ΤΟ «ΑΦΡΑΛΑΤΣΟ» ΤΩΝ ΚΥΘΗΡΩΝ της Ελένης Χάρου

(φωτο Νίκος Ι. Μαγουλάς)

Κάθε χρόνο αυτή την εποχή οι αλατσάδες των Κυθήρων έχουν την τιμητική τους. Ξεχύνονται στις αλαταρές που είναι γύρω γύρω στις ακτές και στις βραχονησίδες των Κυθήρων και μαζεύουν το εκλεκτό αυτόπηκτο Κυθηραϊκό αλάτι. Οι φυσικές γούρνες νοικιάζονται στους ενδιαφερόμενους από την Εγχώριο Περιουσία των Κυθήρων και Αντικυθήρων, ένα θεσμό που διατηρείται από την Αγγλοκρατία. Κατά τη συγκομιδή του αλατιού, το πάνω πάνω, ο αφρός, το λέμε αφράλατσο. Αξίζει να θυμηθούμε ένα από τα αινίγματα που έλεγαν παλιά στις Τσιριγώτικες βεγγέρες και στα προβέγγερα, σε κείνα τα αξέχαστα σχολεία της Κυθηραϊκής παράδοσης.
Σε κήπο δε φυτεύεται, σε περιβόλι όχι,
κι ο βασιλιάς το γεύεται κι όλος ο κόσμος το ‘χει. Τι είναι; (το αλάτι)

Categories: ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΑