Το διώροφο κτίριο της οδού Ακαδημίας 58α αποτελεί προέκταση του νεοκλασικού μεγάρου της οδού Μαυρομιχάλη 4 το οποίο κτίστηκε την περίοδο 1882-85 ως οικία του Ερνέστου Τσίλερ (1837-1923) σε σχέδια του ιδίου. Γύρω στα 1905, το μέγαρο αγοράστηκε από τον τραπεζίτη και συλλέκτη Διονύσιο Λοβέρδο (1878-1934), ο οποίος εγκαταστάθηκε εκεί με την οικογένειά του.
Ο Λοβέρδος ανέθεσε στον αρχιτέκτονα Αρ. Ζάχο την εσωτερική διαρρύθμιση και διακόσμηση του κτιρίου με ξυλόγλυπτα βυζαντινής τεχνοτροπίας και το κτίριο επεκτάθηκε προς την οδό Ακαδημίας.
Ο Λοβέρδος ένθερμος συλλέκτης βυζαντινών εικόνων, προφανώς λόγω και της εκκλησιαστικής κλίσης των προγόνων του μετασκεύασε τους δύο ορόφους του κτιρίου της οδού Ακαδημίας σε μικρό, αλλά αξιόλογο ιδιωτικό Μουσείο Νεοβυζαντινής Τέχνης. Στις αίθουσες του τοποθέτησε τις 600 περίπου εικόνες (16ος-20ος αιω.),εκκλησιαστικά αντικείμενα, σκεύη λαϊκής τέχνης και έργα Ελλήνων ζωγράφων.
Η οικονομική ευχέρεια του Δ. Λοβέρδου συνέβαλε στη μεγαλοπρέπεια που απέκτησε ο όλος χώρος, τα δε ιστορικά εκθέματα και παραστάσεις προσέδιδαν σ'αυτόν μια έντονη αίσθηση θρησκευτικού μυστικισμού. Σ'αυτόν τον υποβλητικό χώρο, ο Δ.Λοβέρδος διοργάνωνε τακτικά εκθέσεις έργων τέχνης, δεξιώσεις και συναντήσεις με μέλη της τότε "υψηλής κοινωνίας" των Αθηνών.
Μετά τον θάνατό του, τέσσερα μόλις χρόνια μετά την ίδρυση του Μουσείου (1930) το κτίριο ενοικιάστηκε στην Εθνική Λυρική Σκηνή, η οποία το χρησιμοποίησε ως βεστιάριο και αποθήκη, γι'αυτό και το 1977, όταν ξέσπασε πυρκαγιά εύκολα επεκτάθηκε, προκαλώντας σοβαρές ζημιές στην πρόσοψη του κτιρίου. Αργότερα λεηλατήθηκε από διαρρήκτες, οι οποίοι συνελήφθησαν.
Το 1979 η κόρη του Δ. Λοβέρδου Ιωάννα Λοβέρδου-Βασιλειάδη πληρεξούσιος και των λοιπών κληρονόμων, δώρισε, σύμφωνα με τα όσα ορίζονταν στη διαθήκη του πατέρα της, τα δύο κτίρια και το μεγαλύτερο μέρος της συλλογής (470 πίνακες και ένα ξυλόγλυπτο τέμπλο) στο Βυζαντινό Χριστιανικό Μουσείο.
Και η εξήγηση του τίτλου "πολυσυζητημένο κτίριο"
Αρχικά, λόγω των θολωτών τρούλων στην κορυφή του κτιρίου υπήρχε η εντύπωση ότι στο εσωτερικό υπήρχε "να'ί'δριο". Επίσης λόγω του γεγονότος ότι ο Σπυρίδων Λοβέρδος υπήρξε τέκτονας, μέλος της στοάς "Παρθενών" υπάρχει πιθανότης στον υποβλητικό και ιδεώδη για συναθροίσεις χώρο του Μουσείου να συγκεντρώνονταν κατά καιρούς τέκτονες - σημαίνοντα πρόσωπα της εποχής. Την πιθανότητα αυτή ενισχύουν πολλά από τα εσωτερικά διακοσμητικά στοιχεία του Μουσείου.
Οι φήμες επίσης για καταπακτές, υπόγειες στοές και περάσματα, η "γοτθική" πρόσοψη και ο σιδερένιος δράκος που κοσμούσε ως το 1993 το υπέρθυρο ερέθισαν την φαντασία των περαστικών.
Ο θόρυβος που δημιουργήθηκε γύρω από την υπόθεση των"σατανιστών" το 1993 είχε σαν αποτέλεσμα να οδηγήσει κάποιον αρμόδιο ώστε να απομακρύνει τον περίτεχνο δράκο από την πρόσοψη του κτιρίου, καθώς αυτός προβλήθηκε από τηλεοπτικές εκπομπές ως σατανικό έμβλημα(!!!) ενώ το κτίριο της οδού Ακαδημίας 58α ως χώρος διοργάνωσης σατανικών τελετών.!!!
Σήμερα, μετά από χρόνια ερείπωσης, το κτίριο άρχισε να ανακαινίζεται προκειμένου να αποτελέσει παράρτημα του Βυζαντινού και Χριστιανικού Μουσείου.
Πολύ ενδιαφέρουσες πληροφορίες, δυστυχώς η προέκταση - διώροφο της οδού Ακαδημίας είναι ιδιωτικός χώρος και μη επισκέψιμη (μόνο μια φορά χρησιμοποιήθηκε ως έκθεση ζωγραφικής για λίγες ημέρες). Φαίνεται ότι δεν έχει συντηρηθεί όπως το Μέγαρο Τσίλλερ και παραμένει κλειστό.
ΑπάντησηΔιαγραφή