Γεννήθηκε το 1796 στους Παξούς,σύμφωνα με άλλους το 1798.
Οπως χιλιάδες ΕΠΤΑΝΗΣΙΟΙ βοήθησε και αυτός στον αγώνα για την αποτίναξη του οθωμανικού ζυγού.
Υπηρετούσε σε εμπορικό πλοίο της Μπουμπουλίνας και στις 10 Ιουνίου του 1821,μόνος από όλους,απεφάσισε να οδηγήσει μια φλεγόμενη λέμβο γεμάτη καυσόξυλα,μέσα
στο λιμάνι της Ναυπάκτου για να κάψει τουρκικό πλοίο.
Δυστυχώς οι τούρκοι τον συνέλαβαν τον ΣΟΥΒΛΙΣΑΝ και τον ΕΚΑΨΑΝ.
Το απανθρακωμένο πτώμα, το κρέμασαν στο Κάστρο!
Ο ιστορικός Δημ.Φωτιάδης τον τοποθετεί από άποψη ηρωισμού,δίπλα στον Αθανάσιο Διάκο!
Εμείς οι Επτανήσιοι,αλλά και όλοι οι έλληνες σκύβουμε ευλαβικά και γεμάτοι σεβασμό στην ΙΕΡΗ ΜΝΗΜΗ του!
Οσοι περνάτε από την Ναύπακτο,σταματήστε για λίγο και προσκυνήστε το άγαλμα του.
Στέκει αγέρωχος στον δεξιό λιμενοβραχίονα και δείχνει την
ΕΠΤΑΝΗΣΙΑΚΗ ΛΕΒΕΝΤΙΑ
-Σχόλιο Γιάννη Στελλάτου:
Την αυγή 10 Ιουνίου 1821, το πυρπολικό σάλπαρε, ρυμουλκώντας την λέμβο των διασωστών του, με επικεφαλής τον Μυργιαλή.
Σε απόσταση ακολούθησε το μπρίκι «Λυκούργος». Βλέποντας τους οι Τούρκοι ξεκίνησαν κανονιοβολισμούς από το κάστρο πάνω στο λόφο, από τις επάλξεις στην είσοδο του λιμανιού και τα πλοία του στόλου. Ο Μυργιαλής θεώρησε ότι δεν υπήρχε δυνατότητα να προσεγγίσουν πιο κοντά στην είσοδο του λιμανιού. Άναψε τη φωτιά και έδωσε την εντολή στον Γεώργη να μεταβεί στην λέμβο. Αρνήθηκε. Ο Γιώργος πήγε το φλεγόμενο πλοίο στην είσοδο του λιμανιού. Στις κραυγές του Μυργιαλή "Γιώργη θα χαθείς, πήδα στη θάλασσα», η απάντηση ήταν: «Αδέρφια,λευτεριά δε ζητάτε; Ας χαθώ εγώ πρώτος για αυτή ".Να σταθεί άλλο στο κατάστρωμα δεν ήταν δυνατό. Κρεμιέται στην πρύμνη από όπου κυβερνάει το πλοίο . Αλλά η φλόγα τον φτάνει και εκεί. Ο Γιώργος πέφτει στο νερό, προσπαθώντας με τα χέρια να στρέψει το πηδάλιο και δεν δίνει προσοχή στα σκάγια. Όταν δεν ήταν πλέον σε θέση να παραμείνει στη φλόγες και στους καπνούς, άφησε το πηδάλιο και σαν καλός κολυμβητής που ήταν, για μεγάλο χρονικό διάστημα διέφυγε από τις τουρκικές λέμβους που τον περιβάλλαν. Τελικά τον έπιασαν, τον φέραν στο κατάστρωμα της φρεγάτας.
«Ελευθερία ζητάτε μωρ' αδέρφια κι εγώ διά την πίστιν μας θέλω αποθάνω πρώτος, μα την χρυσή πατρίδα μας αν δεν καεί ο φλόκος!».
