ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΧΑΤΖΗΜΙΧΑΛΗ Η ΕΠΤΑΝΗΣΙΑ

Γεννήθηκε το 1895 στην Πλάκα και ήταν κόρη του εκδότη 

και συλλέκτη Αλέξιου Κολυβά από το Σκουλικάδο Ζακύνθου,

 θείου του πολιτικού και Βουλευτή Ζακύνθου Νικολάου 
Κολυβά, 

και της Σοφίας Μπουρνιά με καταγωγή από τη Σκύρο. 

Παντρεύτηκε πρώτα τον μηχανικό Γλήτσο με τον οποίο

 απέκτησε την κόρη της Έρση και στη συνέχεια τον Πλάτωνα Χατζημιχάλη (τον γνωστό ναζιστή υπερυπουργό Οικονομίας

 στην κυβέρνηση των δοσιλόγων Τσολάκογλου) με τον οποίο 

απέκτησε τον, μετέπειτα αρχιτέκτονα, Νίκο Χατζημιχάλη. 

Στην αρχή καταπιάστηκε με τη ζωγραφική μελετώντας 

ταυτόχρονα Βυζαντινή, Επτανησιακή και νεότερη Ελληνική 

λαϊκή τέχνη η οποία αποτέλεσε το κύριο αντικείμενο 
του έργου και των ερευνών της. 

Στόχος της ήταν η συλλογή και η διάσωση όσο το δυνατόν περισσοτέρων στοιχείων του Ελληνικού λαϊκού πολιτισμού. 

Αργότερα συνεργάστηκε με το Λύκειο Ελληνίδων, 

συμβάλλοντας μάλιστα καθοριστικά το 1920 στην ίδρυση 

παραρτήματος στην Σμύρνη ενώ κατά την ίδια εποχή 

συγκαταλέγεται μαζί με την Καλλιρρόη Παρρέν και άλλες

 γυναίκες της περιόδου στις- κατά την Ιωάννα Παπαντωνίου- 

εμπνευσμένες Ελληνίδες που αγωνίστηκαν για τη διατήρηση

της Ελληνικής λαϊκής πολιτιστικής κληρονομιάς. 

Η Χατζημιχάλη πραγματοποίησε αμέτρητα ταξίδια σε διάφορα

 μέρη της ηπειρωτικής και της νησιωτικής Ελλάδας

 συγκεντρώνοντας πολύτιμο λαογραφικό υλικό που 
αποτέλεσε βασική πηγή των έργων της.

 Τόσο το 1927 όσο και το 1930 συμμετείχε στην 
οργάνωση των Δελφικών Εορτών του Άγγελου Σικελιανού 
και της Εύας Πάλμερ. 

Το 1928 οργάνωσε το περίπτερο λαϊκής τέχνης στη Διεθνή

 Έκθεση Θεσσαλονίκης και το 1937 ίδρυσε τον Σύνδεσμο

 Ελληνικής Χειροτεχνίας(από το 1957 Κρατικός Οργανισμός Χειροτεχνίας). 

Τιμήθηκε με αρκετά βραβεία, στα οποία συμπεριλαμβάνονται

 μεταξύ άλλων το αργυρό μετάλλιο της Ακαδημίας Αθηνών.

 Το 1954 αντιμετώπισε σοβαρό πρόβλημα υγείας που 

επηρέασε τη συγγραφική της δραστηριότητα και τελικά 

απεβίωσε στις 4 Μαρτίου 1965 έπειτα από πολύχρονη 

ταλαιπωρία. 

Μετά τον θάνατο και της κόρης της Έρσης, στο σπίτι της 
στην Πλάκα στεγάζεται το Κέντρο Λαϊκής Τέχνης και 
Παράδοσης του Δήμου Αθηναίων. 

Ο δρόμος που βρίσκεται η οικία, φέρει σήμερα το όνομα της.

Και ένα άγνωστο στον κόσμο γεγονός:

 Όταν ο πατέρας της Αλέξιος Κολυβάς πέθανε, προσέφερε

 προς πώληση την μεγάλη συλλογή του από Βυζαντινές και  Επτανησιακές εικόνες του 14ου-15ου-16ου και 17ου αιώνα

 στο Ελληνικό Κράτος το οποίο και αρνήθηκε να τις αγοράσει.

 Η Αγγελική πικράθηκε πολύ (καθότι χρειαζόταν τα κεφάλαια

 για το έργο της, καθότι το κράτος δεν παρείχε κανενός είδους

 βοήθεια) και είπε στην κόρη της Έρση:

 "Από σήμερα δεν είμαι Ελληνίδα αλλά Επτανήσια".

 Έτσι αρκετές από αυτές παρέμειναν στην οικογένεια Κολυβά

 και μετά από δωρεά,σήμερα βρίσκονται στο Μουσείο 

Σολωμού και επιφανών Ζακυνθίων στην αίθουσα Νικολάου 
και Θάλειας Κολυβά.

Categories: ΒΙΟΓΡΑΦΙΕΣ