''Διάβασα για πρώτη φορά στο Κυριακάτικο Βήμα το όνομα Δημήτρης Ανδρώνης και τράβηξε την προσοχή μου,η φωτογραφία του με τα ευγενικά χαρακτηριστικά μιάς άλλης εποχής που έχει τελειώσει ανεπιστρεπτί!
Αρχισα να ψάχνω στην βιβλιοθήκη μου,αλλά δεν στάθηκα τυχερός.
Ευτυχώς βρήκα λίγα πράγματα στην ηλεκτρονική σελίδα της Φιλαρμονικής Εταιρείας Μάντζαρος.
Γεννήθηκε το 1866 στην Κέρκυρα και στην συνέχεια σπούδασε και εργάστηκε ως μουσικός στην Μπολόνια και στην Νάπολη.
Καθηγητής πιάνου με μεγάλη απήχηση στις προαναφερθείσες πόλεις λοιπόν,αποφασίζει να επιστρέψει το 1890, στην γενέθλια πόλη του,όπου αναλαμβάνει τις Σχολές της Παλαιάς Φιλαρμονικής.
Ουδείς όμως προφήτης στον τόπο του.
Ασκείται πολεμική στον Δημ.Ανδρώνη , όπως και σε κάθε τι καινούργιο που δεν γνωρίζουμε και δυστυχώς αντί να το προσεγγίσουμε, το αντιμετωπίζουμε εχθρικά.
Ετσι ο Ανδρώνης κλείνεται στον εαυτό του και περιορίζεται σε κάποια ιδιαίτερα μαθήματα.
Εδωσε μια μοναδική συναυλία το 1907 στην Κέρκυρα.
Το 1918 θεωρείται ως το έτος θανάτου του,γιατί τότε εξαφανίζονται τα ίχνη του.
Καταλάβατε φυσικά γιατί αφιερώνουμε αυτό το μικρό σημείωμα στον Μεγάλο μουσικό.
Γιατί όπως είπαμε,θεωρούμε απαράδεκτη την τάση περιθωριοποίησης όποιου ανθρώπου παρουσιάζει κάτι νέο.
Ας ελπίσουμε να μείνει στο μυαλό μας αυτό και να προσπαθήσουμε να κατανοούμε αντί να καταγγέλουμε! ''
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου