Σάββατο 30 Σεπτεμβρίου 2017

ΥΓΕΙΑ και ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ της Δημήτριας Φωκά

Η Υγιειονομική πολιτική του Κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια
Ο Ιωάννης Καποδίστριας σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο της Πάντοβας .Απεφοίτησε στις 10 Ιουνίου του 1797 σε ηλικία μόλις 21 ετών .Επιστρέφοντας στην Κέρκυρα εξάσκησε το επάγγελμα του με σκοπό να ανακουφίσει τον ανθρώπινο πόνο. 
Πολλές φορές θεράπευσε πάμφτωχους ασθενείς όχι μόνο δίνοντας τους δωρεάν τα απαραίτητα φάρμακα αλλά βοηθώντας τους και οικονομικά .
Κατά τη διάρκεια της Επτανήσου Πολιτείας είχε για ένα διάστημα διοριστεί ως αρχίατρος στο νεοϊδρυθέν Στρατιωτικό Νοσοκομείο της Κέρκυρας. 
Ως Κυβερνήτης κι όντας ο ίδιος γιατρός προσπάθησε να οργανώσει τον τομέα της υγείας του νεοσύστατου Ελληνικού κράτους σύμφωνα τα δυτικά πρότυπα κι έθεσε άμεσα τις βάσεις για τη δημιουργία νοσηλευτικών ιδρυμάτων  (πολιτικών και στρατιωτικών), καθώς γνώριζε τη συμβολή τους στη διατήρηση της δημόσιας υγείας.
 Το Α’ εθνικό νοσοκομείο Ναυπλίας και το Στρατιωτικό νοσοκομείο Ναυπλίας είναι παραδείγματα της υγειονομικής του πολιτικής που λειτούργησαν άψογα όσο ο κυβερνήτης ήταν εν ζωή.Η ύπαρξη τους στην πόλη σε συνδυασμό με τα υγιειονομεία αποτελούν δείγματα της υγειονομικής πολιτικής του Καποδίστρια που σκόπευε να εφαρμόσει όλη την χώρα και τα πρώτα κρατικά νοσοκομεία στον ελλαδικό χώρο.
Για να βοηθήσει τους κατοίκους σε περιοχές που μαστίζονταν από τύφο , ελονοσία και δυσεντερία, ίδρυσε το πρώτο λοιμοκαθαρτήριο κι έτσι λαμβάνοντας επείγοντα κι αποτελεσματικά μέτρα αντιμετωπίστηκε με επιτυχία η επιδημία πανώλης που έπληξε το Ναύπλιο ,τις Σπέτσες και την Ύδρα.
Ίδρυσε το ναυτικό Νοσοκομείο του Πόρου (1829), και στο Μοναστήρι της Ιεράς Μονής Ζωοδόχου Πηγής στον Πόρο εγκατέστησε το πρώτο ορφανοτροφείο του ¨Έθνους όπου στεγάστηκαν 500 ορφανά των πολεμιστών του Απελευθερωτικού αγώνα.
Προσπαθώντας να ενημερώσει τους ¨Έλληνες για τους κινδύνους των λοιμωδών νόσων και την αποτελεσματική αντιμετώπιση τους δημοσιεύει το άρθρο «Περί ευλογιάς της θεοδοτικής και της δαμαλίτιδας».Με τις γνώσεις της εποχής του εξηγεί εκλαϊκευμένα την τεχνική του εμβολιασμού, τις επιπλοκές του,την κλινική εικόνα της νόσου χωρίς δαμαλισμό και τη διαδρομή του εξανθήματος μετά τον εμβολιασμό.
Συγχρόνως καταβάλει προσπάθειες για τη βελτίωση της φαρμακοποιίας. Στην Αίγινα ιδρύει επίσης ορφανοτροφείο και νοσοκομείο. Φροντίζει έτσι ώστε η εκπαίδευση των τροφίμων του ορφανοτροφείου να καλύψει τις ανάγκες για τη βελτίωση της δημόσιας υγείας.Το 1830 ένας υπότροφος εκπαιδεύεται στη φαρμακευτική τέχνη «εις τα φαρμακοπωλείον εν Ϋδρα», ενώ το 1831 ανατίθεται στον ιταλό ιατρό Γεώργιο Αλιμπέρτη ,

έμπειρον περί την εμβολίασιν της δαμαλίτιδος» να εκπαιδεύσει δύο υποτρόφους στην τέχνη του δαμαλισμού.

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου