ΚΕΦΑΛΟΝΙΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ του Σπ.Σκιαδαρέση (Αθήνα 1959)

Σιόρ Μίκιο,με τσι Ανάπολες
Και τα καβαλιεράτα σου,
Ο Ακόνσης με το κάνκαρο
Σώχεσε τη σεράτα σου!...

Ετσι καταλήγει το χρονογράφημα που αναφέρεται στον σιόρ Μίκιο
τον Τσορότο που άφησε τη μάνα του κ το Αργοστόλι για να σπουδάσει 
στο Κονσερβατόριο στη Νάπολη.
Εγώ χάνομαι σ'ετούτονε το διαλότοπο,έλεγε.
Οταν γύρισε μετά από καιρό και τον είδανε να πλησιάζει με τη βάρκα
στο λιμάνι κορδωμένος φωνάζανε:
Σιόρ Μίκιοοο,βάστα καλά το σέκκο σου μη σου το πάρει ο μαϊστροοοος!
Εκεί βρήκε έναν μέθυσο ιταλιάνο πιανίστα για να οργανώσουνε μια σεράτα.
Την ώρα όμως που βρισκότανε η μουσική βραδυά σε πλήρη εξέλιξη έπιασε
κόψιμο τον σιόρ Ακόνση, όπως λέγανε τον πιανίστα, και είπε δυνατά το αμίμητο:
Σιόρ Μίκιο μίο,περ λ΄αμόρε ντι Ντίο σάντο,μη μου τρως το γκούργκουρα!...
Πιετά!...Το κοιλιά μου έκει σβιλάντες,κόψιμο..
Ασε με να πάω περ ούνο μομέντο στο αναγκαίος,ντεν βαστάω άλλο!...
Ετσι ακούστηκε μέσα στο πανδαιμόνιο που ακολούθησε, τραγουδιστά από την πλατεία:
-Σιόρ Μίκιο,που πάει ο Ακόντσιιι;
-Πάει να σφογγάααρει!

Μου αρέσει!

Categories: ΝΤΟΠΙΟΛΑΛΙΑ