Η ΑΛΚΥΟΝΗ της Κέρκυρας

Η Αλκυόνη ήταν παντρεμένη και ευτυχισμένη με τον Κύηκα.
Κάποτε ο καλός της θέλησε να πάει για ψάρεμα. Η Αλκυόνη είχε κακό προαίσθημα και τον παρακάλεσε να μην το κάνει. Ο Κύηκας δεν την άκουσε και τότε το πλοιάριο με το οποίο ψάρευε βούλιαξε!
Η Αλκυόνη παρακολουθούσε από έναν βράχο και βλέποντας την τραγωδία έπεσε και αυτοκτόνησε.
Ο Δίας λυπήθηκε για τον μεγάλο αυτόν έρωτα και τους μετέτρεψε σε θαλασσοπούλια(kingfish).
Ετσι το πουλί αυτό η Αλκυόνη με το μεγάλο κεφάλι συγκριτικά με το μικρό του σώμα και τα πολύχρωμα φτερά του, έρχεται στην πατρίδα μας τον Σεπτέμβρη και φεύγει τον Μάρτη. Είναι ένα πουλί άγριο και δύσπιστο.Ζεί στις όχθες λιμνών,ποταμιών και σε θαλάσσιες ακτές.

Τον Γενάρη γεννάει τα αυγά της και ο Δίας τις μέρες εκείνες της εκκόλαψης δίνει έναν δυνατό ήλιο- τις Αλκυονίδες μέρες- για να την βοηθήσει.
Μία Αλκυόνη αιχμαλώτισε ο φακός του Κορφιάτη Γιάννη Γαστεράτου 

Read More

ΜΑΥΡΟΠΕΤΡΙΤΕΣ, ΤΑ ΓΕΡΑΚΙΑ ΤΩΝ ΚΥΘΗΡΩΝ της Ελένης Χάρου

Στα Κύθηρα τα λέμε βαρβάκους.
 Η επιστημονική ονομασία είναι falco eleonorae από το όνομα μιάς πριγκίπισσας της Σαρδηνίας, που πρώτη αυτή έλαβε μέτρα προστασίας του είδους.
 Ο μαυροπετρίτης είναι σκουρόχρωμο μεταναστευτικό γεράκι με μακριές φτερούγες.
 Στην Ελλάδα εμφανίζονται τον Απρίλιο και φτιάχνουν τις φωλιές τους σε γκρεμνούς, σε βράχια στην Κρήτη και στις γύρω βραχονησίδες, στα Αντικύθηρα, στα Κύθηρα, στη Χύτρα* κ.α. Τα παλιά τα χρόνια πολλοί κυνηγοί πήγαιναν στη Χύτρα για βαρβάκους.
- Κατά τη Βενετοκρατία γινόταν εξαγωγή γερακιών από τα Κύθηρα (υπάρχουν συμβόλαια του 16ου αι.) 
- Η Βενετία στις αποικίες της εκμεταλλευόταν την επιτόπια πανίδα και τα Κύθηρα προμήθευαν με μαυροπετρίτες τους αριστοκράτες της Ευρώπης και της Οθωμανικής αυτοκρατορίας που τους χρησιμοποιούσαν για το κυνήγι.
 Σήμερα το είδος αυτό, που κινδυνεύει να εξαφανισθεί από τα φυτοφάρμακα και άλλες αιτίες, είναι αυστηρά προστατευόμενο στην Ελλάδα που θεωρείται ο ιδανικός τόπος για την επιβίωσή του.

Σημείωση ιστολογίου: η βραχονησίδα Χύτρα ή αλλιώς Αυγό, βρίσκεται σε μικρή απόσταση απέναντι από το λιμάνι του Καψαλίου. Διαθέτει μια θαλάσσια σπηλιά από την νότια πλευρά της με χρώματα που σε μαγεύουν έξω αλλά και μέσα στο βυθό. Στο τέλος αυτής της σπηλιάς υπάρχει ένα καταφύγιο για φώκιες.

Read More

ΧΕΛΩΝΑΚΙΑ ΚΑΡΕΤΤΑ του Γιάννη Γαστεράτου (Κέρκυρα)

Για 3 μήνες θηλυκές Χελώνες Καρέττα έβγαιναν στις παραλίες της Κέρκυρας για να γεννήσουν. Αφού έμειναν θαμμένα τα αυγά μέσα στην άμμο για 2-2,5 περίπου μήνες ήδη από τα τέλη Ιουλίου ξεκίνησαν να βγαίνουν τα πρώτα χελωνάκια και θα συνεχίσουν να βγαίνουν μέχρι και τον Οκτώβρη.
Η ευαίσθητη αυτή περίοδος συμπίπτει με την μέγιστη ανθρώπινη δραστηριότητα στα ίδια σημεία. Γι'αυτό προσέχουμε πολύ με τις ομπρέλες στην άμμο καθώς μπορεί να σπάσουμε τα αυγά στον αυγοθάλαμμο ή να ρίξουμε την θερμοκρασία της φωλιάς. Δεν μπαίνουμε με οχήματα στις παραλίες γιατί συμπιέζοντας την άμμο δεν φτάνει οξυγόνο στα μωρά και οι ροδιές μπορούν να γίνουν θανάσιμο εμπόδιο γι'αυτά στην προσπάθειά τους να φτάσουν στη θάλασσα. Προσέχουμε με τα φώτα το βράδυ στις παραλίες γιατί τα χελωνάκια που κανονικά πηγαίνουν προς την αντανάκλαση του φωτός της σελήνης και των αστεριών στο νερό, μπερδεύονται και κατευθύνονται προς τη στεριά. Αν δούμε τα χελωνάκια τα αφήνουμε να φτάσουν στη θάλασσα χωρίς παρέμβαση για αποτυπώσουν την παραλία στο εσωτερικό τους ''gps''.
Όσα θηλυκά από αυτά τα καταφέρουν να ενηλικιωθούν μετά από 2-3 δεκαετίες θα επιστρέψουν στις ίδιες παραλίες της Κέρκυρας να γεννήσουν τα δικά τους αυγά.

Read More

ΚΙΤΡΙΝΟΣΟΥΣΟΥΡΑΔΑ του Γιάννη Γαστεράτου

Μια σκανδιναβική Κιτρινοσουσουράδα.
The Scandinavian race of Yellow Wagtail.

Με τον φακό του Γιάννη Γαστεράτου στην  νότια Κέρκυρα

Η αγγλική ορολογία που αναφέρει ο Κορφιάτης φυσιοδίφης wagtail σημαίνει σείω δηλαδή κουνώ την ουρά,σουσουράδα ... σείω την ουρά....πόσο ίδια είναι όλα!

Read More

ΛΑΓΟΚΕΦΑΛΟΣ ένα ψάρι λαθρομετανάστης και φυσικά επικίνδυνο!

Το γεγονός πως ζει στον Ινδικό και τον Ειρηνικό ωκεανό, δεν σημαίνει ότι κάτι θα το εμπόδιζε να εμφανιστεί και στα γαλαζοπράσινα νερά του Ιονίου. Όλοι έχουμε ακούσει για τον “Λαγοκέφαλο”, το θανατηφόρο ψάρι που μετανάστευσε στα ελληνικά νερά. Πρωτοεμφανίστηκε το 2003 στη Ρόδο και έκτοτε, κυρίως εξαιτίας της αλλαγής της θερμοκρασίας του νερού, έχει εξαπλωθεί σε όλη τη χώρα. Πριν μερικούς μήνες είχε επισκεφθεί τον κόλπο του Λαγανά και στην καθετή του ερασιτέχνη ψαρά Σπύρου Θεοδόση. Προχθές, όμως, μετακόμισε στη γειτονική μας Κεφαλονιά.
Ο λαγοκέφαλος “τρόμαξε” κυριολεκτικά, όχι μόνο τον ψαρά, αλλά και όλους όσοι τον είδαν. Ο λόγος ήταν οι τοξίνες που έχει στο σώμα του μπορεί να προκαλέσουν από αναπνευστικές διαταραχές, ανεπάρκεια του κυκλοφορικού συστήματος, μυϊκή παράλυση ακόμη και θάνατο. Μάλιστα δεν υπάρχει αντίδοτο για την τοξίνη που βρίσκεται στα σπλάχνα και στο δέρμα του.
Αμέσως ενημέρωσε τις αρχές και έκρινε απαραίτητο να μας επισκεφθεί ώστε να ενημερώσει τους συναδέλφους του και το καταναλωτικό κοινό. Το μέγεθος του δημιουργεί ερωτηματικά, αφού αν έχει μεγαλώσει στα νερά της περιοχής, δεν θα είναι το μοναδικό.
Επειδή, λοιπόν, πρόκειται για επικίνδυνο ψάρι καλό θα ήταν οι αλιείς και οι καταναλωτές της περιοχής μας, να ενημερώνονται από τους αρμόδιους υπαλλήλους της Υπηρεσίας Αλιείας για οποιοδήποτε είδος αλιεύματος δεν αναγνωρίζουν. Σε καμιά περίπτωση δεν θα πρέπει να καταναλώνονται αυτά τα άγνωστα είδη αλιευμάτων.

πηγή:http://imerazante.gr/

Read More

ΔΡΟΓΚΟΣ του Αντώνη Νηφόρου (Κάλαμος)

Ούλοι τον έχουνε πως δεν φελάει , αλλά μπουργιέτο είναι γαμιστερός.
Εχει πεντακάθαρο κρέας,μόνο πόχει πολλά αγκάθια,γιαυτό θέλει κρέμασμα και με δυό ξύλα σφιχτά να τονε μαλάζεις με φορά απ'το κεφάλι προς την ορά,στο τέλος κόβεις την ορά,
την πετάς και τονε μαερεύεις.
Στην Ελβετία στις ψαραγορές είναι απ' τακριβότερα ψάρια και τσι περσσότερες φορές
τόνε βρίσκεις παστόνε.

I.YTIMG.COM

Read More

ΠΕΤΡΟΚΟΥΝΑΒΟ του Γιάννη Γαστεράτου

Είναι σαρκοβόρο ζώο και παλιότερα κυνηγιόταν συστηματικά για την γούνα του.
Είναι ικανότατο στην αναρρίχηση και τρώει πουλιά και τρωκτικά.
Το πετροκούναβο της φωτογραφίας αιχμαλώτισε ο φακός του Γιάννη Γαστεράτου
στην νότια Κέρκυρα,γεγονός καθόλου εύκολο!

Read More

ΙΒΑΡΙ ΛΕΥΚΑΔΑΣ

Το ιβάρι της Λευκάδας αποτελεί ένα χώρο αλίευσης με παραδοσιακά μέσα.

 Για κάποιους είναι μια «ανεκμετάλλευτη» πηγή ψαριών.

Η λέξη ιβάρι πρέπει να έχει ιταλική ρίζα, (εξελληνισμός της λατινικής λέξης «vivarium»),

 γεγονός που μαρτυρά όχι μόνο πολιτιστικές συγγένειες αλλά ενδεχομένως και ιταλική τεχνική.

Ο πιο σωστός όρος θα ήταν «φυσικό ιχθυοτροφείο». Μια κατασκευή που ίσως

 φανεί «απλοϊκή» στους μη σχετικούς -μεταδόθηκε από τους παλιότερους

 στους νεότερους- και βασίζεται απόλυτα στους νόμους της φύσης και της φυσικής.

Υπάρχουν «φραγμοί» στα σημεία που η λιμνοθάλασσα επικοινωνεί

 με την ανοιχτή θάλασσα και έτσι ελέγχεται η μετακίνηση των ψαριών.

 (Παλιότερα κατασκευάζονταν από καλάμια, οι λεγόμενες καλαμωτές).

 Το νερό και ο αβαθής πυθμένας της λιμνοθάλασσας είναι κατάλληλα

 για την πλούσια διατροφή των ψαριών. 

Τα ψάρια (τσιπούρες, λαυράκια, χέλια, καφαλοειδή) τρέφονται

 και μεγαλώνουν χωρίς καμία ανθρώπινη παρέμβαση.

Σε τέσσερα σημεία του ιβαριού υπάρχουν τα «κατοίκια». Είναι οι χώροι που

 με τη φυσική ροή του νερού καταλήγουν τα ψάρια, απ’ όπου και ψαρεύονται. 

Η ανθρώπινη παρέμβαση στο ιβάρι είναι ελάχιστη, 

απόλυτα ισορροπημένη και με ήπιο τρόπο.Τα σημεία που γίνεται το ψάρεμα

 είναι: ένα στον Πόντε, δυο βρίσκονται δεξιά και αριστερά στο δρόμο λίγο 

πριν φτάσουμε στη γέφυρα και το τέταρτο στο ύψος περίπου των αλυκών Αλεξάνδρου.

Το καλοκαίρι οι ψαράδες περπατάνε μέχρι τα «κατοίκια», φορώντας

 κοντό παντελόνι και σαγιονάρες. Με μια απόχη και αφού ανοίξουν τα σκεπάσματα

 βγάζουν τα ψάρια σπαρταριστά, ξαναρίχνοντας στο νερό όλα τα «πιτσιρίκια».

Για την περιοχή των Καρυωτών χρησιμοποιούν για τη μεταφορά τους κάποιο μονόξυλο.

Οι περισσότεροι περνάμε μπροστά από τους χώρους ψαρέματος του ιχθυοτροφείου

 αρκετά συχνά, αλλά σπάνια στεκόμαστε.

Το ιβάρι της Λευκάδας αποτελεί σύμφωνα με την σύμβαση Ραμσάρ (1971)

 Natura 2000, έναν από τους σημαντικότερους υγροβιότοπους της Δυτικής Ελλάδας 

και είναι χαρακτηρισμένο σαν περιοχή ιδιαίτερου κάλλους.

Έχω παρακολουθήσει το ψάρεμα στο Ιβάρι. Έχω συναντηθεί με τους ψαράδες

 του Δήμου αρκετές φορές. Συζητώντας μαζί τους και γνωρίζοντας το χώρο από κοντά, 

δεν μπορείς παρά να σταθείς με σεβασμό μπροστά σ’ αυτό το εργαστήρι

 που μας χάρισε η φύση.

Το ιχθυοτροφείο ανήκει στο Δήμο Λευκάδας, ο οποίος το αντιμετωπίζει σαν βάρος μάλλον. 

Τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια δεν έχει γίνει ούτε ένα απλό έργο εκβάθυνσης, 

το οποίο θα μπορούσε να δώσει ανάσα και ζωή στο ιχθυοτροφείο για κάποια χρόνια.

 Με λίγα χρήματα, αγάπη και ενδιαφέρον το Ιβάρι της Λευκάδας θα μπορούσε

 όχι μόνο να καλύπτει τα έξοδα του αλλά και να αφήνει κέρδη, με τα οποία

 θα μπορούσαν να χρηματοδοτηθούν άλλες κοινωνικές δομές του Δήμου. 

Αν δε, ο εκσυγχρονισμός του είχε ενταχθεί σε Ευρωπαϊκά προγράμματα, 

θα μπορούσαμε σήμερα να μιλάμε για ένα μοναδικό στο είδος του φυσικό ιχθυοτροφείο,

 έναν εξαιρετικό υδροβιότοπο, ένα ξεχωριστό χώρο περιπάτου και αναψυχής.

Αν βρισκόταν σε οποιαδήποτε άλλο μέρος του κόσμου, θα το είχαν «στολίδι» και καμάρι. Εμείς με την παντελή αδιαφορία που δείχνουμε για την επιβίωση του, το έχουμε καταδικάσει σε μαρασμό.

Βιολέττα Σάντα

πηγή:http://aromalefkadas.gr/

Read More

Έμπουσα η φτερωτή ΚΥΘΗΡΑ

Κύθηρα, Άνοιξη 2014

Σαν το αλογάκι της Παναγίας ( mantis religiosa) η empusa pennata είναι ένα από τα εντυπωσιακά είδη του γένους empusa που απαντάται κυρίως στη δυτική Μεσόγειο. Το συγκεκριμένο είδος με εξαιρετικές ικανότητες παραλλαγής ( αν δεν κινηθεί εύκολα το περνάς σαν χορταράκι ή ξερό κλαδί ) παραμονεύει ανάμεσα στα χόρτα ή στα ξερόκλαδα των θάμνων και αρπάζει με απίστευτη ταχύτητα μικρά έντομα, σκαθάρια, μέλισσες και πεταλουδίτσες. Το θηλυκό έχει απαλά ροζ και πράσινα χρώματα ενώ το αρσενικό άτονα μπεζ χρυσαφιά.

H Έμπουσα, οντότητα δαιμονική* κατά μία εκδοχή κόρη της Εκάτης, όπως η Λάμια και η Σκύλλα , προκαλούσε τρόμο στους ταξιδιώτες ή στους υπό μύηση θνητούς, στα Ελευσίνια Μυστήρια. Μητέρες στην Αρχαία Ελλάδα φοβέριζαν τα μικρά παιδιά με το όνομά της.

Η μορφή του εντόμου καθώς και ο κανιβαλισμός που παρατηρείται σε πολλά είδη της τάξης των μαντοειδών ( το θηλυκό καταβροχθίζει το αρσενικό μετά την σεξουαλική πράξη ) δικαιολογεί απόλυτα την ονοματοδοσία. Το χαρακτηριστικό επίθετο pennata από το λατινικό penna= φτερό.

*Ησύχιος Λεξικόν

Έμπουσα= φάσμα δαιμονιώδες υπό Εκάτης επιπεμπόμενον ...

πηγή:http://floracytherea.blogspot.gr/

Read More

ΜΕΛΙΣΣΟΦΑΓΟΙ ή ΡΟΥΠΙΑ

Ο Μελισσοφάγος (Merops apiaster) είναι ίσως το ομορφότερο πτηνό που επισκέπτεται την χώρα μας. Ανήκει στα κορακιόμορφα πτηνά
και έρχεται στην Ελλάδα τον Απρίλιο για να αναπαραχθεί και φεύγει τον Σεπτέμβριο με προορισμό θερμότερα κλίματα. 
Ο Μελισσοφάγος προτιμά περιοχές με θάμνους και λίγα δέντρα, ξέφωτα μέσα στο δάσος, καθώς και περιοχές κοντά σε λίμνες και ποτάμια.(πληροφορίες από http://www.poulia.info/)

δια χειρός Φανούρη Φραγκιά
εκ Κεφαλληνίας

δια χειρός Τζέρρυ Αποστολάτου
εκ Κεφαλληνίας

Read More

Γλάροι από τη Ρωσία στην Κέρκυρα του Γιάννη Γαστεράτου

Larus heuglini και Chroicocephalus ridibundus στη νότια Κέρκυρα σήμερα

σημείωση σύνταξης:το πρώτο λέγεται και γλάρος Σιβηρίας

Read More

Αργυροτσικνιάς Κερκύρας του Γιάννη Γαστεράτου

Ένας φρέσκος ζεστός ζεστός Αργυροτσικνιάς από τη Λιμνοθάλασσα Χαλικιόπουλου

Σημείωση σύνταξης ιστολογίου:λέγεται Εgretta alba είναι κατάλευκος ερωδιός με κατακίτρινο ράμφος

Read More

ΠΟΤΑΜΟΣΦΥΡΙΧΤΗΣ του Γιάννη Γαστεράτου

Λίγο από φύση της Ζακύνθου
Ένας Ποταμοσφυριχτής στις Αλυκές τον Ιούνιο του '13.
Αν και μικρός ο υγρότοπος, είχε μερικά ζευγαράκια αυτού του είδους.
 Αναπαράγεται και στη Ζάκυνθο και στην Κέρκυρα (δεν ξέρω για τα υπόλοιπα νησιά). Απλά κατά κανόνα του πέφτει λίγο βαρύς ο χειμώνας μας και πάει πιο νότια τότε.

Read More

ΦΟΙΝΙΚΟΠΤΕΡΑ του Γιάννη Γαστεράτου

Κέρκυρα

72 Φοινικόπτερα (Φλαμίνγκο) στη Λιμνοθάλασσα Κορισσίων και 70 στις Αλυκές Λευκίμμης σήμερα το πρωί
 η πολιτεία αντί να αναδείξει αυτά τα προτερήματα στην περιοχή ενδιαφέρεται για γκολφ (Κορισσίων) ή για νέα αεροδρόμια (Αλυκές)

Read More

Νανοσκαλίδρα της Δημήτριας Φωκά

 Μια όμορφη νανοσκαλίδρα (calidris minuta).
Το κελάηδημα της είναι μια μακριά τρίλια που ανεβοκατεβαίνει..τιτ..τιρρι τιτ τιτ...

φωτο:Γεράσιμος Μπουχάγιερ

Φωλιάζει σε παράκτια έλη και στην τούντρα ανάμεσα στις νάνες ιτιές.Κλωσσάει στη βόρεια Φιλανδία και στη ρωσσική τούντρα. 
Περαστικό και διαβατάρικο από τη χώρα μας, φωτογραφήθηκε στη λιμνοθάλασσα του Αργοστολίου. ..

Read More

ΑΣΗΜΟΓΛΑΡΟΣ ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ

Εχει μήκος πάνω από 60 εκατοστά

Πίνει και γλυκό αλλά και αλμυρό νερό,έχοντας ειδικούς αδένες πάνω από τα μάτια για να αποβάλει το αλάτι

φωτο:Γιάννης Γαστεράτος Κέρκυρα

Read More

ΓΑΛΑΖΟΠΑΠΑΔΙΤΣΑ

Το πολύχρωμο αυτό πουλάκι με τον κοντό λαιμό, τα μικρό ράμφος και το μαγευτικό φτέρωμα, πήρε το όνομά του από την ξεχωριστή γαλάζια κορώνα που έχει στο κατάλευκο κεφάλι του και την ουρά του. Η μαύρη οφθαλμική λωρίδα του προσδίδει μια ιδιαίτερη γοητεία. Το κάτω του μέρος είναι έντονο κίτρινο που διαχωρίζεται από μια γκριζόμαυρη κεντρική λωρίδα στο στήθος. Έχει φαρδύ μπλε κολάρο στον αυχένα, πρασινογάλαζο φτέρωμα στην πλάτη, και λαμπερό γαλάζιο στις φτερούγες και στην καμπή της ουράς.
Κελαηδάει συνήθως από Φλεβάρη μέχρι Ιούνιο που είναι και μήνες που ξεκινά η αναπαραγωγική διαδικασία. 
Είναι κατεξοχήν εντομοφάγα πουλιά για αυτό και θεωρούνται ιδιαίτερα χρήσιμα στην γεωργία μιας και τρέφονται με έντομα, ζωύφια και παράσιτα που καταστρέφουν τα φυτά. Επίσης τρώνε συχνά μπουμπούκια δέντρων από τους οπωρώνες, ελπίζοντας να συλλέξουν μαζί και διάφορα έντομα αλλά επιλέγουν και κάποια μαλακά φρούτα και σε μικρότερο ποσοστό σπόρους. Εντυπωσιακές είναι οι ακροβατικές ικανότητες που επιδεικνύουν, αφού είναι από τα ευέλικτα εκείνα πουλιά που κρέμονται ανάποδα από τα κλαδιά προκειμένου να αναζητήσουν την τροφή τους.

η φωτο είναι του Γ.Γαστεράτου τραβηγμένη στον Παντοκράτορα Κέρκυρας

Read More

ΧΟΥΛΙΑΡΟΜΥΤΑ

 Είναι ένα σπάνιο πτηνό που έρχεται στην Ευρώπη τους θερινούς μήνες ενώ τον χειμώνα μεταναστεύουν στην Αφρική.
Ζεί και φωλιάζει σε υγροβιότοπους με πλούσιους καλαμιώνες όπου και φωλιάζει σε αποικίες που βρίσκονται συχνά κοντά σε μεγάλες αποικίες γλάρων. Αυτές παρέχουν μια επιπρόσθετη πηγή τροφής (αυγά, νεοσσοί), ενώ οι γλάροι δεν τολμούν να προσεγγίσουν τους νεοσσούς της χουλιαρομύτας, επίσης τρέφεται με ψάρια, βατράχια και άλλα μαλάκια του νερού.

Κάνουν κούρα ομορφιάς...
Λευκίμμη (σχόλιο και φωτο Γιάννης Γαστεράτος)

Read More

ΑΒΟΚΑΤΕΣ

Λευκίμμη (φωτο:Γιάννης Γαστεράτος)

Η επιστημονική ονομασία  έχει βενετσιάνικη ρίζα και, εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο έργο του Αλντροβάντι Ορνιθολογία (1603).  Πιθανολογείται ότι η ονομασία σχετίζεται με την ιταλική λέξη avvocato (=δικηγόρος), για να υπενθυμίζει τη μαυρόασπρη «στολή» του πτηνού, όπως ήσαν ντυμένοι οι δικηγόροι της εποχής, αυτό όμως δεν έχει τεκμηριωθεί ικανοποιητικά.Τρέφονται με μικρά υδρόβια όπως γυρίνους,μαλάκια,σκουλήκια...

Read More

ΜΑΥΡΟΚΕΦΑΛΟΣ ΓΛΑΡΟΣ

ΦΩΤΟ Γιάννης Γαστεράτος (Κέρκυρα)

Ο Μαυροκέφαλος Γλάρος είναι ενδημικός στην Μεσόγειο και την Μαύρη Θάλασσα
Αναπαράγεται σε πυκνές αποικίες σε παράκτιες λιμνοθάλασσες και αλμυρές λίμνες ή αλυκές. Τυπικό ενδιαίτημα αποτελούν οι νησίδες με χαμηλή βλάστηση από αλόφυτα ή αμμόφιλα είδη, κατά προτίμηση 50-70% φυτοκάλυψη 

Τρέφεται συχνά με έντομα (χερσαία αρθρόποδα) ακόμα και σιτηρά σε χωράφια, λιβάδια και στη θάλασσα.

Read More