Η ΜΑΤΑΙΟΔΟΞΙΑ ΤΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ του Διον. Σπύρου Μπούζου

Δημαρχείο Αργοστολιού (φωτό Δ.Σ.Μπούζου)

« Ξένε διαβάτη που περνάς τι θέλεις από μένα;

Εγώ είμαι κτίσμα ξακουστό, στον κόσμο μόνο ένα

με ξέρουν ούλοι στο νησί!!! για πες μας και για σένα.

Για μένα...; Για μένα τι να πω;

Εγώ είμαι ο ξένος, απ'εδώ, στον κόσμο ο κανένας

και αν τώρα σε θωρώ με φώτα πλουμισμένο...

συμπάθα με μα...το φεγγάρι ακολουθώ, να! αυτό εκεί...

που βρίσκεται ψηλά!!! και πάνω από εσένα »

Categories: ΠΟΙΗΣΗ