ΚΕΡΚΥΡΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 1541 του Νικόλα Κουλούρη

Η ΕΠΟΙΚΙΣΗ ΤΗΣ ΧΕΡΣΟΝΗΣΟΥ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΟΠΟΛΗΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΝΑΠΛΙΤΟΧΩΡΙΤΕΣ
(ΑΝΑΠΛΙΤΟΧΩΡΙ-ΚΗΠΟΥΡΙΑ-ΣΤΡΑΤΙΑ-ΑΝΑΛΗΨΗ-ΦΙΓΑΡΕΤΟ)

<<Διαβάτες που διαβαίνετε
Στρατιώτες που περνάτε
μην είδατε το γυιόκα μου
το Σπύρο το παιδί μου...>>

(το τραγούδι του Λεβέντη απο το έργο του Λ.Βροκίνη )

Στις 20 Ιουνίου 1540,μετά την κατάληψη του Ναυπλίου απο τους Τούρκους,συμφωνείται μετά απο συνεχείς διαβουλεύσεις μεταξύ Βενετών και Ναυπλιέων Stradiotti η μεταφορά αυτών με τις οικογένειές τους στους Κορφούς. Εκείνη τη περίοδο η Κέρκυρα είχε μεγάλη ανάγκη ενίσχυσης του πληθυσμού λόγω του εξανδραποδισμού που είχε προηγηθεί το 1537 απο την επιδρομή του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπή (20.000 Κερκυραίοι πωλήθηκαν στα σκλαβοπάζαρα της Μπαρμπαριάς και της Κωνσταντινούπολης).

Οι Stradiotti εγκαταστάθηκαν στη χερσόνησο της Παλαιόπολης όπου τους παραχώρησε κτήματα η Βενετική Πολιτεία. Από τότε εκείνη η περιοχή πήρε την ονομασία σε συμβολαιογραφικές πράξεις της εποχής, Αναπλιτοχώρι (ο χώρος που βρίσκονταν τα γυναικόπαιδα και οι οικίες) και Στρατιά(ο χώρος του στρατοπέδου). Ήταν μία κλειστή κοινωνία με γάμους αναμεταξύ τους ή με άλλους Ναυπλιαίους εποίκους σε άλλες Βενετικές κτήσεις.

Σε όλους του Βενετοτουρκικούς Πολέμους είτε στη Κέρκυρα είτε στις άλλες κτήσεις της Βενετίας οι Stradiotti της Κέρκυρας ήταν πάντα παρόντες και μάλιστα αποδείχθηκαν δεινοί και ανδρείοι ιππείς.

Αυτή η κλειστή συγκρότηση της κοινότητας των Ναυπλιαίων Stradiotti διατηρήθηκε μέχρι και την κατάργηση της Βενετικής Αρχής στη Κέρκυρα. Οι Γάλλοι που αφίχθησαν το 1797 κατάργησαν το Σώμα των Stradiotti της Κέρκυρας. Μία προσπάθεια που έγινε την 3 Αυγούστου του 1799 προς την νεοσύστατη Επτάνησο Πολιτεία για την ανασύσταση του Σώματος από τον Γουβερναδούρο Μάνεση και τον Καπιτάνο Λυκίσσα, δεν είχε καμία τύχη.

Έκτοτε οι Stradiotti της Κέρκυρας πέρασαν στο θρύλο αναμείχθησαν με τους άλλους Κερκυραίους και οι απογονοί τους εξελίχθηκαν σε αξιόλογα μέλη της Κερκυραϊκής κοινωνίας.

Αυτό που έχει μείνει πλέον σήμερα από τη περιοχή της Στρατιάς του Φιγαρέτο και των Κηπουριών της Ανάληψης είναι τα αειθαλή δένδρα που κάποιο σούρουπο κάποια αχνή μορφή μιας μάνας μπορεί να ξεπροβάλει από αυτά και να σας ρωτήσει:

<<Διαβάτες που διαβαίνετε
Στρατιώτες που περνάτε
μήν είδατε το γυιόκα μου
το Σπύρο το παιδί μου...>>
...............................................
και εσείς να της απαντήσετε
...........................................
Εχτές—προχτές τον είδαμε
στον κάμπο ξαπλωμένον
μαύρα πουλιά τον έτρωγαν
κι' άσπρα τον τριγύριζαν.
Κι' ένα πουλί—καλό πουλί
δεν ήθελε να φάγη
Φάτε πουλιά μου φάτε με,
φάτε χορτάσεμέ τε
φάτε πουλιά τα νειάτα μου
φάτε και την άνδρειά μου
κι' αφήστε μου τη γλώσσα μου
και το δεξί μου χέρι,
να κάμω τρία γράμματα
και τρία μοιρολόγια. 

Τόνα να πάει στή μάννα μου,
τ' άλλο στην αδελφή μου
το τρίτο το φαρμακερό
να πάει στην ποθητή μου. 
Να το διαβάζ' ή μάννα μου,
να κλαίει ή αδελφή μου 
να τό διαβάζ ή αδελφή 
να κλαίει ή ποθητή μου
να τό διαβάζ' ή ποθητή 
να κλαίει όλος ό κόσμος>>.
.....................................................................................................
Κόκλας,Πρίφτης,Μπούζης,Ρέννεσης,Σκλήρης,Μάνεσης, Μπαρμπάτης, Καβάσης, Καμβιέρας, Μάζης,Μπάρδης, Ρουμπέκας, Αγιώτης, Αρταβάνης, Βαραγγάς, Βαραγγούλης, Βαρυμπόμπης, Βερνέρης, Βλάσσης, Βουτζινάς, Βραδής, Βρατίτζας, Βρεττός, Γεράρδης, Γραΐτης, Γορδοβόνας, Γκέρμπεσης, Γκίνεσης, Δοραγροίκης, Ζώτος, Θαλασσινός, Καβαλάρης, Καλέντζης, Κατζιφόλης,Καρακούζης, Κοκοτός, Κολύβας, Κοντός, Κόμης, Κορωνάκης, Κυριάκης, Κα­ψαμπέλος, Καλβίτζης, Κούτζης, Κουρτέσης, Λάμβδας, Μανιάτης, Μαρμαράς,Μαρούλας, Μαυρόρχης, Μόρμορης, Μούρεσης, Μπάστας, Μπάκολης, Μπούκουρας, Μπόχαλης, Μωραΐτης, Νάνης, Παραντέσας, Πέττας, Πλάσσας, Ρωμπιτόπας, Ροδέκης, Ρέποσης, Σαρακινός, Σότσιτιας, Σουριανός, Στίνης, Τζαπόγκας, Τζερούλης Φουρογιάννης.
ΑΙΩΝΙΑ ΤΟΥΣ Η ΜΝΗΜΗ
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
1.Λ.Βροκίνη- Η περί τα μεσα του ΙΣΤ αιώνα εν Κερκύρα αποίκηση των Ναυπλιέων
2.Ι.Βελούδου-Περί της εν Ενετία Ορθοδόξων Ελλήνων Αποικίας
3.Σ.Κατσαρού-Χρονικά των Κορυφών-Τόμος Α

Categories: ΒΕΝΕΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΙΟΝΙΩΝ ΝΗΣΩΝ