Γεννήθηκε το 1820 στη Λευκάδα και ήταν γιος του Ιππότη Ευσταθίου Χαρ. Βαλαωρίτη και της Μαρίας Τουρληνό και πρώτος εξαδελφος του ποιητή Αριστοτέλη Βαλαωρίτη.
Διδάκτωρ Νομικής της Ιονίου Ακαδημίας συμπλήρωσε τις σπουδές του στο Παρίσι.
Το 1849 είχε εκλεγεί πληρεξούσιος Λευκάδας στην Ιόνιο βουλή.
Πριν την ένωση με την Ελλάδα είχε διατελέσει και γερουσιαστής ενώ είχε θέση υποψηφιότητα για την προεδρία της Γερουσίας. Μετά την ένωση της Επτανήσου εξελέγη και πάλι βουλευτής το 1868 και διετέλεσε υπουργός Εξωτερικών στις κυβερνήσεις Μπ. Ρούφου(1866) και Θρ. Ζαΐμη 1869) και υπουργός Οικονομικών στην κυβέρνηση Δ.Βούλγαρη (1868).
Κατά το 1872 παρέστη ως αντιπρόσωπος του βασιλέως εις τους γάμους του διαδόχου της Δανίας, όπου και έλαβε τον μεγαλόσταυρο του Δανεβρόγ και του αγίου Ολάφ της Σουηδίας. Πλην των παρασήμων τούτων έφερε τον μεγαλόσταυρον του σιδηρού στέμματος της Αυστρίας, την μεγάλην ταινίαν του Μετζιτιέ, τον ταξιάρχην του αγίου Μιχαήλ και Γεωργίου της Αγγλίας και τον ανώτερον ταξιάρχην του Σωτήρος.
Το 1874 διορίστηκε πρεσβευτής της Ελλάδος στο Λονδίνο .Επανεξελέγη βουλευτής τον Δεκέμβριο του 1881, ακολουθώντας τον Τρικούπη μετά το θάνατο του Κουμουνδούρου, και διετέλεσε πρόεδρος της Βουλής την περίοδο 1882-1883.
Ήταν παντρεμένος με την Ρόζα - Μαρία το γένος ΠαναγιώτηΣτεφάνου, κόρη αρχοντικής ζακυνθινής οικογένειας εμπόρων και πολιτικών,με την οποία είχαν αποκτήσει τρία παιδιά: την Ονορίνα, τον Ευστάθιο-Ερρίκο και τον Περικλή.
Απεβίωσε στις 30 Ιουλίου 1887 στην Αθήνα και ενταφιάστηκε στην Λευκάδα.
Πηγές:Βικιπαίδεια,Διαδικτυακό αρχειο οικογένειας Βαλαωρίτη,Νεώτερη ελληνική ιστορία
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου