Κυριακή 26 Μαΐου 2013

''ΙΘΑΚΗ'' σκέψεις της Μάγδας Ρήγα



Άνοιξα πάλι τα βιβλία μου σήμερα ,αφού με «σκούντηξε», για να χρησιμοποιήσω τη μοντέρνα γλώσσα των υπολογιστών, ο φίλος Γρηγόρης Μαρκέτος.
Τι να βρω να σας πω το οποίο ήδη δε γνωρίζετε;;;
  Ένα θέμα που απασχολεί τους αρχαιολόγους είναι η θέση της Ομηρικής Ιθάκης.
Βρίσκουν τις γεωγραφικές μαρτυρίες του έπους ανάρμοστες από την πραγματικότητα .
Ο Ρουδ. Χέρχερ το 1865 στις ομηρικές διατριβές του,  λέει πως στις ραψωδίες της Οδύσσειας φαίνεται η πλήρης άγνοια του ποιητή για τη γεωγραφική θέση του νησιού.

«Ότι ο ποιητής εγίγνωσκε τας διαγραφάς, την διάπλασιν, τας τοποθεσίας της νήσου ουδαμού της Οδυσσείας διαφαίνεται….Ουδείς γνωρίζει, πού κατά την γνώμην του ποιητού έκειτο η πόλις Ιθάκη ή ο λιμήν αυτής, ουδείς πού οι κήποι του Λαέρτου ή η καλύβη του Ευμαίου πρέπει να τεθώσιν.» (από τον τόμο της Βιβλιοθήκης Ιστορικών Μελετών – Κεφαλληνία και Ιθάκη Γεωγραφική Μονογραφία υπό Δρος Ιωσήφ Παρτς 1892)

Πάω πίσω, λοιπόν, στο περιοδικό Ελληνική Δημιουργία τεύχος 74 αφιερωμένο στην Ιθάκη εκδ.1951 και  σας παραθέτω απόσπασμα από χρονογράφημα του Ακαδημαϊκού Σπύρου Μελά για την «Αιώνια Ιθάκη».
Όπως λέει στο κείμενο, οι αρχαιολόγοι μπορούν να φιλονικούν σήμερα για τη γεωγραφική θέση του νησιού και να αγωνίζονται να βρουν πού αντιστοιχεί η «Αρέθουσα πηγή» ή πού ακριβώς βρισκόταν η καλύβα του Εύμαιου αλλά….
«Αν ο τυφλός ραψωδός ήτανε βολετό ν’ ακούσει τις συζητήσεις αυτές, το χαμόγελο της ειρωνείας θα φώτιζε σίγουρα την πλατιά μορφή του. Γιατί ο πρώτος αυτός, υπέρτατος και αθάνατος ποιητής των Ελλήνων, που έχει αποτυπώσει, μια για πάντα, την ψυχή της φυλής σε μορφές ακατάλυτες και είναι ο αιώνιος παιδαγωγός της, έχει ασφαλίσει την Ιθάκη, όχι μόνον από τέτοιες συζητήσεις αλλά κι απ’ οποσεσδήποτε αναστατώσεις της φλούδας της γης, σεισμούς και καταποντισμούς κι’ εκρήξεις και μετακινήσεις:

Την έχει τοποθετήσει στον αδιατάραχτο χώρο του Ιδανικού.

Μέσα στη Γεωγραφία της Άσπρης Θάλασσας, δηλαδή του γνωστού τότε κόσμου, στην ακούσια και τόσο συγκλονιστική περιήγηση του Οδυσσέα, που τεχνούργησε με την άφταστη χάρη τού φτερωτού λόγου, γεμάτη από το γήτεμα της φυσικής ομορφιάς, αλλά και των θρύλων και των πνευμάτων και τις φοβέρες αλλόκοτων τεράτων, έβαλε, πάνω απ’ όλα, -προς την Ηώ και τον Ήλιον- την Ιθάκη, σύμβολο της ελληνικής λατρείας προς την εστία, ίνδαλμα της πατρίδας, όραμα νοσταλγίας, αραξοβόλι ασφάλειας, όνειρο γαλήνης.»!!!!


Ελπίζω με αυτό το μικρό απόσπασμα από το κείμενο του Σπύρου Μελά αλλά και με τη δική σας εικόνα της σημερινής ήρεμης Ιθάκης, να μην αμφιβάλλετε , όπως μερικοί αρχαιολόγοι, για  την ομηρική Ιθάκη.
«Κι όταν το πρώτο παράθυρο ανοίξει, θα κορνιζάρει την πρωινή προσωπογραφία της αιώνιας Πηνελόπης».
Μάγδα Ρήγα 26/05/2013
Categories:

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου