάει στις καρδιές όλων μας, αλλά να μην τα ισοπεδώνουμε και όλα, να ξέρουμε την ιστορία μας και να αποδίδουμε τα πράγματα και τους τίτλους όπως είναι και όχι όπως θέλουμε. 
Από εσάς τέτοια λάθη δεν επιτρέπονται..... Αυτά!!!!!!

Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2014

ΡΕΚΒΙΕΜ ΣΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑΪΚΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΡΕΜΑΣΤΗΣ του Πέτρου Γάλλια

Ελάχιστο “ρέκβιεμ” για τις μνήμες της μικρής μας πλατείας. Για τις μνήμες της μικρής μας πόλης….
Η ωραιότερη ίσως πλατεία της παλιάς πόλης, του Καμπιέλου, η πλατεία της Κρεμαστής με το Βενετσιάνικο πηγάδι, δεν θα είναι πια η ίδια, γιατί κάποιοι αποφάσισαν να σβήσουν τις μνήμες της.
Κάθε φορά που έβλεπα τον τοίχο του “Ιερού Ναού της Υ.Θ. Κρεμαστή της Κεχαριτωμένης κι Αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου”, αφηνόμουν στο ταξίδι του χρόνου. Κοιτάζοντας τον ξεχνιόμουν. Ολόκληρες ιστορίες ξεπηδούσαν όπως όταν κοιτάς τα σύννεφα και ταξιδεύεις σε παραμυθένιους τόπους. Πικρές ή γλυκές μνήμες. Ακόμα και σε μορφές ιερές ή εφιαλτικές. Ο τοίχος μεταμορφώνονταν ανάλογα με το φως. Αλλιώτικος στην ανατολή, αλλιώτικος το μεσημέρι, στη δύση, το βράδυ. Άλλες ιστορίες έλεγε στην Πανσέληνο, διαφορετικές στα αστέρια. Σκοτεινός και μυστηριακός στη χάση του φεγγαριού. Άλλος στη βροχή, άλλος στη λιακάδα…Σαν ένα ωραίο πρόσωπο που ο χρόνος και οι ρυτίδες το ομορφαίνουν ακόμα περισσότερο… το κάνουν μυστηριακό. Μαγικό. Ιερό…
Ο γεμάτος μνήμες, με την υπέροχη πατίνα του χρόνου, εξωτερικός τοίχος της εκκλησίας έχει βιαστεί ανεπανόρθωτα. Ποιος μπορεί να έδωσε έγκριση για αυτό το αντιαισθητικό λίφτινγκ. Ναι, βάφουν με ωραίο φρέσκο χρώμα τον τοίχο της εκκλησίας. Έτσι θα έχουμε στη γειτονιά μας ένα καθώς πρέπει ολοκαίνουργιο άχρονο και ουδέτερο τοίχο. Χωρίς μνήμες...
Δεν είμαι ειδικός στη νομοθεσία περί των αρχαιολογικών χώρων και μνημείων. Ξέρω μόνο πως κανένας δεν θα μπορούσε να διανοηθεί ούτε στον χειρότερο εφιάλτη του να βάψει τον Παρθενώνα, ή τον ναό του Ηφαίστου στο Θησείο, ή να μπογιατίσει τον Ερμή του Πραξιτέλη με τα ωραία και φανταχτερά χρώματα που είχαν στα νιάτα τους. Μπορεί κανείς να φανταστεί το θέατρο της Επιδαύρου, το Ωδείο του Ηρώδη του Αττικού, το ναό των Αγίων Ιάσωνα και Σωσίπατρου, ή την εκκλησία της Παναγίας Καπνικαρέα, ή τον Μυστρά φρεσκομπογιατισμένους;
Τέτοιες απρέπειες, τέτοια – ας μου επιτρέψετε την υπερβολή – αισθητικά εγκλήματα, τέτοιες ασκήμιες, τόση ασυνειδησία. Τόση έλλειψη αισθητικής…
Είμαστε οι ευλογημένοι κάτοικοι μιας από τις ελάχιστες πόλεις – ζωντανά μουσεία – του κόσμου. Πως μπορούμε και επιτρέπουμε τέτοιες παρεμβάσεις;
Ναι είμαι θυμωμένος. Θέλω τις μνήμες μου ζωντανές. Θέλω τη μάνα πόλη μου να γερνάει όμορφα. Χωρίς ψεύτικα φτιασίδια… Χωρίς χειρουργικές επεμβάσεις που αλλοιώνουν την ταυτότητά της. Την ταυτότητά μου…
Θέλω να περπατάω στην πόλη μου και να ταξιδεύω…
Πέτρος Γάλλιας
(Πλατεία Κρεμαστής, Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2014)
Υ.Γ. Ευτυχώς όμως, το κλίμα του νησιού, είναι με το μέρος μας. Με την υγρασία και τις βροχές του, θα ποτίσει γρήγορα και θα ξαναζωγραφίσει με νέα πατίνα τον τοίχο…

Δευτέρα 27 Οκτωβρίου 2014

ΝΑ ΘΥΜΗΘΟΥΜΕ ΠΟΙΟΥΣ ΤΙΜΑΜΕ...της Ανδριανής Βοντετσιάνου (Κέρκυρα)

Θα έπρεπε ίσως να τις αναρτήσω αύριο...(28η Οκτωβρίου)
 Αλλά τις ανεβάζω σήμερα μήπως και τις δει κανένα πιτσιρίκι που θα παρελάσει.
 Για να καταλάβει γιατί θα παρελάσει αύριο και ποιούς πρέπει να τιμήσει.
Μήπως και το κορίτσι αποφασίσει να μακρύνει λίγο τη φούστα του και να μην πάει στην αυριανή παρέλαση με μίνι μέχρι το εσώρουχο και το αγόρι σταματήσει να γελάει και γίνει για λίγο άνδρας.
Αυτούς που δείχνουν οι φωτογραφίες τιμούμε αύριο. Και χάρη σε όλους αυτούς που δεν το έβαλαν κάτω και πλήρωσαν πολλοί με την ζωή τους, όλοι εσείς οι μαθητές μετά την παρέλαση - παρωδία (όπως έχετε καταντήσει τον αυριανό εορτασμό) θα πάτε να γεμίσετε τις καφετέριες.
Δείτε λοιπόν...

Πέμπτη 23 Οκτωβρίου 2014

Η ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΟΛΩΜΟΥ ΜΑΣ ΜΑΡΑΝΕ ΚΑΙ ...ΤΗ ΜΑΡΑΙΝΟΥΜΕ του Διον.Βίτσου

Η Ελλάδα είναι η χώρα που μισεί την ιστορία της.
 'Ενα σπίτι 30 ετών θεωρείται παλιό και δεν το αγοράζουμε. Θέλουμε νεόκτιστα. Ας τολμήσουμε να πούμε κάτι τέτοιο στο Παρίσι, το Λονδίνο ή τη Ρώμη, που τα σπίτια είναι αιώνων! Με άλλα λόγια κατά τη λογική, την αισθητική και την παιδεία του Νεοέλληνα θα πρέπει κάθε 30 χρόνια να γκρεμίζουμε την κάθε πόλη και να την ξαναχτίζουμε.
Με την ίδια λογική οι χαρακτηριστικές πλάκες της Πλατείας Σολωμού στην Ζάκυνθο ξηλώνονται, για να μπουν καινούργιες μαρμάρινες -όλη η πλατεία μια απέραντη ταφόπετρα ή αν προτιμάτε λουτροκαμπινές- και πατάρια και πέργκολες κλπ.
Αν μη τι άλλο αυτές οι πλάκες είναι εκείνες που όλοι μας κάναμε πάνω τους τα πρώτα μας βήματα και μετά τα μαθητικά, τα φοιτητικά, τα ερωτικά και τα επόμενα...
Τι έχουν και τις ξηλώνουμε; 
Ποιος έχει το δικαίωμα να παίρνει και να εφαρμόζει τέτοιες αποφάσεις;
Και τι θα βάλουμε; Αρχοντοχωριάτικες βιοκλιματικές αηδίες που θα αερίζουν μια πλατεία, η οποία στις τρεις από τις τέσσερις πλευρές της είναι ανοικτή στη θάλασσα;
Και περγουλιές; Υπάρχουν πολλές κεντρικές πλατείες στην Ευρώπη με περγουλιές; Εκεί κάνουν ό,τι μπορούν για να φαίνονται μεγαλειώδεις , όχι για να μετατρέπονται από πλατείες σε αυλές!
Σε μια πόλη με χιλιάδες προβλήματα και ασκήμιες, το ωραιότερο κομμάτι της βρήκανε να "αναπλάσουνε"/ξεχαρβαλώσουνε.

Σάββατο 18 Οκτωβρίου 2014

Ο ΑΠΟΚΕΦΑΛΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΓΑΛΜΑΤΟΣ του Γ.Κακή Κωνσταντινάτου


Με την θλιβερή ευκαιρία του αποκεφαλισμού του αγάλματος του Εθνικού ποιητή μας στον εθνικό κήπο της Αθήνας από βέβηλα χέρια  ο Γεώργιος Κακής Κωνσταντινάτος,έγραψε τις παρακάτω σκέψεις
''…Άστραψε φώς και γνώρισεν ο νιός τον εαυτό του…”
”…φώς που πατεί χαρούμενο τον άδη και τον χάρο…”
γράφει ο αδελφός μας Διονύσιος Σολωμός
καλώντας μας σε αναπόφευκτη υπέρβαση,
δίνοντας στη ζωή μας αξία και αυτοσεβασμό.

Δεν είναι ότι πήγαν κάποιοι και τον αποκεφάλισαν στον Εθνικό Κήπο·
είναι ότι τον είχαμε αποκεφαλίσει προηγουμένως όλοι εμείς με τις πράξεις μας.
Αυτόν· τόν γιό τής δούλας, Αγγελικής Νίκλη και του άρχοντα Νικολάου Σολωμού·
που τόσα πικρά ποτήρια ήπιε στη ζωή του από μικρό παιδί.

Πίνει τώρα άλλο ένα· άλλα δεν έχει ανάγκη·
πρόσθετη δόξα είναι γι’αυτόν ο πρόσφατος βανδαλισμός της προτομής του·
εμείς, έχουμε ανάγκη να αναλογισθούμε ψάχνοντας μέσα στα λόγια του
πως είναι, η κόψη του Σπαθιού η Τρομερή
αυτό απ’ το οποίο αναγνωρίζεται η Ελευθερία!

Ας έχουμε οδηγό μας γιά την πραγματικότητα αυτή, την απτή εμπειρία, πως
η δυσκολεμένη ψυχή των άλλων, δεν σου επιτρέπει να ανασάνεις ελεύθερος
αν η δική σου ευρωστεία δεν τους το επιβάλει.
Τα λόγια λοιπόν του Ποιητή πάνε πολύ βαθειά.
Ο Μάνος Χατζιδάκις στο βιβλίο του ”Ο καθρέφτης και το μαχαίρι”
γράφει πως ο Σολωμός είναι ο μεγαλύτερος Έλληνας Ποιητής!

Εγώ ”γνωρίσθηκα” μαζί του όταν ερμήνευσα την ζωή του ως ρόλο
στην παράσταση του Θεάτρου Δίδελφυς και παραγωγή της Ένωσης Επτανησίων
στην Αγία Παρασκευή στο Θέατρο του Αμερικανικού Κολλεγίου.
Δέθηκα και συγκινήθηκα από την ύπαρξη αυτού του ωραίου παιδιού
μιας αιώνιας άνοιξης, του Διονυσίου Σολωμού.

Μ’αυτό το προσωπικό ποιητικό δικαίωμα, απεύθυνομαι ιδιαιτέρως σε σας,
Επτανήσιοι Αδελφοί μου.
Δημιουργήστε εκδηλώσεις ζωντανής μνήμης!
σαν άνθη εύοσμα πάνω στην λάσπη και την κόπρο της βεβήλωσης.
Αγκαλιάστε τον Διονύσιο, το παλληκάρι αυτό του Ιονίου μας, όχι σαν λείψανο,
μα σαν ζώσα πνευματική σάρκα, που δεν μας αρνήθηκε,
άλλα έσκυψε πάνω απ’το παράπονο της μαυρισμένης μας άνοιξης
και είπε το τραγούδι της ζωής μας: Τον Ύμνο εις την Ελευθερία!

Οι αγωνιστές του ’21 και οι Επτανήσιοι ριζοσπάστες, μάτωναν στο πεδίο της μάχης·
ο Σολωμός μάτωνε μέσα του και έγραφε όχι ”ψευτοδιανοουμενίστικα”
μα βουτώντας την πένα του στο αίμα της καρδιάς του·
απ’την άλλη η ποίησή του εκφρασμένη μέσα απ’τον ρομαντισμό της εποχής του
έχει ταυτόχρονα αυτό τον υπέροχο υπερρεαλισμό που την κάνει διαχρονικά μοντέρνα!

Είναι ιδιαιτέρως δικός μας ο Διονύσιος Σολωμός·
απ’την μια άκρη του Ιονίου -η Ζάκυνθος τον γέννησε-
ως την άλλη -η Κέρκυρα τον δέχθηκε-
και οφείλουμε να μην μείνουμε άπρακτοι μπροστά στο γεγονός.
Επτανησιακές Αδελφότητες, Ενώσεις, Ομοσπονδίες, Σύλλογοι,
θα πρέπει με τις ταπεινές τους δυνάμεις να ετοιμάσουν και να παρουσιάσουν κάτι·
με θέμα τον Σολωμό και αφορμή την βεβήλωση του.
Ναι, να στήσουμε την προτομή του ή το άγαλμα, όπως σωστά γράφτηκε·
το πρωτεύον όμως είναι, βλέποντας στον Ποιητή κάτι απ’το ανέγγιγχτο κομμάτι του ευατού μας,
να στήσουμε πρώτα αυτό όρθιο μέσα μας. Και σ’αυτό δεν περισσεύει κανείς.

Νοιώθω το σπάσιμο της προτομής του Σολωμού, σαν ”απάντηση” κάποιων,
στην πρόσφατη σύναξη Επτανησιακών καλλιτεχνικών μουσικών δυνάμεων στο Ηρώδειο·
υπό την μπαγκέτα του φίλου Ζακυνθίου μαέστρου Ιάκωβου Κονιτόπουλου,
για την παρουσίαση του Εθνικού Ύμνου μελοποιημένου.
Εύχομαι πολλές μικρές εκδηλώσεις Επτανησιακών φορέων,
στα νησιά μας, στην υπόλοιπη Ελλάδα και το εξωτερικό ,
να δώσουν με την σειρά τους την απάντηση, της Επτανησιακής αρχοντιάς και αξιοπρέπειας·
Η αρωγή μου είναι δεδομένη από όπου αυτή πραγματικά ζητηθεί.

Γεώργιος Κακής Κωνσταντινάτος
Ηθοποιός Σκηνοθέτης Εικαστικός

solwmos (1) solwmos (3)

Πέμπτη 9 Οκτωβρίου 2014

ΕΥΗΜΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΖΑΚΥΝΘΟ του Ανδρέα Στάβερη-Πολυκαλά

Μετά την απαλλοτρίωση του Άγγλου (Μώρου*) Μέτηλα το 1943 από τους Ιταλούς στην Ζάκυνθο, τώρα αποχτήσαμε τρεις, εκ των οποίων ο ένας είναι Ρώσος ναύαρχος και μάλιστα άγιος, ο δεύτερος Βέλγος και ο τρίτος Κινέζος…..
Ποίος τη χάρη μας !!!!!!!!
*Μώρος =Αράπης, μαύρος στο ζακυνθινό ιδίωμα
η σύνταξη του ιστολογίου προσθέτει
και την ''σατανική'' επιλογή των Ζακυνθινών
να βάλουν δίπλα-δίπλα τις προτομές
των αιώνιων εχθρών
Ρώμα και Λομβάρδου
για να τους βασανίζουν και μεταθανατίως!

Τετάρτη 1 Οκτωβρίου 2014

ΞΕΘΩΡΙΑΣΕ Η ΚΕΡΚΥΡΑ; της Ανδριανής Βοντετσιάνου

H Κέρκυρα του πολιτισμού, η Κέρκυρα των φιλαρμονικών, του θεάτρου, των παρελάσεων, των Φρουρίων, των παλατιών. Η Κέρκυρα του Μον Ρεπό και του Αχιλλείου.

Η Κέρκυρα που σε προηγούμενες δεκαετίες γέμιζε με τις φωτογραφίες της τα ωραιότερα άλμπουμ διακοπών σε όλο τον κόσμο. Celebrities κοσμούσαν τα περιοδικά με τις αφίξεις τους στο νησί, διάσημοι ηθοποιοί σε τρυφερά ενσταντανέ στη Σπιανάδα και εφοπλιστές που έκαναν αξέχαστες δεξιώσεις  με την υψηλή κοινωνία...

Θα μου πείτε, οι καιροί προχωρούν και τίποτα δεν παραμένει ίδιο. Θα συμφωνήσω αλλά θα σας ρωτήσω πως ενώ οι καιροί προχωρούν δεν θα έπρεπε παράλληλα να προσπαθήσουμε τουλάχιστον αυτή την αίγλη του νησιού  να την διατηρήσουμε;

Έχουμε σκεφτεί εμείς οι Κερκυραία στα αλήθεια ποια είναι η πραγματική εικόνα του τόπου μας σήμερα και πως έχουμε φτάσει σε αυτή την κατάσταση; Γιατί ας μην κρυβόμαστε, στο μεγαλύτερο βαθμό πλέον η Κέρκυρα δίνει την εικόνα της εγκατάλειψης και της κακοδιαχείρισης των πόρων της. Ξεθώριασε σαν μια γυναίκα που ενώ τα ρούχα που φοράει ήταν κάποτε δημιουργίες μεγάλων οίκων, δείχνουν πια τα σημάδια του χρόνου και της πολυφορεσιάς.

-Δρόμοι παλιοί γεμάτοι λακούβες αλλά και νέοι με κακοτεχνίες που τείνουν να γίνουν συνηθισμένο φαινόμενο σε όλο το οδικό τμήμα τόσο της πόλης μα και της υπόλοιπης νήσου.
-Κάδοι απορριμμάτων ξεχειλίζουν με αποτέλεσμα το καλοκαίρι να υπάρχει αφόρητη δυσοσμία και το χειμώνα η βροχή να παρασύρει τα απορρίμματα.
-Θέσεις στάθμευσης μηδαμινές και όπου υπάρχουν συνήθως είναι σε ακατάλληλο χώρο (βλ. κεντρική πλατεία).
-Ελλιπής αξιοποίηση αρχαιολογικών χώρων και μνημείων όπως για παράδειγμα το Φρούριο που φέρει έντονα σημάδια εγκατάλειψης και λανθασμένης φροντίδας.
-Αεροδρόμιο που θα μπορούσε να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο σε ταινία περασμένης δεκαετίας αφού κατά κανένα τρόπο δεν πληρεί τις σύγχρονες προδιαγραφές και σε έντονη τουριστική περίοδο αδυνατεί να καλύψει τις ανάγκες.
-Έλλειψη φροντίδας του ήδη υπάρχοντος συστήματος ομβρίων υδάτων και αποχέτευσης και μελέτη για κατασκευή νέων τμημάτων αυτού.
-Αποδυνάμωση του Ιόνιου Πανεπιστημίου και των σχολών του.

Θα μπορούσα να σας απαριθμήσω ακόμα πάρα πολλά... Για το Νοσοκομείο, για το φωτισμό της πόλης σε σημεία που αποτελούν τουριστικό πόλο έλξης αλλά τόπο συνάντησης των Κερκυραίων, για παγκάκια σκουριασμένα, για τις κακοτεχνίες στο νέο λιμάνι, για την παντελή αδιαφορία της δημοτικής αρχής για τα πολιστικά δρώμενα, για την σχεδόν αόρατη συγκοινωνία της πόλης με τα χωριά κ.λ.π.

Δεν θέλω να σας κουράσω όμως. Να σας αφυπνίσω θέλω. Και να σας κάνω να αναρωτηθείτε αν η Κέρκυρα στη σημερινή της μορφή είναι αυτή που σας καλύπτει. Αν είναι αυτή που ονειρευεστε να ζείτε ή σαν επισκέπτης θα θέλατε να συναντήσετε.
Είμαι σίγουρη πως όχι. Γιατί όλοι ξέρουμε πως θα μπορούσε να είναι σήμερα το νησί μας, ένα στολίδι, ένα πραγματικό μνημείο της Ουνέσκο χωρίς τραπεζοκαθίσματα σε κάθε καντούνι...

Τι μένει λοιπόν να κάνουμε;
Πρώτα απ’ όλα εμείς οι ίδιοι πρέπει να επιδείξουμε ζήλο σε μια κοινή προσπάθεια ευπρεπισμού του τόπου μας. Ο «ωχαδελφισμός» και η μετάθεση του προβλήματος για την επόμενη ημέρα δεν θα βοηθήσει. Εθελοντικοί σύλλογοι υπάρχουν πολλοί και μας περιμένουν να βοηθήσουμε όλοι ενεργά αρχίζοντας από τα «μικρά».

Όσο για τα «μεγάλα»; Ε! Για αυτά υπάρχει δημοτική αρχή που οφείλει να μας ακούσει. Αν είμαστε πολλοί τότε και η φωνή μας θα είναι δυνατότερη. Ασκώντας συνολικά πίεση σαν ομάδα και όχι ατομικά, να είστε σίγουροι πως θα πετύχουμε πολλά.
Δήμος και Περιφέρεια πρέπει να ενδιαφερθούν επιτέλους για την Κέρκυρα αξιοποιώντας τόσο κοινοτικούς πόρους –αφού θα έχει προηγηθεί μελέτη και οργάνωση ώστε να εξαλειφθεί κάθε περίπτωση σπατάλης αυτών- αλλά και κρατικά κονδύλια που σε πολλές περιπτώσεις μένουν ανεκμετάλλευτα.
Βέβαια, αυτό προϋποθέτει συνεργασία διαφόρων υπηρεσιών και φυσικά χρόνο. Μα μήπως δεν έχουμε  ειδικευμένα άτομα στις υπηρεσίες μας που μπορούν να συνεργαστούν σε ανάλογα projects και φυσικά διαθέτουν τον απαιτούμενο χρόνο;

Είναι καιρός πια να αποκτήσει η Κέρκυρα αυτό που της οφείλουμε και της το στερήσαμε (όχι γιατί το επιδιώξαμε αλλά γιατί δεν ξέραμε πως να το συντηρήσουμε) εμείς οι άνθρωποί της: τη χαμένη της λάμψη.


Ας κάνουμε όλοι μαζί μια προσπάθεια να δούμε ξανά το νησί μας όπως αξίζει σε μια αρχόντισα του Ιονίου. Η Κέρκυρα ήρθε η στιγμή να πρωταγωνιστήσει και πάλι αφήνοντας τον υπόλοιπο κόσμο άφωνο...

Σάββατο 20 Σεπτεμβρίου 2014

ΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΕΣ

Την πρόταση αυτή,την είχε πει ο Τσώρτσιλ.
Απεδείχθη 100% αληθινή.
Οποιος τολμάει να πει,αυτό που πιστεύει χαρακτηρίζεται ως φασίστας.
Οποιος αγαπάει την αλήθεια,χαρακτηρίζεται αμέσως ως φασίστας.
Οποιος δεν συμφωνεί με την μάζα,αρνείται με άλλα λόγια να γίνει μαζάνθρωπος
χαρακτηρίζεται ΑΜΕΣΩΣ,στιγματίζεται θα έλεγα καλύτερα,ως φασίστας.
Ε λοιπόν φίλοι μου μην φοβάστε!
Πείτε άφοβα την γνώμη σας!
Δείχτε με το δάχτυλο τα σκουλίκια που βρίσκονται γύρω σας!
Μην ψαρώνετε αν χρησιμοποιούν βαρύγδουπους τίτλους!
Ας λέγονται συγγραφείς,δημοσιογράφοι ή πνευματικοί άνθρωποι!
Μην τους φοβάστε!
Αυτό λέγεται ΦΑΣΙΣΜΟΣ...
Ο φόβος να εκφραστούμε ελεύθερα!
Ναι λοιπόν αγαπώ τα Επτάνησα και βασικά αγαπώ την κουλτούρα τους!
Ναι δεν μ' αρέσει να ακούω τούρκικους αμανέδες που φέρανε οι πρόσφυγες...
Ναι θεωρώ ότι είμαι εξευγενισμένος...
Ναι πιστεύω απόλυτα ότι τα τριακόσια με τετρακόσια χρόνια Βενετών στα Επτάνησα,δεν έχουν καμία σχέση με τα σκοτεινά 400 χρόνια τουρκοκρατίας στην Ηπειρωτική Ελλάδα.
Ναι θεωρώ τον εαυτό μου πιο πολύ Επτανήσιο-κι ας μην ζω στα Επτάνησα- απ'άλλους
που έχουν γεννηθεί και ζουν στα Επτάνησα!

ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ

Πέμπτη 28 Αυγούστου 2014

ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΑΛΩΣΟΥΝ της Ευρ.Λειβαδά

Όλα ξεκίνησαν από όταν ο κ. Γιώργος Παπανδρέου, αμερικανός υπήκοος και υπηρέτης, ανέλαβε το Υπουργείο Εξωτερικών (τα αρχεία θέλουν ενδελεχή έρευνα από τον ιστορικό του μέλλοντος. Θυμηθείτε, εκτός από την ματιά που έρριξε στους δικούς του κατά την ορκωμοσία στην Βουλή, το Ναι που είπε πριν καλά καλά αναγνωσθεί το σχέδιο Ανάν). 
Την "δουλειά" προχώρησε ο άλλος ανθέλληνας ο κ. Δημήτριος Δρούτσας που ανέλαβε Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών. Ετούτο το συνονθύλευμα που έχουμε για κυβέρνηση, απλώς, δηλώνει την υποταγή του στην Γερμανία. Άβουλα και υποτακτικά.
Αυτήν την Ευρώπη είχε ονειρευθεί ο Κωνσταντίνος Καραμανλής; Νομίζω πως όχι.
Εν κατακλείδι: πρώτα αφαιρέθηκε το "Εθνικός/ή" από τα ονόματα κρατικών φορέων (Υπουργείο Εθνικής Άμυνας -έγινε Υπουργείο Άμυνας, Υπουργείο Εθνικής Παιδείας- έγινε Υπουργείο Παιδείας -γνωστός ο ρόλος της κ. Άννας Διαμαντοπούλου και της "Σχολής" που υπηρετεί- κ.ο.κ.). Μετά ενισχύθηκε ο ρόλος του Προξενείου της Κομοτηνής και εθελοτυφλούσαν όλοι οι "δικοί μας" στις προκλήσεις. Όπως και στις θέσεις των Σκοπίων. Παράλληλα, αφαιρέθηκε και συνεχίζει να αφαιρείται η λέξη "Ελληνικός/η" από δημόσια τμήματα. Τώρα "έβαλαν χέρι" στη σημαία. Θα απομείνουν μόνον οι οριζόντιες γραμμές της και θα εξαλειφθεί ο σταυρός.
Επιπλέον, γιατί ετοιμάζονται χαρτονομίσματα με δρχ; Τι εξυπηρετούν αυτά τα "δοκίμια";
Ό,τι κι αν κάνουν 1. την ιστορία δεν μπορούν να την διαγράψουν (όσο και αν την παραποιούν η κ. Ρεπούση και οι συν αυτή) και 2. την ψυχή των Ελλήνων δεν πρόκειται να την αλώσουν (οι μακροχρόνιες σκλαβιές αυτό δηλώνουν: ελλαδικός κορμός 400 χρόνια, Επτάνησα 750. Και όλοι είμαστε σήμερα Έλληνες και έτσι διαπαιδαγωγούμε τις επόμενες γενιές).
Δεν θα πρέπει να ξεχνούν οι οπαδοί της "σαλτσοποίησης" πως ό,τι ενώνεται με βία, αποχωρίζεται με βία ή με αίμα.

Τετάρτη 13 Αυγούστου 2014

ΠΟΣΟ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΟΙ ΚΑΙΡΟΙ του Αντώνη Γαστεράτου

Καθώς περί φουστανέλας ο λόγος, θα αναρτήσω κάτι από τον αγαπημένο όλων μας Ντίνο Θεοτόκη (από το καλύτερο κατά τη γνώμη μου πεζογράφημά του, "Οι σκλάβοι στα δεσμά τους").
 Προσοχή όμως, όταν διαβάζουμε Θεοτόκη ας έχουμε κατά νου ό,τι αυτός πρέσβευε για να εννοήσουμε ό,τι μήνυμα θέλει να περάσει πίσω από τις γραμμές και ας μη μένουμε σε μια απλή επιφανειακή ανάγνωση.
" ...Αναστέναξε όμως στο τέλος κι εκοίταξε τον άλλον με το άγριο βλέμμα του ανθρώπου που επαναστατεί με την άδικη τύχη του∙ κι ενώ ο τοκογλύφος εμιλούσε ακόμη, ο γέρος εσυλλογίστηκε πικρά: «Πόσο είχαν αλλάξει οι καιροί! Ο γιος του Δήμου Στεριώτη, που ’χε έρθει με μισό τσαρούχι από την Ήπειρο κι επουλούσε ψητό κοκορέτσι με το ταψί του στους δρόμους και που έπειτα είχε ανοίξει ένα μικρό μπακάλικο και το μεγάλωσε σιγά σιγά κι εδάνειζε χρήματα στη φτωχολογιά με τη βδομάδα και με υπέρογκο τόκο, για να γίνει γλήγορα πλούσιος… ο γιος εκεινού του Δήμου, ένας άσωτος, ένας ξιπασμένος, ένας ψωροπερήφανος γιατρός, εζητούσε να γίνει γαμπρός του! Όλη η περηφάνεια της παλαιάς φυλής του ανάβραζε τώρα μέσα του…
 Αναθυμήθηκε με μίσος το πρόσωπο του γιατρού με το σουβλερό ξανθό γενάκι που όλο εξεθώριαζε και δεν ήθελε ν’ασπρίσει, με το ατάραχο και νεκρό βλέμμα, με το πλατύ το στόμα και τα ρουθούνια που αδιάκοπα ανοιγοκλειούσαν… όλα τα πιθέματά του εμαρτυρούσαν την άπειρη φιλοδοξία του ανθρώπου, που ήθελε κι αυτός ν’ αναδειχτεί και να τυραννήσει τους άλλους!… αναθυμήθηκε την άσκημη ξενική προφορά του, τα πρόστυχα κινήματα του κορμιού, που εθύμιζαν αδιάκοπα τη λερή φουστανέλα του Δήμου κι εσύγκρινε με το νου του όλα του εκείνα τα ψεγάδια, με την αρχοντική ομορφιά, με τη νεανική κι ευγενικιά χάρη της Ευλαλίας…"