Εδώ οι Τούρκοι, "τον ψήσαν στη σούβλα σαν αρνί, υπό την όψιν του ελληνικού στόλου» Στη συνέχεια το απανθρακωμένα σώμα του Γιώργου το κρέμασαν για αρκετές ημέρες στο κάστρο "ως λάβαρο της βαρβαρότητας τους.Δ.ΦΩΤΙΑΔΗΣ
-Σχόλιο Σοφίας Σουμελά:
Ο Φωτιάδης εκτός από τη θέση που του δίνει δίπλα στον Αθαν. Διάκο, συμπληρώνει ότι πρέπει να αναφέρεται μαζί με τον αδελφό του Αισχύλου, τον Κυναίγειρο, που επιχείρησε μετά τη Μάχη του Μαραθώνα να κρατήσει με τα χέρια του, τα περσικά πλοία
Την αυγή 10 Ιουνίου 1821, το πυρπολικό σάλπαρε, ρυμουλκώντας την λέμβο των διασωστών του, με επικεφαλής τον Μυργιαλή.
Σε απόσταση ακολούθησε το μπρίκι «Λυκούργος». Βλέποντας τους οι Τούρκοι ξεκίνησαν κανονιοβολισμούς από το κάστρο πάνω στο λόφο, από τις επάλξεις στην είσοδο του λιμανιού και τα πλοία του στόλου. Ο Μυργιαλής θεώρησε ότι δεν υπήρχε δυνατότητα να προσεγγίσουν πιο κοντά στην είσοδο του λιμανιού. Άναψε τη φωτιά και έδωσε την εντολή στον Γεώργη να μεταβεί στην λέμβο. Αρνήθηκε. Ο Γιώργος πήγε το φλεγόμενο πλοίο στην είσοδο του λιμανιού. Στις κραυγές του Μυργιαλή "Γιώργη θα χαθείς, πήδα στη θάλασσα», η απάντηση ήταν: «Αδέρφια,λευτεριά δε ζητάτε; Ας χαθώ εγώ πρώτος για αυτή ".Να σταθεί άλλο στο κατάστρωμα δεν ήταν δυνατό. Κρεμιέται στην πρύμνη από όπου κυβερνάει το πλοίο . Αλλά η φλόγα τον φτάνει και εκεί. Ο Γιώργος πέφτει στο νερό, προσπαθώντας με τα χέρια να στρέψει το πηδάλιο και δεν δίνει προσοχή στα σκάγια. Όταν δεν ήταν πλέον σε θέση να παραμείνει στη φλόγες και στους καπνούς, άφησε το πηδάλιο και σαν καλός κολυμβητής που ήταν, για μεγάλο χρονικό διάστημα διέφυγε από τις τουρκικές λέμβους που τον περιβάλλαν. Τελικά τον έπιασαν, τον φέραν στο κατάστρωμα της φρεγάτας.
«Ελευθερία ζητάτε μωρ' αδέρφια κι εγώ διά την πίστιν μας θέλω αποθάνω πρώτος, μα την χρυσή πατρίδα μας αν δεν καεί ο φλόκος!».
Εδώ οι Τούρκοι, "τον ψήσαν στη σούβλα σαν αρνί, υπό την όψιν του ελληνικού στόλου» Στη συνέχεια το απανθρακωμένα σώμα του Γιώργου το κρέμασαν για αρκετές ημέρες στο κάστρο "ως λάβαρο της βαρβαρότητας τους.Δ.ΦΩΤΙΑΔΗΣ
-Σχόλιο Σοφίας Σουμελά:
Ο Φωτιάδης εκτός από τη θέση που του δίνει δίπλα στον Αθαν. Διάκο, συμπληρώνει ότι πρέπει να αναφέρεται μαζί με τον αδελφό του Αισχύλου, τον Κυναίγειρο, που επιχείρησε μετά τη Μάχη του Μαραθώνα να κρατήσει με τα χέρια του, τα περσικά πλοία
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου