Σε γράμμα του Sir Charles James Napier ,προς την αδελφή του Emily, με ημερομηνία 25 Οκτωβρίου 1825 μπορούμε να διαβάσουμε :
« αγόρασα δυο καμήλες για πέντε λίρες….δεν φτάνω στην κορυφή του κεφαλιού της καμήλας μου, και έτσι βάζω το χέρι μου στην καμπούρα της.
Είναι ψηλές, περίπου 7 πόδια, κάνουν ένα τρομερό γρύλλισμα , είναι φαινομενικά ήρεμες αλλά δεν τους αρέσει να γονατίζουν και τότε μουγκρίζουν και δαγκώνουν.
Το άλογό μου ο τούρκος συνάντησε μια καμήλα στο δρόμο, σε ένα δύσκολο σημείο. Η καμήλα περπατούσε μεγαλοπρεπώς, με την μύτη στον αέρα. Ο τούρκος πίστεψε ότι αντίκρυζε τον διάβολο, ξεφυσούσε τόσο που έλεγα ότι θα ξεκολλούσαν τα ρουθούνια του, και πήδηξε πάνω σε ένα βράχο προς μεγάλο κίνδυνο της ζωής μου.
Προχωρήσαμε μαζί και σε μισή ώρα πλησίασε την καμήλα και ξαφνικά, με τα αυτιά του κολλημένα πίσω, πετάχτηκε σαν μικρός τίγρης και κάρφωσε τα δόντια του στο πισινό της πόδι, αλλά η καμήλα έμεινε αδιάφορη.
Είχαν πάρει μερικές καμήλες οι Έλληνες και πέντε – έξι έφθασαν εδώ. Τα δυστυχισμένα ζώα ήταν ξεκαμωμένα από τις κακουχίες. Ο Κέννεντυ και εγώ τις αγοράσαμε για να κουβαλάνε μεγάλους λίθους για τα δημόσια έργα της αγοράς του Ληξουρίου. Έτσι τρώνε καλά και δεν δουλεύουν σκληρά..»
Το ανωτέρω κείμενο προέρχεται από το βιβλίο «Αναφορά στους δρόμους της Κεφαλονιάς» της Ε. Κοσμετάτου, στις σελίδες του οποίου, μπορούμε να βρούμε πλήθος στοιχείων για την κατασκευή δρόμων και κτιρίων, κατά την διάρκεια της θητείας του Napier, αλλά και απίστευτα στοιχεία από την αλληλογραφία των Kennenty –Napier.
Σημείωση ιστολογίου: ο Νάπιερ ήταν διοικητής της Κεφαλονιάς επί αγγλικής κατοχής στα Επτάνησα
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου