Το μεγάλο δράμα ήταν το μπαρκάρισμα, ο αποχαιρετισμός πότε στο λιμάνι και πότε στο Αεροδρόμιο. Μόλις κατέβαινε η βαλίτσα της Σιγκαπούρης από το πατάρι άρχιζαν τα δάκρυα πότε κρυφά και πότε φανερά.
Μάνα -πατέρας-Γυναίκα-παιδιά και η Νόνα, όλοι κρεμόντουσαν στο λαιμό σου με μάτια βουρκωμένα ,λες και θα έφευγες για πάντα ,δεν θα σε ξαναβλέπανε ,τα παιδιά μικρά έως μωρά ,ίσως να μην καταλάβαιναν μα έβλεπαν τους άλλους και έκλεγαν και αυτά μαζί.
Η Μάνα με επιμέλεια είχε φτιάξει το χειροποίητο Φυλαχτό με χώμα που είχε πάρει από την κρύπτη του Αγίου Γερασίμου και ήτο χρυσοκεντημένο με έναν κόκκινο σταυρό σε κάθε όψη.
-Να πάρτο παιδί μου να σε φυλάει και με μια παραμάνα το κρέμασε στην μέσα τσέπη του σακακιού μου!
Από την ώρα εκείνη μου φαινότανε πως γινόμουνα άλλος άνθρωπος ,σαν να κρατούσα πιστόλι-όπλο ήμουν δυνατός και το έσφιγγα με το μπράτσο μου, χτυπούσε η καρδιά μου , την άκουγα. ήταν η δύναμή του ;;;
΄Έφυγα !!!
Μέρα νύχτα το φορούσα στην δουλειά στην βάρδια ,στο ματσακόνι, στην κουβέρτα, στην σκαλωσιά στην Μάσκα ,στην Καντιλίτσα στο άλμπουρο στα μπάρ με τα κορίτσια, ποτέ δεν το έβγαζα.
Μαζί του πέρασα Αγέρηδες-Φουρτούνες και μπουνάτσες.!
Μα ήρθε η κακιά ώρα που ο Καπετάνιος στις 01,30 φώναξε από τα μεγάφωνα:
...όλοι στις βάρκες με τα σωσίβια !!!
Συγχρόνως χτύπησε συναγερμός με τα κουδούνια, ανατριχίλα και σπουδή, κλάματα-μοιρολόγια. Βρέθηκα με τον Καμαρότο στο Deck της Τσιμινιέρας, εκεί ο μπάρμπας Μηνάς ένας Θερμαστής από του Παξούς είχε αγκαλιάσει έναν ανεμοδόχο και έκλαιγε !
-έλα μπάρμπα του λέει ο Καμαρότος πάμε στην βάρκα ,σύρετε ,παιδιά μου εγώ δεν ξέρω μπάνιο, θα πάω μαζί με δαύτο και φώναζε ,Χρυσή μου δεν θα σε ξαναδώ αλλά το έλεγε έτσι που προκαλούσε το γέλιο ! Ένας κρότος βαρύς ακούστηκε ! το πλοίο κόπηκε, μπατάρισε από το μινεράλι όταν δόθηκε το σύνθημα να πέσουμε στην θάλασσα ,είπα Βόχτα Μάνα μου ,έσφιξα το φυλαχτό και φουντάρισα !!!
Φοβερές στιγμές ,ανατριχίλας
Κρύα τα νερά!!!
Σαν χάραξε ψαχνόμαστε ,μια βάρκα αναποδογυρισμένη το πλωριό κομμάτι είχε σχεδόν βυθιστεί ίσα -ίσα φαινότανε ,ενώ το πρυμιό εξηφανίσθη.
Πριν την δύση του ηλίου μας μάζεψε το Ρώσικο ψαράδικο ανοικτής θαλάσσης <<Καπεταν Γκαντεμιρ>>έλειπαν όμως οκτώ αυτοί δεν ήλθαν ποτέ μαζί μας.Για μας που σωθήκαμε υπήρχε Θεός !!! γι αυτούς που πνίγηκαν ;;;
(Ειρηνικός-Ανοικτά της Χιλής-!1968 M/V PERLA >M> !!) Ο καθένας με την κρίση του !!!
Μάνα -πατέρας-Γυναίκα-παιδιά και η Νόνα, όλοι κρεμόντουσαν στο λαιμό σου με μάτια βουρκωμένα ,λες και θα έφευγες για πάντα ,δεν θα σε ξαναβλέπανε ,τα παιδιά μικρά έως μωρά ,ίσως να μην καταλάβαιναν μα έβλεπαν τους άλλους και έκλεγαν και αυτά μαζί.
Η Μάνα με επιμέλεια είχε φτιάξει το χειροποίητο Φυλαχτό με χώμα που είχε πάρει από την κρύπτη του Αγίου Γερασίμου και ήτο χρυσοκεντημένο με έναν κόκκινο σταυρό σε κάθε όψη.
Από την ώρα εκείνη μου φαινότανε πως γινόμουνα άλλος άνθρωπος ,σαν να κρατούσα πιστόλι-όπλο ήμουν δυνατός και το έσφιγγα με το μπράτσο μου, χτυπούσε η καρδιά μου , την άκουγα. ήταν η δύναμή του ;;;
΄Έφυγα !!!
Μέρα νύχτα το φορούσα στην δουλειά στην βάρδια ,στο ματσακόνι, στην κουβέρτα, στην σκαλωσιά στην Μάσκα ,στην Καντιλίτσα στο άλμπουρο στα μπάρ με τα κορίτσια, ποτέ δεν το έβγαζα.
Μαζί του πέρασα Αγέρηδες-Φουρτούνες και μπουνάτσες.!
Μα ήρθε η κακιά ώρα που ο Καπετάνιος στις 01,30 φώναξε από τα μεγάφωνα:
...όλοι στις βάρκες με τα σωσίβια !!!
Συγχρόνως χτύπησε συναγερμός με τα κουδούνια, ανατριχίλα και σπουδή, κλάματα-μοιρολόγια. Βρέθηκα με τον Καμαρότο στο Deck της Τσιμινιέρας, εκεί ο μπάρμπας Μηνάς ένας Θερμαστής από του Παξούς είχε αγκαλιάσει έναν ανεμοδόχο και έκλαιγε !
-έλα μπάρμπα του λέει ο Καμαρότος πάμε στην βάρκα ,σύρετε ,παιδιά μου εγώ δεν ξέρω μπάνιο, θα πάω μαζί με δαύτο και φώναζε ,Χρυσή μου δεν θα σε ξαναδώ αλλά το έλεγε έτσι που προκαλούσε το γέλιο ! Ένας κρότος βαρύς ακούστηκε ! το πλοίο κόπηκε, μπατάρισε από το μινεράλι όταν δόθηκε το σύνθημα να πέσουμε στην θάλασσα ,είπα Βόχτα Μάνα μου ,έσφιξα το φυλαχτό και φουντάρισα !!!
Φοβερές στιγμές ,ανατριχίλας
Κρύα τα νερά!!!
Σαν χάραξε ψαχνόμαστε ,μια βάρκα αναποδογυρισμένη το πλωριό κομμάτι είχε σχεδόν βυθιστεί ίσα -ίσα φαινότανε ,ενώ το πρυμιό εξηφανίσθη.
Πριν την δύση του ηλίου μας μάζεψε το Ρώσικο ψαράδικο ανοικτής θαλάσσης <<Καπεταν Γκαντεμιρ>>έλειπαν όμως οκτώ αυτοί δεν ήλθαν ποτέ μαζί μας.Για μας που σωθήκαμε υπήρχε Θεός !!! γι αυτούς που πνίγηκαν ;;;
(Ειρηνικός-Ανοικτά της Χιλής-!1968 M/V PERLA >M> !!) Ο καθένας με την κρίση του !!!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου